Filioque
Ny Filioque dia teny latina nampidirina tao amin' ny Fanekem-pinoana nikeana (na niseana) tao amin' ny kônsily fahatelo natao tao Tôledo tamin' ny taona 589, izay niteraka tsy fitovian-kevitra teo amin' ny Fiangonana kristiana ka niteraka ny fisarahan' ny Fiangonana tandrefana sy ny Fiangonana tatsinanana. Ny teny hoe Filioque, izay vakina hoe [filiokwe], dia midika hoe "sy avy amin4 ny Zanaka".
Izao ilay andalana nitsofohan' io teny io: Credo in Spiritum Sanctum qui ex patre filioque procedit ("Mino ny Fanahy Masina izay mivoaka avy amin' ny Ray sy avy amin' ny Zanaka aho". Izany fanovonana izany dia manambara ny foto-pampianarana izay manao ny Fanahy Masina ho mivoaka avy amin' ny Ray sy ny Zanaka. Na dia neken' ny Fiangonana tandrefana aza izy io tamin' ny faramparan' ny taonjato faha-4 dia tsy nomena ny alalana hampiasana azy ao amin' ny litorjia amin' ny ankapobeny raha tsy tamin' ny fiandohan' ny taonjato faha-11. Nanohitra azy mafy i Fôtiôsy (grika: Φώτιος / Phốtios), patriarkan' i Kônstantinôpôly, tamin' ny taona 867 sy 879. Tsy nanaiky an' io fanovanana io ny Fiangonana tatsinanana satria ny Fiangonana tandrefana irery ihany no nanao azy tsy nisy fifampiresahana ka nanova ilay fanekem-pinoana izay nekena tamin' ny kônsily ekiomenika tany aloha rehetra sady fahazoan' ny Fiangonana tandrefana manokana ny Trinite izany, ka notoherin' ny ankamaroan' ny teolôjiana tany Atsinanana miteny grika. Nisy ny ezaka fampihavanana ny Fiangonana roa tonta tao amin' ny kônsily natao tao Feraria-Flôrentia tamin' ny taona 1439 nefa tsy nahomby izany.