Serpens

Serpens
Nome latino	Serpens
Abreviatura	Ser
Xenitivo	Serpentis
Simboloxía	Serpens Caput: a cabeza da Serpe; Serpens Cauda:a cola da Serpe
Ascensión recta	Serpens Caput: 16 h; Serpens Cauda: 18 h
Declinación	Serpens Caput: +10°; Serpens Cauda: −5°
Área	637 graos cadrados Rango 23º
Número de estrelas (magnitude < 3)	1
Estrela máis brillante	α Ser (Unukalhai) (magnitude ap. 2,63)
Choiva de meteoros
Constelacións lindeiras	Serpens Caput:; Corona Borealis; Boötes; Virgo; Libra; Ophiuchus; Hércules; Serpens Cauda:; Aquila; Ophiuchus; Saxitario; Scutum;
	Visible en latitudes entre +80° e −80° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de xullo

Serpens ou Serpe^[1] é unha das 88 constelacións modernas e era unha das 48 listadas por Tolomeo. Entre as modernas constelacións é a única dividida en dúas partes:

Serpens Caput, que representa a cabeza da serpe, situada ó oeste.
Serpens Cauda, que representa a cola, ó leste.

Entre estas dúas partes atópase a constelación de Ophiuchus, o portador da serpe. Dado que se considera unha única constelación, o ordenamento de acordo á designación de Bayer ten en conta ambas partes. Só unha estrela de Serpens é máis brillante ca magnitude 3, polo que a constelación non é fácil de recoñecer.

Estrelas principais

α Serpentis (Unukalhai ou Unuk), a máis brillante da constelación con magnitude 2,63, unha estrela xigante laranxa a 73 anos luz.
β Serpentis (Chow), de magnitude 3,54, estrela branca da secuencia principal.
γ Serpentis, anana amarela a 36 anos luz do sistema solar.
δ Serpentis, estrela binaria formada por dúas subxigantes branco-amarelas a 210 anos luz da Terra.
ε Serpentis, estrela branca da secuencia principal de magnitude 3,71 semellante a Denébola (β Leonis).
η Serpentis, aínda que ostenta designación de Bayer Eta é a segunda estrela máis brillante da constelación con magnitude 3,26. É unha estrela laranxa xigante ou subxigante.
θ Serpentis (Alya, en árabe "serpe"), sistema estelar formado por dúas estrelas brancas separadas 22 segundos de arco que se poden ver cun pequeno telescopio.
κ Serpentis, xigante vermella a 348 anos luz de distancia.
μ Serpentis, estrela branca da secuencia principal situada a 156 anos luz.
ξ Serpentis, binaria espectroscópica e variable Delta Scuti situada a 105 anos luz.
R Serpentis, estrela variable Mira cun brillo que flutúa entre magnitude 5,16 e 14,4 ó longo dun ciclo de 356,4 días.
HD 168443, anana amarela cun planeta xigante e unha anana marrón.
HD 168746, anana amarela cun dos planetas descubertos de menor masa.
Gliese 710, anana vermella que dentro de 1,4 millóns de anos achegarase a tan só 1 ano luz do sistema solar.

As estrelas incluídas na cabeza son: α, β, γ, δ, ε, ι, κ, λ, μ, π, ρ, σ, τ, χ e ω Serpentis. As estrelas incluídas na cola son: ζ, η, θ, ν, ξ, e ο Serpentis.

Obxectos notables do espazo profundo

Cúmulo globular M5, situado 8º ó suroeste de Unukalhai (α Serpentis).
Nebulosa da Aguia (M16), cúmulo aberto novo, asociado coa nebulosa difusa IC 4703, esta nebulosa nun lugar de formación de estrelas na cola da serpe.
Obxecto de Hoag, distante galaxia anular sobre a súa orixe non existe un claro consenso.
MWC 922, unha nebulosa catalogada no Mount Wilson Catalog, e unha Nebulosa Bipolar Simétrica notable pola súa forma case simétrica dun cadrado ou rectángulo. É tamén coñecida coma IRAS 18184-1302, e localizada a: 18:21:16 DEC: -13:01:27, preto de M16 na Serpens Cauda. O acrónimo MWC ven do Mount Wilson Observatory.

Parte da Vía Láctea atravesa a cola, tal coma ilustran as rexións sombreadas en azul do mapa estelar.

O Cúmulo Estelar Sur de Serpens foi descuberto polo Telescopio Espacial Spitzer da Nasa na porción máis ó sur da nube de Serpens. O descubrimento foi posible grazas ás capacidades de observación no infravermello por parte deste telescopio, xa que as lonxitudes de onda visibles das estrelas están completamente escurecidas polo po interestelar da nube de Serpens.

Mitoloxía

Serpens é a serpe que ten agarrada Ofiuco, o portador da serpe, e loxicamente está moi asociada con el. Orixinariamente, Serpens e Ofiuco eran consideradas como unha única constelación, a partir do cal xurdiu un mito asociado coa fundación da medicina. Identificase na mitoloxía grega coa serpe que lle revela a Asclepio os segredos da medicina.