iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://eu.wikipedia.org/wiki/Louis_Vierne
Louis Vierne - Wikipedia, entziklopedia askea. Edukira joan

Louis Vierne

Wikipedia, Entziklopedia askea
Louis Vierne

Bizitza
JaiotzaPoitiers1870eko urriaren 8a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaParis1937ko ekainaren 2a (66 urte)
Hobiratze lekuaMontparnasseko hilerria
Heriotza moduaberezko heriotza: miokardio infartu akutua
Familia
Haurrideak
Hezkuntza
HeziketaParisko Kontserbatorioa
Institut National des Jeunes Aveugles (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Irakaslea(k)Charles-Marie Widor
César Franck
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakmusikagilea, organista eta musika-irakaslea
Enplegatzailea(k)Parisko Kontserbatorioa
Parisko Schola Cantorum
Jasotako sariak
Genero artistikoasinfonia
musika klasikoa
Musika instrumentuaorganoa

Spotify: 5s5DbmkHjHiMe5rlFdUMGL Musicbrainz: 5e9177ed-7d3b-4344-b29f-ee4f63775ad1 Songkick: 218145 Discogs: 857661 IMSLP: Category:Vierne,_Louis Allmusic: mn0001516494 Find a Grave: 19901817 Edit the value on Wikidata

Louis Vierne (Poitiers, 1870eko urriak 8-Paris, 1937ko ekainak 2), organo-jotzaile eta konposatzaile frantziarra izan zen.

Ia erabat itsu zegoen jaio zenetik. Behin bere familia Parisen bizitzen jarri zenean, 1877an, Institution des Jeunes Aveuglesen musika ikasketak hasi zituen, eta nota oso altuak lortuta lizentziatu. Geroago, Cesar Franck, Charles Marie Widor, Alexandre Guilmant eta Eugene Gigoutekin ikasten segitu zuen. Viernek organo frantziarraren tradizioa luzatu zuen. Saint-Sulpice elizan organo-jotzailea izan zen eta, 1900ean, Charles Vidorrek bultzatua, Parisko Notre Dame katedraleko organo-jotzaile titularra aukeratzeko lehiaketara aurkeztu zen, beste ehundaka hautagairekin batera. Postua lortu zuen, eta hil arte mantendu zuen, Notre-Dameko organoarekin bere 1750. ekitaldian Stèle pour un enfant défunt jotzen ari zela, 1937ko ekainaren 2an hil zen arte[1].

Musika hizkuntza propioa garatu zuen, harmonia eta asmakuntza aldetik aberatsa, konplexua kontrapuntu teknikan eta, sarritan, orkestrala kontzeptuan. Haren lanen artean, organorako bere 6 sinfoniak, eta, bereziki, bere 24 fantasiazko lanak eta estilo askeko 24ak nabari dira: inprobisatzaile ospetsua izan zen. Zenbait ganbera musika eta piano lan ere idatzi zituen.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Frantsesez) Tobisch, Léopold. (2018-11-09). «10 décès les plus macabres des compositeurs classiques» France Musique (Noiz kontsultatua: 2020-09-26).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]