Zuid-Brabant
Provincie Zuid-Brabant | |||||
---|---|---|---|---|---|
Provincie van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden | |||||
| |||||
| |||||
Kaart | |||||
De provincie Zuid-Brabant (okergeel) in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, 1815-1830 | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Brussel | ||||
Bevolking | 556.000 (1830)[1] | ||||
Talen | Nederlands, Frans | ||||
Religie(s) | Rooms-katholicisme |
Zuid-Brabant was een Nederlandse provincie van 1815 tot 1830. De hoofdstad was Brussel.
Het grondgebied van de provincie kwam grotendeels overeen met het zuidelijke deel van het hertogdom Brabant, een van de Zeventien Provinciën, dat samen met de andere Oostenrijkse Nederlanden en het prinsbisdom Luik in 1815 werd samengevoegd met de Noordelijke Nederlanden tot het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Het voormalige generaliteitsland Brabant werd omgedoopt tot de provincie Noord-Brabant, het Dijledepartement werd de provincie Zuid-Brabant.
Nadat in 1830 de Zuidelijke Nederlanden zich hadden afgescheiden en het zelfstandige België gevormd, werd Zuid-Brabant bij de afkondiging van de nieuwe grondwet op 7 februari 1831 hernoemd tot de provincie Brabant. Als gevolg van de federalisering van België werd in 1995 deze provincie verder in drie delen gesplitst.
Het provinciebestuur zetelde in het Hôtel de Limminghe te Brussel vanaf 1823.
Provinciaal gouverneur
[bewerken | brontekst bewerken]- 1815-1818: François de Mercy-Argenteau
- 1818-1823: Philippe d'Arschot Schoonhoven
- 1823-1825: Leonard du Bus de Gisignies
- 1825-1828: Philippe Huysman d'Annecroix (ad interim)[2]
- 1828-1830: Hyacinthe van der Fosse
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Noord-Brabant
- Brussels Hoofdstedelijk Gewest
- Vlaams-Brabant
- Waals-Brabant
- Tijdlijn van de Lage Landen
- ↑ Noordhoff Atlasproducties (2008) De Bosatlas van de Geschiedeniscanon. Groningen: Noordhoff Uitgevers.
- ↑ Biografie Huysman d'Annecroix op Parlement & Politiek, Universiteit Leiden