| dbo:abstract
|
- Dhrupad (Hindi ध्रुपद dhrupad) ist in der klassischen indischen Musik der älteste (strengste) Gesangsstil der . Der Begriff ist abgekürzt von dhruva pada, wobei Sanskrit dhruva („fest“, „feste Form“) eine genau festgelegte Komposition in einem bestimmten Modus und pada („Fuß“, „Schritt“, „Vers“, „Versmaß“) ein Gedicht zu einer vorgegebenen Musik bedeutet. Dhrupad ist eine Versform des Gedichts und ein Gesangsstil, in dem es gesungen wird. Der Vokalstil gilt als ernst, männlich und gravitätisch. Er verlangt vom Sänger große Kontrolle des Atmungsapparates und hervorragende stimmliche Variationstechnik. Dhrupad dient vor allem dem Lob von Helden, Göttern und Herrschern. In der karnatischen Musik Südindiens wird der klassische, vom Dhrupad kommende Stil als Kriti (auch Kirtanam) bezeichnet (nicht zu verwechseln mit Kirtan, einer devotionalen Liedform in Nordindien). (de)
- Dhrupad is a genre in Hindustani classical music from the Indian subcontinent. It is the oldest known style of major vocal styles associated with Hindustani classical music, Haveli Sangeet of Pushtimarg Sampraday and also related to the South Indian Carnatic tradition. It is a term of Sanskrit origin, derived from dhruva (ध्रुव, immovable, permanent) and pada (पद, verse). The roots of Dhrupad are ancient. It is discussed in the Hindu Sanskrit text Natyashastra (~200 BCE – 200 CE), and other ancient and medieval Sanskrit texts, such as chapter 33 of Book 10 in the Bhagavata Purana (~800–1000 CE), where the theories of music and devotional songs for Krishna are summarized. The term denotes both the verse form of the poetry and the style in which it is sung. It is spiritual, heroic, thoughtful, virtuous, embedding moral wisdom or solemn form of song-music combination. Thematic matter ranges from the religious and spiritual (mostly in praise of Hindu deities) to royal panegyrics, musicology and romance. A Dhrupad has at least four stanza, called Sthayi (or Asthayi), Antara, Sanchari and Abhoga. The Sthayi part is a melody that uses the middle octave's first tetrachord and the lower octave notes. The Antara part uses the middle octave's second tetrachord and the higher octave notes. The Sanchari part is the development phase, which holistically builds using parts of Sthayi and Antara already played, and it uses melodic material built with all the three octave notes. The Abhoga is the concluding section, that brings the listener back to the familiar starting point of Sthayi, albeit with rhythmic variations, with diminished notes like a gentle goodbye, that are ideally mathematical fractions such as dagun (half), tigun (third) or caugun (fourth). Sometimes a fifth stanza called Bhoga is included. Though usually related to philosophical or Bhakti (emotional devotion to a god or goddess) themes, some Dhrupads were composed to praise kings. The tradition of Dhrupad is recorded back to saints of Braj (Mathura) namely Swami Haridas, Surdas, , Asht Sakha of Haveli Sangeet and followed by Tansen and Baiju Bawara. When Dhrupad composition are based on Bhagwan Shri Vishnu or his incarnations thereof, is called Vishnupad. (en)
- Le dhrupad (abréviation populaire de dhruva-pāda) : "dhruva" signifie fixe, pemanent comme l'étoile polaire "dhruv star" en anglais, et "pada" le texte poétique. Le style classique, dhrupad, se développa sous l’impulsion de Râjâ (1486-1525) à Gwalior. Il fut perfectionné par de célèbres musiciens tels que et son fameux disciple Tansen à la cour de l’empereur Akbar. C’est ce style qui s'est perpétué jusqu'à nos jours, entre autres grâce à la tradition dagarvani, qui s'est développée sur vingt générations. (fr)
- ドゥルパド（ヒンディー語: ध्रुपद）はヒンドゥスターニー音楽の歌唱の一種であり、この音楽の中で最古で現役と言われている。ドゥルパドは「ドゥルヴァ(繰り返し)」と「パダ(韻文)」から来ている。この言葉は詩の手法と歌い方の両方を表現している。アクバル皇帝の廷臣・年代記編者のアブル・ファズルは、著書のアイン・エ・アクバリでドゥルパドを「4本の韻それぞれが不明瞭な拍子を刻む」と定義した。主題は宗教的・精神的なもの(主にヒンドゥーの神々を讃える)から王室賛辞、音楽理論、恋愛に及ぶ。ドゥルパドは基本的に歌唱伝統を持つが、その音楽的美しさは多くの楽器奏者に取り入れられている。様々なルドラ・ヴィーナの学校(ビーンカーズ)だけでなく、他の楽器奏者も利用している。例えばラーガの楽器演奏の向上や、様式に従う事まである。この様式は、遅く、無拍子のアラプやジョー、ジャラが1つ以上の相反する楽曲のタラでまとめられる。有名な楽器演奏家であるラム・ナラヤンとハリプラサドゥ・チャウラシアはドゥルパドに敬意を示してラーガを演奏した。 (ja)
- Dhrupad (hindi: ध्रुपद) – jedna z najstarszych odmian indyjskiej muzyki klasycznej. Nazwa pochodzi od sanskryckiego dhruva-pada, czyli po prostu refren. Współcześnie termin ten oznacza zarówno rodzaj poezji, jak i styl muzyczny związany z poezją śpiewaną. Utwór śpiewany jest przy akompaniamencie instrumentów perkusyjnych, takich jak pakhawadź, mridanga czy dholaka, ale nie tabli, która jest związana z inną formą muzyczną, . Dhrupad, w swojej współczesnej formie, opiera się głównie na alapie (wokalnej części improwizowanej, która może trwać nawet ponad godzinę, bez akompaniamentu instrumentów). Alap w dhrupadzie śpiewany jest w powolnym tempie bez słów, wykorzystuje się tylko dźwięczne ciągi sylab, w popularnym odczuciu wywodzące się z mantr. Pozostałe części to dźor (ze stałym rytmem wygrywanym na bębnie), oraz dźhala, nazywanego też charakteryzujące się ogromnym przyspieszeniem tempa i użyciem specjalnych ozdobników wokalnych, zwanych gamaka. Tradycyjnie jedynym instrumentem poza bębnami wyznaczającymi metrum jest rudra vina. Współcześnie niektórzy muzycy wykorzystują także inne instrumenty, jak tambura (zazwyczaj dwie). (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Le dhrupad (abréviation populaire de dhruva-pāda) : "dhruva" signifie fixe, pemanent comme l'étoile polaire "dhruv star" en anglais, et "pada" le texte poétique. Le style classique, dhrupad, se développa sous l’impulsion de Râjâ (1486-1525) à Gwalior. Il fut perfectionné par de célèbres musiciens tels que et son fameux disciple Tansen à la cour de l’empereur Akbar. C’est ce style qui s'est perpétué jusqu'à nos jours, entre autres grâce à la tradition dagarvani, qui s'est développée sur vingt générations. (fr)
- ドゥルパド（ヒンディー語: ध्रुपद）はヒンドゥスターニー音楽の歌唱の一種であり、この音楽の中で最古で現役と言われている。ドゥルパドは「ドゥルヴァ(繰り返し)」と「パダ(韻文)」から来ている。この言葉は詩の手法と歌い方の両方を表現している。アクバル皇帝の廷臣・年代記編者のアブル・ファズルは、著書のアイン・エ・アクバリでドゥルパドを「4本の韻それぞれが不明瞭な拍子を刻む」と定義した。主題は宗教的・精神的なもの(主にヒンドゥーの神々を讃える)から王室賛辞、音楽理論、恋愛に及ぶ。ドゥルパドは基本的に歌唱伝統を持つが、その音楽的美しさは多くの楽器奏者に取り入れられている。様々なルドラ・ヴィーナの学校(ビーンカーズ)だけでなく、他の楽器奏者も利用している。例えばラーガの楽器演奏の向上や、様式に従う事まである。この様式は、遅く、無拍子のアラプやジョー、ジャラが1つ以上の相反する楽曲のタラでまとめられる。有名な楽器演奏家であるラム・ナラヤンとハリプラサドゥ・チャウラシアはドゥルパドに敬意を示してラーガを演奏した。 (ja)
- Dhrupad is a genre in Hindustani classical music from the Indian subcontinent. It is the oldest known style of major vocal styles associated with Hindustani classical music, Haveli Sangeet of Pushtimarg Sampraday and also related to the South Indian Carnatic tradition. It is a term of Sanskrit origin, derived from dhruva (ध्रुव, immovable, permanent) and pada (पद, verse). The roots of Dhrupad are ancient. It is discussed in the Hindu Sanskrit text Natyashastra (~200 BCE – 200 CE), and other ancient and medieval Sanskrit texts, such as chapter 33 of Book 10 in the Bhagavata Purana (~800–1000 CE), where the theories of music and devotional songs for Krishna are summarized. (en)
- Dhrupad (Hindi ध्रुपद dhrupad) ist in der klassischen indischen Musik der älteste (strengste) Gesangsstil der . Der Begriff ist abgekürzt von dhruva pada, wobei Sanskrit dhruva („fest“, „feste Form“) eine genau festgelegte Komposition in einem bestimmten Modus und pada („Fuß“, „Schritt“, „Vers“, „Versmaß“) ein Gedicht zu einer vorgegebenen Musik bedeutet. Dhrupad ist eine Versform des Gedichts und ein Gesangsstil, in dem es gesungen wird. (de)
- Dhrupad (hindi: ध्रुपद) – jedna z najstarszych odmian indyjskiej muzyki klasycznej. Nazwa pochodzi od sanskryckiego dhruva-pada, czyli po prostu refren. Współcześnie termin ten oznacza zarówno rodzaj poezji, jak i styl muzyczny związany z poezją śpiewaną. Utwór śpiewany jest przy akompaniamencie instrumentów perkusyjnych, takich jak pakhawadź, mridanga czy dholaka, ale nie tabli, która jest związana z inną formą muzyczną, . (pl)
|
