Τσαντραγκούπτα Α΄
Τσαντραγκούπτα Α΄ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 3ος αιώνας |
Θάνατος | 4ος αιώνας |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία Γκούπτα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Κουμαραντέβι |
Τέκνα | Σαμουντραγκούπτα Πραμπαβάτι Γκούπτα |
Γονείς | Γκατοτκάτσα (βασιλιάς) |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αυτοκράτορας των Γκούπτα (320–335) αυτοκράτορας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Τσαντραγκούπτα Α΄, γραφή Γκούπτα: Cha-ndra-gu-pta, (βασ. π. 319 - 335/350) ήταν βασιλιάς της αυτοκρατορίας των Γκούπτα, ο οποίος κυβερνούσε στη βόρεια και κεντρική Ινδία. Ο τίτλος του μαχαράτζα-ντι-ράτζα ("μεγάλος βασιλιάς των βασιλέων") υποδηλώνει ότι ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας της δυναστείας. Δεν είναι βέβαιο πώς μεταμόρφωσε το μικρό του βασίλειο σε αυτοκρατορία, αν και μια ευρέως αποδεκτή θεωρία μεταξύ των σύγχρονων ιστορικών είναι ότι ο γάμος του με την πριγκίπισσα των Λικτσάβι Κουμάρα-ντέβι τον βοήθησε να επεκτείνει την πολιτική του εξουσία. Ο γιος τους Σαμουντραγκούπτα επέκτεινε περαιτέρω την αυτοκρατορία των Γκούπτα.
Η περίοδος της βασιλείας του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τσαντραγκούπτα ήταν γιος του βασιλιά Γκατοτκάτσα, και εγγονός του ιδρυτή της δυναστείας Γκούπτα, οι οποίοι και οι δύο ονομάζονται μαχαράτζα ("μεγάλοι βασιλείς") στην επιγραφή της στήλης Αλαχαμπάντ. Ο Τσαντραγκούπτα ανέλαβε τον τίτλο μαχαράτζα-ντι-ράτζα ("μεγάλος βασιλιάς των βασιλέων") και εξέδωσε χρυσά νομίσματα, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας της δυναστείας. [1][2]
Ο Τσαντραγκούπτα σίγουρα ενθρονίστηκε στο πρώτο τέταρτο του 4ου αι., αλλά η ακριβής περίοδος της βασιλείας του είναι αβέβαιη.[3] Η υπόθεση του τίτλου μαχαράτζα-ντι-ράτζα έχει οδηγήσει σε υποθέσεις, ότι ίδρυσε την περίοδο του ημερολογίου των Γκούπτα, και ότι η εποχή αυτή σηματοδοτεί τη στέψη του.[4] Με βάση αυτό το επιχείρημα πολλοί ιστορικοί, συμπεριλαμβανομένων του Β. Α. Σμιθ και του Π. Λ. Γκούπτα, χρονολογούν την άνοδο του Τσαντραγκούπτα το 319-320, το οποίο πιστεύουν ότι είναι η αρχή της εποχής των Γκούπτα. [5] Ωστόσο αυτό είναι απλώς μια υπόθεση, και η ταυτότητα του ιδρυτή της εποχής των Γκούπτα δεν είναι σίγουρη.[6] Μερικοί ιστορικοί, όπως ο Ντ. Σ. Σιρκάρ και ο Ρ. Σ. Mατζουμντάρ, θεωρούν ότι η εποχή των Γκούπτα ξεκινά με τη στέψη τού γιου του Σαμουντραγκούπτα. [7] Ο Σ. Ρ. Γκογιάλ θεωρεί ότι η εποχή ξεκίνησε από τον τελευταίο βασιλιά Τσαντραγκούπτα Β ́, αλλά η αρχή της χρονολογήθηκε με την ανάληψη του Σαμουντραγκούπτα. [4]
Ο Τσαντραγκούπτα Α΄, πιθανότατα, είχε μια μακρά βασιλεία, καθώς η επιγραφή του Στύλου του Αλαχαμπάντ υποδηλώνει ότι ορίστηκε ο γιος του ως διάδοχός του, πιθανότερα όταν έφτασε σε προχωρημένη ηλικία. Ωστόσο η ακριβής περίοδος της βασιλείας του συζητείται. [5]
Διαφορετικές εκτιμήσεις για την βασιλεία του Τσαντραγκούπτα περιλαμβάνουν:
- Α. Σ. Αλτέκαρ: 305-325 [6]
- Σ.Ρ. Γκογιάλ: 319-350 [6]
- Τετζ Ραμ Σάρμα: 319-353 [8]
- Ουπίντερ Σινγκ: 319-335/336[9].
Νυμφεύεται την Kουμαραντέβι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τσαντραγκούπτα νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα Κουμαραντέβι. Οι Λικτσάβι είναι μία αρχαία φυλή, που είχε την έδρα της στο Βαϊσάλι, στο σημερινό Μπιχάρ, κατά την εποχή του Γκαουντάμα Βούδα. Ένα βασίλειο Λιχτσάβι υπήρχε στο σημερινό Νεπάλ στην πρώτη χιλιετία. Ωστόσο, η ταυτότητα του βασιλείου Λιχτσάβι της Kουμαραντέβι δεν είναι σίγουρη.[10]
Μια επιγραφή του 8ου αι. της δυναστείας Λικτσάβι του Νεπάλ ισχυρίζεται, ότι ο θρυλικός προπάτοράς τους Σουπούσπα γεννήθηκε στην βασιλική οικογένεια του Πουσπαπούρα, δηλαδή στην Παταλιπούτρα της Μαγκάντα. Σύμφωνα με μερικούς ιστορικούς, όπως ο Β. Α. Σμιθ, οι Λικτσάβι κυβερνούσαν στην Παταλιπούτρα κατά τη διάρκεια της εποχής τού Σαμουντραγκούπτα Α΄. Ωστόσο η επιγραφή αυτή δηλώνει ότι ο Σουπούσπα κυβέρνησε 38 γενιές πριν από τον βασιλιά του 5ου αι. Μαναντέβα, δηλαδή αιώνες πριν από την περίοδο του Τσαντραγκούπτα. Επομένως, ο ισχυρισμός που γίνεται σε αυτή την επιγραφή, ακόμη και αν είναι αληθινός, δεν μπορεί να ληφθεί ως συγκεκριμένη απόδειξη της εξουσίας των Λικτσάβι στην Παταλιπούρα κατά την εποχή του Τσαντραγκούπτα. [10]
Το βασίλειο των Λικτσάβι της Kουμαραντέβι είναι απίθανο να βρίσκεται στο σημερινό Νεπάλ, επειδή η επιγραφή του Αλαχαμπάντ του Σαμπουντραγκούπτα αναφέρει το Νεπάλα (δηλαδή, το Νεπάλ) ως ένα ξεχωριστό, υποτελές βασίλειο. Δεδομένης της έλλειψης άλλων στοιχείων, ο ιστορικός Ρ. Κ. Ματζουμντάρ υπέθεσε ότι κατά τη διάρκεια της εποχής τού Τσαντραγκούυπτα, οι Λιχτσάβι κυβερνούσαν στο Βαϊσάλ, η οποία είναι η μόνη άλλη βάση της φυλής που είναι γνωστή από τα ιστορικά αρχεία. [10]
Επιπτώσεις του γάμου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα χρυσά νομίσματα που αποδίδονται στον Τσαντραγκούπτα φέρουν πορτρέτα του Τσαντραγκούπτα και της Κουμαραντέβι, με την επιγραφή Λικτσαβάγια ("των Λικτσάβι"). [1][11] Ο γιος τους Σαμουντραγκούπτα περιγράφεται ως Λιχτσάβι-νταουχίτρα ("γιος της κόρης των Λιχτσάβί") στις επιγραφές των Γκούπτα. [11] Εκτός από την Κουμάραντέβι, αυτές οι επιγραφές δεν αναφέρουν την οικογένεια (το πατρικό όνομα) των βασιλισσών της δυναστείας, γεγονός που υποδηλώνει ότι η οικογένεια Γκούπτα θεωρούσε τον γάμο της Kουμαραντέβι με τον Τσαντραγκούπτα Α΄ ένα σημαντικό γεγονός. [2]
Ο νομισματολόγος Τζον Άλαν θεωρητικά υποστήριξε ότι ο Τσάντραγκούπτα νίκησε ένα βασίλειο Λιχτσάβι με έδρα το Βαϊσάλι, και ότι ο γάμος της Κουμαραντέβι μαζί του έγινε ως μέρος μιας συνθήκης ειρήνης. [1] Πρότεινε ότι οι Γκούπτα θεωρούσαν αυτόν τον γάμο πολύτιμο, μόνο και μόνο λόγω της αρχαίας γενεαλογίας των Λικτσάβι. [2] Ωστόσο, το αρχαίο κείμενο Mανουσαμίτα θεωρεί τους Λικτσάβι ως "ανορθόδοξους και ακάθαρτους" (βράτγια). Ως εκ τούτου, είναι απίθανο οι Γκούπτα να ανέφεραν με υπερηφάνια την καταγωγή του Σαμουντραγκούπτα από τους Λιχτσάβι, για να αυξήσουν το κοινωνικό τους κύρος. [11] Επίσης είναι απίθανο οι Γκούπτα να επέτρεψαν να εμφανίζεται το όνομα των Λικτσάβι στα νομίσματα της δυναστείας τους, αφού τους νίκησαν. [12]
Είναι πιο πιθανό ότι ο γάμος βοήθησε τον Τσαντραγκούπτα να επεκτείνει την πολιτική του εξουσία και κυριαρχία, επιτρέποντάς του να υιοθετήσει τον τίτλο μαχαράτζαντιράτζα.[2] Η εμφάνιση του ονόματος των Λικτσάβι στα νομίσματα, είναι πιθανότατα συμβολική για τη συμβολή τους στην επέκταση της εξουσίας των Γκούπτα.[13] Μετά τον γάμο, ο Τσαντραγκούπτα πιθανότατα έγινε ο κυβερνήτης των εδαφών Λικτσάβι. Εναλλακτικά, είναι πιθανό τα κράτη Γκούπτα και Λικτσάβι να σχημάτισαν μια ένωση, με τον Τσαντραγκούπτα και την Kουμαραντέβι να θεωρούνται ως κυρίαρχοι κυβερνήτες των αντίστοιχων κρατών τους, μέχρι την βασιλεία του γιου τους Σαμουντραγκούπτα, ο οποίος έγινε ο μόνος κυβερνήτης του ενωμένου βασιλείου. [11]
Η έκταση του βασιλείου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λίγα είναι γνωστά για τον Τσαντραγκούπτα εκτός από την καταγωγή του, τον γάμο του και την επέκταση της εξουσίας των Γκούπτα, όπως προκύπτει από τον τίτλο του μαχαρατζάντιράτζα.[3] Η εδαφική έκταση του βασιλείου του Τσαντραγκούπτα δεν είναι γνωστή, αλλά πρέπει να ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από εκείνη των προηγούμενων βασιλέων των Γκούπτα, καθώς ο Τσαντραγκούπτα είχε τον τίτλο μαχαράτζαντιράτζα.[14] Οι σύγχρονοι ιστορικοί έχουν προσπαθήσει να προσδιορίσουν την έκταση του βασιλείου του με βάση τις πληροφορίες από τις Πουράνα και την επιγραφή της Στήλης του Αλαχαμπάντ που χαράχτηκε από τον γιο του Σαμουντραγκούπτα. [16]
Η επιγραφή της Στήλης του Αλαχαμπάντ ονομάζει αρκετούς βασιλείς που υποτάχθηκαν από τον Σαμουντραγκούπτα. Με βάση την ταυτότητα αυτών των βασιλέων, πολλοί σύγχρονοι ιστορικοί προσπάθησαν να προσδιορίσουν την έκταση της επικράτειας που πρέπει να κληρονόμησε από τον Τσαντραγκούπτα. Για παράδειγμα, δεδομένου ότι ο βασιλιάς του βόρειου τμήματος της περιοχής της Βεγγάλης δεν αναφέρεται μεταξύ των βασιλέων που υποτάχθηκαν από τον Σαμουντραγκούπτα, αυτοί οι ιστορικοί θεωρούν ότι η βόρεια Βεγγάλη ήταν μέρος του βασιλείου του Τσαντραγκούπτα. Ωστόσο τέτοια συμπεράσματα δεν μπορούν να γίνουν με βεβαιότητα, καθώς η ταυτότητα πολλών από τους βασιλείς που υποτάχθηκαν από τον Σαμουντραγκούπτα είναι θέμα συζήτησης. [14] Παρ' όλα αυτά, οι πληροφορίες από την επιγραφή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προσδιοριστούν οι περιοχές, που δεν ήταν μέρος του βασιλείου του Τσαντραγκούπτα:[17]
- Στα δυτικά, το βασίλειο του Τσαντραγκούπτα πιθανότατα δεν επεκτάθηκε πολύ πέρα από το Πραγιάγκα (σύγχρονο Πραγιαγκράγια), καθώς ο Σαμουντραγκούπτα νίκησε τους βασιλείς του σημερινού δυτικού Ουτάρ Πραντές. [17]
- Στα νότια, το βασίλειο του Τσαντραγκούπτα δεν περιλάμβανε την περιοχή Μαχακοσάλα της Κεντρικής Ινδίας, καθώς ο Σαμουντραγκούπτα νίκησε τους βασιλείς της δασικής περιοχής, η οποία ταυτίζεται με αυτή την περιοχή. [17]
- Στα ανατολικά, το βασίλειο του Τσαντραγκούπτα δεν περιλάμβανε τη νότια Βεγγάλη, επειδή η επιγραφή της στήλης του Αλαχαμπάντ αναφέρει τη Σαματάτα σε αυτή την περιοχή ως σύνορο βασιλείου. [17] Επιπλέον, η επιγραφή της Σιδηράς στήλης του Δελχί δείχνει ότι το βασίλειο Βάνγκα σε αυτή την περιοχή κατακτήθηκε από τον μεταγενέστερο βασιλιά Τσαντραγκούπτα Β΄. [18]
- Στο βόρειο τμήμα, η επιγραφή της Στήλης του Αλαχαμπάντ αναφέρει το Νεπάλα (στην σημερινή Νεπάλ) ως σύνορο βασιλείου. [19]
Ένα σημείο στο Βάγιου Πουράνα δηλώνει ότι οι Γκούπτα κυβερνούσαν το Σακέτα (σύγχρονο Αγιόντγια), το Πραγιάγκα και το Μαγκάντα. Με βάση αυτό, πολλοί σύγχρονοι μελετητές έχουν θεωρήσει ότι ο Τσαντραγκούπτα κυβερνούσε αυτά τα εδάφη. [14] Ωστόσο, αυτό το συμπέρασμα δεν είναι βέβαιο, καθώς το Βάγιου Πουράνα δεν αναφέρει το όνομα ενός συγκεκριμένου κυβερνήτη. [7] Οι μελετητές που επικρίνουν αυτή τη θεωρία, υποστηρίζουν ότι το κείμενο περιγράφει τα εδάφη είτε του ιδρυτή της δυναστείας, τού Γκούπτα, είτε των κυβερνητών του 6ου αι. που είδαν την πτώση του βασιλείου. [20] Οι επικριτές επισημαίνουν επίσης ότι το αντίστοιχο κείμενο στη Βίσνου Πουράνα δηλώνει ότι οι Γκούπτα και οι Μαγκάντα κυβερνούσαν από κοινού το Πραγιάγκα και το Μαγκάντα, και δεν αναφέρει καθόλου το Σακέτα. Το αντίστοιχο κείμενο στα διάφορα χειρόγραφα του Μπαγκαβάτα Πουράνα είτε δεν αναφέρει τη λέξη "Γκούπτα", είτε τη χρησιμοποιεί ως κοινό επίθετο, που σημαίνει "προστατευμένη", αντί να την χρησιμοποιεί σαν όνομα μιας συγκεκριμένης δυναστείας. Ακόμη και ορισμένα χειρόγραφα της Βάγιου Πουράνα χρησιμοποιούν τις λέξεις "Γκουγία", "Σάπτα" ή "Μανιντανιάκα", αντί για "Γκούπτα". [14] Οι υποστηρικτές της θεωρίας απορρίπτουν αυτά ως σφάλματα του γραφέα. Ο ιστορικός Aσιβίβι Αγκράβαλ υποστηρίζει ότι το απόσπασμα του Βάγιου Πουράνα δεν μπορεί να είναι μια αναφορά στα εδάφη των Γκούπτα κατά την περίοδο της πτώσης της αυτοκρατορίας, καθώς δεν αναφέρει τη Βεγγάλη, η οποία αποτελούσε μέρος του βασιλείου των Γκούπτσ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. [17]
Σύμφωνα με τον ιστορικό Ρ. Κ. Ματζούμνταρ, το βασίλειο του Τσαντραγκούπτα μπορεί να περιλάμβανε ολόκληρο το σημερινό Μπιχάρ και ένα μέρος του σημερινού Ουτάρ Πραντές και της Βεγγάλης. [14] Ο ιστορικός Ντιλίπ Κουμάρ Γκανγκούλγι πιστεύει ότι ο βασιλιάς κυβερνούσε ένα μεγάλο βασίλειο, που εκτεινόταν από το Aλαχαμπάντ στη δυτική μεριά μέχρι το ποτάμι Γάγγη στη Βεγγάλη στην ανατολή. Το βασίλειό αποκλείει τη νοτιοανατολική Βεγγάλη (Σαματάτα), τη νότια Βεγγγάλη (Βάνγκα), την ανατολική Βεγγάλη και τη δυτική Βεγγάλη (το βασίλειο του Τσαντραβάρμανν). [15] Ο ιστορικός Ασβίνι Αγκραβάλ δηλώνει, ότι το βασίλειο του Τσαντραγκούπτα Α΄ περιλάμβανε το κεντρικό και ανατολικό Ουτάρ Πραντές (συμπεριλαμβανομένων των Πραγιάγκα και Αβάντ), και το Μπιχάρ, αλλά όχι τη Βεγγάλη. [18]
Νομισματοκοπία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρυσά νομίσματα με πορτρέτα του Τσαντραγκούπτα και της Κουμαραντέβι έχουν ανακαλυφθεί στη Μαθούρα, την Αγιόντγια, το Λάκνοου, το Σιτάπουρ, το Τάντα, το Γκαζίπουρ και το Βαρανάσι στο Ουτάρ Πραντές, την Μπαγιάνα στο Ρατζαστάν και το Χατζιπούρ στο Μπιχάρ. Στην μπροστινή πλευρά των νομισμάτων απεικονίζονται πορτρέτα του Τσαντραγκούπτα και της Κουμαραντέβι, με τα ονόματά τους στη γραφή των Γκούπτα. Το αντίστροφο δείχνει μια θεά καθισμένη σε ένα λιοντάρι, με την επιγραφή (Λι-κτσα-βά-για, οι Λικτσάβι). [11][1]
Πολλοί μελετητές, συμπεριλαμβανομένου του νομισματολόγου Τζον Άλαν, έχουν θεωρήσει ότι τα χρυσά νομίσματα που φέρουν τα πορτρέτα του Τσαντραγκούπτα και της Κουμαραντέβι εκδόθηκαν από τον Σαμουντραγκούπτα για να τιμήσουν τους γονείς του,[22][23] ενώ άλλοι έχουν αποδώσει την έκδοση αυτών των νομισμάτων στον ίδιο τον Τσαντραγκούπττα, ή ακόμη και υποδεικνύουν ότι αυτά τα νομίσματα εκδόθηκαν από τους Λικχάβι.[11][24][25]
Ο Β. Σ. Παθάκ θεωρητικά υποστήριξε ότι τα νομίσματα δείχνουν το βασιλικό ζευγάρι στη στάση βαϊβαχίκα (γαμήλια), αλλά δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις ότι τα νομίσματα απεικονίζουν τον βασιλικό γάμο. [24] Ο Σ.Β. Σοχόνι θεωρούσε ότι τα νομίσματα απεικονίζουν τον Τσαντραγκούπτα να αποχαιρετά την Κουμαραντέβι, ενώ πηγαίνει σε στρατιωτική εκστρατεία, αλλά αυτό είναι αμφιλεγόμενο, δεδομένης της έλλειψης κάποιας φράσης, που να δείχνει στρατιωτική ανδρεία (σε αντίθεση με τα νομίσματα του γιου τους Σαμουντραγκούπτα). [25] Τα νομίσματα πιθανότατα απεικονίζουν απλά τον Τσαντραγκούπτα και την Κουμαραντέβι ως κοινούς κυβερνήτες. [16]
Η ταυτότητα της γυναικείας μορφής που εμφανίζεται στην πίσω όψη αυτών των νομισμάτων, είναι αβέβαιη. [26] Είναι απίθανο να ήταν βασίλισσα των Γκούπτα, καθώς η απεικόνιση μιας γυναικείας φιγούρας που κάθεται επάνω σε ένα λιοντάρι είναι χαρακτηριστική μιας θεάς στην ιστορική τέχνη της Ινδίας. Μερικοί ιστορικοί, όπως ο Α. Σ. Αλτέκαρ, έχουν προσδιορίσει ότι η θεά είναι η Ντούργκα. [27] Ωστόσο, αν και η Ντούργκα συχνά απεικονίζεται καθισμένη σε λιοντάρι, αυτό το χαρακτηριστικό δεν είναι μοναδικό γι' αυτήν: Η Λάκσμι έχει επίσης απεικονιστεί καθισμένη επάνω σε λιοντάρι. Για παράδειγμα, τα έργα του Χεμάντρι αναφέρουν τη Σίμα-βαχίνι ("έχοντας λιοντάρι ως βαχάνα της") Λάκσμι, και εικόνες από το Χατζουράχο απεικονίζουν τη Σίμα-βαχίνι Γκαζαλάκσμι. [28] Μερικοί μελετητές, όπως ο Τζον Άλαν, έχουν προσδιορίσει τη θεά στα νομίσματα ως Λάκσμι, η οποία είναι η θεά της τύχης και η σύζυγος του Βισνού. Μπορεί να εμφανίστηκε στα νομίσματα ως σύμβολο της βασιλικής ευημερίας των Γκούπτα, ή ως σημάδι του δεσμού τους με τον Βαϊσναβισμό , αλλά αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα. [27] Η θεά μπορεί επίσης να ήταν θεά των Λικτσάβι, των οποίων το όνομα εμφανίζεται κάτω από την εικόνα της, αλλά ούτε αυτό μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα.[28][29]
Ο διάδοχός του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η επιγραφή της Στήλης του Αλαχαμπάντ και η επιγραφή της πέτρας του Εράν του Σαμουντραγκούπτα δηλώνουν, ότι ο πατέρας του Τσαντραγκούπτα τον επέλεξε ως επόμενο βασιλιά. Η επιγραφή της Στήλης του Αλαχαμπάντ δηλώνει, ότι ο Τσαντραγκούπτα τον διόρισε για να "προστατεύσει τη γη", γεγονός που υποδηλώνει ότι ο Τσαντραγκούπτα εγκατέλειψε τον θρόνο ηλικιωμένος, και διορίστηκε ο γιος του ως ο επόμενος βασιλιάς. [30]
Η ανακάλυψη των νομισμάτων που εκδόθηκαν από έναν κυβερνήτη των Γκούπτα που ονομάζεται Κάτσα, έχει οδηγήσει σε κάποια συζήτηση σχετικά με τον διάδοχο τού Τσαντραγκούπτα. Σύμφωνα με μια θεωρία, ο Κάτσα ήταν ένα άλλο όνομα για τον Σαμουντραγκούπτα. Μια άλλη θεωρία είναι ότι ο Κάτσα ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Σαμουντραγκούπτα, και διαδέχτηκε τον πατέρα τους Τσαντράγκούπτα. [31]
Το τμήμα Καλιγιούγκα-ρατζα-βρτάντα του Bαβισγιοτάρα Πουράνα αναφέρει ότι ο Kάτσα ήταν γιος του Τσαντραγκούπτα Α΄ από μια πριγκίπισσα των Λικτσάβι. [27] Περιγράφει τον Κάτσα να κυβερνά μαζί με τον πατέρα του, και δηλώνει ότι ο Σαμουντραγκούπτα σκότωσε τον πατέρα τους.[32] Ωστόσο, αυτά τα σημεία (και πιθανώς ολόκληρο ο κείμενο) είναι σύγχρονη πλαστογραφία. [7]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 90.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 R. C. Majumdar 1981, σελ. 10.
- ↑ 3,0 3,1 R. C. Majumdar 1981, σελ. 16.
- ↑ 4,0 4,1 R. C. Majumdar 1981, σελ. 15.
- ↑ 5,0 5,1 Tej Ram Sharma 1989.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Tej Ram Sharma 1989, σελ. 50.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 R. C. Majumdar 1981.
- ↑ Tej Ram Sharma 1989, σελ. 55.
- ↑ Upinder Singh 2017, σελ. xvi.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 R. C. Majumdar 1981, σελ. 12.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 R. C. Majumdar 1981, σελ. 11.
- ↑ Ashvini Agrawal 1989, σελ. 91.
- ↑ Ashvini Agrawal 1989, σελ. 92.
- ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 14,5 R. C. Majumdar 1981, σελ. 13.
- ↑ 15,0 15,1 Dilip Kumar Ganguly 1987, σελ. 13.
- ↑ 16,0 16,1 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 95.
- ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 96.
- ↑ 18,0 18,1 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 97.
- ↑ Upinder Singh 2017, σελ. 343.
- ↑ R. C. Majumdar 1981, σελ. 14.
- ↑ Allen, John (1914). Catalogue of the coins of the Gupta dynasties. σελ. 8.
- ↑ Mookerji, Radhakumud (1997). The Gupta Empire (στα Αγγλικά). Motilal Banarsidass Publ. σελ. 30. ISBN 9788120804401.
- ↑ Higham, Charles (2014). Encyclopedia of Ancient Asian Civilizations (στα Αγγλικά). Infobase Publishing. σελ. 82. ISBN 9781438109961.
- ↑ 24,0 24,1 Ashvini Agrawal 1989.
- ↑ 25,0 25,1 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 94.
- ↑ Dilip Kumar Ganguly 1987, σελ. 48.
- ↑ 27,0 27,1 27,2 Dilip Kumar Ganguly 1987.
- ↑ 28,0 28,1 Dilip Kumar Ganguly 1987, σελ. 49.
- ↑ Ashvini Agrawal 1989, σελ. 93.
- ↑ Ashvini Agrawal 1989, σελ. 103.
- ↑ Tej Ram Sharma 1989, σελ. 71.
- ↑ Dilip Kumar Ganguly 1987, σελ. 65.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ashvini Agrawal (1989). Rise and Fall of the Imperial Guptas. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0592-7.
- Dilip Kumar Ganguly (1987). The Imperial Guptas and Their Times. Abhinav. ISBN 978-81-7017-222-2.
- R. C. Majumdar (1981). A Comprehensive History of India; Volume 3, Part I: A.D. 300-985. Indian History Congress / People's Publishing House. OCLC 34008529.
- Upinder Singh (2017). Political Violence in Ancient India. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-98128-7.
- Tej Ram Sharma (1989). A Political History of the Imperial Guptas: From Gupta to Skandagupta. Concept. ISBN 978-81-7022-251-4.
- Tej Ram Sharma (1978). Personal and Geographical Names in the Gupta Inscriptions. Concept. OCLC 5413655.