introitus
| introitus | |
| clásico (AFI) | [ɪnˈtrɔ.ɪ.tʊs] |
| rima | o.i.tus |
Forma verbal
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | introitus | introita | introitum | introitī | introitae | introita |
| Vocativo | introite | introita | introitum | introitī | introitae | introita |
| Acusativo | introitum | introitam | introitum | introitōs | introitās | introita |
| Genitivo | introitī | introitae | introitī | introitōrum | introitārum | introitōrum |
| Dativo | introitō | introitae | introitō | introitīs | introitīs | introitīs |
| Ablativo | introitō | introitā | introitō | introitīs | introitīs | introitīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de introeō.