verbum
Notatio
[+/-]← Protindeuropaee *werH₁- ‘loqui’.
Nomen substantivum
[+/-]verb|um, -ī neut.
- Dictio, vocabulum; signum vocale quod rem vel ideam significat, vel eius forma scripta.
- Sententia, dictum.
- gramm. Dictio quae adfirmat vel praedicat aliquid ab aliquo aliquave re esse; pars orationis quae essentiam, actionem vel sufferendum actionis exprimit.
Declinatio
[+/-]| n. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | verbum | verba | I |
| gen. | verbī | verbōrum | II |
| dat. | verbō | verbīs | III |
| acc. | verbum | verba | IV |
| abl. | verbō | verbīs | VI |
| voc. | verbum | verba | V |
Dictiones collatae
[+/-]Synonyma
- gramm.: verbum temporale
Dictiones derivatae
[+/-]- gramm.: verbum intransitivum, verbum reciprocum, verbum reflexivum, verbum transitivum; verbum activum, verbum commune, verbum deponens (= deponens), verbum neutrum, verbum passivum; verbum impersonale, verbum personale; verbum auxiliare; verbum regulare, verbum irregulare, verbum defectivum; verbum factitivum = verbum causativum, verbum frequentativum (= frequentativum) = verbum iterativum, verbum desiderativum, verbum imitativum, verbum inchoativum, verbum intensivum, verbum deminutivum = verbum diminutivum; verbum denominativum; verbum infinitum, verbum finitum; verbum supinum (= supinum)
Translationes
[+/-]- mot m.
- Wort n.
- gramm.: Verb n , Verbum n. ; Zeitwort n. , Tätigkeitswort n. , Wandelwort n. , Tuwort n.
- λέξη f.
- palabra f.
- palavra f.
- parola f.