aaneenschrijven

Dutch

Etymology

From aaneen +‎ schrijven.

Pronunciation

• IPA^(key): /aːnˈeːnˌsxrɛi̯.və(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: aan‧een‧schrij‧ven

Verb

aaneenschrijven

1. (transitive) to spell (something) solid

   Synonym: aan elkaar schrijven

   Antonym: los schrijven

Conjugation

Conjugation of aaneenschrijven (strong class 1, separable)
infinitive	aaneenschrijven
past singular	schreef aaneen
past participle	aaneengeschreven
infinitive	aaneenschrijven
gerund	aaneenschrijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schrijf aaneen	schreef aaneen	aaneenschrijf	aaneenschreef
2nd person sing. (jij)	schrijft aaneen, schrijf aaneen2	schreef aaneen	aaneenschrijft	aaneenschreef
2nd person sing. (u)	schrijft aaneen	schreef aaneen	aaneenschrijft	aaneenschreef
2nd person sing. (gij)	schrijft aaneen	schreeft aaneen	aaneenschrijft	aaneenschreeft
3rd person singular	schrijft aaneen	schreef aaneen	aaneenschrijft	aaneenschreef
plural	schrijven aaneen	schreven aaneen	aaneenschrijven	aaneenschreven
subjunctive sing.1	schrijve aaneen	schreve aaneen	aaneenschrijve	aaneenschreve
subjunctive plur.1	schrijven aaneen	schreven aaneen	aaneenschrijven	aaneenschreven
imperative sing.	schrijf aaneen
imperative plur.1	schrijft aaneen
participles	aaneenschrijvend	aaneengeschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.