Franco Ballerini

Franco Ballerini
	Franco Ballerini in 1996
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	11 december 1964
Geboorteplaats	Florence, Italië
Overlijdensdatum	7 februari 2010
Overlijdensplaats	Pistoia, Italië
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Ploegen
1986–1987; 1988; 1989; 1990–1991; 1992–1993; 1994–1998; 1999–2000; 2001	Magniflex; Del Tongo; Malvor-Sidi; Del Tongo; GB-MG Maglificio; Mapei; Lampre-Daikin; Mapei-Quick·Step
Beste prestaties
Milaan-San Remo	7e (1993)
Gent-Wevelgem	2e (1994)
Ronde van Vlaanderen	3e (1997)
Parijs-Roubaix	1e (1995, 1998)
Amstel Gold Race	5e (1990)
Luik-Bastenaken-Luik	12e (1994)
Ronde van Lombardije	3e (1991)
WK op de weg	12e (1991)
Portaal	Wielersport

Franco Ballerini (Florence, 11 december 1964 – Pistoia, 7 februari 2010) was een Italiaans wielrenner en wielercoach.

Biografie

Als renner richtte Ballerini zich vooral op het eendagswerk. In 1993 greep hij net naast de zege in Parijs-Roubaix toen hij werd verslagen door de Fransman Gilbert Duclos-Lassalle. Ballerini dacht eraan in 1994 met wielrennen te stoppen, maar besloot uiteindelijk om wraak te nemen voor zijn tweede plaats. Dat deed hij door de edities van 1995 en 1998 te winnen. Andere belangrijke overwinningen behaalde Ballerini in de koersen Omloop Het Volk en Parijs-Brussel.

In 2001 besloot Ballerini dan toch om afscheid te nemen van de wielersport, waarna hij bondscoach van Italië werd. In 2002, zijn eerste jaar als bondscoach, won Ballerini het WK met Mario Cipollini. Ook het olympisch goud in Athene 2004 was voor de Azzuri met Paolo Bettini. Na het WK in Madrid van 2005, dacht Ballerini eraan ontslag te nemen maar besloot toch nog als bondscoach aan te blijven. In 2006 won hij met Paolo Bettini opnieuw de wereldtitel.

Overlijden

In februari 2010 deed Ballerini, die een fervent rallyliefhebber was, op 45-jarige leeftijd mee aan een rally in Larciano, als co-piloot van Alessandro Ciardi. Hij raakte zwaargewond bij een crash en overleed in het ziekenhuis van Pistoia.^[1] Op 28 februari 2011 werd bekendgemaakt dat het stoffelijk overschot van Ballerini ter autopsie zal worden opgegraven, om onderzoek te kunnen doen naar het mogelijk causaal verband tussen zijn (fatale) verwondingen en een slecht functionerend veiligheidssysteem.^[2]

Om Ballerini te herdenken krijgt de eerste Italiaan die aankomt in Parijs-Roubaix de Souvenir Franco Ballerini. Een wedstrijd in een wedstrijd dus voor Italiaanse renners. Filippo Pozzato was de eerste die deze trofee veroverde.

Belangrijkste overwinningen

1987

Ronde van de Drie Valleien

1989

GP Città di Camaiore

1990

1991

Ronde van Romagna

1993

2e etappe deel A Hofbrau Cup
4e etappe Ronde van Frankrijk (TTT) met GB–MG Maglificio (met Carlo Bomans, Mario Cipollini, Zenon Jaskuła, Johan Museeuw, Wilfried Peeters, Laurent Pillon, Flavio Vanzella en Franco Vona)

1995

1996

1998

Parijs-Roubaix

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1986
1987	124e
1988
1989
1990	109e
1991	opgave (1)
1992		115e	opgave
1993		61e (1)
1994	opgave
1995
1996
1997			97e
1998		opgave
1999
2000
2001

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Parijs-Brussel	Omloop Het Volk	Dwars door Vlaanderen	WK op de weg	Wereldranglijsten
1986							25e
1987
1988											64e
1989	61e		61e	34e			10e					63e (UWB)
1990	66e	3	10e	19e	5e	81e	11e	1			47e	4e (UWB)
1991	26e	39e	8e	5e	19e	38e	3	65e			12e	7e (UWB)
1992	27e	81e	9e	11e	18e			40e
1993	7e	39e	6e	2 ↑	10e	21e	68e	11e		2 ↑		7e (UWB)
1994	17e	2	4e	3 ↑	16e	12e		2				8e (UWB)
1995	47e		10e	1 ↑	28e			44e	1 ↑			12e (UWB)
1996	67e	59e	18e	5e	25e			8e		5e
1997	30e	86e	3 ↑	24e		35e	19e		6e			20e (UWB)
1998	58e	30e	8e	1 ↑	18e	37e		5e				8e (UWB)
1999	43e	36e		11e	29e	45e
2000	168e	36e	29e	8e	69e	100e	48e	13e	4e
2001		59e	42e	32e