| dbo:abstract
|
- Perfektum (z latinského perfectum, doslova „dokončené“) je slovesný čas, který v některých jazycích vyjadřuje ukončenost minulého děje. Často vyjadřuje minulý děj, který má nějaký vztah k přítomnosti. Někdy se též nazývá předpřítomný čas. Patří mezi tzv. relativní slovesné časy. Perfektum se používá např. v latině, románských nebo germánských jazycích. (cs)
- Der Ausdruck Perfekt (lateinisch [tempus praeteritum] perfectum ‚völlig vergangene Zeit‘) ist ein grammatischer Terminus, der einen Aspekt oder ein Tempus eines Verbs bezeichnen kann. Das Perfekt als Verbalaspekt gehört zur Familie der perfektiven Aspekte; typisch sind jedoch auch Ausdehnungen in Richtung eines Tempus der Vergangenheit. Es wurde für das Urindogermanische als einer der drei dort vorhandenen Aspekte rekonstruiert. Die Aspekte sind im Altgriechischen noch komplett erhalten, im Neugriechischen immer noch stark hervortretend. Die altitalischen Sprachen und somit auch das Lateinische sehen das Perfekt hingegen schon als Tempus; hier ist in der historischen Entwicklung der Aorist mit dem Perfekt zusammengefallen. (de)
- Ο αόριστος είναι γραμματικός χρόνος ο οποίος χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε ένα γεγονός το οποίο έγινε για μια φορά στο παρελθόν. Ανήκει στους παρελθοντικούς χρόνους. Στα αρχαία είναι παρελθοντικός χρόνος, μαζί με τον παρατατικό, τον υπερσυντέλικο και εν μέρει τον παρακείμενο. (el)
- Dans la grammaire de certaines langues, le terme parfait, du latin perfectum « accompli », dénomme seul une forme verbale temporelle de passé ou entre dans des syntagmes et des mots composés qui dénomment d'autres formes de passé. Le terme suggère l'expression de l'aspect perfectif du procès, à côté de celle du temps passé. (fr)
- The perfect tense or aspect (abbreviated PERF or PRF) is a verb form that indicates that an action or circumstance occurred earlier than the time under consideration, often focusing attention on the resulting state rather than on the occurrence itself. An example of a perfect construction is I have made dinner. Although this gives information about a prior action (the speaker's making of the dinner), the focus is likely to be on the present consequences of that action (the fact that the dinner is now ready). The word perfect in this sense means "completed" (from Latin perfectum, which is the perfect passive participle of the verb perficere "to complete"). In traditional Latin and Ancient Greek grammar, the perfect tense is a particular, conjugated-verb form. Modern analyses view the perfect constructions of these languages as combining elements of grammatical tense (such as time reference) and grammatical aspect. The Greek perfect tense is contrasted with the aorist and the imperfect tenses and specifically refers to completed events with present consequences; its meaning is thus similar to that of the English construction, "have/has (done something)". The Latin perfect tense is contrasted only with the imperfect tense (used for past incomplete actions or states) and is thus used to mean both "have/has done something" and "did something" (the preterite use). Other related forms are the pluperfect, denoting an event prior to a past time of reference, and the future perfect, for an event prior to a future time of reference. In the grammar of some modern languages, particularly of English, the perfect may be analyzed as an aspect that is independent of tense – the form that is traditionally just called the perfect ("I have done") is then called the present perfect, while the form traditionally called the pluperfect ("I had done") is called the past perfect. (There are also additional forms such as future perfect, conditional perfect, and so on.) The formation of the perfect in English, using forms of an auxiliary verb (have) together with the past participle of the main verb, is paralleled in a number of other modern European languages. The perfect can be denoted by the glossing abbreviation PERF or PRF. It should not be confused with the perfective aspect (PFV), which refers to the viewing of an action as a single (but not necessarily prior) event. To avoid confusion with the perfective, the perfect is occasionally called the retrospective (RET). (en)
- Kala perfek adalah sebuah yang menyatakan suatu keadaan pada kala kini yang disebabkan karenasuatu tindakan di masa lampau, suatu tindakan yang telah rampung pada masa lampau tanpa memerlukan tindakan ulang, dengan hasil yang positif dan pasti pada masa kini. Kala perfek memiliki fungsi yang khas. Tidak ada padanan baik dalam Bahasa Indonesia dan Bahasa Inggris yang mampu menyatakan makna yang terkandung di dalamnya secara utuh. Kala perfek melibatkan tiga gagasan: tindakan yang berlangsung intensif; tindakan yang mengarah pada titik penyelesaian; dan keberadaan dari hasil tindakan. Proses yang dilibatkan dalam kala perfek adalah proses yang telah mencapai penyelesaian dengan suatu hasil pasti dari sudut pandang pembaca.
* l
*
* s (in)
- Il perfetto è una categoria del verbo che in molte lingue viene espressa attraverso forme specifiche. Dal punto di vista dell'aspetto verbale, indica un'azione considerata nella sua completezza, svoltasi nel passato o anche nel futuro. A differenza dell'imperfetto, non indica eventi visti nel loro svolgimento od azioni ripetute abitualmente. In italiano, le forme che esprimono più spesso questo aspetto "concluso" sono il passato remoto ed il passato prossimo, ma anche, ad esempio, il trapassato (prossimo e remoto) ed il futuro anteriore:
* veni, vidi, vici (lett. venni, vidi, vinsi: tre azioni viste come completate) (Giulio Cesare)
* poscia ch'io v'ebbi alcun riconosciuto, (azione completata) vidi e conobbi... (Dante)
* quando sarà rinvenuta, (azione vista come conclusa) badate bene di non farle paura (Manzoni). In latino - a differenza dell'italiano - il "perfetto" è espresso da una forma specifica, che può essere resa, nelle traduzioni con diversi "tempi" dell'italiano, ad esempio il passato remoto, il passato prossimo o un trapassato remoto. Per esempio, nel celeberrimo epitaffio di Virgilio: Mantua me genuit, Calabri rapuere, tenet nunc Parthenope; cecini pascua rura duces. le tre forme di perfetto "genuit", "rapuere" e "cecini" possono essere tradotte sia col passato remoto sia con quello prossimo: 1.
* "Mi generò Mantova, la Calabria mi rapì: ora mi custodisce Napoli; cantai i pascoli, i campi, i duci" (con il passato remoto). 2.
* "Mi ha generato Mantova, la Calabria mi ha rapito: ora mi custodisce Napoli; ho cantato i pascoli, i campi, i duci" (con il passato prossimo). Un esempio di perfetto latino reso con un trapassato remoto in italiano potrebbe essere: Quod ut animadverterunt legati eius, ab una porta remota statione exitum Etruscis dederunt (Frontino) 1.
* "Non appena i suoi legati si furono accorti di ciò, tolsero la guardia da una sola porta, lasciando una via di uscita agli Etruschi" In questo caso la traduzione con un trapassato remoto è da considerarsi corretta perché questo tempo italiano si usa in genere per definire un passato anteriore rispetto ad un altro passato più recente. Il perfetto del greco antico, generalmente formato con il raddoppiamento del tema verbale, esprime il risultato attuale di un'azione iniziata nel passato, quindi a volte si ricorre a tempi diversi dal passato: non rari sono i casi in cui il verbo al perfetto subisce un radicale cambiamento di significato rispetto al presente:
* οἶδα (perfetto isolato formato sulla radice εἰδ-/οἰδ-/ἰδ- che esprime l'idea di "vedere") = so (perché ho visto);
* δέδρακα (perfetto da "δράω" = "fare")= causo (qualcosa, perché l'ho fatta). A volte invece è necessario tradurre con un semplice passato prossimo:
* λέλυκα (perfetto da "λύω" = "sciogliere") = ho sciolto (it)
- 完了形（かんりょうけい）とは、述語で表現される事象が、叙述中で基準となる時点で完了していることを表現する文法的形式。英語の"have＋過去分詞"などが代表的である。 本来的には事象を、それが完了した結果あるいは経験などとして表現するもの（完了相：英語Perfect aspect）であるが、実際には2つの事象の時間的関係の表現（注目する事象が基準となる事象より前に終了または完成したことを示す）に使われることが多く、現在・過去・未来等の単純時制と組み合わせた複合時制（いわゆる完了時制）として扱われる。基準時点の時制に応じて現在完了形・過去完了形・未来完了形となる。過去完了は基準時点よりさらに過去の事象を表すので大過去形ということもあり（言語によっては別に前過去などの形式もある）、未来完了形は前未来形と呼ぶこともある。では主節が基準となり、従属節の時制はそれに従って（時制の一致）表示されるので、過去の時点でそれより過去に言及した内容も大過去形で表現される。 完了形と進行形は意味的に対立するように考えられるが、いずれも基本的には基準時点での状態を表現するものだから、必ずしも対立するわけではない（例：英語の完了進行形、日本語の「ている」）。 なお、事象を一回限りのものとして時間経過に関係なく表現する完結相（英語Perfective aspect）は、完了相と区別されるが、言語によっては明確に区別しないこともある。 (ja)
- Het perfect aspect is de term voor bepaalde werkwoordsvormen die het voltooide en voorbije karakter van de genoemde handeling of toestand beschrijven, maar met extra nadruk op de directe gevolgen ervan voor het heden, dat wil zeggen het moment van spreken. In het Nederlands wordt dit aspect ook wel de nabije verleden tijd genoemd (niettemin kan het in dit verband om zaken gaan die al lang tot het verleden behoren). Het perfecte aspect dient met name te worden onderscheiden van het imperfectief en perfectief aspect. Het perfectieve aspect beschouwt de genoemde handeling of toestand als een afgesloten geheel, legt alleen de nadruk op het voorbije karakter en laat de eventuele uitwerking op het heden buiten beschouwing. Het perfecte aspect kan niet zomaar worden ingeruild tegen het perfectieve. In veel talen - waaronder het Nederlands - wordt het perfecte aspect vrijwel uitsluitend uitgedrukt met behulp van een van de voltooide tijden: de voltooid tegenwoordige tijd, de voltooid verleden tijd of de voltooid toekomende tijd, terwijl het perfectieve aspect naargelang de precieze context door middel van een voltooide tijd of met de onvoltooid verleden tijd kan worden uitgedrukt. Het imperfectieve aspect wordt vrijwel altijd met de onvoltooid verleden tijd of (zoals in Romaanse talen) met een van de onvoltooid verleden tijden uitgedrukt. (nl)
- Perfectum (od łac. perficio - dokonać, ukończyć) – czas lub aspekt gramatyczny wyrażający czynność przeszłą i dokonaną, ale pozostającą w związku z teraźniejszością. Np.
* w grece: εγω νενικηκα тoν кóσμον (Jan 16,33) - Ja zwyciężyłem świat.
* w łacinie: Is fecit, cui prodest - Ten uczynił, komu [czyn] przyniósł korzyść. Perfectum kontrastuje m.in. z aorystem (który wyraża czynność dokonaną w przeszłości bez określania jej czasu i sposobu) oraz z imperfectum, które wyraża czynność wielokrotną, trwającą długo bądź powtarzaną wielokrotnie. (pl)
- Перфе́кт (от лат. perfectum — совершенное, совершённое) — видовременная форма глагола, которая выражает тот факт, что результат или следствие ситуации, имевшей место в прошлом, сохраняется к моменту речи. В лингвистической литературе основной семантический компонент перфекта — значимость для момента речи — выражается понятием «текущая релевантность» (англ. current relevance). Так, к примеру, английский перфект в предложении John has heard about it „Джон об этом услышал“ сообщает информацию, во-первых, о том, что в некоторый момент в прошлом имела место ситуация John heard about it „Джон об этом слышал“; и во-вторых, что этот факт имеет значение для характеристики Джона в момент речи. В отличие от простого прошедшего времени (претерита), перфект не может использоваться для описания неактуальных событий. В отличие от аориста, он не может использоваться для повествования о последовательных событиях. В отличие от результатива (дверь открыта), перфект не предполагает какого-либо материального результата в настоящем, а может употребляться и при сохранении только косвенных, прагматических и т. п. последствий (кажется, дверь открывали). Перфект существует во многих языках северного и южного ареала Европы, а также практически во всех других частях света. Часто выражается при помощи аналитической конструкции «быть/иметь» + причастие (исп. ha venido, др.-рус. пришьлъ есть и т. п.). Данный термин не следует путать с термином перфектив — совершенный вид. (ru)
- Perfekt är en verbkonstruktion i många av världens språk. Det exakta tillämpningsområdet varierar mellan olika språk, men gemensamt är att den används för att på något sätt beteckna att en handling är avslutad. Synen på vad perfekt är varierar också: En del språkläror beskriver den som presens ur en viss grammatisk aspekt (perfekt-aspekt, som kan vara skild från ), andra beskriver den som ett tempus. Att perfekt beskrivs som en sorts presens är vanligt i engelska språkläror (present perfect) men ovanligt i svenska, trots att konstruktionen har samma användningsområde i båda språken. De språkläror som uppfattar perfekt som presens ur en perfekt-aspekt uppfattar pluskvamperfekt och futurum exaktum som dåtidstempus (imperfekt/preteritum) respektive framtidstempus (futurum) ur samma aspekt. I somliga språk, såsom latin, bildas perfekt genom böjning (latin vocare - "att kalla", vocavi - "jag har kallat"). I andra språk, till exempel svenska och engelska, bildas perfekt som en kombination av ett hjälpverb i presens och en infinit form av huvudverbet, företrädesvis perfekt particip eller någon besläktad form (som svenskt supinum). Hjälpverben har oftast betydelserna "har" eller "är". Perfekt brukar alltså i svenskan betraktas som ett grammatiskt tempus. Dess innebörd här är att beskriva att verbets handling har avslutats men fortfarande är aktuell. Exempel: "Cornelia har gått till skolan" säger att Cornelia gick till skolan i morse och fortfarande är där, till skillnad från "Cornelia gick till skolan" (preteritum), vilket inte säger någonting om huruvida hon fortfarande antas befinna sig där. Perfektformen i svenskan konstrueras med presens av hjälpverbet "ha" och huvudverbets supinumform: aktiv: har stulit, passiv: har stulits. Presens av "vara" kombinerat med perfekt particip kan vara ett alternativt sätt att uttrycka passiv perfekt: Är stulen motsvarar har stulits, men lägger mer fokus på det resultativa tillståndet. För verb som uttrycker rörelse eller förändring får dock "är" och perfekt particip samma innebörd som den aktiva "ha"-perfekten: är kommen = har kommit. I många andra språk är det regel att rörelse- och förändringsverbens perfekter ska bildas med sådana här "är-konstruktioner", medan man för övriga verb använder "har-konstruktioner". Det gäller bland annat danska och tyska. (sv)
- Перфе́кт (від лат. perfectum < perfectus — «завершений») — граматична форма дієслова, що позначає, що дія закінчилася в минулому (перфекція), а його результат триває (має значення) в теперішньому часі, або ж, що дія передувало моменту мовлення (грецькою, латинською, англійською і т. д. мовами). (uk)
- 完成體（perfect aspect）是喚起聽者對一個行動所產生的結果而非行動自身的注意的一種語法體，也可以當作一種時態。這必須區分於完整體（perfective aspect），它把一個動作視為沒有內部的結構的一個整體。「完成」和「完整」並非不相容的概念，完成體可以提及要么完整性的（perfective）或要么非完整的（imperfective）行動所結果的狀態。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Perfektum (z latinského perfectum, doslova „dokončené“) je slovesný čas, který v některých jazycích vyjadřuje ukončenost minulého děje. Často vyjadřuje minulý děj, který má nějaký vztah k přítomnosti. Někdy se též nazývá předpřítomný čas. Patří mezi tzv. relativní slovesné časy. Perfektum se používá např. v latině, románských nebo germánských jazycích. (cs)
- Ο αόριστος είναι γραμματικός χρόνος ο οποίος χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε ένα γεγονός το οποίο έγινε για μια φορά στο παρελθόν. Ανήκει στους παρελθοντικούς χρόνους. Στα αρχαία είναι παρελθοντικός χρόνος, μαζί με τον παρατατικό, τον υπερσυντέλικο και εν μέρει τον παρακείμενο. (el)
- Dans la grammaire de certaines langues, le terme parfait, du latin perfectum « accompli », dénomme seul une forme verbale temporelle de passé ou entre dans des syntagmes et des mots composés qui dénomment d'autres formes de passé. Le terme suggère l'expression de l'aspect perfectif du procès, à côté de celle du temps passé. (fr)
- Perfectum (od łac. perficio - dokonać, ukończyć) – czas lub aspekt gramatyczny wyrażający czynność przeszłą i dokonaną, ale pozostającą w związku z teraźniejszością. Np.
* w grece: εγω νενικηκα тoν кóσμον (Jan 16,33) - Ja zwyciężyłem świat.
* w łacinie: Is fecit, cui prodest - Ten uczynił, komu [czyn] przyniósł korzyść. Perfectum kontrastuje m.in. z aorystem (który wyraża czynność dokonaną w przeszłości bez określania jej czasu i sposobu) oraz z imperfectum, które wyraża czynność wielokrotną, trwającą długo bądź powtarzaną wielokrotnie. (pl)
- Перфе́кт (від лат. perfectum < perfectus — «завершений») — граматична форма дієслова, що позначає, що дія закінчилася в минулому (перфекція), а його результат триває (має значення) в теперішньому часі, або ж, що дія передувало моменту мовлення (грецькою, латинською, англійською і т. д. мовами). (uk)
- 完成體（perfect aspect）是喚起聽者對一個行動所產生的結果而非行動自身的注意的一種語法體，也可以當作一種時態。這必須區分於完整體（perfective aspect），它把一個動作視為沒有內部的結構的一個整體。「完成」和「完整」並非不相容的概念，完成體可以提及要么完整性的（perfective）或要么非完整的（imperfective）行動所結果的狀態。 (zh)
- Der Ausdruck Perfekt (lateinisch [tempus praeteritum] perfectum ‚völlig vergangene Zeit‘) ist ein grammatischer Terminus, der einen Aspekt oder ein Tempus eines Verbs bezeichnen kann. Das Perfekt als Verbalaspekt gehört zur Familie der perfektiven Aspekte; typisch sind jedoch auch Ausdehnungen in Richtung eines Tempus der Vergangenheit. (de)
- The perfect tense or aspect (abbreviated PERF or PRF) is a verb form that indicates that an action or circumstance occurred earlier than the time under consideration, often focusing attention on the resulting state rather than on the occurrence itself. An example of a perfect construction is I have made dinner. Although this gives information about a prior action (the speaker's making of the dinner), the focus is likely to be on the present consequences of that action (the fact that the dinner is now ready). The word perfect in this sense means "completed" (from Latin perfectum, which is the perfect passive participle of the verb perficere "to complete"). (en)
- Kala perfek adalah sebuah yang menyatakan suatu keadaan pada kala kini yang disebabkan karenasuatu tindakan di masa lampau, suatu tindakan yang telah rampung pada masa lampau tanpa memerlukan tindakan ulang, dengan hasil yang positif dan pasti pada masa kini. Kala perfek memiliki fungsi yang khas. Tidak ada padanan baik dalam Bahasa Indonesia dan Bahasa Inggris yang mampu menyatakan makna yang terkandung di dalamnya secara utuh.
* l
*
* s (in)
- Il perfetto è una categoria del verbo che in molte lingue viene espressa attraverso forme specifiche. Dal punto di vista dell'aspetto verbale, indica un'azione considerata nella sua completezza, svoltasi nel passato o anche nel futuro. A differenza dell'imperfetto, non indica eventi visti nel loro svolgimento od azioni ripetute abitualmente. In italiano, le forme che esprimono più spesso questo aspetto "concluso" sono il passato remoto ed il passato prossimo, ma anche, ad esempio, il trapassato (prossimo e remoto) ed il futuro anteriore: Per esempio, nel celeberrimo epitaffio di Virgilio: (it)
- 完了形（かんりょうけい）とは、述語で表現される事象が、叙述中で基準となる時点で完了していることを表現する文法的形式。英語の"have＋過去分詞"などが代表的である。 本来的には事象を、それが完了した結果あるいは経験などとして表現するもの（完了相：英語Perfect aspect）であるが、実際には2つの事象の時間的関係の表現（注目する事象が基準となる事象より前に終了または完成したことを示す）に使われることが多く、現在・過去・未来等の単純時制と組み合わせた複合時制（いわゆる完了時制）として扱われる。基準時点の時制に応じて現在完了形・過去完了形・未来完了形となる。過去完了は基準時点よりさらに過去の事象を表すので大過去形ということもあり（言語によっては別に前過去などの形式もある）、未来完了形は前未来形と呼ぶこともある。では主節が基準となり、従属節の時制はそれに従って（時制の一致）表示されるので、過去の時点でそれより過去に言及した内容も大過去形で表現される。 完了形と進行形は意味的に対立するように考えられるが、いずれも基本的には基準時点での状態を表現するものだから、必ずしも対立するわけではない（例：英語の完了進行形、日本語の「ている」）。 (ja)
- Het perfect aspect is de term voor bepaalde werkwoordsvormen die het voltooide en voorbije karakter van de genoemde handeling of toestand beschrijven, maar met extra nadruk op de directe gevolgen ervan voor het heden, dat wil zeggen het moment van spreken. In het Nederlands wordt dit aspect ook wel de nabije verleden tijd genoemd (niettemin kan het in dit verband om zaken gaan die al lang tot het verleden behoren). (nl)
- Перфе́кт (от лат. perfectum — совершенное, совершённое) — видовременная форма глагола, которая выражает тот факт, что результат или следствие ситуации, имевшей место в прошлом, сохраняется к моменту речи. В лингвистической литературе основной семантический компонент перфекта — значимость для момента речи — выражается понятием «текущая релевантность» (англ. current relevance). Данный термин не следует путать с термином перфектив — совершенный вид. (ru)
- Perfekt är en verbkonstruktion i många av världens språk. Det exakta tillämpningsområdet varierar mellan olika språk, men gemensamt är att den används för att på något sätt beteckna att en handling är avslutad. Synen på vad perfekt är varierar också: En del språkläror beskriver den som presens ur en viss grammatisk aspekt (perfekt-aspekt, som kan vara skild från ), andra beskriver den som ett tempus. Att perfekt beskrivs som en sorts presens är vanligt i engelska språkläror (present perfect) men ovanligt i svenska, trots att konstruktionen har samma användningsområde i båda språken. De språkläror som uppfattar perfekt som presens ur en perfekt-aspekt uppfattar pluskvamperfekt och futurum exaktum som dåtidstempus (imperfekt/preteritum) respektive framtidstempus (futurum) ur samma aspekt. (sv)
|
