dbo:abstract
|
- La captura electrònica (símbol ε) és un tipus de radioactivitat beta que es dona en elements químics inestables per tenir massa protons en el nucli atòmic quan aquest no té energia suficient per a emetre un positró (emissió de positrons). El fenomen observat és que un dels electrons presents en els orbitals del mateix àtom és capturat per un dels protons del nucli, formant un neutró i un neutrí, que s'allibera del nucli. El nombre de neutrons en el nucli s'incrementa en 1, el nombre de protons es redueix en 1 i la massa atòmica es manté gairebé inalterada. En canviar el nombre de protons, la captura electrònica converteix l'element en un nou element, amb una reducció d'1 en el nombre atòmic. (ca)
- التقاط إلكترون هو أحد أنواع الأنشطة الإشعاعية للعناصر غير المستقرة، و التي بواسطتها تنتقل نواة الذرة من حالة غير مستقرة إلى حالة نواة مستقرة، وذلك عن طريق التقاطها لأحد الإلكترونات الموجودة في مدار قريب منها ثم تبتلعه. تنبأ الفيزيائي الياباني يوكاوا هيديكي عن إمكانية امتصاص النواة الذرية لأحد إلكتروناتها نظريا عام 1935 ثم اكتشفه لويس ألفاريز عمليا عام 1937 عند دراسته للغاليوم-67. تحدث عملية التقاط النواة الذرية لأحد إلكتروناتها عن طريق القوة النووية الضعيفة بحيث تنتمي العملية إلى تحلل بيتا (أحياناً تدعى العملية بتحلل بيتا الإنعكاسي) حيث تتحول النواة إلى نواة ابنة بها نفس عدد النيوكليونات (بروتونات و\أو نيوترونات) كما يحدث في تحلل بيتا (+). (ar)
- En fiziko, elektrona kapto (iam nomata kiel inversa beto-disfalo) estas speco de radioaktiveco kutima por izotopoj, kiuj enhavas tro multajn protonojn en la atomkerno. Dum elektrona kapto, unu el la orbitaj elektronoj de la atomo estas enkaptita per protono en la kerno, formante neŭtronon kaj eligon de elektrona neŭtrino. Pro tio ke la protono estas ŝanĝita al neŭtrono, la kvanto de neŭtronoj pligrandiĝas per 1, kaj la kvanto de protonoj malpligrandiĝas per 1. La atompeza nombro restas neŝanĝita. Pro ŝanĝo de la kvanto de protonoj, elektrona kapto konvertas la atomon en izotopon de la alia kemia elemento, ĝuste la elemento kun numero pli malgranda je 1. La alia disfala maniero kiu estadas ĉe ĉi tiaj protonriĉaj izotopoj estas pozitrona eligo. Tamen, nur la elektrona kapto estas ebla se la atomkerno ne enhavas sufiĉan energion por disradii pozitronon. Se la energia diferenco inter la fonta atomo kaj la filina atomo estas malpli ol 1,022 MeV (duobla maso de elektrono), pozitrona eligo estas malpermesita. Tamen, la elektrona kapto eblas ankaŭ se estas sufiĉa energio por la pozitrona eligo . Ekzemple, rubidio-83 disfalas al kriptono-83 sole per elektrona kapto ĉar la energia diferenco estas proksimume 0,9 MeV.natrio-22 disfalas al neono-22 per ambaŭ pozitrona eligo kaj elektrona kapto la energia diferenco estas proksimume 2,8 MeV. Noto ke ĉi tiuj rezonadoj pri sufiĉeco de energio ne rilatas al tio ĉu por la donita izotopo eblas la aliaj disfalaj manieroj, kiel beto-minus-disfalo kaj alfo-disfalo. Neŭtrinoj aperantaj en elektrona kapto de ia izotopa havas preskaŭ la saman energion, malsimile al neŭtrinoj aperantaj en disfalo kun eligo de elektrono aŭ pozitrono. Ĉi tio estas ĉar la liberigata energio iĝas kinetan energion de du partikloj: neŭtrino kaj la kerno. Movokvantoj de la partikloj en de ili estas egalaj, sed la kerno estas multe pli peza ol neŭtrino, do preskaŭ la tuta energio doniĝas al. Tipa kineta energio de kerno post la disfalo estas nur kelkaj eV (kelkdek eV por malpezaj kerno), tipa rapido - kelkaj kilometroj dum sekundo. Ĉi tio estas malsimila al disfalo kun eligo de elektrono aŭ pozitrono, ĉar en ĝi estas ne du sed tri rezultantaj partikloj kaj energio povas esti disdividita inter ili diverse, kaj la energio de neŭtrino havas tiam kontinuan distribuon. En maloftaj okazoj elektrona kapto okazas kun eligo de gamo-kvantumo de ena . Ankaŭ tiam la energio estas disdividata inter tri partikloj, kaj la energioj de la gamo-kvanto kaj neŭtrino havas tiam kontinuajn distribuojn. Ankoraŭ unu malsama varianto de elektrona kapto estas kun tio ke la rezultanta kerno estas ekscitita stato. En iuj okazoj apero de la rezultanta kerno en ekscitita stato estas eĉ pli probable ol en la tera stato, se trairo senpere al la tera stato estas subpremita laŭ spino aŭ pareco. La elektrona ŝelo de atomo trairas en , en kiu en la ena elektrona ŝelo forestas elektrono. Dum trairo al la tera stato, la atomo disradias ikso-radian fotonon (speco de elektromagneta ondo) aŭ elektronojn de Auger. Elektrono estas enkaptata per la atomkerno kutime de la pli proksima al ĝi elektronkovraĵo en ordo K, L, M, N, ... (tiel ĝi estas nomata kiel K-elektrona kapto, ankaŭ K-kapto, aŭ L-elektrona kapto, L-kapto, ...). Ĉe ceteraj egalaj kondiĉoj, pli granda estas probablo de kapto de s-elektrono. Ĉi tio estas ĉar denseco de la onda funkcio en kerno estas maksimuma por la pli proksimaj al ĝi elektronkovraĵoj. Por s-elektrono (kun la kvantuma nombro l=0) la denseco havas maksimumon ĉe radiuso r=0, sed por p, d, f ... elektronoj (l=1, 2, 3, ...) la denseco en la kerno (pli ĝuste en centro de la kerno) estas nula. Krome, denseco de elektronoj en la kerno pligrandiĝas kun pligrandiĝo de elektra ŝargo de la kerno, do elektrona kapto estas pli probabla por kemiaj elementoj kun granda numero. Por radioaktivaj izotopoj kiuj disfalas nur per elektrona kapto, eblas halto de la radiaktiveco se ili estas plene jonigita. Estas hipotezo ke ĉi tiaj atomkernoj, formita per la en eksplodantaj supernovaoj, estas elĵetitaj plene jonigitaj kaj tiel ne spertas radiaktivan disfalon ĝis kiam ili ne renkontas elektronojn en kosma spaco. Anomalioj en elementaj distribuoj estas opiniataj kiel parte rezultantaj de ĉi tiu efiko sur elektrona kapto. Estado en kemiaj kombinaĵoj povas influi la kurzon de elektrona kapto je malgranda grado (ĝenerale malpli ol 1%), ĉar kemiaj ligoj ŝanĝas densecon de elektronoj en la kerno. Malgranda influo al la kurzon estas ankaŭ de temperaturo kaj premo, same per ŝanĝo de denseco de elektronoj en la kerno. Ĉi tiu influemeco de rapido de elektrona kapto per ĉi tiaj faktoroj estas malsameco de elektrona kapto de la aliaj specoj de radioaktiveco. Por elemento en meza parto de la perioda tabelo, izotopoj kiuj estas pli malpeza ol stabilaj izotopoj de la sama elemento emas disfali per elektrona kapto, kaj izotopoj pli pezaj ol la stabilaj disfalas per beto-minus-disfalo. (eo)
- Elektroneneinfang (engl. electron capture) ist eine Art der Radioaktivität, bei der sich ein Atomkern in einen stabileren umwandelt, indem er ein Elektron aus einer inneren Schale (Orbital) seiner Elektronenhülle einfängt. Eines der Protonen des Kerns wird dadurch in ein Neutron umgewandelt; die Ordnungszahl vermindert sich um eins. Als Formelsymbol des Vorgangs wird EC oder der griechische Buchstabe Epsilon (ε) geschrieben. Der Elektroneneinfang wurde 1935 von Hideki Yukawa theoretisch vorhergesagt und 1937 erstmals von Luis Walter Alvarez experimentell nachgewiesen. Der Prozess wird durch die schwache Wechselwirkung vermittelt und gehört zur Beta-Radioaktivität. Er verwandelt das jeweilige Nuklid in das gleiche Tochternuklid wie ein Beta-plus-Zerfall. Der Elektroneneinfang spielt eine wichtige Rolle bei der Bildung von Neutronensternen. (de)
- Electron capture (K-electron capture, also K-capture, or L-electron capture, L-capture) is a process in which the proton-rich nucleus of an electrically neutral atom absorbs an inner atomic electron, usually from the K or L electron shells. This process thereby changes a nuclear proton to a neutron and simultaneously causes the emission of an electron neutrino. p + e− → n + νe or when written as a nuclear reaction equation, ν Since this single emitted neutrino carries the entire decay energy, it has this single characteristic energy. Similarly, the momentum of the neutrino emission causes the daughter atom to recoil with a single characteristic momentum. The resulting daughter nuclide, if it is in an excited state, then transitions to its ground state. Usually, a gamma ray is emitted during this transition, but nuclear de-excitation may also take place by internal conversion. Following capture of an inner electron from the atom, an outer electron replaces the electron that was captured and one or more characteristic X-ray photons is emitted in this process. Electron capture sometimes also results in the Auger effect, where an electron is ejected from the atom's electron shell due to interactions between the atom's electrons in the process of seeking a lower energy electron state. Following electron capture, the atomic number is reduced by one, the neutron number is increased by one, and there is no change in mass number. Simple electron capture by itself results in a neutral atom, since the loss of the electron in the electron shell is balanced by a loss of positive nuclear charge. However, a positive atomic ion may result from further Auger electron emission. Electron capture is an example of weak interaction, one of the four fundamental forces. Electron capture is the primary decay mode for isotopes with a relative superabundance of protons in the nucleus, but with insufficient energy difference between the isotope and its prospective daughter (the isobar with one less positive charge) for the nuclide to decay by emitting a positron. Electron capture is always an alternative decay mode for radioactive isotopes that do have sufficient energy to decay by positron emission. Electron capture is sometimes included as a type of beta decay, because the basic nuclear process, mediated by the weak force, is the same. In nuclear physics, beta decay is a type of radioactive decay in which a beta ray (fast energetic electron or positron) and a neutrino are emitted from an atomic nucleus. Electron capture is sometimes called inverse beta decay, though this term usually refers to the interaction of an electron antineutrino with a proton. If the energy difference between the parent atom and the daughter atom is less than 1.022 MeV, positron emission is forbidden as not enough decay energy is available to allow it, and thus electron capture is the sole decay mode. For example, rubidium-83 (37 protons, 46 neutrons) will decay to krypton-83 (36 protons, 47 neutrons) solely by electron capture (the energy difference, or decay energy, is about 0.9 MeV). (en)
- La captura electrónica es un proceso mediante el cual un electrón atómico, normalmente de la capa K, se combina con un protón del núcleo y forma un neutrón y un neutrino electrónico. Es un proceso alternativo a la desintegración beta con emisión de positrones. Puede ser incluso el único posible cuando la energía disponible para la emisión radiactiva es inferior a 1,022 MeV, como en el caso del decaimiento del Rb-83 al Kr-83 (la energía disponible es de 0.9 MeV). (es)
- Elektroi-harrapaketa (beta desintegrazio inbertso ere deitzen zaio) atomo baten nukleoan protoi gehiegi dagoenean eta positroi bat igortzeko energia gutxiegi dagoenean gertatzen den desintegrazio erradioaktiboa da; hala ere, positroi-igorpen bidez desintegra daitezkeen erradioisotopoen kasuan ere gerta daiteke. Atomoaren elektroi orbitaletako bat nukleoko protoi batek harrapatzen du, neutroi bat eta neutrino bat osatuz. Elektroia normalean K edo L geruzakoa da (K elektroi-harrapaketa edo L elektroi-harrapaketa, hurrenez hurren). Protoia neutroi bihurtzen denez, neutroi-kopurua ale batean handitzen da, protoi-kopurua ale batean txikitzen da eta masa atomikoak bere hartan irauten du. Horren ondorioz, nuklidoa beste elementu kimiko batean bihurtzen da. Orduan, atomoa egoera kitzikatuan geratzen da, barne-geruzan elektroi bat falta baitzaio. itzultzeko, atomoak X izpien fotoi bat eta/edo Auger elektroi bat igorriko du. Atomo gurasoaren eta atomo alaben arteko energia-diferentzia 1,022 MeV baino txikiagoa bada, positroi-igorpena ezin da gertatu eta elektroi-harrapaketa da desintegrazio-modu bakarra. Esaterako, rubidio-83 isotopoa desintegratzean kripton-83 isotopoa sortuko da elektroi-harrapaketa hutsez (energia-diferentzia 0,9 MeV ingurukoa da). (eu)
- Meath radaighníomhach ina nascann leictreon le prótón sa núicléas chun neodrón (a fhanann sa núicléas) agus neoidríonó a chruthú. Imchoimeádtar uimhir na núicléón, agus laghdaítear an líon prótón faoina 1. Sampla is ea meath fluairín go dtí ocsaigin, mar seo: 9F17 + e- → 8O17 + ν. (ga)
- La capture électronique (plus précisément capture électronique orbitale, cf. section « »), ou désintégration ε, ou parfois désintégration bêta inverse, est un processus de physique nucléaire au cours duquel un noyau atomique déficient en neutrons absorbe un électron situé sur une couche électronique de l’atome. Variante de la désintégration β+, sa description théorique est formulée par la théorie publiée par Enrico Fermi en 1933. La conséquence de la capture, selon la loi de conservation de la charge électrique, est qu’il y a une transmutation de l’atome puisqu’un proton, en absorbant l’électron intrus devient un neutron, et émission d’un neutrino électronique pour conserver le nombre leptonique ; l’atome qui avait Z protons et N neutrons devient un atome avec (Z-1) protons et (N+1) neutrons : AZX + 0-1e– ⟶ A Z–1Y + 00νe, où X et Y désignent respectivement le noyau père et le noyau fils. A est le nombre de masse. Ce processus nucléaire est suivi de plusieurs émissions de photons pour que l’atome atteigne son état fondamental. D’une part, le noyau nouvellement formé peut se désexciter en émettant des photons γ s’il avait été formé dans un état excité. D’autre part, le cortège électronique se réorganise afin de combler la lacune laissée dans les couches internes par l’électron capturé. Cette réorganisation est accompagnée d’émissions de rayons X et/ou d’électrons Auger. (fr)
- Penangkapan elektron atau tangkapan elektron (penangkapan elektron-K, juga penangkapan-K, atau penangkapan elektron-L, pengangkapan-L) adalah proses ketika inti atom netral yang kaya proton menyerap elektron dari kulit dalam atom, biasanya dari kelopak elektron K atau L. Oleh karena itu, proses ini mengubah dan secara bersamaan menyebabkan emisi neutrino elektron. p + e− → n + νe Ia memiliki energi karakteristik tunggal ini, karena emisi neutrino tunggal membawa seluruh energi peluruhan. Demikian pula, momentum emisi neutrino menyebabkan atom turunan terlontar dengan momentum karakteristik tunggal. Nuklida turunan, jika ia dalam , kemudian ditransisikan menjadi keadaan dasarnya. Biasanya sinar gamma diemisikan selama transisi ini, tetapi de-eksitasi nuklir dapat pula berlangsung melalui . Setelah menangkap elektron bagian dalam atom, elektron terluar menggantikan elektron yang tertangkap dan satu atau lebih foton dipancarkan dalam proses ini. Penangkapan elektron terkadang juga menghasilkan , di mana elektron dikeluarkan dari kelopak elektron karena interaksi antara elektron atom dalam proses mencari keadaan energi yang lebih rendah. Setelah menangkap elektron, nomor atom berkurang satu, jumlah neutron bertambah satu, dan tidak ada perubahan pada nomor massa. Pengambilan elektron sederhana dengan sendirinya menghasilkan atom netral, karena hilangnya elektron dalam kelopak elektron diimbangi oleh hilangnya muatan nuklir positif. Namun, ion atom positif dapat dihasilkan dari emisi elektron Auger lebih lanjut. Penangkapan elektron adalah suatu contoh interaksi lemah, salah satu dari empat gaya fundamental. Penangkapan elektron adalah moda peluruhan utama untuk isotop dengan kelimpahan proton relatif banyak dalam inti atom, tetapi dengan perbedaan energi yang tidak mencukupi antara isotop dan calon nuklida turunannya (isobar dengan kurang satu muatan positif) agar nuklida meluruh dengan memancarkan positron. Penangkapan elektron selalu merupakan moda peluruhan alternatif untuk isotop radioaktif yang memang memiliki energi yang cukup untuk meluruh dengan emisi positron. Penangkapan elektron kadang-kadang disebut , meskipun istilah ini juga dapat merujuk pada interaksi antineutrino elektron dengan proton. Jika perbedaan energi antara atom induk dan atom turunan kurang dari 1,022 MeV, emisi positron adalah terlarang karena tidak cukup energi peluruhan yang tersedia, dan sehingga penangkapan elektron adalah satu-satunya moda peluruhan. Contohnya, rubidium-83 (37 proton, 46 neutron) akan meluruh menjadi kripton-83 (36 proton, 47 neutron) hanya dengan penangkapan elektron (perbedaan energi, atau energi peluruhan, sekitar 0,9 MeV). (in)
- La cattura elettronica (EC) accade quando un nucleo assorbe uno dei suoi elettroni orbitanti trasformando un protone del nucleo in un neutrone; come risultato si ottiene l'emissione di un neutrino: Questo processo è strettamente collegato con il decadimento β. Nonostante non sia un decadimento radioattivo, esso è un processo fondamentale per la trasmutazione di alcuni nuclei instabili che non possono decadere con un normale processo β. Esso avviene se la differenza di energia tra l'atomo iniziale e quello finale è minore di 1,022 MeV. A queste condizioni il decadimento β+ è impossibile, perciò la cattura elettronica rimane l'unica modalità di trasmutazione che possa stabilizzare il nucleo atomico. Esempi:
* 2613Al + e− → 2612Mg + νe
* 5928Ni + e− → 5927Co + νe
* 8337Rb + e− → 8336Kr + νe
* 12353I + e− → 12352Te + νe (it)
- 電子捕獲(でんしほかく、electron capture、略称:EC)とは、原子核の放射性崩壊の一種である。電子捕獲では、電子軌道の電子が原子核に取り込まれ、捕獲された電子は原子核内の陽子と反応し中性子となり、同時に電子ニュートリノが放出される。捕獲される電子は普通はK殻の電子であるが、L殻やM殻の電子が捕獲される場合もある。 (ja)
- 전자 포획(電子捕獲, Electron capture) 또는 역베타 붕괴는 화학 원소의 붕괴방식의 하나로, 원자의 원자핵 내부에 너무 많은 양성자가 존재하지만, 양전자를 방출하기에는 에너지가 충분하지 못할 경우에 발생한다. 대신, 전자포획이라는 다른 붕괴방식을 통해 양전자 방출이 가능한 다른 방사성원소로 붕괴한다. 즉, 부모핵과 딸핵의 에너지 차이가 1.022 MeV에 미치지 못할 경우, 양전자방출은 불가능하며, 대신 전자포획이 유일한 붕괴방식이다. 예를 들어서 루비듐-83은 단지 전자포획을 통해 에너지 차이가 약 0.9 MeV인 크립톤-83으로 붕괴할 수 있다. 이 경우, 궤도 전자 중 하나, 대개는 K 및 L 전자껍질의 전자가 원자핵 내부의 양성자에 의해 포획되어서(K-포획 및 L-포획), 중성자 및 중성미자를 형성한다. 양성자가 중성자로 변하므로, 중성자의 수는 1이 증가하며, 양성자의 수는 1이 감소한다. 그러므로 전체 원자질량은 유지된다. 양성자 수가 변함으로써, 전자포획은 핵종을 새로운 원소로 바꾼다. 새로운 원자는 내부 껍질에 전자가 없는, 들뜬 상태에 놓이게 된다. 예: 순전히 전자포획에 의해서만 붕괴할 수 있는 방사성 동위원소는 이론상 완전히 이온화되었다면 방사성 감쇠가 될 수 없다. 그러므로 초신성이 폭발하면서 R-과정에 의해 형성된 원소의 경우, 완전히 이온화된 상태로 배출되며, 외부 우주에서 전자만 만나지 않는다면 방사성 감쇠를 하지 않는 것으로 생각할 수 있다. 원자 분포에 있어서 비정상성은 일부 전자포획의 결과로 생각된다. (ko)
- Elektronenvangst is een radioactiefvervalproces dat een variant is op β+ verval. In plaats van een positron uit te zenden wordt er een elektron, meestal uit de binnenste elektronenschil, van het atoom opgenomen in de kern. (nl)
- Wychwyt elektronu (zwany też odwrotną przemianą beta) – reakcja jądrowa, w której jeden z elektronów atomu jest przechwytywany przez proton z jądra atomowego, w wyniku czego powstaje neutron (pozostający w jądrze) i neutrino elektronowe, które jest emitowane. p+ + e- → n + νe Przykładowo: 2613Al + e- → 2612Mg + νe4019K + e- → 4018Ar + νe5928Ni + e- → 5927Co + νe23593Np + e- → 23592U + νe W konsekwencji tej reakcji liczba protonów w jądrze maleje, a liczba neutronów rośnie o 1, nowo powstały atom ma liczbę atomową mniejszą o 1, jego masa atomowa pozostaje bez zmian. Wychwytowi elektronu ulegają przeważnie jądra ciężkie; zazwyczaj jądra te ulegają też rozpadowi beta plus. Przechwytywanym elektronem jest zazwyczaj elektron najbliższy jądru atomowemu, czyli pochodzący z powłoki K, dlatego przemianę tę nazywa się też "wychwyt K" (choć zdarza się także wychwyt z powłoki L). Pochłonięcie elektronu przez jądro powoduje reorganizację elektronów na powłokach. Na miejsce brakującego "przeskakuje" elektron z wyższej orbity, w wyniku czego jest emitowana energia w postaci kwantu lub kilku kwantów charakterystycznego dla danego pierwiastka promieniowania rentgenowskiego, często dochodzi także do jonizacji atomu poprzez efekt Augera. Wychwytowi elektronu towarzyszy emisja promieniowania gamma przez jądro atomowe. Zjawisko to odkrył Luis Alvarez, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1968. (pl)
- A captura eletrônica (português brasileiro) ou captura eletrónica (português europeu) é um tipo de emissão beta. Neste processo um elétron de um átomo, normalmente da camada K, se combina com um próton do núcleo formando um nêutron e um neutrino. O produto da desintegração é criado geralmente no estado excitado, originando cascatas de raios-X até alcançar o estado fundamental. Como o próton é essencialmente mudado a um nêutron, o número de nêutrons aumenta de 1 e o número de prótons diminui de 1, permanecendo inalterado o número de massa. Como a captação do elétron diminui o número de prótons ocorre a formação de um novo elemento químico com número atômico menor. Exemplos: (pt)
- Электро́нный захва́т, e-захват — один из видов бета-распада атомных ядер. При электронном захвате один из протонов ядра захватывает орбитальный электрон и превращается в нейтрон, испуская электронное нейтрино. Заряд ядра при этом уменьшается на единицу. Массовое число ядра, как и во всех других видах бета-распада, не изменяется. Этот процесс характерен для . Если энергетическая разница между родительским и дочерним атомом (доступная энергия бета-распада) превышает 1,022 МэВ (удвоенную массу электрона), электронный захват всегда конкурирует с другим типом бета-распада, позитронным распадом. Например, рубидий-83 превращается в криптон-83 только посредством электронного захвата (доступная энергия около 0,9 МэВ), тогда как натрий-22 распадается в неон-22 посредством как электронного захвата, так и позитронного распада (доступная энергия около 2,8 МэВ). Известным и самым часто приводимым примером электронного захвата является превращение калия-40 в аргон с вероятностью этого канала распада около 10 %. Поскольку число протонов в ядре (то есть заряд ядра) при электронном захвате уменьшается, этот процесс превращает ядро одного химического элемента в ядро другого элемента, расположенного ближе к началу таблицы Менделеева. Общая схема электронного захвата: Некоторые примеры электронного захвата: (ru)
- Elektroninfångning (K-elektroninfångning, även K-infångning, eller L-elektroninfångning, L-infångning) är en process i vilken en protonrik kärna av en elektriskt neutral atom absorberar en inre liggande elektron, vanligen från K eller L-skalet. Processen ändrar därmed en nukleär proton till en neutron och orsakar samtidigt emission av en elektronneutrino: Dotterkärnan, om den är i ett exciterat tillstånd, övergår till sitt grundtillstånd. Vanligen emitteras gammastrålning under denna övergång, men nukleär deexitering kan också ske genom intern omvandling. Efter infångning av en inre elektron från atomen ersätter en yttre elektron den elektron som fångades och en eller flera karakteristiska röntgenfotoner emitteras i denna process. Elektroninfångning resulterar ibland även i en augereffekt, en elektron sänds ut från atomens elektronskal på grund av interaktioner mellan atomens elektroner under processen att söka ett lägre elektronenergitillstånd.Efter elektroninfångning minskas atomnumret med ett, neutronernas antal ökas med ett och det finns ingen förändring i atommassa. Enkla elektroninfångningar resulterar i en neutral atom, eftersom förlusten av elektronen i elektronskalet balanseras av en förlust av positiv kärnladdning. Dock kan en positiv jon bli resultatet av en fortsatt augerverkan. Elektroninfångning är ett exempel på svag växelverkan; en av de fyra fundamentala krafterna. Elektroninfångning är det primära sönderfallet för isotoper med ett relativt överflöd av protoner i kärnan, men med otillräcklig energiskillnad mellan isotopen och dess blivande dotterkärna (isobaren med en mindre positiv laddning) kan nukliden sönderfalla genom att sända ut en positron. Elektroninfångning är alltid en alternativ sönderfallsmöjlighet för radioaktiva isotoper som har tillräcklig energi för att sönderfalla genom positronemission. Det kallas ibland inverterat betasönderfall, men denna term kan också syfta på samspelet mellan en antielektronneutrino och en proton. Om energiskillnaden mellan moderatom och dotteratom är mindre än 1,022 MeV är positronemission förbjuden då inte tillräcklig sönderfallsenergi är tillgänglig för att tillåta denna och därmed är elektroninfångning det enda möjliga sönderfallet. Till exempel kommer rubidium-83 (37 protoner, 46 neutroner) att avklinga till krypton-83 (36 protoner, 47 neutroner) enbart genom elektroninfångning (energiskillnaden, eller sönderfallsenergin, är ungefär 0,9 MeV).En fri proton kan normalt inte ändras till en fri neutron av denna process; protonen och neutronen måste vara en del av en större kärna. (sv)
- Електро́нне захо́плення (захо́плення електро́ну) — ядерна реакція, під час якої один із протонів ядра об'єднується з електроном внутрішньої оболонки атома, утворюючи нейтрон. Ця реакція супроводжується випромінюванням нейтрино для збереження лептонного заряду. Абстрактна схема реакції: p + e− → n + νe Однак ця схема є тільки абстрактною, оскільки в реакції беруть участь інші нуклони ядра, між вільними протонами й електронами вона не відбувається. Електронний захват можливий для певного набору ізотопів, багатих протонами і бідних нейтронами. Внаслідок цієї реакції зарядове число зменшується на 1, й утворюється ізотоп іншого хімічного елемента. Наприклад 26Al+ e− → 26Mg + νe. Ядро нового елемента може перебувати в збудженому стані, і з ним можуть надалі відбуватися інші перетворення: наприклад, випромінювання гамма-кванта з переходом в основний стан. Електронна система атома при захваті завжди переходить у збуджений стан, оскільки їй бракує одного електрона на внутрішній оболонці. Надалі вона релаксує в основний стан: електрон із зовнішньої оболонки заповнює вільний рівень на внутрішній оболонці, здебільшого, з випромінюванням кванта рентгенівського випромінювання. Можливий також Оже-процес із передачею енергії іншому електрону, який залишає атом. (uk)
- 电子俘获(英語:Electron capture)是一個內層軌道上的电子,被原子核內的的一個質子捕獲(使一個質子轉變成中子)、并同时发射出一个中微子的过程。伴随发生的过程还包括產生特性輻射(伽马射线),使新产生原子核的能级降至基态。釋放出的光子的辐射(伽马射线)可能游離軌道上的电子,此電子為歐傑電子。 (zh)
|
rdfs:comment
|
- La captura electrónica es un proceso mediante el cual un electrón atómico, normalmente de la capa K, se combina con un protón del núcleo y forma un neutrón y un neutrino electrónico. Es un proceso alternativo a la desintegración beta con emisión de positrones. Puede ser incluso el único posible cuando la energía disponible para la emisión radiactiva es inferior a 1,022 MeV, como en el caso del decaimiento del Rb-83 al Kr-83 (la energía disponible es de 0.9 MeV). (es)
- Meath radaighníomhach ina nascann leictreon le prótón sa núicléas chun neodrón (a fhanann sa núicléas) agus neoidríonó a chruthú. Imchoimeádtar uimhir na núicléón, agus laghdaítear an líon prótón faoina 1. Sampla is ea meath fluairín go dtí ocsaigin, mar seo: 9F17 + e- → 8O17 + ν. (ga)
- 電子捕獲(でんしほかく、electron capture、略称:EC)とは、原子核の放射性崩壊の一種である。電子捕獲では、電子軌道の電子が原子核に取り込まれ、捕獲された電子は原子核内の陽子と反応し中性子となり、同時に電子ニュートリノが放出される。捕獲される電子は普通はK殻の電子であるが、L殻やM殻の電子が捕獲される場合もある。 (ja)
- Elektronenvangst is een radioactiefvervalproces dat een variant is op β+ verval. In plaats van een positron uit te zenden wordt er een elektron, meestal uit de binnenste elektronenschil, van het atoom opgenomen in de kern. (nl)
- 电子俘获(英語:Electron capture)是一個內層軌道上的电子,被原子核內的的一個質子捕獲(使一個質子轉變成中子)、并同时发射出一个中微子的过程。伴随发生的过程还包括產生特性輻射(伽马射线),使新产生原子核的能级降至基态。釋放出的光子的辐射(伽马射线)可能游離軌道上的电子,此電子為歐傑電子。 (zh)
- التقاط إلكترون هو أحد أنواع الأنشطة الإشعاعية للعناصر غير المستقرة، و التي بواسطتها تنتقل نواة الذرة من حالة غير مستقرة إلى حالة نواة مستقرة، وذلك عن طريق التقاطها لأحد الإلكترونات الموجودة في مدار قريب منها ثم تبتلعه. تنبأ الفيزيائي الياباني يوكاوا هيديكي عن إمكانية امتصاص النواة الذرية لأحد إلكتروناتها نظريا عام 1935 ثم اكتشفه لويس ألفاريز عمليا عام 1937 عند دراسته للغاليوم-67. (ar)
- La captura electrònica (símbol ε) és un tipus de radioactivitat beta que es dona en elements químics inestables per tenir massa protons en el nucli atòmic quan aquest no té energia suficient per a emetre un positró (emissió de positrons). El fenomen observat és que un dels electrons presents en els orbitals del mateix àtom és capturat per un dels protons del nucli, formant un neutró i un neutrí, que s'allibera del nucli. (ca)
- En fiziko, elektrona kapto (iam nomata kiel inversa beto-disfalo) estas speco de radioaktiveco kutima por izotopoj, kiuj enhavas tro multajn protonojn en la atomkerno. Dum elektrona kapto, unu el la orbitaj elektronoj de la atomo estas enkaptita per protono en la kerno, formante neŭtronon kaj eligon de elektrona neŭtrino. Pro tio ke la protono estas ŝanĝita al neŭtrono, la kvanto de neŭtronoj pligrandiĝas per 1, kaj la kvanto de protonoj malpligrandiĝas per 1. La atompeza nombro restas neŝanĝita. Pro ŝanĝo de la kvanto de protonoj, elektrona kapto konvertas la atomon en izotopon de la alia kemia elemento, ĝuste la elemento kun numero pli malgranda je 1. (eo)
- Elektroneneinfang (engl. electron capture) ist eine Art der Radioaktivität, bei der sich ein Atomkern in einen stabileren umwandelt, indem er ein Elektron aus einer inneren Schale (Orbital) seiner Elektronenhülle einfängt. Eines der Protonen des Kerns wird dadurch in ein Neutron umgewandelt; die Ordnungszahl vermindert sich um eins. Als Formelsymbol des Vorgangs wird EC oder der griechische Buchstabe Epsilon (ε) geschrieben. Der Elektroneneinfang spielt eine wichtige Rolle bei der Bildung von Neutronensternen. (de)
- Electron capture (K-electron capture, also K-capture, or L-electron capture, L-capture) is a process in which the proton-rich nucleus of an electrically neutral atom absorbs an inner atomic electron, usually from the K or L electron shells. This process thereby changes a nuclear proton to a neutron and simultaneously causes the emission of an electron neutrino. p + e− → n + νe or when written as a nuclear reaction equation, ν Electron capture is an example of weak interaction, one of the four fundamental forces. (en)
- Elektroi-harrapaketa (beta desintegrazio inbertso ere deitzen zaio) atomo baten nukleoan protoi gehiegi dagoenean eta positroi bat igortzeko energia gutxiegi dagoenean gertatzen den desintegrazio erradioaktiboa da; hala ere, positroi-igorpen bidez desintegra daitezkeen erradioisotopoen kasuan ere gerta daiteke. Atomoaren elektroi orbitaletako bat nukleoko protoi batek harrapatzen du, neutroi bat eta neutrino bat osatuz. Elektroia normalean K edo L geruzakoa da (K elektroi-harrapaketa edo L elektroi-harrapaketa, hurrenez hurren). Protoia neutroi bihurtzen denez, neutroi-kopurua ale batean handitzen da, protoi-kopurua ale batean txikitzen da eta masa atomikoak bere hartan irauten du. Horren ondorioz, nuklidoa beste elementu kimiko batean bihurtzen da. Orduan, atomoa egoera kitzikatuan geratz (eu)
- Penangkapan elektron atau tangkapan elektron (penangkapan elektron-K, juga penangkapan-K, atau penangkapan elektron-L, pengangkapan-L) adalah proses ketika inti atom netral yang kaya proton menyerap elektron dari kulit dalam atom, biasanya dari kelopak elektron K atau L. Oleh karena itu, proses ini mengubah dan secara bersamaan menyebabkan emisi neutrino elektron. p + e− → n + νe Nuklida turunan, jika ia dalam , kemudian ditransisikan menjadi keadaan dasarnya. Biasanya sinar gamma diemisikan selama transisi ini, tetapi de-eksitasi nuklir dapat pula berlangsung melalui . (in)
- La capture électronique (plus précisément capture électronique orbitale, cf. section « »), ou désintégration ε, ou parfois désintégration bêta inverse, est un processus de physique nucléaire au cours duquel un noyau atomique déficient en neutrons absorbe un électron situé sur une couche électronique de l’atome. Variante de la désintégration β+, sa description théorique est formulée par la théorie publiée par Enrico Fermi en 1933. La conséquence de la capture, selon la loi de conservation de la charge électrique, est qu’il y a une transmutation de l’atome puisqu’un proton, en absorbant l’électron intrus devient un neutron, et émission d’un neutrino électronique pour conserver le nombre leptonique ; l’atome qui avait Z protons et N neutrons devient un atome avec (Z-1) protons et (N+1) neutr (fr)
- La cattura elettronica (EC) accade quando un nucleo assorbe uno dei suoi elettroni orbitanti trasformando un protone del nucleo in un neutrone; come risultato si ottiene l'emissione di un neutrino: Questo processo è strettamente collegato con il decadimento β. Nonostante non sia un decadimento radioattivo, esso è un processo fondamentale per la trasmutazione di alcuni nuclei instabili che non possono decadere con un normale processo β. Esempi:
* 2613Al + e− → 2612Mg + νe
* 5928Ni + e− → 5927Co + νe
* 8337Rb + e− → 8336Kr + νe
* 12353I + e− → 12352Te + νe (it)
- 전자 포획(電子捕獲, Electron capture) 또는 역베타 붕괴는 화학 원소의 붕괴방식의 하나로, 원자의 원자핵 내부에 너무 많은 양성자가 존재하지만, 양전자를 방출하기에는 에너지가 충분하지 못할 경우에 발생한다. 대신, 전자포획이라는 다른 붕괴방식을 통해 양전자 방출이 가능한 다른 방사성원소로 붕괴한다. 즉, 부모핵과 딸핵의 에너지 차이가 1.022 MeV에 미치지 못할 경우, 양전자방출은 불가능하며, 대신 전자포획이 유일한 붕괴방식이다. 예를 들어서 루비듐-83은 단지 전자포획을 통해 에너지 차이가 약 0.9 MeV인 크립톤-83으로 붕괴할 수 있다. 이 경우, 궤도 전자 중 하나, 대개는 K 및 L 전자껍질의 전자가 원자핵 내부의 양성자에 의해 포획되어서(K-포획 및 L-포획), 중성자 및 중성미자를 형성한다. 양성자가 중성자로 변하므로, 중성자의 수는 1이 증가하며, 양성자의 수는 1이 감소한다. 그러므로 전체 원자질량은 유지된다. 양성자 수가 변함으로써, 전자포획은 핵종을 새로운 원소로 바꾼다. 새로운 원자는 내부 껍질에 전자가 없는, 들뜬 상태에 놓이게 된다. 예: (ko)
- Wychwyt elektronu (zwany też odwrotną przemianą beta) – reakcja jądrowa, w której jeden z elektronów atomu jest przechwytywany przez proton z jądra atomowego, w wyniku czego powstaje neutron (pozostający w jądrze) i neutrino elektronowe, które jest emitowane. p+ + e- → n + νe Przykładowo: 2613Al + e- → 2612Mg + νe4019K + e- → 4018Ar + νe5928Ni + e- → 5927Co + νe23593Np + e- → 23592U + νe Wychwytowi elektronu towarzyszy emisja promieniowania gamma przez jądro atomowe. Zjawisko to odkrył Luis Alvarez, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w 1968. (pl)
- A captura eletrônica (português brasileiro) ou captura eletrónica (português europeu) é um tipo de emissão beta. Neste processo um elétron de um átomo, normalmente da camada K, se combina com um próton do núcleo formando um nêutron e um neutrino. O produto da desintegração é criado geralmente no estado excitado, originando cascatas de raios-X até alcançar o estado fundamental. Exemplos: (pt)
- Elektroninfångning (K-elektroninfångning, även K-infångning, eller L-elektroninfångning, L-infångning) är en process i vilken en protonrik kärna av en elektriskt neutral atom absorberar en inre liggande elektron, vanligen från K eller L-skalet. Processen ändrar därmed en nukleär proton till en neutron och orsakar samtidigt emission av en elektronneutrino: Dotterkärnan, om den är i ett exciterat tillstånd, övergår till sitt grundtillstånd. Vanligen emitteras gammastrålning under denna övergång, men nukleär deexitering kan också ske genom intern omvandling. (sv)
- Електро́нне захо́плення (захо́плення електро́ну) — ядерна реакція, під час якої один із протонів ядра об'єднується з електроном внутрішньої оболонки атома, утворюючи нейтрон. Ця реакція супроводжується випромінюванням нейтрино для збереження лептонного заряду. Абстрактна схема реакції: p + e− → n + νe Однак ця схема є тільки абстрактною, оскільки в реакції беруть участь інші нуклони ядра, між вільними протонами й електронами вона не відбувається. 26Al+ e− → 26Mg + νe. (uk)
- Электро́нный захва́т, e-захват — один из видов бета-распада атомных ядер. При электронном захвате один из протонов ядра захватывает орбитальный электрон и превращается в нейтрон, испуская электронное нейтрино. Заряд ядра при этом уменьшается на единицу. Массовое число ядра, как и во всех других видах бета-распада, не изменяется. Этот процесс характерен для . Если энергетическая разница между родительским и дочерним атомом (доступная энергия бета-распада) превышает 1,022 МэВ (удвоенную массу электрона), электронный захват всегда конкурирует с другим типом бета-распада, позитронным распадом. Например, рубидий-83 превращается в криптон-83 только посредством электронного захвата (доступная энергия около 0,9 МэВ), тогда как натрий-22 распадается в неон-22 посредством как электронного захвата, т (ru)
|