iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.
iBet uBet web content aggregator. Adding the entire web to your favor.



Link to original content: http://dbpedia.org/resource/Selenium_rectifier
About: Selenium rectifier
An Entity of Type: Diode103202940, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

A selenium rectifier is a type of metal rectifier, invented in 1933. They were used in power supplies for electronic equipment and in high-current battery-charger applications until they were superseded by silicon diode rectifiers in the late 1960s. The arrival of the alternator in some automobiles was the result of compact, low-cost, high-current silicon rectifiers. These units were small enough to be inside the alternator case, unlike the selenium units that preceded silicon devices.

Property Value
dbo:abstract
  • Ein Selen-Gleichrichter ist ein Gleichrichter aus Halbleiterdioden auf der Basis des halbleitenden Elementes Selen. Heute finden Selen-Gleichrichter kaum noch Anwendung und sind weitgehend durch Halbleitergleichrichter aus Germanium und später aus Silizium ersetzt worden. Zur Herstellung einer Diode wird das Selen als Schicht auf einer vernickelten Eisen- oder einer Aluminium-Trägerplatte aufgebracht. Die Deckelektrode besteht aus einer niedrig schmelzenden Zinnlegierung, die ihrerseits mittels Kontaktfedern z. B. auf einem Gewindebolzen zu einem Diodenstapel, dem Selen-Gleichrichter, zusammengeschaltet werden kann. (de)
  • المقوم السيلينيومي هو نوع من التي كانت مستخدمة أوائل القرن العشرين ضمن المكونات الإلكترونية من أجل التزويد بالطاقة. جرى لاحقاً في أواخر ستينات القرن العشرين الاستغناء عنها مع تطوير المكونات السيليكونية في الدارات الإلكترونية. كانت المقومات السيلينيومية قادرة على تحمل جهود كهربائية مرتفعة، وذلك بالمقارنة مع المقومات المعدنية المصنوعة من أكسيد النحاس الأحادي، إلا أنه كان لها سعة كهربائية منخفضة لكل وحدة مساحة. (ar)
  • A selenium rectifier is a type of metal rectifier, invented in 1933. They were used in power supplies for electronic equipment and in high-current battery-charger applications until they were superseded by silicon diode rectifiers in the late 1960s. The arrival of the alternator in some automobiles was the result of compact, low-cost, high-current silicon rectifiers. These units were small enough to be inside the alternator case, unlike the selenium units that preceded silicon devices. The rectifying properties of selenium, amongst other semiconductors, were observed by Braun, Schuster and Siemens between 1874 and 1883. The photoelectric and rectifying properties of selenium were also observed by Adams and Day in 1876 and C. E. Fitts around 1886, but practical rectifier devices were not manufactured routinely until the 1930s. Compared with the earlier copper-oxide rectifier, the selenium cell could withstand higher voltage, but at a lower current capacity per unit area. (en)
  • Un redresseur au sélénium est un type de redresseur utilisant le sélénium, inventé en 1933. Ce type de redresseur a été utilisé dans les alimentations d'équipements électroniques et dans des chargeurs de batterie à courant élevé, jusqu'à ce qu'il soit remplacé par l'utilisation de diodes au germanium dans les années 1960, puis au silicium, dans les années 1970. Les propriétés photoélectriques et de redressement du sélénium ont été observées par C. E. Fitts autour de 1886, mais des redresseurs pratiques n'ont pas été fabriqués en série avant les années 1930. Par rapport à l'oxyde de cuivre à la base du redresseur précédent, la cellule de sélénium supporte une tension plus élevée, mais à un courant plus faible par unité de surface. (fr)
  • セレン整流器(セレンせいりゅうき)とは、セレンの半導体としての性質を利用した整流器のことである。 セレン自体はP型半導体としての性質を持つため、基板上にセレン多結晶膜を形成し、さらに適当なカドミウムやビスマスなどからなる易熔合金を貼り付けたものには、金属と半導体の接合によって生じるショットキー障壁が形成され、これを整流器として用いることができる。 セレン整流器の特性は現在スイッチング電源に良く用いられるショットキーバリアダイオードと良く似ており、逆耐圧が低く(30 V程度)、逆回復時間が無いため高速に動作する(容量成分はショットキーバリアダイオードよりもかなり大きい)。 逆耐圧が低いため、通常、多数の素子を直列に接続して使用する。 (ja)
  • Prostownik selenowy – prostownik prądu elektrycznego zbudowany w oparciu o złącze metal-półprzewodnik, w którym półprzewodnikiem jest selen. Opracowany został w 1933 przez C.E. Fittsa jako następca starszego o sześć lat półprzewodnikowego prostownika kuprytowego (na bazie tlenku miedzi). Budowany najczęściej w formie kwadratowej lub okrągłej stalowej lub aluminiowej płytki (anody, pełniącej również rolę mechaniczną, a także służącej odprowadzaniu ciepła wytwarzającego się na złączu) pokrytej cienką warstwą bizmutu w celu uzyskania dobrego kontaktu elektrycznego z następną warstwą – domieszkowanego akceptorem selenu typu p. Na warstwę selenu nałożona jest kolejna warstwa – stopu kadmu i cyny. Atomy kadmu dyfundują do warstwy selenu tworząc cienką warstwę donorową (typu n) CdSe. Warstwa zaporowa znajduje się na styku Se-CdSe. Często płytka miała otwór pośrodku umożliwiający umieszczenie śruby, przy pomocy której mocowano ze sobą większą liczbę takich samych płytek we wspólną konstrukcję – tzw. "stos selenowy". Pojedyncze złącze metalowo-selenowe charakteryzuje się napięciem przebicia w kierunku zaporowym kilkudziesięciu woltów; w praktyce dopuszczalne napięcie pracy w kierunku zaporowym nie przekracza na ogół od około 18 do 30 V. Ma większą rezystancję w kierunku przewodzenia (rzędu 30 Ω dla płytki o powierzchni 1 cm²), niż złącze kuprytowe (ok. 3 Ω dla płytki o tej samej powierzchni), ale wyższe napięcie przebicia w kierunku zaporowym, dlatego prostowniki selenowe szybko znalazły zastosowanie w elektronice użytkowej. Kilkunastoelementowe stosy (często w postaci gotowych mostków Graetza) wyparły diody próżniowe z zasilaczy napięcia anodowego (rzędu 250 woltów) lampowych odbiorników radiowych, wieloelementowe stosy selenowe zmontowane we wspólnej obudowie stosowano też powszechnie jako diody wysokiego napięcia (kilkanaście kilowoltów) w odbiornikach telewizyjnych. Prostowniki selenowe chętnie stosowano w prostownikach do ładowania akumulatorów samochodowych, w telefonach stosowano je – w układzie dwóch prostowników w połączeniu antyrównoległym – w układach tłumienia przesłuchu. Spadek napięcia w kierunku przewodzenia na złączu selenowym wynosi nie mniej niż 0,4 V (na złączu kuprytowym – ponad 0,2 V). Przy projektowaniu układów z użyciem prostowników selenowych (w zależności od ich konstrukcji, głównie od sposobu odprowadzania ciepła ze złącza) nie przekracza się na ogół prądów przewodzenia rzędu pojedynczych miliamperów na cm² powierzchni płytki. Często stosy selenowe budowane są w postaci nierozbieralnych bloków trwale zalanych nieprzewodzącą żywicą epoksydową lub plastikiem; inne rozwiązania pozwalają na swobodny przepływ powietrza i rozpraszanie ciepła pomiędzy poszczególnymi płytkami stosu, wówczas dopuszcza się gęstość prądu przewodzenia do 50 mA/cm² (prostownik do ładowania akumulatorów samochodowych prądem 20 A musiał zatem być zbudowany z płytek o powierzchni sięgającej 400 cm², czyli o wymiarach 20×20 cm) kosztem jednak spadku napięcia na jednej płytce dochodzącego do 1,2 V. Wadą prostowników selenowych – prócz dużych rozmiarów i stosunkowo dużego ciężaru – jest także dość duża zależność parametrów prostownika od temperatury, niska dopuszczalna temperatura pracy (do 75 °C) i relatywnie duży prąd wsteczny – rzędu 100 μA na każdy cm² powierzchni płytki (przy napięciu wstecznym 10 V). Tak jak inne złącza półprzewodnikowe, tak i złącza zbudowane w oparciu o selen charakteryzują się wrażliwością na światło. Powstający w złączu efekt fotoelektryczny wykorzystywany był w konstrukcjach m.in. światłomierzy selenowych i innych podobnych urządzeniach. Płytki prostowników selenowych wykorzystywane były do konstruowania amatorskich fotoogniw. Prostowniki selenowe wyszły z użycia pod koniec lat 70. XX wieku wyparte przez taniejące diody półprzewodnikowe budowane najpierw w oparciu o german, a następnie – o krzem. (pl)
  • Een seleniumdiode of seleniumgelijkrichter is een metaalgelijkrichter, uitgevonden in 1933, die gebruikmaakt van de gelijkrichtende eigenschap van selenium. Seleniumdiodes konden hogere vermogens gelijkrichten dan vacuümdiodes, en vervingen deze in voedingen voor elektronische apparaten en laadapparatuur voor accu's. De gelijkrichtende werking van seleen, en de fotoelektrische eigenschap werden rond 1886 ontdekt door C. E. Fitts, maar pas in de jaren 1930 werden praktische gelijkrichters seriematig gefabriceerd. Vergeleken met de eerdere koperoxidegelijkrichters konden seleniumdiodes hogere sperspanningen weerstaan, maar hadden een lagere stroomsterkte per oppervlakte-eenheid. (nl)
  • Селе́новый выпрями́тель (селеновый вентиль) — полупроводниковый диод на основе селена. Преимуществом селеновых выпрямителей является их способность выдерживать кратковременные перегрузки и быстро восстанавливать свои свойства после пробоя (так называемое «самозалечивание»). (ru)
  • En Selenlikriktare är en typ av likriktare, uppfunnen 1933. De användes för att ersätta likriktare gjorda av elektronrör i nätaggregat för elektronisk utrustning. Den fotoelektriska och likriktande egenskapen av selen observerades av C. E Fitts omkring 1866, men praktiska likriktaranordningar tillverkades inte rutinartat förrän på 1930-talet. I motsats till kopparoxidlikriktaren, tålde selenlikriktaren högre spänningar men vid en lägre strömkapacitet per enhetsarea. (sv)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 17706917 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 9571 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1119998887 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dct:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • المقوم السيلينيومي هو نوع من التي كانت مستخدمة أوائل القرن العشرين ضمن المكونات الإلكترونية من أجل التزويد بالطاقة. جرى لاحقاً في أواخر ستينات القرن العشرين الاستغناء عنها مع تطوير المكونات السيليكونية في الدارات الإلكترونية. كانت المقومات السيلينيومية قادرة على تحمل جهود كهربائية مرتفعة، وذلك بالمقارنة مع المقومات المعدنية المصنوعة من أكسيد النحاس الأحادي، إلا أنه كان لها سعة كهربائية منخفضة لكل وحدة مساحة. (ar)
  • セレン整流器(セレンせいりゅうき)とは、セレンの半導体としての性質を利用した整流器のことである。 セレン自体はP型半導体としての性質を持つため、基板上にセレン多結晶膜を形成し、さらに適当なカドミウムやビスマスなどからなる易熔合金を貼り付けたものには、金属と半導体の接合によって生じるショットキー障壁が形成され、これを整流器として用いることができる。 セレン整流器の特性は現在スイッチング電源に良く用いられるショットキーバリアダイオードと良く似ており、逆耐圧が低く(30 V程度)、逆回復時間が無いため高速に動作する(容量成分はショットキーバリアダイオードよりもかなり大きい)。 逆耐圧が低いため、通常、多数の素子を直列に接続して使用する。 (ja)
  • Селе́новый выпрями́тель (селеновый вентиль) — полупроводниковый диод на основе селена. Преимуществом селеновых выпрямителей является их способность выдерживать кратковременные перегрузки и быстро восстанавливать свои свойства после пробоя (так называемое «самозалечивание»). (ru)
  • En Selenlikriktare är en typ av likriktare, uppfunnen 1933. De användes för att ersätta likriktare gjorda av elektronrör i nätaggregat för elektronisk utrustning. Den fotoelektriska och likriktande egenskapen av selen observerades av C. E Fitts omkring 1866, men praktiska likriktaranordningar tillverkades inte rutinartat förrän på 1930-talet. I motsats till kopparoxidlikriktaren, tålde selenlikriktaren högre spänningar men vid en lägre strömkapacitet per enhetsarea. (sv)
  • Ein Selen-Gleichrichter ist ein Gleichrichter aus Halbleiterdioden auf der Basis des halbleitenden Elementes Selen. Heute finden Selen-Gleichrichter kaum noch Anwendung und sind weitgehend durch Halbleitergleichrichter aus Germanium und später aus Silizium ersetzt worden. (de)
  • Un redresseur au sélénium est un type de redresseur utilisant le sélénium, inventé en 1933. Ce type de redresseur a été utilisé dans les alimentations d'équipements électroniques et dans des chargeurs de batterie à courant élevé, jusqu'à ce qu'il soit remplacé par l'utilisation de diodes au germanium dans les années 1960, puis au silicium, dans les années 1970. (fr)
  • A selenium rectifier is a type of metal rectifier, invented in 1933. They were used in power supplies for electronic equipment and in high-current battery-charger applications until they were superseded by silicon diode rectifiers in the late 1960s. The arrival of the alternator in some automobiles was the result of compact, low-cost, high-current silicon rectifiers. These units were small enough to be inside the alternator case, unlike the selenium units that preceded silicon devices. (en)
  • Prostownik selenowy – prostownik prądu elektrycznego zbudowany w oparciu o złącze metal-półprzewodnik, w którym półprzewodnikiem jest selen. Opracowany został w 1933 przez C.E. Fittsa jako następca starszego o sześć lat półprzewodnikowego prostownika kuprytowego (na bazie tlenku miedzi). Często płytka miała otwór pośrodku umożliwiający umieszczenie śruby, przy pomocy której mocowano ze sobą większą liczbę takich samych płytek we wspólną konstrukcję – tzw. "stos selenowy". (pl)
  • Een seleniumdiode of seleniumgelijkrichter is een metaalgelijkrichter, uitgevonden in 1933, die gebruikmaakt van de gelijkrichtende eigenschap van selenium. Seleniumdiodes konden hogere vermogens gelijkrichten dan vacuümdiodes, en vervingen deze in voedingen voor elektronische apparaten en laadapparatuur voor accu's. (nl)
rdfs:label
  • مقوم سيلينيومي (ar)
  • Selen-Gleichrichter (de)
  • Redresseur au sélénium (fr)
  • セレン整流器 (ja)
  • Seleniumdiode (nl)
  • Selenium rectifier (en)
  • Prostownik selenowy (pl)
  • Селеновый выпрямитель (ru)
  • Selenlikriktare (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License