Umar II.a
Umar II.a | |||||
---|---|---|---|---|---|
717ko irailaren 24a - 720ko otsailaren 5a ← Sulaiman ibn Abd al-Malik - Yazid II.a →
706 - 712 ← Hisham ibn Isma'il al-Makhzumi (en) - 'Uthman ibn Hayyan al-Murri (en) → | |||||
Bizitza | |||||
Jaiotza | Medina, 681eko azaroaren 2a | ||||
Heriotza | Church of Saint Simeon Stylites (en) , 720ko otsailaren 5a (38 urte) | ||||
Hobiratze lekua | Omar Ibn abdel-Aziz tomb (en) | ||||
Heriotza modua | giza hilketa: Pozoia | ||||
Familia | |||||
Aita | Abd al-Aziz ibn Marwan | ||||
Ama | Leila Bint Asim | ||||
Ezkontidea(k) | Fatima bint Abd al-Malik (en) | ||||
Seme-alabak | |||||
Haurrideak | ikusi
| ||||
Leinua | Omeiatarren dinastia | ||||
Hezkuntza | |||||
Hizkuntzak | arabiera | ||||
Irakaslea(k) | Saleh bin Kaysan (en) | ||||
Ikaslea(k) | ikusi
| ||||
Jarduerak | |||||
Jarduerak | politikaria, gobernadorea eta kalifa | ||||
Sinesmenak eta ideologia | |||||
Erlijioa | islama |
Umar ibn Abd al-Aziz (arabieraz: عمر بن عبد العزيز, ʿUmar ibn ʿAbd al-ʿAzīz; 682ko azaroaren 2a – c. 720ko otsailaren 5a), Umar II.a izenez ezaguna, omeiatarren zortzigarren kalifa izan zen.[1] 717tik 720ra gobernatu zuen. Bere aita Abd al-Aziz zen, Marwan I.aren semea.
Bere kaliferrian, kontrolatutako lurraldeen egonkortasuna mantentzen saiatu zen, hedapen handiago baten kaltetan, Bizantziar Inperioaren erreakzio baten beldurragatik. Hala ere, 717an Konstantinoplari setio bat egiten saiatu zen, 718an porrot egin zuena, non bizantziarrek greziar sua erabili zuten, Umarren armadei galera handiak eragin zizkiena.
Umarren beste arazo bat arabiarrak ez ziren herrien matxinadak izan ziren. Herri hauekiko harremana hobetzeko hartu zuen neurrietako bat, muladien posizioa gainontzeko arabiarrenarekin parekatzea eta dhimmi kontzeptua garatzea izan zen. Ali ibn Abi Taliben memoria ere berreskuratu zuen, ostiraleko otoitzaren amaieran bere izena madarikatu behar zuen ohitura ezabatuz. Bere ohituretan neurrizko kalifa bezala gogoratzen da, herriak maite zuena.
Pozoituta hil zen, uste denez, bere dinastiako beste kide batzuen esku, egin zituen erreformen eta berdintasunezko bere jarreren aurkakoa zena.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Wellhausen, Julius. (2000). The Arab Kingdom and Its Fall. Taylor & Francis ISBN 0-415-20904-8..