iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ronde_van_Italië_2012
Ronde van Italië 2012 - Wikipedia Naar inhoud springen

Ronde van Italië 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Italië Ronde van Italië 2012
95e editie
Routekaart van de Ronde van Italië 2012
Routekaart van de Ronde van Italië 2012
Periode 5 t/m 27 mei 2012
Startplaats Vlag van Denemarken Herning
Finishplaats Vlag van Italië Milaan
Totale afstand 3.504 km
Deelnemers 198
Eindklassementen
Roze trui Winnaar Vlag van Canada Ryder Hesjedal
Rode trui Punten Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez
Blauwe trui Berg Vlag van Italië Matteo Rabottini
Witte trui Jongeren Vlag van Colombia Rigoberto Urán
Ploegen Vlag van Italië Lampre-ISD
Navigatie
Ronde van Italië 2011     Ronde van Italië 2013
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 95e editie van de Ronde van Italië werd verreden van 5 tot en met 27 mei 2012. De ronde ging van start in het Deense Herning en eindigde in Milaan. De ronde maakte deel uit van de UCI Wereldranglijst en de UCI World Tour 2012.

De bergtrui van de Ronde van Italië veranderde dit jaar van kleur: deze werd blauw, in tegenstelling tot de groene bergtrui van de jaren voorheen.[1]

Deelnemende ploegen

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook Ronde van Italië 2012/Startlijst voor een overzicht van alle deelnemende wielrenners.

De Nederlandse wielerformatie Argos-Shimano deed niet mee aan deze Ronde van Italië. De ploeg ontving geen wildcard van de Giro-organisatie. De procontinentale ploeg was een van de veertien gegadigden voor de vier wildcards.[2]

18 UCI World Tour-ploegen 4 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R-La Mondiale Vlag van Italië Lampre-ISD Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling Vlag van Verenigd Koninkrijk Farnese Vini–Selle Italia
Vlag van Kazachstan Astana Pro Team Vlag van Italië Liquigas-Cannondale Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Sharp Vlag van Italië Androni Giocattoli
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van België Lotto-Belisol Vlag van Rusland Team Katjoesja Vlag van Ierland Colnago-CSF Bardiani
Vlag van Spanje Euskaltel-Euskadi Vlag van België Omega Pharma-Quick Step Vlag van Spanje Team Movistar Vlag van Duitsland Team NetApp
Vlag van Frankrijk FDJ-BigMat Vlag van Nederland Rabobank Vlag van Denemarken Saxo Bank-Tinkoff Bank
Vlag van Australië Orica-GreenEdge Vlag van Luxemburg RadioShack-Nissan-Trek Vlag van Nederland Vacansoleil-DCM

In Denemarken

[bewerken | brontekst bewerken]

De jonge Amerikaan Taylor Phinney won de openingstijdrit en veroverde daarmee de eerste roze trui. Deze trui en daarmee de leiderspositie kwam niet in gevaar tijdens de tweede etappe. Drie renners die na 15 kilometer uit het peloton ontsnapte kreeg een maximale voorsprong van 12 minuten, maar werden op ruim veertig kilometer van de streep weer bijgehaald. Hierna probeerde de Deen Lars Bak te ontsnappen uit het peloton, maar de Deen kreeg niet meer dan één minuut voorsprong en werd op 16 kilometer van de finish weer bijgehaald. De eindspurt, waarbij de Nederlandse Lars Boom een massale valpartij veroorzaakte, werd gewonnen door de Brit Mark Cavendish.

De derde etappe was opnieuw een prooi voor de sprinters. Nadat op 25 kilometer van het einde een groep van zes renners, onder wie Martijn Keizer, weer terug was gepakt door het peloton, mochten de sprinters aanleggen voor de eindsprint. Ook deze eindsprint werd ontsierd door een valpartij, waarbij Cavendish en de rozetruidrager Phinney betrokken waren. De overeind gebleven Australische Matthew Goss won de spurt. Door de val binnen de laatste drie kilometer verloor Phinney geen tijd en ging hij de rustdag in als leider van het algemeen klassement.

Na de eerste rustdag

[bewerken | brontekst bewerken]
Team Garmin-Barracuda tijdens de ploegentijdrit.

De vierde etappe zorgde voor de tweede rozetruidrager in de 95e ronde van Italië. De ploegentijdrit werd gewonnen door de formatie van Garmin-Barracuda. De best geplaatste renner van de Garmin formatie, de Litouwer Ramunas Navardauskas, mocht zodoende als eerste Litouwer een roze trui dragen. Ook de vijfde etappe was een prooi voor de Britse spurter Cavendish. Na een lange solo won de Colombiaan Miguel Ángel Rubiano de zesde etappe. Tevens verloor de Navardauskas zijn roze trui op de laatste klim van de dag, deze werd overgenomen door de Italiaan Adriano Malori.

Ook de zevende etappe eindigde met een klim, op deze klim waren de Italianen Paolo Tiralongo en Michele Scarponi de beste en samen legde zij aan voor een eindsprint. Deze eindsprint werd gewonnen door de Astana renner Tiralongo. De roze trui van Malori werd overgenomen door de Canadees Ryder Hesjedal die als vijfde eindigde. De Italiaan Domenico Pozzovivo won in een solo de achtste etappe, de roze trui bleef om de schouders van Hesjedal. De negende etappe werd, na een zware valpartij waarbij alle sprintkanonnen uitgeschakeld werden, gewonnen door de Spanjaard Francisco Ventoso.

Tijdens de tiende etappe verwisselde de roze trui weer van eigenaar. Na een heuvel etappe was de Spanjaard Joaquím Rodríguez de snelste in de straten van Assisi, samen met de bonificatie seconde die hij pakt nam hij het roze over van Ryder Hesjedal. De langste etappe van de ronde van Italië 2012 werd gewonnen door de Italiaan Roberto Ferrari.Hij was in een massasprint de rest te snel af. Bak, die in de tweede etappe niet naar de zege kon soleren, kreeg tijdens de twaalfde etappe een herkansing. Ditmaal mocht hij wel alleen over de finish komen, nadat hij op anderhalve kilometer van de streep zijn zes medevluchters had afgeschud. De voorlaatste vlakke etappe was de derde zege van Cavendish, hij sprintte naar de zege en verstevigde zo zijn positie in het puntenklassement.

Tijdens de veertiende etappe trok het peloton voor het eerst de bergen in. De strijd tussen de klassements renners kon beginnen. Tijdens de veertiende etappe kon weer een groep vluchters de winst pakken. Een groep van drie renners konden met zijn drieën beginnen aan de slotklim waar uiteindelijk de Costa Ricaan Andrey Amador de snelste bleek. Bij de achtervolgers plaatste Hesjedal een versnelling waar de rozetruidrager geen antwoord op had, door zijn ontsnapping pakte hij de roze trui opnieuw terug. De laatste rit voor de tweede rustdag werd gewonnen door de Italiaan Matteo Rabottini die alleen naar de finish reed, nadat hij al na 18 kilometer ontsnapt was uit het peloton. De Italiaan werd op de slot klimmer nog bijgehaald door de nummer twee van het algemeen klassement, Rodríguez. De Spanjaard was de beste van de twee, maar schonk de overwinning aan de Italiaan, hij had immers met de tweede plek ook genoeg om de roze trui weer over te nemen van Hesjedal.

Na de tweede rustdag

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de eerste rustdag van de etappe werd er gelijk begonnen met een heuvel etappe met aankomst bergop. Aan het begin van de zestiende etappe ontsnapte een grote groep waaronder de Nederlander Stef Clement en de Belg Nikolas Maes. Deze groep was geen gevaar voor de roze trui van Rodríguez en zodoende ging het peloton niet in de achtervolging. Met een voorsprong van 12 minuten mocht de groep beginnen aan de slotklim, hier had de Spanjaard Jon Izagirre de beste benen en hij soleerde naar de zege. De derde plaats werd behaald door Stef Clement.

De rozetruidrager Rodriguéz won de zeventiende etappe door als snelste te finishen van de kopgroep die aan het einde van de rit boven kwamen op de slot klim. De achttiende etappe was de laatste kans voor de sprinters. In de laatste vlakke etappe van de Giro 2012 werd Mark Cavendish op snelheid verslagen door de jonge Italiaan Andrea Guardini. Met nog twee bergritten te gaan kwam er dan toch actie vanuit de klassementsrenners op de slotklim van de negentiende etappe. De Tsjech Roman Kreuziger reed het peloton op een hoop en kwam met een voorsprong van 19 seconde alleen op de finish aan. De Canadees Hesjedal pakte weer tijd terug op de koploper Rodriguéz waardoor het verschil nog maar 17 seconde was.

De op een na laatste etappe was de koninginnenrit van de Giro 2012, tijdens deze rit moesten de renners de Mortirolo en de Stelvio beklimmen. Tijdens deze rit werd er voor het eerst aangevallen door de klassementsrenners. Op de Mortirolo reed de Belg Thomas De Gendt weg van de groep favorieten. Hij mocht met een voorsprong van vijf minuten beginnen aan de afsluitende beklimming van de Stelvio. Hier kwam hij met een voorsprong van drie minuten over de finish. De roze trui bleef ook na de koninginnenrit om de schouders van Rodriguéz. Echter met de laatste tijdrit bleek die voorsprong niet genoeg. Na de individuele tijdrit van de eenentwintigste etappe mocht Hesjedal zich de winnaar van de Ronde van Italië 2012 noemen. In de afsluitende tijdrit die gewonnen werd door de Italiaan Marco Pinotti won de Canadees genoeg tijd om Rodriguéz weer in te halen. Ook won De Gendt genoeg tijd op de Italiaan Michele Scarponi waardoor hij zichzelf vanaf de vierde plaats het podium op reed.

Etappe-overzicht

[bewerken | brontekst bewerken]

De route voor de ronde van Italië 2012 voerde het peloton na de start in Denemarken door de Italiaanse landschappen heen. De renners moesten na de start in Herning 3.504 kilometer afleggen om te kunnen finishen in Milaan. Voor de klassementsrenners waren er vijf zware bergetappes en enkele heuveletappes die het verschil moesten maken. Ook waren er in de ronde drie tijdritten opgenomen. Er werd gestart en geëindigd met een individuele tijdrit en na de eerste rustdag werd ook nog een ploegentijdrit gereden.[3]

Datum Etappe Start - Finish Afstand Type Winnaar Ploeg Klassementsleider
5 mei 1 Vlag van Denemarken Herning - Vlag van Denemarken Herning 8,7 km Tijdritklokje Individuele tijdrit Vlag van Verenigde Staten Taylor Phinney Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Verenigde Staten Taylor Phinney
6 mei 2 Vlag van Denemarken Herning - Vlag van Denemarken Herning 206 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
7 mei 3 Vlag van Denemarken Horsens - Vlag van Denemarken Horsens 190 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Australië Matthew Goss Vlag van Australië Orica-GreenEdge
8 mei Rustdag
9 mei 4 Verona - Verona 32,2 km Tijdritklokje Ploegentijdrit Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Barracuda (Farrar, Rosseler, Bauer, Navardauskas, Hesjedal, Hunter, Rasmussen, Stetina & Vande Velde) Vlag van Litouwen Ramunas Navardauskas
10 mei 5 Modena - Fano 209 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
11 mei 6 Urbino - Porto Sant'Elpidio 210 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Colombia Miguel Ángel Rubiano Vlag van Italië Androni Giocattoli-Venezuela Vlag van Italië Adriano Malori
12 mei 7 Recanati - Rocca di Cambio 205 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Italië Paolo Tiralongo Vlag van Kazachstan Astana Pro Team Vlag van Canada Ryder Hesjedal
13 mei 8 Sulmona - Lago Laceno 229 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Italië Domenico Pozzovivo Vlag van Ierland Colnago-CSF Inox
14 mei 9 San Giorgio del Sannio - Frosinone 166 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Spanje Francisco Ventoso Vlag van Spanje Team Movistar
15 mei 10 Civitavecchia - Assisi 186 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Vlag van Rusland Team Katjoesja Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez
16 mei 11 Assisi - Montecatini Terme 255 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Italië Roberto Ferrari Vlag van Italië Androni Giocattoli-Venezuela
17 mei 12 Seravezza - Sestri Levante 155 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit Vlag van Denemarken Lars Bak Vlag van België Lotto-Belisol
18 mei 13 Savona - Cervere 121 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling
19 mei 14 Cherasco - Cervinia 206 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Costa Rica Andrey Amador Vlag van Spanje Team Movistar Vlag van Canada Ryder Hesjedal
20 mei 15 Busto Arsizio - Lecco 172 km Bergachtig profiel Bergrit[4] Vlag van Italië Matteo Rabottini Vlag van Verenigd Koninkrijk Farnese Vini-Selle Italia Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez
21 mei Rustdag
22 mei 16 Limone sul Garda - Pfalzen 174 km Heuvelachtig profiel Heuvelrit[5] Vlag van Spanje Jon Izagirre Vlag van Spanje Euskaltel-Euskadi Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez
23 mei 17 Pfalzen - Cortina d'Ampezzo 187 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Vlag van Rusland Team Katjoesja
24 mei 18 San Vito di Cadore - Vedelago 139 km Vlak profiel Vlakke rit Vlag van Italië Andrea Guardini Vlag van Verenigd Koninkrijk Farnese Vini-Selle Italia
25 mei 19 Treviso - Passo di Pampeago 197 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Kazachstan Astana Pro Team
26 mei 20 Caldes - Stelviopas 218 km Bergachtig profiel Bergrit Vlag van België Thomas De Gendt Vlag van Nederland Vacansoleil-DCM
27 mei 21 Milaan - Milaan 31,5 km Tijdritklokje Individuele tijdrit Vlag van Italië Marco Pinotti Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Canada Ryder Hesjedal

Overzicht klassementen

[bewerken | brontekst bewerken]
Etappe Algemeen klassement
Roze trui
Puntenklassement
Rode trui
Bergklassement
Blauwe trui
Jongerenklassement
Witte trui
Ploegenklassement
Geel rugnummer
1 Vlag van Verenigde Staten Taylor Phinney Vlag van Verenigde Staten Taylor Phinney[6] niet uitgereikt Vlag van Verenigde Staten Taylor Phinney[7] Vlag van Verenigde Staten Team Garmin-Barracuda
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Vlag van Italië Alfredo Balloni
3 Vlag van Australië Matthew Goss
4 Vlag van Litouwen Ramunas Navardauskas Vlag van Litouwen Ramunas Navardauskas
5
6 Vlag van Italië Adriano Malori Vlag van Colombia Miguel Ángel Rubiano Vlag van Italië Adriano Malori
7 Vlag van Canada Ryder Hesjedal Vlag van Verenigde Staten Peter Stetina
8 Vlag van Italië Damiano Caruso Vlag van Italië Liquigas-Cannondale
9
10 Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish
12 Vlag van Polen Michał Gołaś Vlag van Spanje Team Movistar
13
14 Vlag van Canada Ryder Hesjedal Vlag van Colombia Rigoberto Urán
15 Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Vlag van Italië Matteo Rabottini Vlag van Colombia Sergio Henao
16
17 Vlag van Colombia Rigoberto Urán
18
19
20 Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Vlag van Italië Lampre-ISD
21 Vlag van Canada Ryder Hesjedal
Einduitslag Vlag van Canada Ryder Hesjedal Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Vlag van Italië Matteo Rabottini Vlag van Colombia Rigoberto Urán Vlag van Italië Lampre-ISD
Zie ook Ronde van Italië 2012/Eindstanden voor de einduitslag van de Ronde van Italië 2012.

Algemeen klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
Plaats Naam Ploeg Tijd
Roze trui Vlag van Canada Ryder Hesjedal Team Garmin-Barracuda 91u39'02"
2 Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Team Katjoesja +16"
3 Vlag van België Thomas De Gendt Vacansoleil-DCM +1'39"
4 Vlag van Italië Michele Scarponi Lampre-ISD +2'05"
5 Vlag van Italië Ivan Basso Liquigas-Cannondale +3'44"
6 Vlag van Italië Damiano Cunego Lampre-ISD +4'40"
7 Vlag van Colombia Rigoberto Urán Sky ProCycling +5'57"
8 Vlag van Italië Domenico Pozzovivo Colnago-CSF Inox +6'28"
9 Vlag van Colombia Sergio Henao Sky ProCycling +7'50"
10 Vlag van Spanje Mikel Nieve Euskaltel-Euskadi +8'08"
30 Vlag van Nederland Tom-Jelte Slagter Rabobank +57'24"

Nevenklassementen

[bewerken | brontekst bewerken]
Puntenklassement
Plaats Naam Ploeg Punten
Rode trui Vlag van Spanje Joaquím Rodríguez Team Katjoesja 139
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mark Cavendish Sky ProCycling 138
3 Vlag van Canada Ryder Hesjedal Team Garmin-Barracuda 103
6 Vlag van België Thomas De Gendt Vacansoleil-DCM 64
12 Vlag van Nederland Martijn Keizer Vacansoleil-DCM 48
Bergklassement
Plaats Naam Ploeg Punten
Blauwe trui Vlag van Italië Matteo Rabottini Farnese Vini–Selle Italia 84
2 Vlag van Italië Stefano Pirazzi Colnago-CSF Inox 44
3 Vlag van Costa Rica Andrey Amador Team Movistar 43
10 Vlag van België Thomas De Gendt Vacansoleil-DCM 21
31 Vlag van Nederland Stef Clement Rabobank 7
Jongerenklassement
Plaats Naam Ploeg Tijd
Witte trui Vlag van Colombia Rigoberto Urán Sky ProCycling 91u44'59"
2 Vlag van Colombia Sergio Henao Sky ProCycling +1'53"
3 Vlag van Italië Gianluca Brambilla Colnago-CSF Inox +8'23"
8 Vlag van Nederland Tom-Jelte Slagter Rabobank +51'27"
21 Vlag van België Julien Vermote Omega Pharma-Quickstep +3u04'36"
Ploegenklassement
Plaats Ploeg Tijd
Vlag van Italië Lampre-ISD 274u19'47"
2 Vlag van Spanje Team Movistar +10'53"
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sky ProCycling +37'07"
Zie de categorie Giro d'Italia 2012 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.