Lhéngua almana
La lhéngua almana (deutsche Sprache) ó alman (Deutsch) ye ua lhéngua ando-ouropeia de l grupo oucidental de las lhénguas germánicas. La lhéngua almana ye la lhéngua cul maior númaro de falantes na Ounion Ouropeia.
L'alman ye la única lhéngua oufecial na Almanha, Liechtenstein i Áustria. Ye lhéngua co-oufecial na Bélgica (cun francés i nerlandés) , Luxemburgo (cul francés i lluxemburgués), Suíça (cun francés, eitaliano i remanse) i na Eitália (ne l Tirol Meridional). Ye ua de las 20 (an 2007 21) lhénguas oufeciales de la Ounion Ouropeia.
Gramatica
[eiditar | eiditar código-fuonte]L alman ye ua lhéngua mui flexiba, teniendo cuatro causos gramaticales, nominatibo, acusatibo, datibo i genitivo.
Sintaxe
[eiditar | eiditar código-fuonte]An alman todos ls berbos ténen treminaçon an -n, i quase todos an -en.
Padrones de treminaçon an alman
-en, ye la treminaçon mais quemum. Eisemplo: essen (comer)
-in, solo hai un berbo cun esta treminaçon sein (ser ó star)
-ln, poucos berbos ténen esta treminaçon. Eisemplo: sammeln
-un, solo hai un berbo cun esta treminaçon tun (fazer)
-rn, ye pouco frequente. Eisemplo: nähern (acercar)