მერინოსი
მერინოსი (ესპ. merinos) — ცხვრის ჯიში, რომლის ერთგვაროვანი შტაპელური აგებულების კანძი შედგება ერთგვაროვანი წმინდა ბეწვისაგან. სამშობლო ესპანეთია. XIX საუკუნესა და XX საუკუნის დასაწყისში რუსეთში შეიყვანეს რამდენიმე ტიპის მერინოსი. მეცხვარეებმა გამოიყვანეს მერინოსული ცხვრის მაღალპროდუქტიული ჯიშები: ასკანიური, საბჭოური მერინოსი, აზერბაიჯანული მთის მერინოსი, კავკასიური, ალთაური, სალსკური, სტავროპოლური, გროზნოული და სხვა ჯიშები.
მერინოსის მატყლი შედგება წმინდა (15-20 მკმ), რბილი წმინდა ბოჭკოსაგან. ერთი წლის მერინოსის მატყლის სიგრძეა 6-8 სმ. მატყლის წონა — ერკემლისა — 8-12 კგ, რეკორდული — 30,6 კგ (ასკანიური ჯიშის); ნერბისა — 4-6 კგ. სუფთა მატყლის გამოსავალი 35-45%. მერინოსს ამრავლებენ მსოფლიოს მეტწილ ქვეყნებში. სულადობით ყველაზე მეტია ავსტრალიაში, ყოფილ სსრკ-სა და სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკებში. ყოფილ სსრკ-ში მერინოსის მოშენების რაიონები იყო უკრაინა, ჩრდილოეთ კავკასიის სტეპის რაიონები, ქვემო და შუა ვოლგისპორეთი, ციმბირის სამხრეთი რაიონები, ყაზახეთი და ყირგიზეთი, ამიერკავკასიის ზოგიერთი რაიონი.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 588.