Wilhelmus François Leemans (1841-1929)
Wilhelmus François Leemans (Leiden, 13 september 1841 - Den Haag, 29 november 1929) was een Nederlands ingenieur en lid van de Raad van State in buitengewone dienst.
Ir. W.F. Leemans | ||
---|---|---|
Ir. W.F. Leemans, 1876
| ||
Algemene informatie | ||
Volledige naam | Wilhelmus François Leemans | |
Geboren | 13 september 1841 Leiden | |
Overleden | 29 november 1929 Den Haag | |
Nationaliteit(en) | Nederlandse | |
Beroep(en) | civiel ingenieur | |
Bekend van | Zuiderzeewerken |
Leemans studeerde civiele techniek aan de Polytechnische School te Delft. Hij maakte carrière bij Rijkswaterstaat waarvan hij in de periode 1903 tot 1906 als hoofdinspecteur-generaal eindverantwoordelijke was. Hij was in 1878 belast met de aanleg van de Nieuwe Waterweg, was lid van de Mijnraad (1902-1908) maar is vooral bekend van zijn werk bij de droogmaking van de Zuiderzee. Van 1910 tot 1929 was Leemans staatsraad in buitengewone dienst.
Leemans was lid van de Zuiderzeeraad, in drie periodes president van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs en lid van de raad van commissarissen van onder meer de Nederlandsche Heidemaatschappij en de Holland-Amerika Lijn en voorzitter van de Zuiderzeevereniging. Verder was hij lid van de Commission consultative internationale des travaux de la compagnie universelle du Canal Maritime de Suez.[1]
Hij werd onderscheiden als ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en naar hem werd het Leemansgemaal vernoemd.
Externe links
bewerken- Parlement.com
- Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, biografie
- Portret van W.F. Leemans, 1916 in database RKDportraits
- ↑ Nederland's Patriciaat 84 (2002), p. 188-192.