dbo:abstract
|
- Fanocles (en llatí Phanocles, en grec antic Φανοκλη̂ς fou un poeta elegíac grec, un dels millors. No se sap l'època en què va viure, però pel seu estil devia de ser possiblement contemporani d'Hermesianax de Colofó, Filetes de Cos i Cal·límac (segle iv aC), és a dir, en temps de Filip II de Macedònia i Alexandre el Gran. Les seves poesies, d'acord amb la seva època, parlaven principalment de la descripció dels costums i l'esperit de l'antiga vida grega, sota la forma de narracions principalment de caràcter amatori. Els personatges eren trets de l'antiga mitologia. Plutarc l'anomena ἐρωτικὸς ἀνήρ (home eròtic), cosa que defineix la temàtica dels seus poemes. Climent d'Alexandria esmenta un poema seu de nom ́Ερωτες ἢ Καλοί en llatí Cupidines, segons Lactanci, que tractava sobre pederàstia on es descriuen els avantatges i les desgràcies que comportava aquest tipus de relació a l'antiga Grècia. Estobeu va conservar un considerable fragment de l'inici d'aquest poema. Parla de l'amor d'Orfeu per Càlais i la venjança de les dones tràcies. Per altres referències (Lactanci), es coneix que celebrava els amors de Cicne per Faetont, de Dionís per Adonis (Plutarc), de Tàntal per Ganimedes (Pau Orosi) i d'Agamemnó per (Climent d'Alexandria i Properci). El poema és una mena d'història tràgica d'aquesta pràctica. (ca)
- Phanokles (altgriechisch Φανοκλῆς Phanoklḗs) war ein antiker griechischer Elegiker. Er lebte etwa in der ersten Hälfte des 3. Jahrhunderts v. Chr. (de)
- Ο Φανοκλής ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής της Ελληνιστικής περιόδου. Ανήκει στην ομάδα των ελεγειακών ποιητών των Αλεξανδρινών χρόνων. Ακολούθησε τη λογοτεχνική σχολή του Φιλίτα και συγκεκριμένα την ερωτική ελεγεία. Από το ελεγειακό ερωτικό του ποίημα που επιγράφεται «Έρωτες ή Καλοί» και του οποίου οι στίχοι αναφέρουν διηγήσεις περί αγάπης νεανίδων της εποχής του έχουν διασωθεί μόνο 28 στίχοι. (el)
- Phanocles (Ancient Greek: Φανοκλῆς) was a Greek elegiac poet who probably flourished about the time of Alexander the Great. His extant fragments show resemblances in style and language to Philitas of Cos, Callimachus and Hermesianax. He was the author of a poem on pederasty, entitled Loves or Beautiful Boys (Ancient Greek: Ἔρωτες ἢ Καλοί). A lengthy fragment in Stobaeus (Florilegium, 64) describes the love of Orpheus for the youthful Calaîs, son of Boreas, and his subsequent death at the hands of the Thracian women. Erotes e Kaloi describes among others the love between Dionysos and Adonis, Cycnus and Phaethon, Tantalos and Ganymedes, and of Agamemnon and Argynnos. It is one of the best extant specimens of Greek elegiac poetry. (en)
- Fanocle (in greco antico: Φανοκλῆς, Phanoklês; ... – metà III secolo a.C.?) è stato un poeta elegiaco greco antico dell'età ellenistica, vissuto probabilmente nel III secolo a.C.. (it)
- Phanocles (Oudgrieks: Φανοκλῆς) was een Grieks elegisch dichter, wiens literaire hoogtepunt vermoedelijk te situeren valt onder de regering van Alexander de Grote. Hij was de auteur van een verzameling elegieën, Liefdesverhalen, of Schone jongens, waarin hij de knapenliefde bezong en de straf toonde die kwam over mannen die zich aan de praktijk overgaven (῎Ερωτες ἢ Καλοί / Erotes e Kaloi). Bewaarde fragmenten van zijn werk vertonen een stilistische en taalkundige verwantschap met de alexandrijnen Callimachus, en Philetas. Bij Stobaeus (Florilegium, 64) bleef een vrij lang elegisch fragment van Phanocles bewaard. Hierin bezingt hij de liefde van de zanger Orpheus voor de knaap Calaïs, een zoon van Boreas - en dus niet voor Eurydice! - en ook de manier waarop Orpheus in Thracië werd verscheurd door dronken Bacchanten (omdat hij durfde uitkomen voor zijn homofilie en niets voor vrouwen voelde), hoe daarna zijn afgesneden hoofd en zijn lier op de golven naar Lesbos afdreven, en hoe de Thraciërs sindsdien de gewoonte hebben hun vrouwen te tatoeëren als straf voor hun gruweldaad. Het bijzondere van Phanocles' Orpheusversie is dat we hier niet alleen voor het eerst te maken hebben met Orpheus als pedofiel, maar ook met zijn gruwelijke dood door verscheuring, die door de Romeinse literatuur (onder meer Ovidius in zijn Metamorphoses) wordt overgenomen. Phanocles lijkt vooral geboeid door de aetiologische kantjes van zijn verhaal: het ontstaan en de opvallende aanwezigheid van de lyriek op Lesbos, en het gebruik van tatoeages bij vrouwen in Thracië. Tegenwoordig is Phanocles - zelfs bij classici - géén bekend dichter meer, maar toch weten wij zeker dat Ovidius hem heeft gelezen. Een andere elegie op het homoseksuele thema ging over Argynnos, de geliefde van Agamemnon. (nl)
- Фанокл (*Πανοκλῆς, II ст. до н. е. —354 до н. е.) — давньогрецький поет Александрійської школи часів еллінізму. (uk)
|
dbo:wikiPageExternalLink
| |
dbo:wikiPageID
| |
dbo:wikiPageLength
|
- 2025 (xsd:nonNegativeInteger)
|
dbo:wikiPageRevisionID
| |
dbo:wikiPageWikiLink
| |
dbp:volume
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
dbp:wstitle
| |
dct:subject
| |
gold:hypernym
| |
schema:sameAs
| |
rdf:type
| |
rdfs:comment
|
- Phanokles (altgriechisch Φανοκλῆς Phanoklḗs) war ein antiker griechischer Elegiker. Er lebte etwa in der ersten Hälfte des 3. Jahrhunderts v. Chr. (de)
- Ο Φανοκλής ήταν αρχαίος Έλληνας ποιητής της Ελληνιστικής περιόδου. Ανήκει στην ομάδα των ελεγειακών ποιητών των Αλεξανδρινών χρόνων. Ακολούθησε τη λογοτεχνική σχολή του Φιλίτα και συγκεκριμένα την ερωτική ελεγεία. Από το ελεγειακό ερωτικό του ποίημα που επιγράφεται «Έρωτες ή Καλοί» και του οποίου οι στίχοι αναφέρουν διηγήσεις περί αγάπης νεανίδων της εποχής του έχουν διασωθεί μόνο 28 στίχοι. (el)
- Phanocles (Ancient Greek: Φανοκλῆς) was a Greek elegiac poet who probably flourished about the time of Alexander the Great. His extant fragments show resemblances in style and language to Philitas of Cos, Callimachus and Hermesianax. He was the author of a poem on pederasty, entitled Loves or Beautiful Boys (Ancient Greek: Ἔρωτες ἢ Καλοί). A lengthy fragment in Stobaeus (Florilegium, 64) describes the love of Orpheus for the youthful Calaîs, son of Boreas, and his subsequent death at the hands of the Thracian women. Erotes e Kaloi describes among others the love between Dionysos and Adonis, Cycnus and Phaethon, Tantalos and Ganymedes, and of Agamemnon and Argynnos. It is one of the best extant specimens of Greek elegiac poetry. (en)
- Fanocle (in greco antico: Φανοκλῆς, Phanoklês; ... – metà III secolo a.C.?) è stato un poeta elegiaco greco antico dell'età ellenistica, vissuto probabilmente nel III secolo a.C.. (it)
- Фанокл (*Πανοκλῆς, II ст. до н. е. —354 до н. е.) — давньогрецький поет Александрійської школи часів еллінізму. (uk)
- Fanocles (en llatí Phanocles, en grec antic Φανοκλη̂ς fou un poeta elegíac grec, un dels millors. No se sap l'època en què va viure, però pel seu estil devia de ser possiblement contemporani d'Hermesianax de Colofó, Filetes de Cos i Cal·límac (segle iv aC), és a dir, en temps de Filip II de Macedònia i Alexandre el Gran. Les seves poesies, d'acord amb la seva època, parlaven principalment de la descripció dels costums i l'esperit de l'antiga vida grega, sota la forma de narracions principalment de caràcter amatori. Els personatges eren trets de l'antiga mitologia. (ca)
- Phanocles (Oudgrieks: Φανοκλῆς) was een Grieks elegisch dichter, wiens literaire hoogtepunt vermoedelijk te situeren valt onder de regering van Alexander de Grote. Hij was de auteur van een verzameling elegieën, Liefdesverhalen, of Schone jongens, waarin hij de knapenliefde bezong en de straf toonde die kwam over mannen die zich aan de praktijk overgaven (῎Ερωτες ἢ Καλοί / Erotes e Kaloi). Bewaarde fragmenten van zijn werk vertonen een stilistische en taalkundige verwantschap met de alexandrijnen Callimachus, en Philetas. (nl)
|
rdfs:label
|
- Fanocles (ca)
- Phanokles (de)
- Φανοκλής (el)
- Fanocle (it)
- Phanocles (en)
- Phanocles (dichter) (nl)
- Фанокл (uk)
|
owl:sameAs
| |
prov:wasDerivedFrom
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |