iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://nl.wikipedia.org/wiki/Amylase
Amylase - Wikipedia Naar inhoud springen

Amylase

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
α-Amylase
Model van het menselijk speekselamylase. Het calciumion is het beige bolletje middenonder, het chlorideion het groene bolletje daarboven.
Model van het menselijk speekselamylase. Het calciumion is het beige bolletje middenonder, het chlorideion het groene bolletje daarboven.
Identificatie
EC-nummer 3.2.1.1
CAS-nummer 9000-90-2
Eigenschappen
Substraat Amylose en amylopectine
Product Dextrine
Databanken
IntEnz IntEnz view
BRENDA BRENDA entry
ExPASy NiceZyme view
KEGG KEGG entry
MetaCyc Stofwisselingsroute
PDB-codes
Portaal  Portaalicoon   Biologie
β-Amylase
Identificatie
EC-nummer 3.2.1.2
CAS-nummer 9000-91-3
Eigenschappen
Substraat Amylose en dextrine
Product Maltose
Databanken
IntEnz IntEnz view
BRENDA BRENDA entry
ExPASy NiceZyme view
KEGG KEGG entry
MetaCyc Stofwisselingsroute
PDB-codes
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Amylase is de naam voor een groep enzymen dat tijdens de spijsvertering de koolstofketen zetmeel "in stukken knipt". De twee belangrijkste hoofdgroepen zijn α-Amylases en β-Amylases. Alle amylases grijpen aan op de lineair α-1,4-glycoside polymeerbinding tussen de glucoses. Amylases komen zowel in het dieren- plantenrijk als bij ééncellige organismes voor.

Amylase is een hydrolase: een enzym dat hydrolyse als ontledingsmechanisme toepast. Hydrolyse is een ontledingsreactie waarbij een watermolecuul reageert met een molecuul van de te ontleden stof. Amylase katalyseert specifiek de ontleding van polysachariden. Amylase, toen nog diastase genoemd, werd in 1833 ontdekt door de Franse chemicus Anselme Payen die het uit een moutoplossing isoleerde. Diastase was het allereerste enzym dat werd ontdekt en was het startpunt van de moderne enzymchemie.

Alfa-amylase splitst de α(1-4)-glycosidische bindingen van zetmeelpolymeer op naar een korte vertakte keten dextrine en daaruit naar verdere afbraakproducten maltose en andere oligosachariden en het monomeer glucose. In de mond wordt alfa-amylase (=ptyaline) uitgescheiden door speekselklieren. Deze amylase heeft als product voornamelijk maltose, daarom werd lang de naam β2-amylase gebruikt. In de maag wordt alfa-amylase geïnactiveerd door de zure pH. In de twaalfvingerige darm wordt het zetmeel afgebroken door een alfa-amylase uit de pancreas. Deze heeft een andere ruimtelijke structuur dan de amylase in speeksel.

Bèta-amylase zorgt ervoor dat er telkens een maltosemolecuul, een keten van twee glucosemoleculen, wordt afgesplitst. Dit proces vindt onder andere plaats tijdens het kiemen van zaden. Vandaar de triviale naam "moutsuiker" voor maltose: tijdens het mouten van gerst in het brouwproces van bier ontstaat maltose.

Alternatieve namen: Glucan 1,4-α-glucosidase; amyloglucosidase; Exo-1,4-α-glucosidase; glucoamylase; lysosomal α-glucosidase; 1,4-α-D-glucan glucohydrolase.

Gamma-amylase verbreekt de laatste α(1-4)glycosidebindingen aan het niet-reducerende uiteinde van amylose en amylopectine molecule, wat glucose oplevert. γ-amylase splitst α(1-6)-glycosidebindingen. In tegenstelling tot de andere vormen van amylase werkt gamma-amylase het best in zure omgeving bij een optimum pH van 3.

bij planten

Amylase wordt in veel planten aangemaakt tijdens het rijpingsproces van fruit. Hierbij worden mono- en disachariden gevormd, waardoor de vruchten zoeter worden. Amylase spelen een belangrijke rol om het zetmeel, de reserverbrandstof, af te breken tijdens kieming voor de groei van wortelen en bladeren en in blad komen na de winterrustperiode, voor de fotosynthese begint. [1]

bij mens en dier

Er zijn twee soorten enzymen, ook wel iso-enzymen genaamd werkzaam bij dier en mens, pancreasamylase en speekselamylase. Ze splitsen moeilijk door het lichaam op te nemen moleculen in makkelijk op te nemen suikers bij meeste zoogdieren in de mond en slokdarm en in de dunne darm. Bijvoorbeeld de bij zet sachariden met behulp van amylase om in honing.

Genetica (mens)

[bewerken | brontekst bewerken]

Alle amylasen worden gecodeerd door genen op het chromosoom 1q21.

in de Levensmiddelentechnologie

Amylase wordt gebruikt bij onder meer bierbrouwen. Hierbij zet het enzym, dat natuurlijk in graan voorkomt, zetmeelmoleculen in suikers om. Dit proces heet maischen.

Amylase dient ook als hulpmiddel voor het laten rijzen van bakproducten als brood. Hierbij wordt de zetmeel omgezet in suikers, die daarna weer door gist worden omgezet in onder andere koolstofdioxide, die het rijzen veroorzaakt.

Zetmeel wordt door de zetmeelindustrie afgebroken tot glucosestroop met behulp van amylase.

in overige toepassingen

Amylase wordt toegevoegd aan wasmiddelen en aan afwasmiddellen voor de vaatwasser om zetmeel sneller te verwijderen, aan diervoeders om de vertering te versnellen.

in de Klinische chemie
Alvleesklier

In het bloedplasma kan altijd een geringe amylase-activiteit worden gemeten. Bij acute ontsteking van het pancreas kan deze amylase-activiteit aanzienlijk toenemen. Dat gebeurt door lekkage van amylase uit de zieke pancreascellen naar het langsstromende bloed. Verhoogde amylase-activiteit in het bloedplasma kan wijzen op een pancreatitis oftewel een pancreasontsteking. Nog iets specifieker voor een pancreatitis is het enzym lipase. Zowel voor het opsporen van deze ziekte als voor het beoordelen van het verloop ervan is de meting van de amylase-activiteit bruikbaar.

Gal

Aandoeningen van het galkanaal (Cholestase) beïnvloeden de amylasespiegel.

Nieren

Bij nierfalen wordt minder amylase uitgescheiden.

[bewerken | brontekst bewerken]