Olesj Honĉar

Honorigoj
Honorigoj	(1962) Ŝevĉenka ŝtata premio../... 29+ ; vd

Postenoj
Postenoj	ano de Supera Soveto de Sovetunio vd

**Olesj Honĉar**
Olesj Honĉar
Persona informo
	Олесь Гончар; Олександр Терентійович Гончар
Naskonomo	Олександр Терентійович Гончар
Naskiĝo	3-an de aprilo 1918; en Lomivka
Morto	14-an de julio 1995 (77-jaraĝa); en Kievo
Tombo	Baikove Cemetery (en) vd
Etno	ukrainoj vd
Lingvoj	ukraina vd
Ŝtataneco	Ukraina Soveta Socialisma Respubliko ; Ukrainio vd
Alma mater	Oles Honchar Dnipro National University (en) ; Ĥarkiva Universitato vd
Partio	Komunista Partio de Ukrainio vd
Memorigilo
Profesio
Alia nomo	Олесь vd
Okupo	ĵurnalisto ; publikigisto ; poeto ; kritikisto ; prozisto ; literaturkritikisto ; politikisto ; verkisto ; novelisto vd
Laborkampo	Kreiva kaj profesia verkado, prozo, romano, literatura kritiko kaj opinia ĵurnalismo vd
Aktiva dum	1946– vd
Verkado
Verkoj	The Cathedral vd
Postenoj
Postenoj	ano de Supera Soveto de Sovetunio vd
Honorigoj
Honorigoj	(1962) Ŝevĉenka ŝtata premio../... 29+ ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Sindikato de Sovetiaj Verkistoj ; Nacia Akademio de Sciencoj de Ukrainio ; National Writers' Union of Ukraine (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Honĉar, Olesj ukraine Олесь Гончар (1918-1995) estis fama ukraina verkisto, literatura kritikisto, akademiano. Finis kolegion pri ĵurnalismo kaj antaŭ la II Mondmilito komencis studojn en Ĥarkiva Universitato. Batalis sur la militkampoj de Ukrainio, Slovakio, Aŭstrio. Post la milito diplomiĝis pri literaturo en Dnipro Universitato.

Komencis verki antaŭ la milito. Inter 1959-1971 li estris en Sovetia verkista asocio. Li estis unu el la fondintoj de la Ukraina Fondumo por Kulturo.

Verkaro

En 1968 li aperigis romanon La Katedralo, kiu ricevis negativan taksadon en Sovetio. Li ankaŭ verkis multajn novelojn, romanojn, literatur-kritikajn esplorojn. Liaj verkoj estis tradukitaj en 67 lingvojn.

Libro "La katedralo"

En 1968, li publikigis La Katedralon (ukraine: Собор, Sobor), romano kiu temas pri malnova katedralo en ukraina vilaĝo. Kvankam historia monumento, la konstruaĵo estis forlasita kaj forgesita de la aŭtoritatoj. Ili eĉ pripensis ĝian malkonstruon, kiun kontraŭas la plej multaj el la roluloj en la romano. Per ĉi tiu fakto, Hontchar kritikas la detruon de historia heredaĵo, precipe religia, kiu kaŭzas la forviŝadon de ukraina nacia memoro. Li pritraktas aliajn temojn, se ne tabuajn, almenaŭ nebonvenajn en la sovetia literaturo:

- la bedaŭrinda ekologia situacio kaŭzita de industriaj ruboj;

- la karierismo kaj trudemo de oficialuloj;

- la anarkiisma gerilo de Nestor Maĥno, demonigita de la Komunista Partio de Sovetunio

- korupto en ŝtataj restoracioj

Iuj temoj estas nur alude pritraktitaj. Ekzemple, Hontchar priskribas rusan soldaton kiu loĝas en Ukrainio kaj kiu volas lerni la ukrainan lingvon sen ke li sukcesas regi ĝin. Tiel, li faras malrektan aludon al la lingva sensekureco de ukrainaj parolantoj, kiuj vidis sian lingvon retiriĝi. La romano ne estis malpermesita, sed ĝia publikigo kaj distribuo estis limigitaj. Koncerne la aŭtoron, li estis la objekto de kampanjo de kalumnio reĝisorita de la ŝtato.