Beto (litero)
Beto (majuskle Β, minuskle β, ena ϐ) estas la 2-a litero de la greka alfabeto. En la sistemo de grekaj numeraloj ĝi valoras je 2. Ĝi devenas de la fenica 
, signifante domo. Nuntempe la grekoj prononcas ĝin, kiel v. Literoj devenantaj de beto estas la latina B aŭ b kaj la cirilaj Б aŭ б kaj В aŭ в (respektive majuskle kaj minuskle). En la cirila skribmaniero oni prononcas literon Б kiel b kaj literon В kiel v.
En bonkvalita printo, iam uzata estas varianto ϐ de la litero kiu ne havas subliniaĵon escepte de je la komenco de vorto: “βίβλος” estas skribata kiel “βίϐλος”. Minuskla β estas tamen tre komuna en manskribado.
En antikva greka lingvo, beto prezentis sonon /b/ kaj la nomo de la litero, Βήτα, estis prononcita simile al [ˈbɛːta].
En novgreka lingvo, ĝi prezentas voĉan labiodentalan frikativon /v/ kaj la novgreka lingva nomo de la litero, Βήτα, estas prononcata kiel [ˈviˑta].
Kaj en la Internacia Fonetika Alfabeto, la litero /β/ signas neniun el tiuj du sonoj, sed tre similan sonon, nome la voĉan bilabialan frikativon aŭ frotsonon 
aŭskulti.
Uzoj kiel simbolo aŭ nomo
[redakti | redakti fonton]Beto estas ofte uzata por ĝeneralaj variabloj en matematiko kaj fiziko.
La specifaj signifoj de beto estas:
- En geometrio estas beto-angulo.
- En geologio estas beto-kvarco.
- En fiziko estas beto-diseriĝo, beto-partiklo, beto-radio, beta radiado.
- En la internacia fonetika alfabeto, kiel jam menciita, greka minuskla beto estas simbolo de voĉa bilabiala frikativo.
- Beta-karbono estas karbono en la dua loko en kemia kombinaĵo en organika kemio, numerante de la funkcia grupo
 Alfa- kaj beta-situoj de karbona atomo en ekzempla kombinaĵo |