թուրքերեն
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թիւրքերէն
Գոյական
վանկեր՝ թուրքերեն
- թուրքերեն լեզուն, որ պաշտոնական լեզուն է Թուրքիայում և այլ երկրներում ◆ Մարդիկ բարձրագոչ աղաղակում են հայերեն, թուրքերեն։ (Ակսել Բակունց) ◆ Բոլոր ժամանակ նրանք խոսում էին թուրքերեն։ (Րաֆֆի)
- (լեզվբ․) թուրքական լեզվաընտանիքի հարավոր-արևմտյան ճյուղի լեզու, թուրքիայի հիմնական բնակչության` թուրքերի (տաճիկներ, օսմանյան թուրքեր) լեզուն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տաճկերեն, օսմաներեն, օսմանյան թուրքերեն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։