Extremoduro
Extremoduro | |
---|---|
Datuak | |
Jatorria | Plasencia (Espainia) |
Musika mota | Rock |
Urteak | 1987 - 2019 |
Produkzioa | |
Diskoetxea(k) | Avispa Área Creativa DRO East-West |
Taldekideak | |
Roberto Iniesta Iñaki Anton Miguel Cantera | |
Informazio gehigarria | |
www.extremoduro.com | |
Extremoduro 1987an Plasentzian (Extremadura, Espainia) sortutako rock musika taldea da. Roberto Iniesta, «Robe», izan zen taldearen sortzaile eta liderra eta taldearen historian zehar iraun duen partaide bakarra. 1993 urtean Platero y Tú taldeko Iñaki Anton gitarra-jotzailearekin hasi zen taldearekin kolaborazioak egiten eta pixkana pisua hartzen joan zen taldearen azken urteetan partaide nabarmenetako bat izateraino Roberrekin batera. Extremoduro rock Espainarren erreferentea izatera iritsi da eta honen ildoari jarraituz ekin diote beste talde batzuk, Marea edo Poncho K besteak beste.
Taldeak arrakasta lortu du hedadura handiko komunikabideetan agertu ez arren. Diskorik ospetsuena 1996ko Agíla dute. So payaso kantari esker, musika-bideorik onenaren saria jaso zuten Espainiako Musikaren Sarietan. Extremoduroren letrek eskuratu dute entzute handiena. Extremoduro taldearen abestietan, etsipena, drogen erabilpena, sistemari aurre egitea, sexua eta amodioa dira hizpide nagusiak. Hori dela eta, zenbait kontzertu zentsuratuak izan dira.
Taldekideak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Egungoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Roberto "Robe" Iniesta: ahotsa eta gitarra (1987 - gaur egun).
- Iñaki "Uoho" Antón: gitarra (1996 - gaur egun), ekoizlea (1994 - gaur egun) eta gitarjole laguntzailea (1993 - 1995).
- Miguel Colino: baxua (1997 - gaur egun).
- José Ignacio Cantera: bateria (1997 - gaur egun).
Lehenagokoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Gitarra:
- Salo (1989 - 1993).
- Eugenio (1993 - 1995).
- Iñaki "Milindris" Setién (1995 - 1997).
- Baxua:
- "Kaito" (1987 - 1988).
- Salo (1988 - 1989).
- Carlos "el Sucio" (1989 - 1993).
- Ramón "Mon" Sogas (1993 - 1997).
- Bateria:
- "Walter" (1987 - 1988).
- Luis "von Fanta" (1988 - 1993).
- Jorge "el Moja" (1993 - 1995).
- Alberto "Capi" Gil (1995 - 1997).
Denbora lerroa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Diskografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Disko ofizialak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Extremoduro ha editado diez álbumes de estudio (los dos primeros remasterizados posteriormente), un CD en directo, un DVD en directo y un doble CD recopilatorio.
- Rock transgresivo (1989an Tú en tu casa, nosotros en la hoguera izenarekin argitaratua;, 1994an bermasterizatua eta bergrabatua izen honekin argitaratua izateko)
- Somos unos animales (1991n kaleratua eta 1995ean bermasterizatua)
- Deltoya (1992)
- ¿Dónde están mis amigos? (1993)
- Pedrá (1995)
- Agíla (1996)
- Iros todos a tomar por culo (1997, zuzeneko albuma)
- Canciones Prohibidas (1998)
- Yo, Minoría Absoluta (2002)
- Grandes éxitos y fracasos (Bermasterizatutako eta bergrabatutako arrakasta album doblea. Bi episodiotan kaleratua, 2004ko maiatzean eta azaroan kaleratuak. Beranduago Box-set bat kaleratu zuten, bi bolumenekin, Gira 2002 zuzeneko DVDarekin eta Canciones sin voz izeneko CDarekin, arrakasten albumeko 20 bertsio instrumentalekin)
- La Ley Innata (2008)
- Material Defectuoso (2011)
Extrechinato y Tú
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Beste disko batzuk
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Extremodurok ofizial moduan aitortzen ez dituen albumak ("una muestra del lado oscuro de la industria discográfica"[1]):
- Maquetas 90 (1990)
- Robe, mi pequeña historia (1994) (2 CD)
- Desidia (1996)
- La Hoguera (1997)
- Rarezas y Kolaboraciones (2004) (2 CD)
DVD
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Discografía en la web oficial de Extremoduro "Los demás discos vendidos como Extremoduro son una puta mierda, con canciones que ya están en otros discos, portadas que no hemos hecho, pruebas previas a nuestras grabaciones, etc. Estos discos, que no reconocemos como nuestros, son una muestra del lado oscuro de la industria discográfica"