Geografikoki Espainiako ipar-ekialdean dago eta herrialde osoko bigarren hiri garrantzitsuena eta Europako Batasuneko seigarren metropolitar barruti handiena da (36 udalerrik osatutakoa, 3.161.081 biztanle eta 633 km²-ko azalerarekin). Are gehiago, Bartzelonaren eragin-eremua harago heltzen da, 4.268 km²-ko eta 5.327.872 biztanledun eremu handiago batera, hain zuzen ere. Mediterranear itsasoaren kostaldean dago, Pirinioetatik 160 kilometrora.
Bartzelona nazioarteko ekitaldi askoren agertoki izan da historian zehar, nazioartean proiektatzera lagundu dutenak. Horietatik garrantzitsuenak 1888 eta 1929koErakusketa Unibertsalak eta 1992koOlinpiar Jokoak izan ziren. Horrez gain, 2004anKulturen Forum Unibertsala edo "Fòrum de les Cultures" ekitaldi erraldoia gauzatu zuten Kataluniako hiriburuan.
Hiriko armarriaren formarekin lore-konponketa Mossèn Cinto Verdaguer lorategietan
Bartzelonako armarriak Erdi Aroan du jatorria, eta 1329an agertu zen lehen aldiz, gaur egungoaren antolamendu berean. Armarria lau kuarteletan banatuta dago.[2] Bertan, lehenengoan eta laugarrenean, San Jurgiren gurutzea ageri da, zilar gaineko guletan, eta bigarren eta hirugarren kuarteletan, urre gaineko lau gul-makilen konda-/errege-ikurra. Era berean, aldaera ugari aurkitu dira kuartel bakoitzean, bat, bi, hiru edo bost barra bertikalekin. Armarriaren buruan koroa bat dago, Aragoiko Koroako erregeek hiriaren gainean duten subiranotasunaren sinboloa.[3] Bandera zuzenean armarritik dator, beraz, konposizio bera du, baina koroa gabe.
Bartzelonako klima mediterraneoa du,[4] negu epel eta hezeekin eta udal bero eta lehorrekin. Hiria Iberiar penintsularen ekialdeko kostan dago eta Ozeano Atlantikoarekin duen gertutasunarengatik, udak ez dira mediterraneoko beste lekuetan bezain lehorrak izaten. Mediterraneo itsasoak ekialdean, Collserolako mendiguneak mendebaldean, Llobregat ibaiak hegoaldean eta Besòs ibaiak iparraldean mugatzen dute. Punturik altuena Tibidabo mendia da 516,2 metroko altuerarekin, ipar-mendebaldean (Collserola). Aipatzekoak dira halaber Montjuïc (177,7 m) mendia hegoaldean, portuaren aldean.
Bartzelonak bere udalerriaren zati txiki bat du Collserola mendilerroko Llobregat mendiaren isurialdean. Vallvidrera eta Les Planes dira, Collserolako parke naturalean zertxobait barneratuta daudenak. Santa Cruz de Olorde udal-mugartean ere badago, Mendebaldeko Vallés eta Bajo Llobregat artean.
Bartzelonako hiriak itsas eraginak dituen klima mediterraneoa du.[7][8][9]Köppen-Geigerren sailkapenaren irizpideen arabera, hiria uda lehor eta beroen klima subtropikaletik (klima mediterraneoa) klima subtropikal hezera (Cfa) igarotzeko eremu batetik gertu dago.[10]
Neguak leunak dira, urtarrilean 12 ° C ingurukoa, hilabeterik hotzena. Izotza oso bakana izaten da hiri barruan, eta oso elurte gutxi egiten ditu hiriguneetan. Batez beste, 2-3 urtean behin egiten du elurra, gutxi gorabehera, hiriaren kanpoaldean. Hala ere, ohikoagoak dira udalerriko mendialdeetan, altitudea dela eta. Hala gertatzen da Fabra Behatokian, 400 msnm-tik gorako altitudean, urtean bi egunetan elurra egiten baitu, batez beste. 2010eko martxoan elurte gogor bat izan zen hirian, eta beste bat 2015eko otsailean. Hirian gogoratzen den beste elurte handi bat 1962koa da.
Udak epelak dira, abuztuan 26 ° C-ko batezbestekoarekin, hilabeterik beroena. Maximoak oso beroak dira hilabete honetan, 28 eta 29 ° C artekoak batez beste. Hala ere, batez besteko minimoak 23 ° C ingurukoak dira, eta sargori sentsazioa ohikoa da, gaueko hezetasun handia dela eta
-Ciutat Vella. Hiriaren erdigune historikoa da. Bartzelona zaharraren lurralde-eremuari dagokio, XIX. eta XX. mendeetan ondoko udalerriak pixkanaka batu arte. El Raval, Gótico, Antics Palaus (Sant Pere, Santa Caterina, Born eta Erribera auzo ez ofizialez osatua) eta Barceloneta auzoak biltzen ditu.[11]
Zabalgunea. XVIII. mendean hirigune zaharraren (Hiri Zaharra) eta Sants, Gracia eta San Andres de Palomar hiribildu independenteen artean zegoen lautada hartzen du. Ildefonso Cerdá kataluniar hirigileak ehun metroko zatietan egindako kale elkarzuten lauki bat da hirigintzaren ezaugarria. Honako auzo hauek biltzen ditu: Sant Antoni, Zabalguneko Ezker Berria, Zabalguneko Ezker Zaharra (azken biek Zabalguneko Ezkerra izeneko unitatea osatzen dute), Zabalgunearen Eskuina, Familia Santua eta Fort Pienc.[12]
-Sants-Montjuïc. La Marina del Prat Vermell, La Marina del Port, La Font de la Guatlla, El Pueblo Seco, Hostafrancs, La Bordeta, Sants eta Sants-Badal (Badal izenez ezagunagoa) auzoak biltzen ditu. Montjuic eta Zona Franca ez dira berez auzoak, baizik eta barrutiko lurralde bereziak.[13]
-Les Corts. Las Corts, Pedralbes eta La Maternidad eta San Ramón auzoak (San Ramon izenez ezagunagoa) biltzen ditu.[14]
-Sarria-San Gervasio. Honako auzo hauek biltzen ditu: Sarriá, Sant Gervasi - Galvany (Galvany besterik ez), Sant Gervasi - La Bonanova (edo, besterik gabe, La Bonanova), Putxet i Farró (El Putxet bezala ezagunagoa), Las Tres Torres eta Vallvidrera - Tibidabo - Les Planes. Sant Gervasi - Galvany eta Sant Gervasi - La Bonanova auzoek osatzen dute San Gervasio de Cassolasen gune zaharra.[15]
-Grazia. Garai bateko Gracia hiribildu independentea eta Camp de Grassot i Gràcia Nova, La Salut, El Coll, Vallcarca y los Penitentes auzoak (izen bereko bi auzoak biltzen dituena) biltzen ditu.[16]
-Horta-Guinardó. Horta, La Clota, El Valle de Hebrón, el Montbau, Sant Genís dels Agudells, la Teixonera, El Carmelo, la Font d 'en Fargas, Can Baró, el Guinardó eta Baix Guinardó auzoak biltzen ditu.[17]
-Nou Barris. Vallbona, Ciudad Meridiana, Torre Baró, Canyelles, Les Roquetes, Trinitat Nova, Can Peguera, la Guineueta, el Verdún, la Prosperitat, el Turó de la Peira, Porta y Vilapicina eta La Torre Llobeta auzoak biltzen ditu (berez, Vilapicina eta La Torre auzoak biltzen ditu).[18]
-San Andres. Palomar, La Sagrera, Trinitat Vella, Baró de Viver, Congrés i els Indians (Congrés bezala ezagunagoa), Navas eta Artzain Onaren auzoak biltzen ditu.[15]
San Martin. Honako auzo hauek biltzen ditu: San Martín de Provensals, El Clot, El Campo del Arpa del Clot, La Verneda y la Paz, El Poblenou, Parc i Llacuna del Poblenou, Vila Olímpico del Poblenou, els Provençals del Poblenou, El Besós y el Maresme, Diagonal Mar eta Front Marítim del Poblenou.[19]
Bartzelonaren sorrerak bi istorio mitiko ditu. Lehenak Herkules izaki mitologikoari egiten dio erreferentzia, berak Erromaren sorrera baino 400 urte lehenago sortu omen zuen Βαρκινών izenez. Bigarren istorioak dio Hamilkar Barkak —Hanibalen aitak— sortu zuela, K.a. III. mendean,Barcino izenaz.[20]Barkeno izeneko () herri iberiarrak txanponak ekoiztu zituen.
K. a. 15 inguruan, erromatarrek hiria castrum bihurtu zuten, gaur egun udaletxea dagoen inguruan (Plaça de Sant Jaume). Erromatarren agindupean Faventia abizena eman zitzaion hiriari;[21] izen osoa Colonia Faventia Julia Augusta Pia Barcino.[22] Hiria poliki-poliki garatzen hasi zen: portuaren inguruan handitzen hasi zen,[23] hiriak bere txanponak sortzen zituen, etab.
Bartzelonako kondeak oso independenteak ziren, eta beren lurraldea zabaldu zuten Katalunia osoa barne hartu arte. 1137an, Erramun Berenger IV.a eta Petronilla Aragoikoa ezkontzean, Aragoiko Erresuma eta Bartzelonako konderria batu ziren, batasun dinastiko bat sortu zen.[24][25] Konderriko lurraldeak Aragoiko Koroaren esku geratu ziren, Aragoik egindako konkisten ondorioz (itsasoz haraindiko lurraldeak ere eskuratu zituen). Ondoren, Aragoiko Koroaren eta Gaztelakoaren lotura dinastikoak Bartzelonaren gainbehera ekarri zuen.
XIX. mendearen erdialdean, Cerdá egitasmoa izeneko plangintza arkitektonikoak hiriaren mapa aldatzeko abiapuntua izan zen, gaur egungo itxura neurri handi batean emanez. Harresiak bota ostean, Eixampleko auzuneak diseinatu zituzten bide honetatik. 1888an eta 1929an, bestela, Erakusketa Unibertsala birritan Bartzelonan antolatu zuten. 1888koak aztarnak utzi zituen Ciutadellako Parkea eta Rambla inguruetan, Arc del Triomf izanda ikurrik ezagunena. 1929koak, bere aldetik, Montjuich inguruak eraldatu zituen, gaur egungo Plaça Espanya aldean, Kataluniako Palau Nacional, Font Màgica, Teatre Grec, Poble Espanyol eta Estadi Olímpic besteak beste.
Frankismoaren garaian Bartzelonak erresistentzia nabarmena erakutsi zuen Francoren diktaduraren aurka. Hala ere, Kataluniako erakunde publikoak deuseztatuak izan ziren[27] eta katalan hizkuntzaren erabilera debekatu egin zen. Bartzelonak Espainiako bigarren hiri nagusia izaten jarraitu zuen, nahiz eta gerra zibilak hiria larriki ahuldu. Gune industrializatua zenez, immigrazio handia izan zen Andaluzia, Murtzia eta Galiziatik. Bartzelonan, buruko zapia eta mantelinak egiteko fabrikak zeuden Francoren diktadurapean, baina Joan XXIII.ak mezara joateko horiek janztea beharrezkoa ez zela adieraztean, industria kementsu horren gainbehera ekarri zuen.
1987koekainaren 19an, ETAk Hipercor supermerkatu batean 21 pertsona hil zuen, azken hamarkadetako atentaturik larriena izan zena hirian. Bost urte geroago, 1992. urtean Olinpiar Jokoak ospatu ziren Bartzelonak eta horrek hiria indartu zuen.[28]2004an, bestela, Fòrum de les Cultures antolatu zuten Poble Sec aldean.
2017koabuztuaren 17an, atentatu islamista baten ondorioz 15 pertsona hil ziren, historia garaikidearen bigarren odoltsuena izan dena.
1842 eta 1857 bitartean, udalaren esparrua gutxitu zen eta Gr'aciak independentzia lortu zuen.
1887 eta 1897 bitartean, zabalera emendatu zen, Sants eta San Martín de Provensals gehitu zirelako Cortes-era, Graziara, San Andreu de Palomar-era, San Gervasio de Cassolas-era.
1900 eta 1910 bitartean, berriz handitu zen, Horta gehitu zeelako, eta 1920 eta 1930 bitartean, Sarrià.
Bartzelonako barrutiakBartzelona hiria Tibidabo menditik ikusita.
Bartzelona 10 barrutitan banatzen da: bakoitzak eskumen propioak ditu, hiri osoko politika deszentralizatzen laguntzen dutenak. Barrutiotan, biztanleek beren iradokizunak eta parte-hartzea helarazten dituzte; gehienak udalerri independenteak izan ziren garai batean, geroxeago, XIX. eta XX. mendeetan, Bartzelona hiriari anexionatuak, eta oraindik ere beren izaera mantentzen dute.
Hiriaren eremuan aurkitutako lehen populazio-arrastoak Neolitikokoak dira (K. a. 5500). C), Raval auzoaren inguruan aurkitutako aztarnategiek adierazten duten bezala. Halaber, aztarna neolitikoak aurkitu dira Bartzelonako planoko beste puntu batzuetan, Sagreran, esaterako. Hala ere, lehen biztanle nabarmenak ez ziren K. a. VII. mendera arte agertu. C.-VI a. C. Hauek layetarrak izan ziren, iberiar herria. Lehen gerra punikoaren ondoren, porrotaren ondorioak orekatzen saiatzeko, kartagotarrek hedapen-politika bat hasi zuten Iberiar penintsulan. Kondaira baten arabera, K.a. 230. urtean sortu zen hiria. C. Amilcar Barcak, Anibalen aitak. Horren arabera, Bartzelona izena Barca leinu kartagotarretik dator. Hala ere, Bartzelonako lautadan ez dago kartagotarren presentziaren frogarik. Bigarren gerra punikoaren hasieran, Anibal Barcak populazioa okupatu zuen Pirinioetara bidean. Erromatarrek, ordea, K.a. 218. urtean lortu zuten hiria konkistatzea. K.a. 15aren artean COLONIA IVLIA AVGVSTA FAVENTIA PATERNA BARCINO izena jarri zioten hiriari. K. eta 10 a. Behin erromatarrak behin betiko finkatu zirenean. Claudio Ptolomeoren mapamundian Barcino izenarekin agertzen da. Barcinok castrum edo gotorleku militar itxura hartu zuen bere lehen garaietan, baina merkataritzak hiriaren garrantzia birbideratu zuen; I. mendean erromatar enperadore Klaudioren aginduz harresitu zuten, eta II. mendean 4000 eta 8000 biztanle arteko biztanleria zuen.
V. mendean iritsi ondoren, bisigodoek hispaniar lurraldeen hiriburu bihurtu zuten urte gutxiz, eta, ondoren, Toledoraino eraman zuten boterea. VIII. mendean Al-Hurrek konkistatu zuen, baina 801, Ludovico Pio Karolingiar Inperiokoak kristau-lurraldera itzularazi zuen, marka hispanikoan sartuz. Musulmanen erasoek ez zuten etenik izan, eta 985ean Almanzorreko tropek ia hiri osoa suntsitu zuten.[30] Borrell II.ak berreraikitzeari ekin zion, gero eta handiagoa zen kondar garaiari bide emanez. Garai horretan, hiria nabarmendu zen Kataluniako lurren eta Aragoiko Koroaren domeinuaren artean, eta, Koroako beste portu batzuekin batera, Tortosa, Palma Mallorcakoa,[31]Napoli edo Valentzia bezalako portuak izan ziren, eta horietatik abiatu ziren tropa eta baliabide ugari jabetza berriak hartzeko enpresara.[32] Hiria loratu egin zen eta Mediterraneo mendebaldeko garrantzitsuenetako bat izatera iritsi zen XIII. eta XIV. mendeetan. Hiria merkataritzan nabarmentzen zen, Genoa eta Veneziaren azpitik, Mediterraneoko eta Europa eta Asia arteko merkataritzan nagusi zirenak.
1698ko plano frantsesa, setio-plan baterako indikazioekin
Gainbehera XV. mendetik aurrera hasi zen, gorabeherekin, eta hurrengo mendeetan zehar luzatu zen. Aragoiko Fernando II.aren eta Gaztelako Isabelen arteko ezkontzarekin hasitako Gaztelarekiko batasun dinastikoaren ondoriozko tentsioek bere unerik gorena Segadoreen gerrarekin (1640 eta 1651 artean) eta, geroago, Ondorengotza Gerrarekin (1706tik 1714ra), zeinak Kataluniako erakunde askoren desagerpena eta gotorleku militarraren eraikuntza ekarri zuen.[33]
XVIII. mendearen amaieran hasitako susperraldi ekonomikoak eta XIX. mendeko industrializazioak Bartzelona berriz ere gune politiko, ekonomiko eta kultural garrantzitsu bihurtzea ekarri zuten, Renaixençaren (Errenazimentua) buru. Industrializazio-prozesuan nabarmentzekoa da Espainia eta Kubaren arteko ehun-merkataritzaren monopolioa, Bartzelonan finkatu zena kotoizko ehungintzaren krisi-garai batean, eta Katalunian industrializazioa finkatu zuena; eta hazkunde-diferentziala, herrialdeko beste leku batzuetan industria ahultzen ari zen krisiaren aurrean. XIX. mendean Bartzelona eta Kubaren artean izandako ehun-monopolio horren beste ondorio bat kubatarrek "inbutuaren teoria" ren inguruan egindako kexa izan zen. Teoria hori zabala zen Espainiarentzat eta estua Kubarentzat, eta Kubako ondoezaren sustraia izan zen. Hiriak harresiak eraitsi ahal izan zituen, eta 1897an sei udalerri mugakide anexionatu ziren; horri esker, hazi egin zen eta bere hiri- eta industria-garapena planifikatu zuen, Ildefonso Cerda Zabalguneko plan berritzaileak gidatuta. Plan horrek lauki formako kaleak eta izkinak alakan marraztu zituen. Bi Erakusketa Unibertsalen egoitza ere izan zen 1888 eta 1929an.
XX. mendearen hasieran hazkunde ekonomikoa (bereziki Lehen Mundu Gerratik eratorritakoa) eta biztanleria-tarte zabalek hartutako ideologia berrien ugalketa nabarmendu ziren, batez ere langileena. Gobernuaren bultzadak Metroa eta Portua sustatu zituen. Hala ere, Espainia gogor kolpatu zuen 29ko krisiak eta ondoren Espainiako gerra zibilaren hasierak hazkunde oro geldiarazi zuen hamarkada batez. II. Errepublika defendatu arren, hiria barne matxinaden eta alderdien arteko borroken gunea izan zen, eta hiriak eta Errepublikako gobernuak ezin izan zituzten horiek kontrolatu, 1937ko maiatzeko Jardunaldietan ikusi zen bezala. Gerran zehar hiria hainbat aldiz bonbardatu zuten. Tropa frankistek 1939ko urtarrilaren 26an okupatu zuten hiria.
Diktadura frankistak Bartzelona garapen-polo izendatu zuen, eta industrializazio handia sustatu zuen; horren ondorioz, Iberiar penintsulako hegoaldetik etorritako immigrazio handia eta luzea izan zen nagusi. Baldintza sozial eta ekonomiko berriek hiria dinamizatu zuten eta hiri-trazadura goitik behera eraldatu zuten, langile-auzo jendetsuak eta komunikazio-bide garrantzitsuak agertuz. Metroa hedatu egin zen eta trolebusak agertu ziren (1940ko hamarkada) garraioa dibertsifikatuz. Trenbideen sarea trinkoagoa eta modernoagoa bihurtu zen, aireportuak ere garrantzia hartzen zuen bitartean. Hala ere, Bartzelonako garraioaren apustu handia, beste hiri handi eta ertain batzuekin alderatuta, ibilgailu pribatuaren bultzada izan zen, eta horretarako lurpeko aparkaleku sare trinko bat eraiki zen.
Franco jeneralaren heriotzaren eta garai demokratikoaren hasiera zailen ondoren, hiriak, Espainiako gainerako lurraldeak bezala, bultzada ekonomiko berri bati etekina atera zion, Europar Batasunean sartzeak eragin handia izan baitzuen (1986ko urtarrilaren 1ean), eta horrek kultura- eta hirigintza-proiektu modernoak ekarri zituen. Horien artean 1992ko Joko Olinpikoen antolakuntza nabarmentzen da. Ekitaldi horrek Espainia osoaren laguntza ekonomikoa eta antolakuntzakoa izan zuen, eta hirigintza-garapenaren motor berri bat izan zen.
Bartzelonako bonbardaketa (1938) Espainiako gerra zibilean
Montjuiceko gaztelua, hiriko punturik hegoaldekoena, non metroaren luzera kalkulatzeko neurriak hartu ziren bere definizio geografikotik abiatuta.
XX. mendeko Bartzelona hiri oparoa da, nazioartean proiekzioa duena, eta kulturaren, bizi-kalitatearen, berrikuntzaren, elkartasunaren eta iraunkortasunaren alde egiten du. Mendearen hasieran, ekonomiak nolabaiteko desindustrializazioa izan zuen, eta, aldi berean, sektore berrien aldeko apustua egin zuen, hala nola informazioaren eta komunikazioaren teknologia berriena. 2004an, Kulturen Forum Unibertsala egin zen, eta horrek hainbat hirigintza-aldaketa ekarri zituen hiriarentzat: Besóko eremu osoa berreskuratu zen, ordura arte Didigola, garai batean erabiltzen ez ziren fabrika zaharrez populatua, eta horri esker, Berria birsortu ahal izan zen.
Bartzelonak 2008an hasitako nazioarteko krisi ekonomikoa jasan zuen: langabeziak, pobreziak eta prekarietate sozialak nabarmen egin zuten gora. Krisiak hainbat protesta herrikoi eragin zituen, eta M-15 Mugimendua deiturikoan zehaztu ziren. Mugimendu hori Espainia osoan hasi zen manifestazio batzuekin, 2011ko maiatzaren 15ean.[34]
2010eko hauteskunde autonomikoez geroztik, independentismoak gora egin zuen, eta, horren ondorioz, «Katalunia, Europako estatu berria» (2012), «independentziarako bide katalana» (2013), bezalako adierazpenak egin ziren.
Independentistak ez diren katalanek ere bi manifestazio deitu zituzten, mutitudinarioak, Espainiako Konstituzioaren alde, 2017ko urriaren 8an eta 29an.[35]
2015eko udal hauteskundeetan, Ada Colau buru zuen Barcelona en Comú plataformak irabazi zuen, eta alkate izendatu zuten 2015ko ekainaren 13an. Colauren gobernuaren lehen bi urteek agerian utzi zuten ezinezkoa zela Udalak erreforma sakonei aurre egitea, batez ere etxebizitzari eta turismoari dagokienez. Hala ere, inbertsio soziala handitu egin zen: 221 milioi eurotik 332 milioira igo zen 2017. urtean.
2017ko abuztuaren 17an, Bartzelonan, terrorismo jihadistarekin lotutako atentatu bat izan zen, eta 15 hildako eta ehun bat zauritu utzi zituen.[36]
Kataluniako Generalitatearen Jauregia, San Jaime plaza
Estatuko Administrazio Orokorrak honako gai hauek jorratzen ditu, besteak beste: segurtasuna (Polizia Nazionala, Guardia Zibila eta Armada), Justizia, portu eta aireportuen kudeaketa, Renfeko trenak eta kostaldeak.[37] Eskumen horiek Gobernuaren Kataluniako ordezkariak eta Bartzelonako gobernuaren ordezkariordeak koordinatzen dituzte, eta Espainiako Gobernuak izendatzen ditu, eta Gobernuaren Ordezkaritzan dute egoitza. Gaur egun, Polizia Nazionalaren Kidegoak eskumen batzuk baino ez ditu, hala nola NANA ematea edo terrorismoaren aurkako borroka, gainerako eskumenak Eskuadrako Mozoei transferitu baitzaizkie (Generalitateko polizia autonomikoa).[38]
La Casa Serra, Bartzelonako Diputazioaren egoitzaKataluniako Generalitatea Kataluniako gobernu autonomikoa da, eta Bartzelonan ditu bere erakundeen egoitzak, hala nola Kataluniako Parlamentua, Ziudadela parkean dagoena, edo Generalitatearen Jauregia, Generalitateko Lehendakaritzaren egoitza, San Jaime plazan dagoena. Parlamentua sufragio unibertsal bidez aukeratzen da, Katalunia osoan lau urtean behin egiten diren hauteskundeetan, eta eskumen zabalak ditu hiriaren kudeaketan, hezkuntzatik, gizarte-gaietatik, iraganbidetik, politika ekonomikoetatik, merkataritzatik, etab. Halaber, bera da ekipamenduak eraikitzearen arduraduna, hala nola ospitaleak, eskolak, unibertsitateak, hirugarren adinekoentzako egoitzak.
Bartzelonako Diputazioa hirian eskumen gutxien dituen erakunde publikoa da. Gaur egun, Collserola mendilerroko parkea eta hiriko beste parke eta eraikin publiko batzuk mantentzeaz arduratzen den patronatuko buru da. Museo batzuk ere kudeatzen ditu, eta udalekin batera kudeatzen den liburutegi publikoen sare zabal baten titularra da.
Bartzelonako UdalaBartzelonako Udala da hirian eskumen eta funtzionario publiko gehien dituen erakundea; izan ere, herritarren eguneroko bizitza arautzen du, baita gai garrantzitsuak ere, hala nola hirigintza-plangintza, garraioak, udal-zergen bilketa, larrialdietako kidegoak, hala nola Bartzelonako Udaltzaingoa eta Suhiltzaileak, bide publikoaren mantentzea (asfaltatzea, garbiketa...) eta lorategiak. Udal-ekipamenduak eraikitzeaz ere arduratzen da, hala nola haurtzaindegiak, kiroldegiak, liburutegiak, adinekoentzako egoitzak eta babes publikoko etxebizitzak, besteak beste.
Bartzelonako 10 barrutiak honako hauek dira:
Ciutat Vella: Hirigune historikoa da. Bartzelonako gunerik zaharrena da, XIX. eta XX. mendeetan ondoko udalerriak lotu arte hiria osatzen zuen bakarra, hain zuzen ere. El Raval, Barri Gòtic, Antic Palaus (Sant Pere, Santa Caterina, el Born eta La Ribera auzo ez-ofizialek osatuta) eta La Barceloneta biltzen ditu.
Eixample: Ciutat Vella, Sants, Gràcia eta Sant Andreu de Palomar antzinako herrien arteko lautadan dago. Ildefons Cerdà arkitekto katalanak egin zuen gune horren urbanizazioa XIX.mendearen amaieran, kale perpendikularrez. Sant Antoni, Esquerra de L'Eixample, Dreta de l'Eixample, Sagrada Família eta el Fort Pienc auzoak ditu bere baitan.
Sants-Montjuïc: La Marina del Prat Vermell, La Marina del port, La Font de la Guatlla, el Poble Sec, Hostafrancs, la Bordeta, Sants eta Sants-Badal auzoek osatuta.
Les Corts: Les Corts, Pedralbres eta Maternitat i Sant Ramon auzoek osatuta.
Sarrià-Sant Gervasi: Sarrià, Sant Gervasi, La Bonanova, Putxet i Farro, Vallvidrera, Tibidabo eta Les Planes auzoek osatuta, antzinako Sant Gervasi de Cassoles herria dira gaur egun
Gràcia: Aintzinako Gràciako uri independientea. Gaur egun, Gràcia Nova, La Salut, El Coll, Vallcarca i Els Penitents auzoek osatzen dute.
Horta-Guinardó: Horta, La Clota, la Vall d'Hebron, Montbau, Sant Genís dels Agudells, la Teixonera, el Carmel, la Font d'en Fargas, Can Baró, el Guinardó auzoek osatuta.
Nou Barris: Vallbona, la Ciutat Meridiana, Torre Baró, Canyelles, les Roquetes, la Trinitat Nova, Can Peguera, la Guineueta, el Verdum, la Prosperitat, el Turó de la Peira, Porta eta Vilapicina auzoek osatuta.
Sant Andreu: Sant Andreu, La Sagrera, la Trinitat Vella, Baró de Viver, el Congrés i els Indians, Navas eta Bon Pastor auzoek osatuta
Sant Martí: Sant Martí de Provençals, El Clot, El Camp de l'Arpa del Clot, la Verneda i La Pau, el Fort Pienc, el Poblenou, el Parc i Llacuna del Poblenou, la Vila Olímpica del Poblenou, els Provençals del Poblenou, El Besòs i el Maresme, Diagonal Mar eta Front Marítim del Poblenou auzoek osatuta.
Barrutien gaur egungo banaketa Bartzelonako Udalak proposatu zuen, 2006. urtearen amaieran eta 2007. urtearen hasieran berretsi zuten.
Bartzelonako Udala hirian ahalmen eta funtzionario gehien dituen erakundea da. Udalak hiria kudeatzen du eta hainbat gaietan du eskumena: lurralde plangintza, garraioa, udal zerga bilketa, udaltzaingoa, hiriaren mantenua, kiroldegiak, liburutegiak, babes ofizialeko etxebizitzak, besteak beste.
Kataluniako eta Espainiakoindustriagune handiena da Bartzelona, eta batik bat metalurgia, eraikuntza, ehungintza, papera, arte grafikoak eta kimika dira sektore indartsuenak.
Montjuïc mendia, gaur egun hiri-parke bihurtua, Bartzelonako portuaren gainean kokatzen da izen bereko gazteluaren parean (Montjuïceko gaztelua). Hainbat lorategi ditu: Mossèn Costa i Llobera (cactus) Joan Maragall (bulbaziak), Joan Brossa (antzinako jolas-parkea), Laribal (Font del Gat inguruan). Montjuïcen Lluís Companys Olinpiar Estadioa dago 1992ko Udako Olinpiar Jokoen egoitza izan zena, hala nola San Jordi Jauregia eta Bernat Picornell igerilekuak. Ekipamendu kulturalak ere baditu: Kataluniako Arte Museo Nazionala (MNAC), CaixaFòrum, etab.
Ciutadella parkean 1888 urteko Erakusketa Unibertsala ospatu zen. Parkea Ciutadellako antzinako gazteluaren lurretan eraiki zuen Filipe V.ak1716ean. Orduko parketik kapera, Gobernadorearen jauregia eta bolborategia (egungo Kataluniako Parlamentuaren egoitza) bakarrik daude zutik. Garai hartatik Garaipenaren Arkua ere kontserbatzen da.
Güell parkea, Güell kondeak Antoni Gaudíri eraikitzea agindutako parkea da. Hasiera batean parkea hiriko familia dirududentzako luxuzko auzo bezala eraiki zuten, baina lur-sail bakarra saldu zuten. Parkea 1984 urtean UNESCOkGizateriaren Ondare izendatu zuen.
Hauek dira, hegoaldetik iparraldera, Bartzelonak dituen 7 hondartzak; ezagunenak Sant Sebastià eta Barceloneta dira. 1992koOlinpiar Jokoak hasi ziren arte, ez ziren hiriko kostaldearen berreskurapen-lanak hasi. Olinpiar Jokoen ondoren, portu olinpikoaren gunea berreskuratu zen eta hainbat hondartza hobetu ziren.
Bartzelona El Prat aireportuak zerbitzatzen du El Prat de Llobregat udalerrian, Bartzelonako erdigunetik 17 km-ra. Espainiako bigarren aireporturik handiena da, eta mediterraneo kostako handiena. Vueling airelinearen egoitza nagusia da, baita Air Europa eta Iberia airelineen gune garrantzitsua ere. Aireportuak hegaldi nazionalak eta Europako mailakoak eskaintzen ditu gehienbat, baina baditu hegaldi batzuk Asia eta Amerikara. Aireportua hiriarekin autobide, tren eta autobusez lotuta dago.
Bartzelonako portuak 2000 urte baino gehiagoko historia du eta garrantzia handia du merkataritzan. Europako bederatzigarren zama-garraio porturik handiena da. Portua Bartzelonako Portu Aginteak kudeatzen dute. Portuak 7,86 km² ditu eta hiru guneetan banatzen da: Port Vell (Portu zaharra), merkatal portua eta logistikarako portua (Zona Franca delakoa).
Portu zaharrean, merkatal gune bat, zinemak eta Europako aquarium handiena daude; azken horrek 8.000 arrain, 11 marrazo eta 6 milioi litro ur dituena.
Bartzelonako autobus zerbitzua TMB enpresak kudeatzen du. Zerbitzuak metropolitar gune osoa barne hartzen du eta 109 autobus-linea ditu. Guztira 920 kilometro eta 1.000 ibilgailu baino gehiago ditu. Autobusek batez besteko 11,55 km/h abiadura dute.[39]
2007 urtetik txirrinduak alotzeko udal zerbitzua du, Bicing izenekoa.[40]
Bartzelonako metroa1924 urtean ireki zuten eta gaur egun bederatzi linea ditu. Metroa bi enpresek kudeatzen dute: FGC eta TMB. Guztira 150 km eta 200 geltoki inguru ditu.
Halaber, 2004 urtetik tranbia sarea ere dago, hiria Sant Adrià de Besòs udalerri mugakidearekin eta Baix Llobregat eskualdearekin lotzen duena. Lehen hiru lineetako tranbiak Trambaix izena du eta 4, 5, eta 6 lineek, Trambesòs. Horrez gain, hiria Tibidabo mendiarekin lotzen duen funikularra badago.
Bartzelonako errepide nagusiak B-20 (mendien inguruan) eta B-10 (kostaldetik) dira; errepide hauek partzialki lurpean daude eta hiriko hainbat guneetan dituzte irteerak. Hiriko arteria nagusiak Avinguda Diagonal da (izenak dioen bezala, hiria diagonalki zeharkatzen du), Avinguda Meridiana Glòriesen hasten dena eta Diagonalarekin lotzen duena, eta azkenik Gran Via de les Corts Catalanes hiria iparraldetik hegoaldera zeharkatzen duena erdigunetik.
Autobide eta autobiei dagokienez, AP-7, A-2 eta AP-2 dira Espainiako beste hiriak Bartzelonarekin lotzen dituzten nagusiak.
Bartzelonako egunkari nagusiak El Periódico de Catalunya (gaztelaniaz eta katalanez) eta La Vanguardia (gaztelaniaz) dira. Halaber, Sport eta El Mundo Deportivo (biak gaztelaniaz) kirol egunkariak ere bertan editatzen dira. Tamaina txikiagoko bi egunkari katalan ere badaude, Avui eta El Punt. El País eta El Mundo egunkari nazionalek ere Bartzelonarako edizio berezia kaleratzen dute. Irrati kate nagusiena Catalunya Ràdio da eta telebiste kate nagusia TV3 kataluniar kate autonomikoa.
Bartzelonak 1992ko Udako Olinpiar Jokoak ospatu zituen, hiriarentzat bultzada handia izan zena. Azkenaldia txirrindularitza ari da nabarmentzen Udalaren txirrinduaren aldaketa apostua dela-eta. Hala ere, estatu osoan bezala kirolik nagusiena futbola da. Hiriak lehen mailako bi futbol talde ospetsu ditu: FC Barcelona eta RCD Espanyol. Lehenengoak Camp Nou estadio ezagunean jokatzen du.
Gainera, euskaldunak eta katalanak elkarrekin topatzeko lekua ere bada, jatetxearen atzean dagoen txokoari esker. Bertan zer edo zer edan daiteke, Euskal Herriko egunkari eta aldizkariak irakurri, ETB Sat bitartez futbol eta pilota partiduak ikusi eta, horretaz gain, bestelako ekitaldi kulturalez gozatu (kontzertuak, antzerkia, hitzaldiak…)
2008-2015eko krisi ekonomikoaren ondorioz lehiakortasuna galdu dela ikusita, Bartzelonako Udalak eta Kataluniako Generalitateak duela ia hamar urte ekin zioten ezagutzan oinarritutako ekonomia produktibo berri bat garatzeko programari, ikerketa-parke handiak sortuz, bereziki biomedikuntzaren eta bioteknologiaren arloan, laguntzak emanez enpresa teknologikoei eremu berrietara heda daitezen, hala nola aeroespazialera, edo nanoteknologia berrira, nanoteknologia eta nanoteknologia osora.
Planeta Taldearen egoitza
Bartzelona argitalpen-hedapenerako zentro nagusietako bat da, bai katalanez, bai gaztelaniaz, penintsula osoan eta baita Hispanoamerikan ere. Tebeoak ekoizteko Espainiako lehen zentroa ere izan da, Valentziaren eta Madrilen aurretik.[41][42]
Planeta Taldearen egoitzaNaturgyren egoitza operatiboa Bartzelonan, egoitza sozial zaharra, 2017an Madrilera lekualdatu zena Kataluniako prozesu subiranistaren ondorioz
2018an, udal energia-enpresa bat sortu zen, Barcelona Energía, eta 2018ko uztailean ekin zion jarduerari, Bartzelonako metropoli-eremuko udalerriei energia eskuragarriaren eta energia berriztagarrien hornidura eskaintzeko helburuarekin. Enpresak Udalari eta hainbat erakunde publikori zerbitzua emanez ekin zion, argiteria publikoaz eta semaforoez gain. Bigarren fasean, 2019ko urtarrilaren 1ean, 20.000 etxeri eman zitzaien zerbitzua. Abian jarri zenean, Barcelona Energía Espainiako energia elektrikoaren merkaturatzaile publiko handiena izatera igaro zen.[43]
Bartzelonan garrantzi handiena duen zerbitzuen sektoreko azpisektorea merkataritza da. Hiriko gune komertzialena hirigune historikoan dago: Portaferrisa, Pelayo, Rambla, Aingeruaren Atea eta Katalunia plaza kaleak, non denda txikiak saltoki handiekin eta arropa-kate handien frankiziekin bizi diren.
Katalunia plazatik iparralderago, Gracia pasealekuan, Kataluniako ranblan eta Diagonal etorbidean, nazioarteko moda-marken, larruzko gaien eta bitxien dendak daude. Diseinu-artikuluek Borne auzoko kalexketan dute lekua, 1990eko hamarkadaren amaieratik ospea hartzen joan baita. Hiriko gainerako lekuetan, Gràciako Kale Nagusiko, Sants kaleko edo Fabra i Puig pasealekuko merkataritza-guneak nabarmentzen dira, baita Westfield La Maquinista, Illa Diagonal, Westfield Glòries edo Diagonal Mar merkataritza-guneak ere.
Gaur egun Bartzelonako metropoli-eremuan, azken 20 urteetan munduko toki guztietatik jasotako immigrazio handiaren ondorioz, hizkuntza asko hitz egiten dira. Ikerketa batzuek 200 hizkuntza baino gehiago aipatzen dituzte, baina biztanle gehienek gaztelaniaz eta katalanez hitz egiten dute. Inkesten arabera, Katalunian egoiliarren % 99,7k dakite zuzen hitz egiten gaztelaniaz eta % 78,3k katalanez. Idazketari dagokionez, gaztelaniaz % 95,6koa da eta katalanez % 61,8koa.
Lau zutabeak, zeinu katalanaren lau barrak irudikatzen dituztenak, Montjuiceko Iturri Magikoaren ondoan. Atzealdean, Veneziako dorreak eta Bartzelonako Arenas zezen-plaza zaharra.
Eremu honetan hitz egiten den katalanaren dialektoa edo aldaera katalan zentrala da. Katalanaren ezaugarri nagusia honako hauek dira:
Artikulu definituak: El, la, els, les. Pertsonalak: en, na, el, la.
-eix-en gehikuntza duten hasierako aditzak.
Hitz propioak: kamera, sorra, ocell, etab.
Zazpi soinuko bokal-sistema tonikoa eta hiruko atonoa.
Paralelo etorbidea antzokien kontzentrazio handiagatik nabarmentzen da, baina gaur egun, Errota eta beste esparru batzuk itxi ondoren, duela hamarkada pare bat baino erakargarritasun txikiagoa du. Gaur egun, hiriko antzoki ospetsuenak honako hauek dira: lizeoko Antzoki Handia, operetan espezializatua; Kataluniako Antzoki Nazionala, klasiko handiak antzezten diren hiru aretorekin; eta Teatre Lliure, proposamen abangoardistagoekin. Zabalgune eta Ciutat Vella barrutietan esparru ugari daude, hala nola, Condal Antzokia, Poliorama Antzokia, Romea Antzokia, Victoria Antzokia edo Floreen Merkatua, musika ikuskizunak, komediak eta proposamen esperimentalagoak eskaintzen dituztenak.
Hiriak estilo ezberdinetako zinema-emanaldiak eskaintzen dituzten aretoak ere eskaintzen ditu: komertzialak, jatorrizko bertsioan egindako filmak, egile-zinema, Europako zinema... Ildo horretan, Kataluniako Filmategia eta Verdi Graciako zinemak nabarmentzen dira.
Museo eta fundazio publiko zein pribatu ugari daude, hala nola Bartzelonako Kultura Garaikidearen Zentroa, Musikaren Museoa edo Txokolatearen Museoa.
Garrantzitsuenak artista jakin batzuei eskainitakoak izan dira, hala nola Joan Miró fundazioari, Antoni Tàpies fundazioari edo Picasso museoari, egile horien lanen dohaintza eta erosketekin lortutako beren funtsei esker, nahiz eta, zalantzarik gabe, jendetsuena Camp Noun dagoen Bartzelonako Futbolaren museoa izan. Museo hauek ere badaude: can Framis Museoa, Bartzelonako Pintura Garaikidearen Museoa, Vila Casas Fundazioaren museoa Administrazioek (MACBA eta Bartzelonako Historia Museoa) edo gizarte zibilak (CosmoCaixa, CaixaForum, Pedrera Museoa) sortutako museo garrantzitsuak, aurrezki-kutxen gizarte-lanak ordainduak.[45]
Espainiako herria, Espainiako 15 autonomia-erkidegotako eraikin adierazgarriak dituen esparrua
XXI. mendea iristearekin batera, administrazioaren hiru mailek museo eta bilduma txikiak bateratzeko politika hasi dute, museo handiagoak sortzeko, funts handiagoekin eta erakargarriagoekin. Orain arteko politika horren adibiderik argiena Kataluniako Arte Museo Nazionala (MNAC) da, Arte Modernoko Museoaren, Kataluniako Arte Museoaren eta Artearen Historiaren Liburutegi Nagusiko beste funts batzuen arteko fusioaren emaitza, baita numismatika, grabatu eta argazkigintzako funtsak ere, museoari Europako arte erromanikoko bildumarik onenarekin emaitza emanez.
Bestalde, 1990 urtea geroztik, senidetza-hitzarmenak gutxitzen hasi zen eta horren ordez adiskide eta lankidetza itunak sinatu ditu beste hiriekin senidetu gabe. Ondorengo hiriekin ditu lankidetza hitzarmenak:[59]
↑CAÑETE, MARÍA TERESA PISA. (2018-12-31). «ECOS DE MAYO DEL 68 EN EL 15M.»Mayo del 68, 50 años después (Dykinson): 243–278. (Noiz kontsultatua: 2022-03-10).
↑Restrepo Saldarriaga, Esteban. (2017-09-28). «Entre el 5 de mayo de 1978 y el 9 de octubre de 1990»Gaceta judicial: 130 años de historia jurisprudencial Colombiana (1887-2017). (Ediciones Uniandes): 404–407. (Noiz kontsultatua: 2022-03-10).
.jpg)
Espainia
Katalunia
Bartzelonako probintzia
1.660.122 (2023)/(2022)/(2021)/(2020)/(2019)/(2018)/(2017)/(2016)/(2015)/(2014)/(2013)/(2012)/(2011)/(2010)/(2009)/(2008)/(2007)/(2006)/(2005)/(2004)/(2003)/(2002)/(2001)/(1991)/(1986)/(1981)/(1975)/(1970)/(1965)/(1960)/(1955)/(1950)/(1945)/(1940)/(1936)/(1930)/(1920)/(1910)/(1900)/(1887)/(1877)/(1860)/(1857)/(1830)/(1820)/(1807)/(1787)/(1777)/(1769)/(1717)/(1715)
Datu klimatikoak (Bartzelona) 
.svg)
) herri iberiarrak txanponak ekoiztu zituen.
.jpg)
.jpg)
_City_Hall._Neoclassical_facade._1831-1847._Josep_Mas,_architect_(27664512650)_edited.jpg)
.jpg)
,_la_torre_d%27Utebo_des_del_barri_andal%C3%BAs.jpg)
Bartzelonako hondartza
Hiriko jaiak
Sardana dantza
