rengdar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
rengdar	rengdartir	herî rengdar rengdartirîn

rengdar

1. rengîn, bireng, ne bêreng
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• rengdarî
• rengdarîtî
• rengdartî
• (lêker) rengdar bûn
• (lêker) rengdar kirin

• (navdêr) rengdarbûn
• (navdêr) rengdarkirin

• (rengdêr) rengdarbûyî
• (rengdêr) rengdarkirî

Etîmolojî

Ji reng + -dar.

Werger

• Almanî: bunt → de
• Farisî: با رنگ‎, رنگی‎ → fa
• Îngilîzî: chromatophore → en, ^?chromatic → en, ^?hued → en, ^?colorful → en, ^?lurid → en
• Tirkî: renkli → tr, renk veren