dbo:abstract
|
- البشرة (بالإنجليزية: Epidermis)، طبقة الجلد الخارجية. وهي الطبقة العليا في الجلد، أما الطبقة السفلى أو الداخلية فتسمى الأدمة. تعمل البشرة كعازل أو واقي ضد مسببات الأمراض المختلفة الموجودة في البيئة. كما أنها تنظم كمية الماء المُفرز من الجسم للجو الجزء الخارجي من البشرة يتكون من ظِهارَة حَرشَفِيَّة مُطبقة الخَلايَا تستقر على طبقة قاعدية تتكون من خلايا اسطوانية منتظمة عمودياً. (ar)
- Pokožka (epidermis) je nejsvrchnější vrstva kůže. Tvoří vodotěsný ochranný obal kolem povrchu těla a je tvořena jednak tenkým vrstevnatým epitelem z dlaždicovitých buněk a jednak pod nimi je bazální membrána. Pokožka neobsahuje žádné cévy a je vyživována pouze difuzí ze škáry (dermis) a kyslík si bere přímo z okolního vzduchu. Čtyři hlavní druhy buněk pokožky jsou:
* keratinocyty – převážná většina buněk pokožky,
* melanocyty – pigmentové buňky
* Langerhansovy buňky – signální součást imunitního systému,
* Merkelovy buňky – čidla hmatu. Přitom keratinocyty představují až 95% z celkového objemu buněk v pokožce. (cs)
- L'epidermis és la capa de teixit més externa de la pell. Constitueix l'abrigall protector sobre la superfície del cos i està feta d'epiteli escatós estratificat amb una làmina basal. No conté vasos sanguinis, i és nodrida per difusió des de la dermis. Els principals tipus de cèl·lula que constitueixen l'epidermis són els queratinòcits, melanòcits, cèl·lules de Langerhans i cèl·lules de Merkel. (ca)
- Η επιδερμίδα, ως επιστημονικός διεθνής όρος της βιολογίας και της ιατρικής (epidermis), είναι η εξωτερική λεπτή επιφανειακή προστατευτική στιβάδα του δέρματος των ζώων και του ανθρώπου. Ανάλογα με τη θέση της στο ανθρώπινο σώμα και το πόσο νερό συγκρατεί το πάχος της ποικίλλει, αν και ο μέσος όρος είναι 0,2 mm. Δεν έχει φλέβες και τριχοειδή αγγεία να τη διαπερνούν αλλά διαθέτει πλήθος αριθμού λιπιδίων που της προσδίδουν στηρικτικό ρόλο, ανακλαστική ικανότητα και αμφίφυλες ιδιότητες. (el)
- Ĉe animaloj, epidermo (el la grekaj vortoj epi, sur kaj derma, haŭto) estas supra, regule maldika tavolo de haŭto, kiu kreas ŝirmaĵojn (harojn, plumojn, skvamojn, ungojn, kornojn, ktp). Ĝi evoluas el la ektodermo. Epidermo estas ĉe plantoj la plej ekstera tavolo de ĉeloj, ordinare plataj kaj dense kunigitaj. Ĝi estas kelkfoje kovrita per kutiklo, enhavas ĉe la folioj stomon. La epidermo de la radiko (nomata rizodermo) eligas radikharojn, kiuj pligrandigas la akceptan surfacon. (eo)
- Als Epidermis (griechisch epi „auf“, „darüber“; derma „Haut“) bezeichnet man die Oberhaut bei Wirbeltieren. Sie bildet als äußerste Schicht der Haut die eigentliche Schutzhülle gegenüber der Umwelt. Von innen nach außen unterscheidet man fünf Epidermis-Schichten: Basalschicht (Stratum basale), Stachelzellschicht (Stratum spinosum), Körnerschicht (Stratum granulosum), Glanzschicht (Stratum lucidum) und Hornschicht (Stratum corneum).Die Epidermis besteht zu 90 Prozent aus Keratinozyten, die von Desmosomen zusammengehalten werden. In den äußeren Schichten besteht sie aus verhornten Plattenepithelzellen. (de)
- The epidermis is the outermost of the three layers that comprise the skin, the inner layers being the dermis and hypodermis. The epidermis layer provides a barrier to infection from environmental pathogens and regulates the amount of water released from the body into the atmosphere through transepidermal water loss. The epidermis is composed of multiple layers of flattened cells that overlie a base layer (stratum basale) composed of columnar cells arranged perpendicularly. The layers of cells develop from stem cells in the basal layer. The human epidermis is a familiar example of epithelium, particularly a stratified squamous epithelium. The word epidermis is derived through Latin from Ancient Greek epidermis, itself from Ancient Greek epi 'over, upon' and from Ancient Greek derma 'skin'. Something related to or part of the epidermis is termed epidermal. (en)
- Epidermisa ornodunen azalaren kanpoko geruza ez-baskularra da, dermis eta geruzen gainean dagoena. Bere baitan beste bost geruza bereizten dira: (stratum corneum), geruza gardena (stratum lucidum), geruza pikorduna (stratum granulosum), arantza-geruza (stratum spinosum) geruza basala edo oinaldekoa (stratum basale/germinativum). terminoa arantza-geruza eta oinaldeko geruza izendatzeko erabiltzen da. (eu)
- En anatomie, l’épiderme (étymologiquement formé en grec des mots epi, sur et derma, peau) est la couche superficielle de la peau dont la surface est formée de cellules mortes kératinisées qui desquament. Son épaisseur est variable selon les endroits du corps (1mm d'épaisseur pour les paumes des mains). Il est formé d'un tissu épithélial stratifié, kératinisé, pavimenteux, squameux et non vascularisé qui recouvre le derme (conjonctive recouvrant l'hypoderme, tissu profond de la peau). Les kératinocytes sont le principal type cellulaire représenté dans ce tissu, cellules extrêmement dynamiques qui subissent une prolifération et une différenciation permanentes aux termes desquelles elles se transforment en cellules mortes (cornéocytes), s'éliminant régulièrement par desquamation. L’origine embryologique de l’épiderme est dans l’ectoderme, feuillet externe de l’embryon. (fr)
- La epidermis, en los vertebrados, es la capa externa de la piel, un epitelio escamoso estratificado , compuesto de queratinocitos que proliferan en su base y se diferencian progresivamente, a medida que son empujados hacia el exterior. La epidermis es la barrera más importante del cuerpo al ambiente externo de la piel . En los humanos, su grosor varía desde un mínimo de 0,1 mm en los párpados, a un máximo de 1,5 mm en las palmas de las manos y en las plantas de los pies. Su origen embrionario es ectodérmico. En los artrópodos, la epidermis está formada por una sola capa de células, cúbicas o cilíndricas; produce una secreción que forma una capa protectora externa, la cutícula. (es)
- Ciseal seactrach an chraicinn ar phlanda nó ainmhí. I bplandaí is cuid mhaith inveirteabrach, bíonn tiús cille amháin san eipideirm. I veirteabraigh, tiús roinnt mhaith ceall a bhíonn inti, agus i veirteabraigh talún bíonn sí cumtha as cealla marbha cruaite. (ga)
- Kulit Ari (bahasa Inggris: Epidermis) adalah lapisan luar kulit yang tipis dan avaskuler. Terdiri dari epitel berlapis gepeng bertanduk, mengandung sel melanosit, Langerhans dan merkel. Kekebalan epidermis berbeda-beda pada bagian tubuh. Bagian yang paling tebal berukuran 1 milimeter, misalnya pada telapak kaki dan . Sedangkan lapisan yang tipis berukuran 0,1 milimeter terdapat pada kelopak mata, pipi, dahi, dan perut. Sel-sel epidermis ini disebut keratinosit. Ketebalan epidermis hanya sekitar 5% dari seluruh ketebalan kulit. Pada epidermis, terjadi regenerasi setiap 4-6 minggu. (in)
- L'epidermide (dal greco ἐπιδερμίς, epidermìs, composto di ἐπί, epì, «sopra» e δέρμα, dèrma, «pelle») è il più esterno dei due strati (insieme al derma) che compongono la pelle. Istologicamente è classificato come epitelio pavimentoso pluristratificato corneificato o cheratinizzato, essendo formato da cinque strati di cellule. L'epidermide si rinnova completamente attraverso un processo di proliferazione e differenziazione che porta continuamente nuove cellule generate nello strato più profondo a migrare e trasformarsi attraversando gli strati sovrastanti fino ad essere disperse per desquamazione. Essendo completamente epiteliale non è vascolarizzata e il suo nutrimento dipende dalla diffusione di metaboliti ed ossigeno dallo strato più superficiale del derma. Presenta uno spessore che varia dai 50 µm a 1,5 mm, massimo nel palmo delle mani o nella pianta dei piedi, numerosi annessi cutanei e terminazioni nervose. L'elasticità e la plasticità dell'epidermide sono molto sensibili alle variazioni metaboliche o a brevi immobilizzazioni che la portano a diventare più atrofica, secca e a desquamarsi più facilmente. (it)
- De epidermis is de buitenste huidlaag of opperhuid. Het woord werd in de 17e eeuw afgeleid van het Griekse ἐπιδερμίς epidermís (opperhuid) van ἐπί epí (op) en δέρμα derma (huid). (nl)
- Naskórek, epiderma (łac. epidermis), u bezkręgowców także hipoderma (łac. hypodermis) – najbardziej zewnętrzny i jednocześnie najcieńszy nabłonek okrywający powłokę ciała organizmu zwierzęcego, pochodzenia ektodermalnego, u kręgowców składający się z kilku warstw komórek, a u bezkręgowców z jednej. Naskórek kręgowców jest zewnętrzną warstwą skóry – ma około 0,5 mm, przy czym grubość ta jest większa (do 1,0 – 1,5 mm) na skórze podeszwy i dłoni. Tradycyjnie uważa się, że naskórek zbudowany jest z wielowarstwowego nabłonka płaskiego rogowaciejącego, w rzeczywistości jednak tylko dwie, trzy warstwy żywych komórek leżących najbardziej powierzchownie są płaskimi. Większość keratynocytów to komórki sześcienne lub walcowate. W skład naskórka wchodzą komórki układające się w warstwy (od 6 do 20), następujących typów:
* nabłonkowe – keratynocyty, stanowiące główną masę naskórka
* komórki Merkla – receptory dotyku
* melanocyty
* komórki dendrytyczne. Unaczynienie skóry:
* sieć głęboka – skóra właściwa, tkanka podskórna
* sieć podbrodawkowa – u podstawy brodawek
* sieć powierzchowna. Przy oziębieniu następuje odruchowy skurcz naczyń krwionośnych oraz mięśni stroszących włosy (łac. musculi arrectores pilorum). (pl)
- A epiderme (do grego epi+derme; em cima da pele) é a camada mais superficial da pele, ou seja, a que está diretamente em contato com o exterior, estando acima da derme e da hipoderme. É um tecido epitelial multiestratificado, isto é, formado por várias camadas de células justapostas. Quando em conjunto com a derme constitui a cútis. Estando em contato com o meio externo, a epiderme previne infecções por patógenos, e por ser um tecido queratinizado, auxilia na regulação da temperatura, de perda de água do corpo, além de promover proteção aos raios UV e proteger de traumas. É formada por diferentes camadas de células, sendo renovada constantemente ao longo da vida, com novas células se dividindo na camada basal, a camada mais próxima da lâmina basal. Conforme se diferenciam e se aproximam do meio externo, essa células se modificam em diferentes tipos celulares ao longo de seu ciclo de vida. Diferentes partes do corpo possuem espessura diferentes de epiderme, com áreas de maior atrito, como as palmas das mãos e as solas dos pés possuindo uma epiderme mais espessa. (pt)
- Епідерміс (лат. epidermis, від грец. ἐπιδερμίς), надшкір'я — зовнішній шар шкіри, що лежить безпосередньо над власне шкірою. Надшкір'я утворює бар'єр між внутрішнім середовищем організму й інфекційними аґентами та патогенами довколишнього середовища, регулює виділення води організмом шляхом (ЧНВВ). Надшкір'я складається з 5 шарів: основного(базального), остистого, зернистого, блискучого та рогового, усі вони утворюються із стовбурових клітин основного шару. У всіх шарах надшкір'я експресуються ЕНК. У безхребетних надшкір'я може виділяти тверді речовини (кутикула круглих червів, черепашка молюсків). (uk)
- Överhuden (latin: epidermis) är den blodkärlslösa yttersta delen av huden som består av flera lager tätt liggande celler. Tjockleken varierar beroende på belastning; överhuden är tunnast på ögonlocken, 0,05 mm, och tjockast på hälarna, 1,5 mm. Gränsen mellan epidermis och dermis är vågformad för att göra huden stabilare och undvika att den dras loss om man gnider huden mot något. (sv)
- Эпиде́рмис, или ко́жица (от др.-греч. ἐπί «на, при» + δέρμα «кожа»), — наружный слой кожи. Является многослойным производным эпителия. В толстой коже (не покрытой волосами) он включает в себя пять слоёв, располагающихся над дермой и осуществляющих преимущественно барьерную функцию. В тонкой коже (покрытой волосами) отсутствует блестящий и резко истончается зернистый слой. Эпидермис постоянно обновляется. Подобный эффект связан со специфическими превращениями и миграцией кератиноцитов из глубоких слоёв в наружные в ходе их дифференцировки. Вместе с отслаивающимися чешуйками с поверхности кожи удаляются химические и биологические патогены. В эпидермисе представлены некоторые компоненты иммунной системы. (ru)
- 表皮是人和动物皮肤的外层,由胚胎时期外胚层形成。 在多细胞无脊椎动物,一般为单层细胞,其表面有细胞分泌的角质膜或外骨骼,起到保护作用,如蠕虫的角质膜和节肢动物的外骨骼。原索动物如文昌鱼的表皮仍为单层细胞。脊椎动物则都为复层上皮组织,通常水生脊椎动物只有几层生发层,陆生脊椎动物由于适应陆生环境,最外面的表皮细胞分化出角质层,起到保护和防止体液丢失。 表皮由角质层、透明层、颗粒层、棘层和基底層所组成,内无血管,但有游离神经末稍。 (zh)
|
rdfs:comment
|
- البشرة (بالإنجليزية: Epidermis)، طبقة الجلد الخارجية. وهي الطبقة العليا في الجلد، أما الطبقة السفلى أو الداخلية فتسمى الأدمة. تعمل البشرة كعازل أو واقي ضد مسببات الأمراض المختلفة الموجودة في البيئة. كما أنها تنظم كمية الماء المُفرز من الجسم للجو الجزء الخارجي من البشرة يتكون من ظِهارَة حَرشَفِيَّة مُطبقة الخَلايَا تستقر على طبقة قاعدية تتكون من خلايا اسطوانية منتظمة عمودياً. (ar)
- L'epidermis és la capa de teixit més externa de la pell. Constitueix l'abrigall protector sobre la superfície del cos i està feta d'epiteli escatós estratificat amb una làmina basal. No conté vasos sanguinis, i és nodrida per difusió des de la dermis. Els principals tipus de cèl·lula que constitueixen l'epidermis són els queratinòcits, melanòcits, cèl·lules de Langerhans i cèl·lules de Merkel. (ca)
- Η επιδερμίδα, ως επιστημονικός διεθνής όρος της βιολογίας και της ιατρικής (epidermis), είναι η εξωτερική λεπτή επιφανειακή προστατευτική στιβάδα του δέρματος των ζώων και του ανθρώπου. Ανάλογα με τη θέση της στο ανθρώπινο σώμα και το πόσο νερό συγκρατεί το πάχος της ποικίλλει, αν και ο μέσος όρος είναι 0,2 mm. Δεν έχει φλέβες και τριχοειδή αγγεία να τη διαπερνούν αλλά διαθέτει πλήθος αριθμού λιπιδίων που της προσδίδουν στηρικτικό ρόλο, ανακλαστική ικανότητα και αμφίφυλες ιδιότητες. (el)
- Ĉe animaloj, epidermo (el la grekaj vortoj epi, sur kaj derma, haŭto) estas supra, regule maldika tavolo de haŭto, kiu kreas ŝirmaĵojn (harojn, plumojn, skvamojn, ungojn, kornojn, ktp). Ĝi evoluas el la ektodermo. Epidermo estas ĉe plantoj la plej ekstera tavolo de ĉeloj, ordinare plataj kaj dense kunigitaj. Ĝi estas kelkfoje kovrita per kutiklo, enhavas ĉe la folioj stomon. La epidermo de la radiko (nomata rizodermo) eligas radikharojn, kiuj pligrandigas la akceptan surfacon. (eo)
- Als Epidermis (griechisch epi „auf“, „darüber“; derma „Haut“) bezeichnet man die Oberhaut bei Wirbeltieren. Sie bildet als äußerste Schicht der Haut die eigentliche Schutzhülle gegenüber der Umwelt. Von innen nach außen unterscheidet man fünf Epidermis-Schichten: Basalschicht (Stratum basale), Stachelzellschicht (Stratum spinosum), Körnerschicht (Stratum granulosum), Glanzschicht (Stratum lucidum) und Hornschicht (Stratum corneum).Die Epidermis besteht zu 90 Prozent aus Keratinozyten, die von Desmosomen zusammengehalten werden. In den äußeren Schichten besteht sie aus verhornten Plattenepithelzellen. (de)
- Epidermisa ornodunen azalaren kanpoko geruza ez-baskularra da, dermis eta geruzen gainean dagoena. Bere baitan beste bost geruza bereizten dira: (stratum corneum), geruza gardena (stratum lucidum), geruza pikorduna (stratum granulosum), arantza-geruza (stratum spinosum) geruza basala edo oinaldekoa (stratum basale/germinativum). terminoa arantza-geruza eta oinaldeko geruza izendatzeko erabiltzen da. (eu)
- Ciseal seactrach an chraicinn ar phlanda nó ainmhí. I bplandaí is cuid mhaith inveirteabrach, bíonn tiús cille amháin san eipideirm. I veirteabraigh, tiús roinnt mhaith ceall a bhíonn inti, agus i veirteabraigh talún bíonn sí cumtha as cealla marbha cruaite. (ga)
- Kulit Ari (bahasa Inggris: Epidermis) adalah lapisan luar kulit yang tipis dan avaskuler. Terdiri dari epitel berlapis gepeng bertanduk, mengandung sel melanosit, Langerhans dan merkel. Kekebalan epidermis berbeda-beda pada bagian tubuh. Bagian yang paling tebal berukuran 1 milimeter, misalnya pada telapak kaki dan . Sedangkan lapisan yang tipis berukuran 0,1 milimeter terdapat pada kelopak mata, pipi, dahi, dan perut. Sel-sel epidermis ini disebut keratinosit. Ketebalan epidermis hanya sekitar 5% dari seluruh ketebalan kulit. Pada epidermis, terjadi regenerasi setiap 4-6 minggu. (in)
- De epidermis is de buitenste huidlaag of opperhuid. Het woord werd in de 17e eeuw afgeleid van het Griekse ἐπιδερμίς epidermís (opperhuid) van ἐπί epí (op) en δέρμα derma (huid). (nl)
- Överhuden (latin: epidermis) är den blodkärlslösa yttersta delen av huden som består av flera lager tätt liggande celler. Tjockleken varierar beroende på belastning; överhuden är tunnast på ögonlocken, 0,05 mm, och tjockast på hälarna, 1,5 mm. Gränsen mellan epidermis och dermis är vågformad för att göra huden stabilare och undvika att den dras loss om man gnider huden mot något. (sv)
- 表皮是人和动物皮肤的外层,由胚胎时期外胚层形成。 在多细胞无脊椎动物,一般为单层细胞,其表面有细胞分泌的角质膜或外骨骼,起到保护作用,如蠕虫的角质膜和节肢动物的外骨骼。原索动物如文昌鱼的表皮仍为单层细胞。脊椎动物则都为复层上皮组织,通常水生脊椎动物只有几层生发层,陆生脊椎动物由于适应陆生环境,最外面的表皮细胞分化出角质层,起到保护和防止体液丢失。 表皮由角质层、透明层、颗粒层、棘层和基底層所组成,内无血管,但有游离神经末稍。 (zh)
- Pokožka (epidermis) je nejsvrchnější vrstva kůže. Tvoří vodotěsný ochranný obal kolem povrchu těla a je tvořena jednak tenkým vrstevnatým epitelem z dlaždicovitých buněk a jednak pod nimi je bazální membrána. Pokožka neobsahuje žádné cévy a je vyživována pouze difuzí ze škáry (dermis) a kyslík si bere přímo z okolního vzduchu. Čtyři hlavní druhy buněk pokožky jsou: (cs)
- La epidermis, en los vertebrados, es la capa externa de la piel, un epitelio escamoso estratificado , compuesto de queratinocitos que proliferan en su base y se diferencian progresivamente, a medida que son empujados hacia el exterior. La epidermis es la barrera más importante del cuerpo al ambiente externo de la piel . En los humanos, su grosor varía desde un mínimo de 0,1 mm en los párpados, a un máximo de 1,5 mm en las palmas de las manos y en las plantas de los pies. Su origen embrionario es ectodérmico. (es)
- The epidermis is the outermost of the three layers that comprise the skin, the inner layers being the dermis and hypodermis. The epidermis layer provides a barrier to infection from environmental pathogens and regulates the amount of water released from the body into the atmosphere through transepidermal water loss. The word epidermis is derived through Latin from Ancient Greek epidermis, itself from Ancient Greek epi 'over, upon' and from Ancient Greek derma 'skin'. Something related to or part of the epidermis is termed epidermal. (en)
- En anatomie, l’épiderme (étymologiquement formé en grec des mots epi, sur et derma, peau) est la couche superficielle de la peau dont la surface est formée de cellules mortes kératinisées qui desquament. Son épaisseur est variable selon les endroits du corps (1mm d'épaisseur pour les paumes des mains). Il est formé d'un tissu épithélial stratifié, kératinisé, pavimenteux, squameux et non vascularisé qui recouvre le derme (conjonctive recouvrant l'hypoderme, tissu profond de la peau). Les kératinocytes sont le principal type cellulaire représenté dans ce tissu, cellules extrêmement dynamiques qui subissent une prolifération et une différenciation permanentes aux termes desquelles elles se transforment en cellules mortes (cornéocytes), s'éliminant régulièrement par desquamation. L’origine em (fr)
- L'epidermide (dal greco ἐπιδερμίς, epidermìs, composto di ἐπί, epì, «sopra» e δέρμα, dèrma, «pelle») è il più esterno dei due strati (insieme al derma) che compongono la pelle. Istologicamente è classificato come epitelio pavimentoso pluristratificato corneificato o cheratinizzato, essendo formato da cinque strati di cellule. L'elasticità e la plasticità dell'epidermide sono molto sensibili alle variazioni metaboliche o a brevi immobilizzazioni che la portano a diventare più atrofica, secca e a desquamarsi più facilmente. (it)
- Naskórek, epiderma (łac. epidermis), u bezkręgowców także hipoderma (łac. hypodermis) – najbardziej zewnętrzny i jednocześnie najcieńszy nabłonek okrywający powłokę ciała organizmu zwierzęcego, pochodzenia ektodermalnego, u kręgowców składający się z kilku warstw komórek, a u bezkręgowców z jednej. W skład naskórka wchodzą komórki układające się w warstwy (od 6 do 20), następujących typów:
* nabłonkowe – keratynocyty, stanowiące główną masę naskórka
* komórki Merkla – receptory dotyku
* melanocyty
* komórki dendrytyczne. Unaczynienie skóry: (pl)
- A epiderme (do grego epi+derme; em cima da pele) é a camada mais superficial da pele, ou seja, a que está diretamente em contato com o exterior, estando acima da derme e da hipoderme. É um tecido epitelial multiestratificado, isto é, formado por várias camadas de células justapostas. Quando em conjunto com a derme constitui a cútis. Estando em contato com o meio externo, a epiderme previne infecções por patógenos, e por ser um tecido queratinizado, auxilia na regulação da temperatura, de perda de água do corpo, além de promover proteção aos raios UV e proteger de traumas. (pt)
- Эпиде́рмис, или ко́жица (от др.-греч. ἐπί «на, при» + δέρμα «кожа»), — наружный слой кожи. Является многослойным производным эпителия. В толстой коже (не покрытой волосами) он включает в себя пять слоёв, располагающихся над дермой и осуществляющих преимущественно барьерную функцию. В тонкой коже (покрытой волосами) отсутствует блестящий и резко истончается зернистый слой. (ru)
- Епідерміс (лат. epidermis, від грец. ἐπιδερμίς), надшкір'я — зовнішній шар шкіри, що лежить безпосередньо над власне шкірою. Надшкір'я утворює бар'єр між внутрішнім середовищем організму й інфекційними аґентами та патогенами довколишнього середовища, регулює виділення води організмом шляхом (ЧНВВ). Надшкір'я складається з 5 шарів: основного(базального), остистого, зернистого, блискучого та рогового, усі вони утворюються із стовбурових клітин основного шару. У всіх шарах надшкір'я експресуються ЕНК. (uk)
|