Peloponeso
A península do Peloponeso, tamén chamada Morea ou, simplemente, O Peloponeso[1] (en grego Πελοπόννησος, pronunciación clásica Pelopónnēsos; pronunciación moderna Pelopónisos) é unha península de Grecia, unida ao continente polo istmo de Corinto, que actualmente está cortado polo canal de Corinto.
(el) Πελοπόννησος  | |||||
| |||||
| Tipo | península rexión xeográfica | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Localización | |||||
| División administrativa | Grecia | ||||
| |||||
| Bañado por | Mar Mediterráneo, mar Adriático e Mar Exeo | ||||
| Comparte fronteira con | Periferia de Ática | ||||
| Características | |||||
| Altitude | 2.407 m 994 m | ||||
| Superficie | 22.200 km² | ||||
 | |||||
O seu nome provén dun heroe mitolóxico grego, Pélope, quen supostamente conquistou toda a rexión.
Etimoloxicamente Peloponeso significa "illa de Pélope", a pesar de que só foi unha verdadeira illa tras a apertura do canal de Corinto en 1893.
Na Idade Media, "Morea", debido ao parecido da súa forma cunha folla de moreira. Contra o século XIII conformou o Despotado de Morea.
Patrás (no norte) e Kalamata son as únicas cidades importantes, onde se achan os principais portos.
En 2004 o Peloponeso gañou unha segunda conexión co continente tras a construción da Ponte de Río-Antirio.
Na rexión encóntrase a cidade de Olimpia, centro relixioso da Antigüidade, onde se celebraron os primeiros Xogos Olímpicos, e a cidade de Esparta, unha das dúas cidades-Estado hexemónicas na Antigüidade clásica.
Xeografía
editarA península é un prolongamento da cordillera do Pindo e presenta un relevo moi montañoso. Está formada por varios macizos: o Olono, no NO (2 223 msnm), o Kyllini, no NE (2 376 m), o Mégalo, no centro (1 980 m) e, no SE, os outeiros da Argólida, o Parnón (1 935 m) e o Taigeto (2 404 m), que bordean os característicos golfos de Nauplia, Laconia e Mesenia. Nestes últimos terminan os vales de Argos, Esparta e Kalamata, onde se practica a agricultura de rega.
A península presenta chairas interiores illadas, como a de Megalópole. No Peloponeso non se estenden chairas costeiras pantanosas, que foron desecadas para dedicalas á agricultura e eliminar a malaria.
Economía
editarA rexión vive eminentemente de cultivos agrícolas de tipo mediterráneo: froiteiras, cítricos, oliveiras e videiras. A estas actividades hai que engadir gandaría ovina e caprina nas zonas montañosas, e o cultivo de millo nos vales.
O Peloponeso exporta produtos da oliveira, melóns, sandías, cítricos, tabaco e, especialmente viño e pasas (pasas de Corinto). Argos subministra verduras a Atenas.
Igualmente existe un incipiente desemvolvemento do turismo rural en zonas singulares do Peloponeso, nas que co apoio de programas do Estado grego estanse a reconstruír antigos pyrgoi (torres) para reconvertelos en hoteis rurais destinados ao turismo de calidade, sobre todo en zonas achegadas ao mar como Gythio, o antigo porto de Esparta.
Historia
editarOs primeiros poboadores do Peloponeso foron os exeos (2600 a. C.) e posteriormente a península foi ocupada por anatolios (2400 a. C.), xonios (2000 a. C.) e aqueos (1600 a. C.).
Esparta converteuse na principal polis da península tras conquistar un terzo dela (610 a. C.) e formar a Liga do Peloponeso, que se enfrontou a Atenas.
Máis tarde o Peloponeso foi dominado polos macedonios e os romanos, baixo cuxo mandato a rexión decaeu en importancia, a pesar da paz interior que se viviu nela.
Foi devastado por Alarico en 396 e ocupado por tribos eslavas, que se helenizaron. Tras a derrota do Imperio bizantino en 1204, foi conquistado por Venecia e os cruzados e, un século despois, polos Romanos de Oriente en (1430), pero trinta anos máis tarde foi ocupado polos otománs (baixo o sultán Mehmed II), aos que pertenceu até a independencia da Grecia moderna.
División político-administrativa
editarA periferia do Peloponeso é unha periferia de Grecia, formada por 5 unidades periféricas: Arcadia, Argólida, Corintia, Laconia, Mesenia.[2]
As unidades periféricas de Acaia e Élide pertencen tamén á península, pero forman parte da periferia de Grecia Occidental.
Notas
editar- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para Peloponeso.
- ↑ "Texto completo do plan Calícrates" (PDF). Diario Oficial de Grecia (en grego). 11 de agosto de 2010. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 12 de xuño de 2018. Consultado o 10-11-2017.