omawiać

Old Polish

Etymology

From o- +‎ mawiać. First attested in 1425.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔma(ː)vjat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔmavjat͡ɕ/, /ɔmɒvjat͡ɕ/

Verb

omawiać impf (perfective omówić)

1. (attested in Greater Poland) to inform, to let know

   Synonym: obmawiać

   • 1959 [1435], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 1452, Poznań:

     Jszem byl praua nyemocza nyemoczen... tedy, kedym myal rok s panem Mycolayem na poroczkach, yaco kxangy omawyaya

     [Iżem był prawą niemocą niemocen... tedy, kiedym miał rok s panem Mikołajem na poroczkach, jako księgi omawiają]

2. (attested in Sieradz-Łęczyca) to speak one's mind, to opine, to state one's opinion
   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, Łęczyca, page 11:

     Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omavalby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides

     [Mentem tuam interroga, quid de tuis actibus eloquatur omawiałby. Que, gl. sc. mens, si te bone conuersacionis esse denunciat, emulatoris obloquia non formides]

3. to slander (to speak unkindly about someone)

   Synonym: obmawiać

   • 1915 [Fifteenth century], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543‎^[4], page 513:

     Discreta nykogo nye mawyacz

     [Discreta nikogo nie omawiać]

4. (reflexive with się) to explain, to justify
   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[5], [6], [7]}, volume I, page XLVII:

     Wydzyalem szalonee, opussczagyącz przygodne rzeczy, omawya[ga]yącz syą scząsczym (se excusantes sub fortuna)

     [Widziałem szalone, opuszczając przygodne rzeczy, omawia[ga]jąc się szczęścim (se excusantes sub fortuna)]

5. (reflexive with się) to be discussed; to be determined, to be established
   • 1868 [1483], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[8], volume XVII, page 205:

     Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawya sze sub penis

     [Ecce liber obloquitur vadium ducentarum marcarum, quod vadium subseruit al. omawia sie sub penis]

Derived terms

noun

• omawianie

 

Related terms

adjective

• omowny

 

nouns

• omowa
• omówca
• omówienie

 

verbs

• mówić impf

 

Descendants

• Polish: omawiać

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “omawiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish omówić. By surface analysis, o- +‎ mawiać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔˈma.vjat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ɔˈma.vjat͡ɕ/, /ɔˈmɒ.vjat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avjat͡ɕ
• Syllabification: o‧ma‧wiać

Verb

omawiać impf (perfective omówić)

1. (transitive) to discuss, to talk through [with z (+ instrumental) ‘with whom’]

   Synonym: dyskutować

2. (transitive) to describe, to talk through
3. (transitive, obsolete) to badmouth; to missay, to slag off, to slander, to vilify

   Synonyms: obmawiać; see also Thesaurus:obrażać

4. (transitive, Middle Polish) to evince (to be evidence of)
5. (transitive, Middle Polish) to argue, to justify (to present one's view)
6. (reflexive with się, Middle Polish) to justify oneself

Conjugation

Conjugation of omawiać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		omawiać
present tense	1st	omawiam			omawiamy
	2nd	omawiasz			omawiacie
	3rd	omawia			omawiają
	impersonal	omawia się
past tense	1st	omawiałem, -(e)m omawiał	omawiałam, -(e)m omawiała	omawiałom, -(e)m omawiało	omawialiśmy, -(e)śmy omawiali	omawiałyśmy, -(e)śmy omawiały
	2nd	omawiałeś, -(e)ś omawiał	omawiałaś, -(e)ś omawiała	omawiałoś, -(e)ś omawiało	omawialiście, -(e)ście omawiali	omawiałyście, -(e)ście omawiały
	3rd	omawiał	omawiała	omawiało	omawiali	omawiały
	impersonal	omawiano
future tense	1st	będę omawiał, będę omawiać	będę omawiała, będę omawiać	będę omawiało, będę omawiać	będziemy omawiali, będziemy omawiać	będziemy omawiały, będziemy omawiać
	2nd	będziesz omawiał, będziesz omawiać	będziesz omawiała, będziesz omawiać	będziesz omawiało, będziesz omawiać	będziecie omawiali, będziecie omawiać	będziecie omawiały, będziecie omawiać
	3rd	będzie omawiał, będzie omawiać	będzie omawiała, będzie omawiać	będzie omawiało, będzie omawiać	będą omawiali, będą omawiać	będą omawiały, będą omawiać
	impersonal	będzie omawiać się
conditional	1st	omawiałbym, bym omawiał	omawiałabym, bym omawiała	omawiałobym, bym omawiało	omawialibyśmy, byśmy omawiali	omawiałybyśmy, byśmy omawiały
	2nd	omawiałbyś, byś omawiał	omawiałabyś, byś omawiała	omawiałobyś, byś omawiało	omawialibyście, byście omawiali	omawiałybyście, byście omawiały
	3rd	omawiałby, by omawiał	omawiałaby, by omawiała	omawiałoby, by omawiało	omawialiby, by omawiali	omawiałyby, by omawiały
	impersonal	omawiano by
imperative	1st	niech omawiam			omawiajmy
	2nd	omawiaj			omawiajcie
	3rd	niech omawia			niech omawiają
active adjectival participle		omawiający	omawiająca	omawiające	omawiający	omawiające
passive adjectival participle		omawiany	omawiana	omawiane	omawiani	omawiane
contemporary adverbial participle		omawiając
verbal noun		omawianie

Derived terms

noun

• omawianie

 

Related terms

adjective

• omowny

 

adverb

• omownie

 

nouns

• omowa
• omowisko
• omownik
• omowność
• omówca
• omówienie
• omówka

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• omawiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• omawiać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omawiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “omawiać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “OMAWIAĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 01.10.2008
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “omawiać”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “omawiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “omawiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 771
• omawiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego