dbo:abstract
|
- كانت حرب استقلال غينيا بيساو نزاع استقلال مسلح وقع في غينيا البرتغالية بين عامي 1963 و1974. جرتالحرب بين البرتغال والحزب الأفريقي لاستقلال غينيا والرأس الأخضر، وهو حركة استقلال مسلحة تلقّت الدعم من كوبا والاتحاد السوفييتي، يشار إلى الحرب عمومًا بـ «فيتنام البرتغال» نظرًا إلى الأعداد الضخمة من الرجال وكميات المواد التي أنفقت في حرب طويلة كان معظمها حرب عصاباتٍ والاضطراب السياسي الداخلي الذي أحدثته في البرتغال. انتهت الحرب حين منحت البرتغال، بعد ثورة القرنفل لعام 1974، الاستقلال لغينيا بيساو وتلتها الرأس الأخضر بعد عام. (ar)
- La Guerra d'independència de Guinea Bissau va ser un conflicte armat i la lluita d'alliberament nacional a la Guinea Portuguesa (actual Guinea Bissau) entre 1963 i 1974. (ca)
- The Guinea-Bissau War of Independence (Portuguese: Guerra de Independência da Guiné-Bissau), or the Bissau-Guinean War of Independence, was an armed independence conflict that took place in Portuguese Guinea from 1963 to 1974. It was fought between Portugal and the African Party for the Independence of Guinea and Cape Verde (Partido Africano da Independência da Guiné e Cabo Verde, PAIGC), an armed independence movement backed by Cuba, the Soviet Union, and Yugoslavia. The war is commonly referred to as "Portugal's Vietnam" because it was a protracted guerrilla war which had extremely high costs in men and materiel and which created significant internal political turmoil in Portugal. After the assassination of PAIGC leader Amílcar Cabral in January 1973, the military conflict reached a stalemate: Portuguese forces were largely confined to major cities and various fortified bases and were patently unable to dislodge PAIGC from the so-called liberated zones. In September 1973, the PAIGC-dominated People's National Assembly unilaterally declared the independence of a new Republic of Guinea-Bissau; the declaration was recognised by several foreign countries. After the Carnation Revolution, the new Portuguese government agreed to grant independence to Guinea-Bissau in September 1974 and to Cape Verde a year later. PAIGC thus became the first sub-Saharan African liberation movement to achieve independence – if only indirectly – through armed struggle. (en)
- La Guerra de Independencia de Guinea-Bisáu fue un conflicto armado y la lucha de liberación nacional en Guinea Portuguesa (actual Guinea-Bisáu) entre 1963 y 1974. Tuvo como participantes al gobierno de Portugal y el Partido Africano para la Independencia de Guinea y Cabo Verde, un movimiento de independencia armado respaldado por Cuba y la Unión Soviética, la guerra se conoce comúnmente como "el Vietnam de Portugal" debido a la gran cantidad de hombres y cantidades de material gastado en una guerra larga, principalmente de guerrilla y la agitación política interna que creó en Portugal. La guerra terminó cuando Portugal, después de la Revolución de los Claveles de 1974, otorgó la independencia a Guinea-Bissau, seguida de Cabo Verde un año después. (es)
- La guerre d'indépendance de la Guinée-Bissau est une guerre qui a eu lieu en Guinée portugaise entre 1963 et 1974. Combat entre le Portugal et le Parti africain pour l'indépendance de la Guinée et du Cap-Vert (PAIGC), un mouvement armé d'indépendance soutenu par Cuba et l'Union soviétique, la guerre est communément appelé « le Viêt Nam portugais » à cause du grand nombre d'hommes et de matériels dans un long et coûteux conflit de guérilla et à cause des troubles politiques internes générés au Portugal. La guerre prit fin quand le Portugal, après le révolution des Œillets en 1974, accorda l'indépendance à la Guinée-Bissau, puis au Cap-Vert un an plus tard. (fr)
- ギニアビサウ独立戦争(ギニアビサウどくりつせんそう)は、1963年から1974年にかけてポルトガル領ギニアで起きた独立戦争である。戦争の結果、ギニアビサウは独立し、翌年にはカーボベルデも独立した。 (ja)
- La Guerra di indipendenza della Guinea-Bissau fu un conflitto armato e una lotta di liberazione nazionale avvenuta nella Guinea portoghese, oggi Guinea-Bissau, tra il 1963 e il 1974. (it)
- A guerra de independência na Guiné começou em 23 de janeiro de 1963, com o início das acções de guerrilha na região de Tite. Ao contrário do que aconteceu em Angola, desde o início que as forças portuguesas constataram estar diante de um adversário bem organizado e militarmente eficiente. De facto, o PAIGC dispôs sempre de equipamento de qualidade e do apoio quase total do governo da Guiné-Conacri, que lhe conferia total liberdade de movimentos para empreender acções de guerrilha na fronteira sul do território. Nos primeiros anos de guerra, a iniciativa pertenceu às forças do PAIGC, limitando-se as forças portuguesas a defender-se dentro dos seus aquartelamentos ou a responder às acções inimigas com operações de grande envergadura, mas de dúbia eficácia operacional. Quando a Guerra Colonial Portuguesa começou na Guiné, em janeiro de 1963, havia já quase dois anos que as forças portuguesas combatiam, com relativo sucesso, em Angola. Este facto permitiu às autoridades portuguesas prevenirem de certa forma a possível eclosão de acções de guerrilha em Moçambique e na Guiné. Assim, quando a guerra chegou à Guiné, a guerrilha deparou-se com um dispositivo militar português que abrangia todo o território. Este dispositivo baseava-se em 7-8 batalhões do Exército Português dispostos em quadrícula. Essencialmente, cada batalhão ocupava um sector, que se subdividia em zonas de acção (ZA). Essas ZAs eram ocupadas por companhias que, apesar de integradas em batalhões, actuavam com grande autonomia logística e operacional. O objectivo destas companhias era privar o inimigo do contacto com as populações, e manter "limpa" a sua ZA. A busca e destruição do inimigo estava a cargo de forças de intervenção especializadas nessas acções (golpes de mão, acções de limpeza, etc.)- Páraquedistas, Comandos, Fuzileiros, etc. Em 1963, o efectivo das forças do Exército Português destacadas na Guiné ascendia a 10 mil homens, que eram apoiados por meios aéreos estacionados em (no AB 2, depois BA 12), que incluíam 8 caças-bombardeiros F-86F. Foram nas Colinas de Boé que foi feita a proclamação da independência da Guiné-Bissau, realizada a 24 de Setembro de 1973, em , no sector de Madina do Boé. Em 1974 Portugal reconheceu a independência de Guiné Bissau. (pt)
- Война за независимость Гвинеи-Бисау — вооруженный конфликт и национально-освободительная борьба в Гвинее-Бисау и Гвинее против Португалии между 1963 и 1974 годами, приведшие к независимости Гвинеи-Бисау, а год спустя — и Кабо-Верде. Часть Колониальной войны Португалии. (ru)
- Wojna o niepodległość Gwinei Bissau – konflikt trwający od 1963 do 1974 w Gwinei Bissau (epizodycznie na Wyspach Zielonego Przylądka), zakończony wyparciem Portugalczyków, oraz niepodległością kraju. Z wojskami portugalskimi starły się oddziały Afrykańskiej Partii Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka (PAIGC). Dążenia niepodległościowe w Gwinei Bissau zaczęły rosnąć wraz z brakiem liberalizacji polityki kolonialnej w stosunku do ludności tubylczej. Główną siłą oporu była założona w 1956 roku PAIGC, działająca pod przewodnictwem Amílcara Cabrala i Aristidesa Pereiry. Celem tej lewicowej partii było wyzwolenie Gwinei Portugalskiej i Wysp Zielonego Przylądka, a następnie ich zjednoczenie w jedno państwo. Początkowo działacze niepodległościowi próbowali rozmawiać z Portugalczykami, po tym, gdy dialog okazał się bezowocny, rozpoczęli oni przygotowania do powstania. W 1960 roku PAIGC przeniosło swoje struktury do Konakry w niepodległej już Gwinei. Tam działacze przeszli przeszkolenie ideologiczno-militarne. Pierwsze grupy PAIGC uderzyły na wojska kolonialne w 1962 roku. W 1963 roku wybuchła otwarta wojna pomiędzy PAIGC a Portugalią. W 1965 roku ruch niepodległościowy utworzył własną armię – Rewolucyjne Siły Zbrojne Ludu. Portugalia, obawiając się utraty kolonii, wysłała na ten obszar liczbę oddziały wojskowe, które w kluczowym momencie osiągnęły 35 tysięcy żołnierzy. Stale bombardowano tereny porośnięte dżunglą, która służyła partyzantce za schronienie. Do 1968 roku Rewolucyjna Siła Zbrojna Ludu objęła kontrolę nad niemal całą Gwineą Bissau. Walki krótkotrwale objęły Wyspy Zielonego Przylądka. Wojska portugalskie w 1970 roku przeprowadziły nieudany najazd na terytorium niepodległej Gwinei. Był on motywowany chęcią zemsty za wsparcie tego państwa dla PAIGC. W styczniu 1973 roku w zamachu zginął Amílcar Cabral, za zabójstwem prawdopodobnie stali Portugalczycy. Wpływy po polityku przejął jego brat Luís, a formalnym przywódcą PAIGC został Pereira. 24 września 1973 powstańcy jednostronnie ogłosili niepodległość Gwinei Bissau. Niepodległość uznało 34 państw, w tym większość państw Afryki, Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich i Chiny. Zakończenie walk umożliwiła portugalska rewolucja goździków, do której doszło w kwietniu 1974 roku. W jej wyniku metropolia jeszcze we wrześniu zgodziła się uznać niepodległość Gwinei Bissau. W niepodległej republice władzę objęła PAIGC, a prezydentem został Cabral. W 1975 roku Portugalia nadała niepodległość Wyspom Zielonego Przylądka, gdzie rządy analogicznie objęła PAIGC. Państwa prowadziły politykę współpracy i zapowiadały zjednoczenie. Sytuacja zmieniła się w 1980 roku, gdy w Gwinei-Bissau odbył się zamach stanu, wówczas wyspiarska sekcja PAIGC zerwała relacje z Gwineą Bissau, kończąc tym samym zjednoczeniowe plany partii. PAIGC w trakcie konfliktu otrzymała różnorakie wsparcie Gwinei, Senegalu, Algierii, Libii, ZSRR, Chin, Kuby (która wysłała doradców wojskowych) czy krajów skandynawskich. (pl)
- Bissauguineanska självständighetskriget var en väpnad konflikt i Portugisiska Guinea mellan 1963 och 1974. Det var PAIGC so logs mot portugisiska styrkor, och när kriget var över hade Guinea-Bissau blivit självständigt. PAIGC hade stöd av Kuba, men också Algeriet, Nigeria och Sovjet. Från 1968 hade Portugal övertaget, men klarade inte till slut att motstå PAIGC helt. Genom den vänsterledda Nejlikerevolutionen i Portugal den 25 april 1974, upphörde den auktoritära diktaturen Estado Novo i Portugal. Den nya regimen gav order om eldupphör, och i stället inleddes förhandlingar med PAIGC. Den 26 augusti 1974, efter flera diplomatiska möten, skrev Portugal och PAIGC på ett avtal i Alger där Portugal gick med på att dra tillbaka alla trupper till slutet av oktober 1974, och officiellt erkänna Republiiken Guinea-Bissau, och att PAIGC kontrollerade den. (sv)
- 幾內亞比索獨立戰爭 (葡萄牙語:Guerra de Independência da Guiné-Bissau), 是幾內亞比索為脫離葡萄牙而進行的獨立戰爭。幾內亞和佛得角非洲獨立黨是一個由古巴、蘇聯和南斯拉夫社會主義聯邦共和國支持的武裝獨立運動,由於在一場戰爭中耗費大量人力和大量物資,這場戰爭通常被稱為“葡萄牙的越南戰爭”。主因是游擊隊戰爭及葡萄牙的內部政治動盪。 葡萄牙在 1974 年康乃馨革命後,給予幾內亞比索獨立,一年後 維德角獨立,戰爭結束。 (zh)
- Війна за незалежність Гвінеї-Бісау (порт. Guerra de Independência da Guiné-Bissau) — збройний конфлікт, який відбувався в Португальській Гвінеї між 1963 і 1974 роками. Воєнні дії велися між Португалією та Африканською партією незалежності Гвінеї та Кабо-Верде, тамтешнім збройним рухом за незалежність цієї колонії, який підтримували Куба, СРСР та Югославія. Через велику кількість людей і матеріалів, витрачених на тривалу, переважно партизанську війну, а також внутрішньополітичні потрясіння, які вона створила в Португалії, цю війну зазвичай називають «Португальським В'єтнамом». Протистояння закінчилося, коли у квітні 1974 року лівий військовий переворот у Лісабоні призвів до повалення диктаторського режиму в Португалії Нової держави і новий уряд негайно припинив усі воєнні дії в африканських колоніях, оголосивши про свій намір негайно надати їм незалежність. Незабаром Португалія надала незалежність Гвінеї-Бісау, а за рік — Кабо-Верде. (uk)
|
rdfs:comment
|
- كانت حرب استقلال غينيا بيساو نزاع استقلال مسلح وقع في غينيا البرتغالية بين عامي 1963 و1974. جرتالحرب بين البرتغال والحزب الأفريقي لاستقلال غينيا والرأس الأخضر، وهو حركة استقلال مسلحة تلقّت الدعم من كوبا والاتحاد السوفييتي، يشار إلى الحرب عمومًا بـ «فيتنام البرتغال» نظرًا إلى الأعداد الضخمة من الرجال وكميات المواد التي أنفقت في حرب طويلة كان معظمها حرب عصاباتٍ والاضطراب السياسي الداخلي الذي أحدثته في البرتغال. انتهت الحرب حين منحت البرتغال، بعد ثورة القرنفل لعام 1974، الاستقلال لغينيا بيساو وتلتها الرأس الأخضر بعد عام. (ar)
- La Guerra d'independència de Guinea Bissau va ser un conflicte armat i la lluita d'alliberament nacional a la Guinea Portuguesa (actual Guinea Bissau) entre 1963 i 1974. (ca)
- La Guerra de Independencia de Guinea-Bisáu fue un conflicto armado y la lucha de liberación nacional en Guinea Portuguesa (actual Guinea-Bisáu) entre 1963 y 1974. Tuvo como participantes al gobierno de Portugal y el Partido Africano para la Independencia de Guinea y Cabo Verde, un movimiento de independencia armado respaldado por Cuba y la Unión Soviética, la guerra se conoce comúnmente como "el Vietnam de Portugal" debido a la gran cantidad de hombres y cantidades de material gastado en una guerra larga, principalmente de guerrilla y la agitación política interna que creó en Portugal. La guerra terminó cuando Portugal, después de la Revolución de los Claveles de 1974, otorgó la independencia a Guinea-Bissau, seguida de Cabo Verde un año después. (es)
- La guerre d'indépendance de la Guinée-Bissau est une guerre qui a eu lieu en Guinée portugaise entre 1963 et 1974. Combat entre le Portugal et le Parti africain pour l'indépendance de la Guinée et du Cap-Vert (PAIGC), un mouvement armé d'indépendance soutenu par Cuba et l'Union soviétique, la guerre est communément appelé « le Viêt Nam portugais » à cause du grand nombre d'hommes et de matériels dans un long et coûteux conflit de guérilla et à cause des troubles politiques internes générés au Portugal. La guerre prit fin quand le Portugal, après le révolution des Œillets en 1974, accorda l'indépendance à la Guinée-Bissau, puis au Cap-Vert un an plus tard. (fr)
- ギニアビサウ独立戦争(ギニアビサウどくりつせんそう)は、1963年から1974年にかけてポルトガル領ギニアで起きた独立戦争である。戦争の結果、ギニアビサウは独立し、翌年にはカーボベルデも独立した。 (ja)
- La Guerra di indipendenza della Guinea-Bissau fu un conflitto armato e una lotta di liberazione nazionale avvenuta nella Guinea portoghese, oggi Guinea-Bissau, tra il 1963 e il 1974. (it)
- Война за независимость Гвинеи-Бисау — вооруженный конфликт и национально-освободительная борьба в Гвинее-Бисау и Гвинее против Португалии между 1963 и 1974 годами, приведшие к независимости Гвинеи-Бисау, а год спустя — и Кабо-Верде. Часть Колониальной войны Португалии. (ru)
- 幾內亞比索獨立戰爭 (葡萄牙語:Guerra de Independência da Guiné-Bissau), 是幾內亞比索為脫離葡萄牙而進行的獨立戰爭。幾內亞和佛得角非洲獨立黨是一個由古巴、蘇聯和南斯拉夫社會主義聯邦共和國支持的武裝獨立運動,由於在一場戰爭中耗費大量人力和大量物資,這場戰爭通常被稱為“葡萄牙的越南戰爭”。主因是游擊隊戰爭及葡萄牙的內部政治動盪。 葡萄牙在 1974 年康乃馨革命後,給予幾內亞比索獨立,一年後 維德角獨立,戰爭結束。 (zh)
- The Guinea-Bissau War of Independence (Portuguese: Guerra de Independência da Guiné-Bissau), or the Bissau-Guinean War of Independence, was an armed independence conflict that took place in Portuguese Guinea from 1963 to 1974. It was fought between Portugal and the African Party for the Independence of Guinea and Cape Verde (Partido Africano da Independência da Guiné e Cabo Verde, PAIGC), an armed independence movement backed by Cuba, the Soviet Union, and Yugoslavia. The war is commonly referred to as "Portugal's Vietnam" because it was a protracted guerrilla war which had extremely high costs in men and materiel and which created significant internal political turmoil in Portugal. (en)
- Wojna o niepodległość Gwinei Bissau – konflikt trwający od 1963 do 1974 w Gwinei Bissau (epizodycznie na Wyspach Zielonego Przylądka), zakończony wyparciem Portugalczyków, oraz niepodległością kraju. Z wojskami portugalskimi starły się oddziały Afrykańskiej Partii Niepodległości Gwinei i Wysp Zielonego Przylądka (PAIGC). PAIGC w trakcie konfliktu otrzymała różnorakie wsparcie Gwinei, Senegalu, Algierii, Libii, ZSRR, Chin, Kuby (która wysłała doradców wojskowych) czy krajów skandynawskich. (pl)
- A guerra de independência na Guiné começou em 23 de janeiro de 1963, com o início das acções de guerrilha na região de Tite. Ao contrário do que aconteceu em Angola, desde o início que as forças portuguesas constataram estar diante de um adversário bem organizado e militarmente eficiente. De facto, o PAIGC dispôs sempre de equipamento de qualidade e do apoio quase total do governo da Guiné-Conacri, que lhe conferia total liberdade de movimentos para empreender acções de guerrilha na fronteira sul do território. Em 1974 Portugal reconheceu a independência de Guiné Bissau. (pt)
- Bissauguineanska självständighetskriget var en väpnad konflikt i Portugisiska Guinea mellan 1963 och 1974. Det var PAIGC so logs mot portugisiska styrkor, och när kriget var över hade Guinea-Bissau blivit självständigt. PAIGC hade stöd av Kuba, men också Algeriet, Nigeria och Sovjet. Från 1968 hade Portugal övertaget, men klarade inte till slut att motstå PAIGC helt. Genom den vänsterledda Nejlikerevolutionen i Portugal den 25 april 1974, upphörde den auktoritära diktaturen Estado Novo i Portugal. Den nya regimen gav order om eldupphör, och i stället inleddes förhandlingar med PAIGC. (sv)
- Війна за незалежність Гвінеї-Бісау (порт. Guerra de Independência da Guiné-Bissau) — збройний конфлікт, який відбувався в Португальській Гвінеї між 1963 і 1974 роками. Воєнні дії велися між Португалією та Африканською партією незалежності Гвінеї та Кабо-Верде, тамтешнім збройним рухом за незалежність цієї колонії, який підтримували Куба, СРСР та Югославія. Через велику кількість людей і матеріалів, витрачених на тривалу, переважно партизанську війну, а також внутрішньополітичні потрясіння, які вона створила в Португалії, цю війну зазвичай називають «Португальським В'єтнамом». Протистояння закінчилося, коли у квітні 1974 року лівий військовий переворот у Лісабоні призвів до повалення диктаторського режиму в Португалії Нової держави і новий уряд негайно припинив усі воєнні дії в африканських (uk)
|