Rafael Azcona

Rafael Azcona
(2006)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Rafael Azcona Fernández
Jaiotza	Logroño, 1926ko urriaren 24a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Madril, 2008ko martxoaren 24a (81 urte)
Heriotza modua	berezko heriotza: birikako minbizia
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	aktorea, gidoilaria, eleberrigilea eta film-zuzendaria
Lan nabarmenak	ikusi Mi hija Hildegart (en)
Jasotako sariak	ikusi Premio Nacional de Cinematografía  (1982) Egokitutako gidoi onenaren Goya Saria  (1988) : El bosque animado Egokitutako gidoi onenaren Goya Saria  (1991) : ¡Ay Gidoi original onenaren Goya Saria  (1993) : Belle Époque Egokitutako gidoi onenaren Goya Saria  (1994) : Banderas, the Tyrant (en) Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina  (1994) Ohorezko Goya saria  (1998) Egokitutako gidoi onenaren Goya Saria  (2000) : La lengua de las mariposas [[]]  (2006)

Rafael Azcona Fernández (Logroño, Espainia, 1926ko urriaren 24a - Madril, Espainia, 2008ko martxoaren 24a) gaztelaniazko idazle eta gidoigilea izan zen.

Bizitza

Gaztetan egunkari eta aldizkarietan lan egin zuen, La Codorniz aldizkarian, esate baterako, eta "El repelente niño Vicente" ("Bixente haur nazkagarria") pertsonaia asmatu zuen, 1940ko hamarkadako umore beltzaren erakusgarria.

Gero eleberriak idazten hasi zen, Pobre, paralítico y muerto (Behartsu, elbarri eta hilik), esate baterako.

Baina geroago, Azconak berak zioenez, gidoiak idaztea errazagoa zela konturatu zen. 1958an idatzi zuen bere lehen zinemarako gidoia, El pisito ("Pisutxoa"), Marco Ferreri zuzendari italiarrarentzat; harentzat idatzi zituen, era berean, El cochecito ("Autotxoa"), Ape Regina, Se acabó el negocio ("Negozioa amaitu da"), La comilona ("Tripontzia") eta abar.

Espainiako zuzendari hoberenek lan egin dute Azconaren gidoiekin: Luis García Berlangarentzat Plácido, Las cuatro verdades ("Lau leihoak"), El verdugo ("Borreroa"), La escopeta nacional ("Eskopeta nazionala") eta Patrimonio Nacional ("Ondare Nazionala") idatzi zituen, besteak beste; Carlos Saurarentzat, Pippermint Frappé, La prima Angélica ("Angélica lehengusua"), Ay, Carmela ("Ai Karmela"), eta abar; Victor Ericerentzat, Los desafíos ("Erronkak"); José Luis Cuerdarentzat, El bosque animado ("Baso biziduna"); eta Fernando Truebarentzat, Año de luces ("Urte argitsuak") eta Belle Époque. 1998an Espainiako zinemari egindako ekarpenagatik Goya saria jaso zuen.

Erreferentziak

• Datuak: Q966061