dbo:abstract
|
- Pokání je v běžné řeči i v náboženském významu symbolická činnost, kterou člověk dává najevo, že pochybil, a snaží se své viny zbavit. V křesťanském pojetí znamená výraz lítosti, vnitřního obrácení k Bohu a proměny dosavadního života. (cs)
- التوبة مراجعة شخص ما أفعاله مع شعور بالأسف والندم على أخطاء ماضية ارتكبها الشخص بإرادته. عادة عند التوبة يميل الفرد إلى الانعزال ويلتزم بتغيير قراراته فيكون أكثر مسؤولية في المستقبل. التوبة لها دور مهم في عدة مذاهب ومعتقدات دينية عند الاعتراف بذنب ومحاولة القضاء أو عكس الآثار الناجمة عن هذا الخطأ حيثما كان ذلك ممكنا والتعهد بعدم إعادة الوقوع في نفس الخطأ. عادة ما تتم أمام راهب أو كاهن. في سياق التوبة العلمانية قد تشكل جزءا من عملية الشفاء النفسي الذي يحدث خلال دورة من العلاج النفسي. (ar)
- Pentofaro estas provo de rekompenso pri propraj misfaroj aŭ alispecaj eraroj, pri kiuj oni pentas, do aparte forte bedaŭras. La sento de pento estas kutime ligita al forta sento de propra kulpo, kaj al la deziro ripari la mison kaj plu ne rekulpi. Tio ofte gvidas al la deziro fari iun bonan agon, la "pentofaron", kiu povus iurilate rekompensi la antaŭan malbonan agon. La emocio pento ofte ligiĝas al sentado de nekontento, de naŭzo kaj de psika doloro, de embaraso kaj deprimo, do fortas la strebo malpeziĝi de tiom malagrabla emocio. En sia religia signifo, pentofaro konsideriĝas la "reveno de la homo al dio", de kiu li malproskimiĝis per la propraj misfaroj aŭ aliaj eraroj, religie kutime nomataj pekoj. (eo)
- Míshásamh a bheadh ar dhuine, faoi ghníomh mícheart a bheith déanta aige, is ea aithreachas (nó aithrí), maille le sástacht glacadh le pionós cuí, agus rún gan an gníomh a dhéanamh arís. (ga)
- Repentance is reviewing one's actions and feeling contrition or regret for past wrongs, which is accompanied by commitment to and actual actions that show and prove a change for the better. In modern times, it is generally seen as involving a commitment to personal change and the resolve to live a more responsible and humane life. In other words, being sorry for one's misdeeds. It can also involve sorrow over a specific sin or series of sins that an individual feels guilt over, or conviction that they have committed. The practice of repentance plays an important role in the soteriological doctrines of Judaism, Christianity, and Islam. Analogous practices have been found in other world religions as well. In religious contexts, it often involves an act of confession to God or to a spiritual elder (such as a monk or priest). This confession might include an admission of guilt, a promise or intent not to repeat the offense, an attempt to make restitution for the wrong, or in some way reverse the harmful effects of the wrong where possible. (en)
- Pertobatan adalah aktivitas meninjau atau menelaah tindakan-tindakan yang pernah diperbuat atau menyesali kesalahan-kesalahan pada masa lampau, yang disertai dengan komitmen untuk berubah menjadi lebih baik. (in)
- Le terme repentance (de l'italien : pentimento) désigne une volonté personnelle et sincère d'assumer de manière responsable les conséquences d'actes considérés comme moralement condamnables commis le passé et de s'engager à ne pas les perpétuer. Il peut également désigner la manifestation publique du sentiment personnel qu'est le repentir pour une faute que l'on affirme avoir commise et dont on demande le pardon. Il semble se confondre en un seul concept trois notions que l'on trouve :
* dans la religion, la repentance est la reconnaissance, la confession et le renoncement au péché.
* dans le droit civil, la reconnaissance d'une faute ayant provoqué un dommage,
* dans le droit public avec l'usage diplomatique des excuses officielles entre deux États. Les mots repentir et repentance sont parfois employés de manière synonyme, le mot « repentance » permettant de faire la différence avec le verbe « se repentir ». Cependant, en langue anglaise, ce mot (repentance) ne fait pas la différence entre repentir et repentance. Le terme anglais repentance a aussi le sens de « rechercher le pardon de quelqu'un ». Cela peut être alors un faux-ami. (fr)
- 회개(悔改)는 죄스런 생활 태도에서 탈피하여 하느님께 귀의하는 일을 말한다. 옛날에 저지른 잘못을 뉘우친 사람이, 그 잘못을 고치고 되풀이하지 않으려 노력하는 태도를 갖추는 것을 가리키는 말이다. (ko)
- Ravvedimento, nella teologia cristiana, traduce il termine greco μετανοια, che significa “trasformazione della mente”, e che è spesso usato nella Septuaginta per tradurre il termine tardo ebraico nacham. Il ravvedimento è un aspetto della conversione, l'altro è la fede. Essi sono due aspetti di un'unica esperienza, quella in cui un uomo o una donna abbandona ciò che Dio considera peccato e si affida completamente a Cristo. Il ravvedimento, propriamente detto, non dovrebbe essere confuso con la penitenza, termine che spesso, nelle versioni cattoliche romane della Bibbia traduce lo stesso termine greco. L'idea che “penitenza” suggerisce è, infatti, più l'esecuzione di atti prescritti dalla Chiesa per espiare peccati post-battesimali, ma quest'idea non trova riscontro come tale nel Nuovo Testamento, ma fa parte di un'evoluzione posteriore del concetto. Definito in questo modo, "ravvedimento" potrebbe apparire qualcosa di esclusivamente intellettuale. Non è così, in quanto gli scrittori della Bibbia erano fortemente consapevoli dell'unità della personalità umana. «Trasformare la mente» era essenzialmente modificare l'atteggiamento e così, almeno in principio, cambiare il modo di agire e l'intero modo di vivere; l'iniziale ravvedimento dovrebbe condurre alla rinuncia abituale al peccato. Il ravvedimento è un principio importante nella predicazione biblica (Geremia 25, 1-7; Marco 1,15; Marco 6,12; Luca 1,16 e sgg.; Atti 2,38 ecc.). Un brano dell'Antico Testamento che non usa questa parola, esprime bene il suo significato: «Chi copre le sue colpe non prospererà, ma chi le confessa e le abbandona otterrà misericordia» (Proverbi 28,13). (it)
- Skrucha – refleksja nad własnym zachowaniem i poczucie żalu za złe czyny. Zwykle wiąże się z postanowieniem zmiany i prowadzenia bardziej odpowiedzialnego życia. Może stanowić jeden z elementów psychoterapii. (pl)
- Раска́яние — признание своих действий, сожаление по поводу своего поступка, чувство вины за эти последствия. «Чистосердечное раскаяние» по действовавшему ранее Уголовному Кодексу РСФСР 1960 г. было одним из обстоятельств, смягчающих наказание, а также одним из оснований для освобождения от уголовной ответственности с передачей виновного на поруки. В действующем УК РФ 1996 г. используется понятие «деятельное раскаяние». (ru)
- Каяття́ — почуття, що поєднує в собі співчуття чи жаль з приводу свого вчинку і почуття провини за його наслідки. Зізнання в своїх гріхах; сповідь. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Pokání je v běžné řeči i v náboženském významu symbolická činnost, kterou člověk dává najevo, že pochybil, a snaží se své viny zbavit. V křesťanském pojetí znamená výraz lítosti, vnitřního obrácení k Bohu a proměny dosavadního života. (cs)
- التوبة مراجعة شخص ما أفعاله مع شعور بالأسف والندم على أخطاء ماضية ارتكبها الشخص بإرادته. عادة عند التوبة يميل الفرد إلى الانعزال ويلتزم بتغيير قراراته فيكون أكثر مسؤولية في المستقبل. التوبة لها دور مهم في عدة مذاهب ومعتقدات دينية عند الاعتراف بذنب ومحاولة القضاء أو عكس الآثار الناجمة عن هذا الخطأ حيثما كان ذلك ممكنا والتعهد بعدم إعادة الوقوع في نفس الخطأ. عادة ما تتم أمام راهب أو كاهن. في سياق التوبة العلمانية قد تشكل جزءا من عملية الشفاء النفسي الذي يحدث خلال دورة من العلاج النفسي. (ar)
- Pentofaro estas provo de rekompenso pri propraj misfaroj aŭ alispecaj eraroj, pri kiuj oni pentas, do aparte forte bedaŭras. La sento de pento estas kutime ligita al forta sento de propra kulpo, kaj al la deziro ripari la mison kaj plu ne rekulpi. Tio ofte gvidas al la deziro fari iun bonan agon, la "pentofaron", kiu povus iurilate rekompensi la antaŭan malbonan agon. La emocio pento ofte ligiĝas al sentado de nekontento, de naŭzo kaj de psika doloro, de embaraso kaj deprimo, do fortas la strebo malpeziĝi de tiom malagrabla emocio. En sia religia signifo, pentofaro konsideriĝas la "reveno de la homo al dio", de kiu li malproskimiĝis per la propraj misfaroj aŭ aliaj eraroj, religie kutime nomataj pekoj. (eo)
- Míshásamh a bheadh ar dhuine, faoi ghníomh mícheart a bheith déanta aige, is ea aithreachas (nó aithrí), maille le sástacht glacadh le pionós cuí, agus rún gan an gníomh a dhéanamh arís. (ga)
- Pertobatan adalah aktivitas meninjau atau menelaah tindakan-tindakan yang pernah diperbuat atau menyesali kesalahan-kesalahan pada masa lampau, yang disertai dengan komitmen untuk berubah menjadi lebih baik. (in)
- 회개(悔改)는 죄스런 생활 태도에서 탈피하여 하느님께 귀의하는 일을 말한다. 옛날에 저지른 잘못을 뉘우친 사람이, 그 잘못을 고치고 되풀이하지 않으려 노력하는 태도를 갖추는 것을 가리키는 말이다. (ko)
- Skrucha – refleksja nad własnym zachowaniem i poczucie żalu za złe czyny. Zwykle wiąże się z postanowieniem zmiany i prowadzenia bardziej odpowiedzialnego życia. Może stanowić jeden z elementów psychoterapii. (pl)
- Раска́яние — признание своих действий, сожаление по поводу своего поступка, чувство вины за эти последствия. «Чистосердечное раскаяние» по действовавшему ранее Уголовному Кодексу РСФСР 1960 г. было одним из обстоятельств, смягчающих наказание, а также одним из оснований для освобождения от уголовной ответственности с передачей виновного на поруки. В действующем УК РФ 1996 г. используется понятие «деятельное раскаяние». (ru)
- Каяття́ — почуття, що поєднує в собі співчуття чи жаль з приводу свого вчинку і почуття провини за його наслідки. Зізнання в своїх гріхах; сповідь. (uk)
- Repentance is reviewing one's actions and feeling contrition or regret for past wrongs, which is accompanied by commitment to and actual actions that show and prove a change for the better. In modern times, it is generally seen as involving a commitment to personal change and the resolve to live a more responsible and humane life. In other words, being sorry for one's misdeeds. It can also involve sorrow over a specific sin or series of sins that an individual feels guilt over, or conviction that they have committed. The practice of repentance plays an important role in the soteriological doctrines of Judaism, Christianity, and Islam. Analogous practices have been found in other world religions as well. In religious contexts, it often involves an act of confession to God or to a spiritual (en)
- Le terme repentance (de l'italien : pentimento) désigne une volonté personnelle et sincère d'assumer de manière responsable les conséquences d'actes considérés comme moralement condamnables commis le passé et de s'engager à ne pas les perpétuer. Il peut également désigner la manifestation publique du sentiment personnel qu'est le repentir pour une faute que l'on affirme avoir commise et dont on demande le pardon. Il semble se confondre en un seul concept trois notions que l'on trouve : (fr)
- Ravvedimento, nella teologia cristiana, traduce il termine greco μετανοια, che significa “trasformazione della mente”, e che è spesso usato nella Septuaginta per tradurre il termine tardo ebraico nacham. Il ravvedimento è un aspetto della conversione, l'altro è la fede. Essi sono due aspetti di un'unica esperienza, quella in cui un uomo o una donna abbandona ciò che Dio considera peccato e si affida completamente a Cristo. (it)
|