Walther Bothe

Walther Bothe
	;
Nome orixinal	(de) Walther Bothe
Biografía
Nacemento	(de) Walther Wilhelm Georg Bothe ; 8 de xaneiro de 1891 ; Oranienburg (Imperio Alemán)
Morte	8 de febreiro de 1957 (66 anos); Heidelberg, Alemaña
Lugar de sepultura	Friedhof Handschuhsheim (pt)
Relixión	Luteranismo
Educación	Universidade Humboldt de Berlín (1908–1913); Universidade de Giessen
Director de tese	Max Planck
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	físico, químico, matemático, profesor universitario, inventor, científico nuclear
Empregador	Universidade de Giessen ; Universidade Humboldt de Berlín ; Universidade de Heidelberg ; Physikalisch-Technische Bundesanstalt (pt)
Membro de	Academia de Ciências de Heidelberg (pt) (ordinary member (en) ) (1933–); Academia de Ciências da Saxônia (pt) (membro correspondente) (1932–); Academia de Ciencias de Baviera ; Academia Alemã de Ciências em Berlim (pt) ; Academia Prusiana das Ciencias
Profesores	Max Planck e Arthur Wehnelt (pt)
Carreira militar
Conflito	Primeira guerra mundial
Obra
Doutorando	Hans Ritter von Baeyer (pt) e Hans Jakob Ritter von Baeyer (en)
Familia
Cónxuxe	Barbara Below
Premios
	(1954) Premio Nobel de Física; (1953) Medalla Max Planck; Gran Cruz da Orde do Mérito da República Federal de Alemaña; Orde do Mérito das Ciencias e as Artes ;
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Боте Вальтер); Heidelberg Scholar Lexicon 1803–1932 (en) , (p.26-27); Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.43)

Walther Wilhelm Georg Bothe, nado en Oranienburg en 1891 e finado en Heidelberg en 1957, foi un físico, matemático, químico e profesor universitario alemán. Recibiu o Premio Nobel de Física o ano 1954, xunto con Max Born, pola invención do método das coincidencias na ocupación do contador Geiger.

Traxectoria

Naceu o 8 de xaneiro de 1891 na cidade alemá de Oranienburg, preto de Berlín. Estudou física, química e matemáticas na Universidade de Berlín onde tivo como profesor a Max Planck, doutorándose no ano 1914. Tras a primeira guerra mundial, onde foi feito prisioneiro polo Imperio Ruso e deportado a Siberia, colaborou con Hans Geiger ao Physikalisch-Technische Reichsanstalt de Berlín.En 1930 foi nomeado profesor da Universidade de Giessen e o 1934 foi director do Instituto de Física da cidade de Heidelberg.

Morreu o 8 de febreiro de 1957 á cidade de Heidelberg.

Procura científica

Xunto a Hans Geiger descubriu que se unha soa partícula é detectada por dúas ou máis contadores Geiger, a detección será practicamente coincidente no tempo. Usando esta observación construíu o circuíto de coincidencia permitindo que varios contadores en coincidencia determinen o ímpeto angular dunha partícula. Bothe estudou o efecto Compton usando este sistema, así establecendo a análise moderna dos procesos de dispersión e establecendo unha porta lóxica.

En 1930 demostrou, xunto con H. Becker, que mediante o bombardeo do berilio con partículas alfa conseguíase unha radiación penetrante, formada polo que posteriormente James Chadwick denominaría neutróns. En 1943 finalizou o primeiro ciclotrón alemán.

En 1954 foille concedido o Premio Nobel de Física, que compartín con Max Born, pola invención do método das coincidencias no uso do contador Geiger, polo estudo dos radiacións

Recoñecementos

En honor seu nomeouse o asteroide (19178) Walterbothe descuberto o 9 de setembro de 1991 por Freimut Börngen e Lutz D. Schmadel.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Física 1954 (en inglés)