wymówka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: wymówką

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wymowa +‎ -ka. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨmɔːfka/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨmofka/

Noun

[edit]

wymówka f

  1. diminutive of wymowa (excuse)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 635:
      A vschakoz ostaly v svey zglobye, przeztosch nyyedney vymovky myecz nye bądą
      [A wszakoż ostali w swej zgłobie, przetoż nijednej wymowki mieć nie będą]
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: wymówka

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wymówka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish wymówka. By surface analysis, wymowa +‎ -ka.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈmuf.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ufka
  • Syllabification: wy‧mów‧ka

Noun

[edit]

wymówka f (diminutive wymóweczka)

  1. (informal) excuse, pretext (an invented reason for not doing something)
    Synonyms: wykręt, pretekst

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
proverb
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

Further reading

[edit]