| dbo:abstract
|
- La vortordo de Latino estas libera. Subjekto, Objekto, ĉefVerbo povas aperi ajnvice; adjektivoj povas aperi antaŭ- aŭ postmetite; hiperbato estas afero sufiĉe ordinara. Estas konsiderinda variado en la latina vortordo ĉe diversaj aŭtoroj, en diversaj stiloj kaj tra diversaj epokoj. En historiaj verkoj de Cezaro la ĉefverbo pli ofte aperas frazofine, ol en la filozofiaj verkoj de Cicerono; la vortordo en poeziaĵoj estas pli varia ol en la prozaĵoj. La adeptoj de la sintaks-orda tipologio klasas Latinon kiel SOV-lingvon, kun la ordoj "prepozicio-substantivo", "substantivo-genitivo" (sed ankaŭ "genitivo-substantivo") kaj "adjektivo-substantivo" (sed ankaŭ "substantivo-adjektivo"). Kvankam la vortordo en Latino estas libera, ĝi ne estas arbitra. Variado en la ordo indikas diversajn nuancojn de senco kaj emfazo. Vortordo ne estas afero kiun oni povas ignori legante latinan tekston … Legante latinan alineon sen atenti la vortordon oni perdas tutan dimension da signifoj (eo)
- Latin word order is relatively free. The subject, object, and verb can come in any order, and an adjective can go before or after its noun, as can a genitive such as hostium "of the enemy". A common feature of Latin is hyperbaton, in which a phrase is split up by other words: Sextus est Tarquinius "it is Sextus Tarquinius". A complicating factor in Latin word order is that there are variations in the style of different authors and between different genres of writing. In Caesar's historical writing, the verb is much likelier to come at the end of the sentence than in Cicero's philosophy. The word order of poetry is even freer than in prose, and examples of interleaved word order (double hyperbaton) are common. In terms of word order typology, Latin is classified by some scholars as basically an SOV (subject-object-verb) language, with preposition-noun, noun-genitive, and adjective-noun (but also noun-adjective) order. Other scholars, however, argue that the word order of Latin is so variable that it is impossible to establish one order as more basic than another. Although the order of words in Latin is comparatively free, it is not random but frequently different orders indicate different nuances of meaning and emphasis. As Devine and Stephens, the authors of Latin Word Order, put it: "Word order is not a subject which anyone reading Latin can afford to ignore. . . . Reading a paragraph of Latin without attention to word order entails losing access to a whole dimension of meaning." (en)
|
| rdfs:comment
|
- La vortordo de Latino estas libera. Subjekto, Objekto, ĉefVerbo povas aperi ajnvice; adjektivoj povas aperi antaŭ- aŭ postmetite; hiperbato estas afero sufiĉe ordinara. Estas konsiderinda variado en la latina vortordo ĉe diversaj aŭtoroj, en diversaj stiloj kaj tra diversaj epokoj. En historiaj verkoj de Cezaro la ĉefverbo pli ofte aperas frazofine, ol en la filozofiaj verkoj de Cicerono; la vortordo en poeziaĵoj estas pli varia ol en la prozaĵoj. Kvankam la vortordo en Latino estas libera, ĝi ne estas arbitra. Variado en la ordo indikas diversajn nuancojn de senco kaj emfazo. (eo)
- Latin word order is relatively free. The subject, object, and verb can come in any order, and an adjective can go before or after its noun, as can a genitive such as hostium "of the enemy". A common feature of Latin is hyperbaton, in which a phrase is split up by other words: Sextus est Tarquinius "it is Sextus Tarquinius". (en)
|
