| dbo:abstract
|
- Un acròstic és una composició poètica en què les lletres que ocupen determinats llocs (per exemple: les lletres inicials de cada vers) formen una paraula o frase. Pot haver-hi dues intencions darrere d'un acròstic: lúdica (fer un joc de paraules) o amagar un missatge secret dins el poema. En aquest sentit trobem acròstics a la poesia amorosa i a la Bíblia. Per exemple, un acròstic per a la paraula "farina" podria ser: Faig els pastissosAmb el blatRemenem béI afegim sucreNo hi ha res millorA menjar totsUn altre exemple.El Poema en honor de Ludovic Cèsar August Cristià és una obra de Poesia Narrativa elaborada per Ermold el Negre escrita pels volts de l'any 826 i 827 de la nostra era.El Pròleg consisteix en un Acròstic elaborat artísticament on la lletra inicial de cada vers, així com la final confegeixen el missatge següent:Ermoldus cecinit Hludoici Caesaris arma.Cal recordar que en llatí la lletra u s'expressa en u i v, preferentment.Observem primer els vuit primers versos formant ERMOLDUS, després tot el Pròleg amb el missatge exposat més amunt.PROLOGUSEditor, aetherea splendes qui Patris in arcERegnator mundi, fautorque, Redemptor, et auctoRMilitibus dignis reseras qui regna poloruMOlim conclusos culpa parientis AvernOLuminis aeterni revehis qui Christe tribunaLDavid psalmianus praesaga carminis illuDVoce prius modulans, dudum miranda relatUSacra futurorum qui prompsit dogmat vateSi ara l'Acròstic complet on llegim:Ermoldus cecinit Hludoici Caesaris arma.PRÒLEGEscolta’m Autor, tu que resplendeixes a la seu etèria del ParE,Redemptor i senyor així com creador del món i nostre faedoRMolt bé aculls aquells que combaten per a dignificar el teu noM,O que per la falta dels Pares del càstig a l'Avern per abandÓ,Llevares, donant la justa llum eterna del Crist, el teu filL,Demano també a David dels Salms de vers profètic l'aptituD,Veu modulada que revelà meravellosos relats com ningÚ,Sagrats misteris de l'esdevenidor, acordeu tots dos prou raonS,Com ignorant que sóc, per saber contar els fets del Cèsar sens fatiC,En harmonia i el to just que és requerit tambÉ,Convenient al mode poètic. D'invocar les Nimfes no sóCI en fer-ho els doctes poetes antics seguien un foll camÍ,No suplicaré les Muses ni pel temple de Febus aniraNInquietes les meves passes, cercant l'ajut d'Apol·lo al seu jardÍ.Tots aquells que delerosos, en fer la recerca de l'efímer talenT,Ho feien perduts, els guiava l'horrible i obscura VehemotH.Limitat jo m’alçaré més cap a la llum celeste, al soL,Veritable llum de justícia que escoltarà el meu prec oportÚ.Demanar força a la meva modesta lira és un acte freDO recórrer el cicle sencer de totes les gestes completes no és bO,Intentar-ho podria cansar els grans mestres i al més savICom tampoc fora prou per atraure del Cèsar el favor simpàtiCInspira’m, oh Crist t’ho prego, que en espigolar sigui prou fICom que aquest Poema agradi al Príncep i posi fi a l'exili on sóC,Afí perquè, com auxilia els miserables, del seu tron estant i, alhorA,Exculpa els pecadors i els vils, així n'obtingui el seu favor, tambÉ,Semblant al sol desprès, que escampa rajos per les immensitatS.Així tu, príncep, que disposes del ceptre sublim de Crist a la terrA,Rei sant, Lluís, pels teus mèrits i la pietat, famós CèsaR,Insigne que per la religió de Crist desprens claror fins al confÍ,Sigues clement amb aquest present del Negrenc, no en facis refúS,Així veuràs que s'ha permès espigolar en vers la teva històriA.Recull el do del rei de l'eternitat que t’omple el cor sempre d'amoRManllevant la desgràcia del teu servidor, Cèsar de gran renoM,A la manera com el Crist retronant t’esbatana la volta etèriA.Extret de: i del llibre (ca)
- المتوجة أو المُطَرَّزة هي قصيدة ذات ترتيب خاص تشكل فيها الحروف الأولى لأحد المصراعين أو كليهما كلاماً مفهوماً. (ar)
- Akrostich [akrostych] (dříve také akrostych, z řeckého akrostichon, složeniny z akros, „krajní“ a stichos, „verš“) je báseň, v níž počáteční písmena, slabiky nebo slova každého verše nebo sloky tvoří slovo, jméno nebo větu, které se také mohou nazývat „akrostich“. Častým obsahem akrostichu je jméno adresáta básně nebo básníka samotného, v hebrejsky psané biblické poezii se často vyskytují akrostichy, které nevytvářejí žádnou větu, ale pouze sledují pořadí písmen hebrejské abecedy (viz např. Kniha nářků). Na počátku měl akrostich pravděpodobně magický význam. Nejstarší známé akrostichy se datují do doby Nikandrovy. Řecká a latinská tradice psaní akrostichů (viz Plautus, a další) pokračovala i ve středověku (Boccaccio).Akrostichem poslední doby, který i na krátký čas získal pozornost médií, byl vzkaz Arnolda Schwarzeneggera z října 2009 směřovaný členům státního zasedání, jehož úvodní písmena dávala vzkaz „Fuck You“. Analogicky k akrostichu existuje také mezostich, v němž tvoří souvislý text sloupec písmen uprostřed verše, telestich (text tvoří poslední písmena veršů, nikoli první) a nejkomplikovanější akroteleuton, ve kterém první písmena veršů čtena odshora dolů a poslední písmena veršů čtená odspoda nahoru tvoří totéž slovo. Techniku podobnou telestichu využil také François Villon v básni Balada pro milou, v níž všechny verše končí na písmeno r. Jako akrostické se označují některé pasáže Bible, kdy jednotlivé verše (nebo jejich menší části či naopak celé odstavce) začínají postupně jednotlivými písmeny hebrejské abecedy (více či méně dokonale a kompletně). (cs)
- Ein Akrostichon (von altgriechisch ἄκρος ákros, ‚Spitze‘, und στίχος stíchos ‚Vers‘, ‚Zeile‘) ist ein Gedicht (meist in Versform), bei dem die Anfänge von Wort- oder Versfolgen (Buchstaben bei Wortfolgen oder Wörter bei Versfolgen, auch Anfangssilben) hintereinander gelesen einen eigenen Sinn, beispielsweise einen Namen oder einen Satz, ergeben. Die deutsche Bezeichnung für diese literarische Form ist Leistenvers oder Leistengedicht. Akrosticha gehören sowohl zur Kategorie der Steganographie als auch zu den rhetorischen Figuren. Sie sind abzugrenzen gegen reine Abkürzungen beziehungsweise Aneinanderreihungen von Wörtern, also beispielsweise Akronyme wie INRI. In der jüdischen Literatur sind Akrosticha weit verbreitet, angefangen mit der hebräischen Bibel. Die Klagelieder Jeremias haben bis auf Kapitel 5 einen akrostischen Aufbau. In einigen Psalmen folgen die jeweils ersten Buchstaben von 22 Versen der Reihe der 22 Buchstaben des hebräischen Alphabetes (Psalmen 9 und 10, 25, 34, 37, 111, 112, 119 und 145). Die ersten vier Wörter von Psalm 96,11 (Ps 96,11 ) enthalten ein Akrostichon des Namens Gottes, JHWH. In späterer rabbinischer Literatur deuten die Anfangsbuchstaben von Werken oder Liedstrophen jeweils auf den Verfasser hin. Dies ist zum Beispiel der Fall bei der Sabbathymne Lecha Dodi, bei der die Anfangsbuchstaben der ersten acht Strophen den Namen Schlomo ha-Levi ergeben und auf den Autor Schlomo Alkabez hinweisen.Auch das frühchristliche Symbol des Ichtys lässt, je nach Schreibweise, eine Auslegung als Akrostichon zu. Das Akrostichon war in antiker, mittelalterlicher und barocker Dichtung beliebt, so zum Beispiel bei Otfrid von Weißenburg (um 800–870) oder Martin Opitz (1597–1639). Paul Gerhardts Lied Befiehl du deine Wege ist ein Akrostichon aus Psalm 37,5. In dem Werk diu crône von Heinrich von dem Türlin findet sich der Name des Dichters als Akrostichon. Ein Beispiel aus moderner Zeit ist „Lust = Leben unter Strom“ von (1934–2015). Joachim Ringelnatz (1883–1934) beteiligte sich unter dem Namen Erwin Christian Stolze mit einem Akrostichon an der Ausschreibung zu einer olympischen Hymne. Die Anfangsbuchstaben ergaben seinen vollständigen Namen. Akrosticha begegnet man auch als Eselsbrücken für wissenschaftliche oder alltägliche Zusammenhänge. Ein Sonderfall ist der Abecedarius, bei dem die Anfangsbuchstaben das Alphabet bilden. Ein Gedicht, bei dem die Endbuchstaben ein Wort oder einen Satz ergeben, ist ein Telestichon, trifft das für die mittleren Buchstaben zu, handelt es sich um ein Mesostichon. Ein Akroteleuton ist ein mehrfaches Akrostichon oder eine Kombination aus Akrostichon und Telestichon. (de)
- Ακροστιχίδα ονομάζεται το είδος του ποιήματος, όπου τα αρχικά γράμματα των στίχων ή των στροφών του σχηματίζουν μια ενδεικτική λέξη ή φράση ακόμα και το αλφάβητο. (el)
- An acrostic is a poem or other word composition in which the first letter (or syllable, or word) of each new line (or paragraph, or other recurring feature in the text) spells out a word, message or the alphabet. The term comes from the French acrostiche from post-classical Latin acrostichis, from Koine Greek ἀκροστιχίς, from Ancient Greek ἄκρος "highest, topmost" and στίχος "verse". As a form of constrained writing, an acrostic can be used as a mnemonic device to aid memory retrieval. When the last letter of each new line (or other recurring feature) forms a word it is called a telestich; the combination of an acrostic and a telestich in the same composition is called a double acrostic (e.g. the first-century Latin Sator Square). Acrostics are common in medieval literature, where they usually serve to highlight the name of the poet or his patron, or to make a prayer to a saint. They are most frequent in verse works but can also appear in prose. The Middle High German poet Rudolf von Ems for example opens all his great works with an acrostic of his name, and his world chronicle marks the beginning of each age with an acrostic of the key figure (Moses, David, etc.). In chronicles, acrostics are common in German and English but rare in other languages. (en)
- Akrostiko estas poemo kies komencaj, mezaj aŭ finaj literoj de ĉiuj versoj, legate vertikale, formas vorton (ĝenerale propran nomon), devizon, moton aŭ ideon. Vidu ekzemplon de Poul Thorsen pri Marĝorie Bulton: Mire mi sentis unua-ekvide:Ambaŭ nin konas tre bone.Rave mi, longe de vi izolite,Ĝuis vin frande -- platone. Ofte vi venis en versoj vizite,Restis por senviakoneInter Teneraj Sonetoj meriteEkstravaganci ĉi-dome. Baŭmas surtable sen ĝen' surogato:Ulo al kiu vi farasLibro-altaron por mis-adorado. Tute trompita mi starasOrfa kun ĉi serenado,Nuda eĉ pli ol la kato! (eo)
- Akrostikoa (grezierazko ἄκρος akros, muturra, eta στίχος stikhos, lerroa edo bertsoa), olerki bat da, non bertso bakoitzeko hasierako, erdiko edo amaierako hizkiek, bertikalean irakurriak, hitz edo esaldi bat eratzen duten. Hedapenez, akrostiko, hizki horiek osaturiko hitzari ere deitzen zaio. Literatura asmakuntza hau, bereziki, forma bihurrienak gehien erabili diren garaietan hedatu da, literatura barrokoan kasu. (eu)
- Un acróstico (del griego ákros: extremo, y stikhos: línea, verso o estructura) es una composición poética o prosaica en la que las letras iniciales, medias o finales de cada verso u oración, son leídas en sentido vertical y forman un vocabulario o una locución. Por extensión se llama también acróstico a la palabra o frase formada con la composición acróstica.Contiene letras (al inicio,en medio o al final de sus versos)con las que se puede formar una palabra o una frase. (es)
- Akrostik adalah sebuah bait (atau bentuk penulisan lain) dimana huruf pertama (atau silabel, atau kata) dari setiap baru (atau paragraf, atau unsur lain dalam teks tersebut) menampilkan sebuah kata, pesan, atau abjad. Kata tersebut berasal dari kata Prancis acrostiche dari kata Latin pasca-klasik acrostichis, dari kata ἀκροστιχίς, dari kata Yunani kuno ἄκρος dan στίχος "verse". (in)
- Un acrostiche, du grec akrostikhos (akros, haut, élevé et stikhos, le vers), est un poème, une strophe ou une série de strophes fondés sur une forme poétique consistant en ce que, lues verticalement de haut en bas, la première lettre ou, parfois, les premiers mots d'une suite de vers composent un mot ou une expression en lien avec le poème. (fr)
- 折句（おりく、 英: acrostic）とは、ある一つの文章や詩の中に、別の意味を持つ言葉を織り込む言葉遊びの一種。句頭を利用したものがほとんどである。 (ja)
- Un acrostico (dal greco tardo ἀκρόστιχον, composto di ἄκρον, «estremo» e στίχος, «verso») è un componimento poetico o un'altra espressione linguistica in cui le lettere o le sillabe o le parole iniziali di ciascun verso formano un nome o una frase. (it)
- 이합체시(離合體詩)는 시의 형식의 한 종류로, 각 구의 첫글자를 조합하면 다른 뜻의 말이 나타나는 것을 말한다. 이명으로는 세로드립이 있으나, 표준어가 아니다. 서양권에서는 Acrostic(어크로스틱)이라 불리며 주로 시를 작성하는데 쓰인다. 강제 글쓰기 법(constrained writing) 중 하나로 기억법 중 하나로 쓰이기도 한다. 서양권 어크로스틱 중 유명한 것으로 그리스의 환호문 "하느님의 아들이자 구세주이신 예수 그리스도"(Ιησούς Χριστός, Θεού Υιός, Σωτήρ 예수스 크리스토스 테우 휘오스 소테르)로 각 단어의 첫 글자를 따 조합하면 익투스(ΙΧΘΥΣ)가 된다. 일본에서도 오리쿠(일본어: 折句)라고 해서 마찬가지로 시의 용법 중 하나로 쓰이고 있다. (ko)
- Een acrostichon (ook: naamdicht of lettervers) is een gedicht waarvan bepaalde, meestal de eerste, letters van iedere regel of strofe, achter elkaar gelezen zelf ook een woord of zin vormen. Betreft het niet de eerste, maar de middelste letters, spreekt men ook wel van een mesostichon. Het woord acrostichon is een samenvoeging van de Griekse woorden akros (uítstekend) en stichos (rij, vers). Een voorbeeld is de tekst van het Nederlandse volkslied, het Wilhelmus, waarvan de eerste letters van de coupletten in de originele spelling samen de naam 'Willem van Nassov' vormen. Ook de beginletters van de eerste 15 zinnen van de troonrede van 2010 vormen de naam 'Willem van Nassov'. Sommige liederen in het Oude Testament zijn acrostichons. De beginletters vormen dan echter geen woord of naam maar de opeenvolgende letters van het Hebreeuwse alfabet. Dit was wellicht als geheugensteun bedoeld. Een dergelijke vorm wordt ook wel abecedarium genoemd. Het boek Klaagliederen in de Bijbel is bijna geheel in de vorm van het acrostichon gebouwd op het 5de hoofdstuk na. Ook de psalmen 9, 10, 25, 34, 37, 111, 112, 119 en 145 in de Bijbel zijn een acrostichon met de letters van het Hebreeuwse alfabet. In de Nederlandse psalmberijming zijn deze acrostichons verloren gegaan, behalve psalmen 111 en 112 in Psalmen voor Nu, alsook in de onberijmde versie in alle Nederlandse Bijbelvertalingen met uitzondering van de Naardense Bijbel. In sommige edities van de Statenvertaling wordt naar de acrostichons verwezen door de namen van de Hebreeuwse letters bij de tekst te noemen. Het eerste hoofdstuk van het Bijbelboek Nahum is eveneens grotendeels in acrostichon opgebouwd. In de beeldende kunst treft men ze aan als zinspreuk, waarvan de beginletters van de woorden ook de beginletters zijn van de voor- of familienaam (bijvoorbeeld: arbeid adelt, rust roest = Arnold Adolf en Reinier Rutgers). Het gegeven komt veel voor op ex librissen, , enz.. In het verhaal Van den vos Reynaerde is aan het eind een acrostichon te vinden. In de Middelnederlandse versie zijn de slotregels: 'Bij Gode, ik dar 't u wel raden!'Isengrijn sprak tot den bere:'Wat zegt gij er toe, Brune here?''Ik ligge in den rijzerenliever dan hier in de ijzeren.Laat ons tot den koning gaanende zijnen pais daar ontvaan.'Met Firapeel dat zij gingenende maakten pais van alle dingen. Hierin wordt de tekst "Bi Willeme" zichtbaar. Dit zou slaan op de befaamde "Willem die Madocke maecte". (nl)
- Na versificação, um acróstico é qualquer composição poética na qual certas letras de cada verso, quando lidas em outra direção e sentido, formam uma palavra ou frase. (pt)
- Akrostych (gr. akróstichos od ákros – zewnętrzny, szczytowy, końcowy i stíchos – wiersz) – utwór wierszowany, w którym niektóre z kolumn liter, sylab lub wyrazów dają dodatkowo całe wyrazy, frazy lub zdania. Kolumny takie mogą być czytane w dół, w górę, lub naprzemiennie. Najczęściej takie kolumny są tworzone przez pierwsze lub ostatnie litery kolejnych wersów, lub też mogą być określane poprzez tzw. średniówkę, czyli inne elementy podziału wewnątrzwierszowego. Akrostychy można również tworzyć innymi metodami, np. wykorzystując te same elementy kolejnych zwrotek. Odmianą akrostychu jest abecedariusz, w którym kolejne wersy zaczynają się kolejnymi literami alfabetu. Pierwotnie, w czasach greckich i rzymskich, akrostychy były wykorzystywane do pisania imienia autora lub adresata danego utworu. Stąd tradycja przeszła także do literatury średniowiecznej. Obecnie akrostychy wykorzystywane są np. w łamigłówkach oraz publikacjach reklamowych. Akrostychy były wykorzystywane w Biblii hebrajskiej, m.in. w Lamentacjach Jeremiasza i Księdze Psalmów. Szczególnym gatunkiem utworów opartych na akrostychu jest psalm alfabetyczny. Jednym z historycznych przykładów akrostychu jest grecka nazwa znaku rozpoznawczego chrześcijan (czyli ryby): ichthys. Zawiera ona pierwsze litery słów oznaczających: Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel – w transkrypcji z greki: Iesus Christos Theou Yios Soter. Innym przykładem akrostychu jest hymn Holandii. Pierwsze litery kolejnych zwrotek tworzą imię bohatera utworu: Willem van Nassov: Wilhelmus van NassouweBen ick van Duytschen bloet,Den Vaderlant getrouweBlyf ick tot in den doet:Een Prince van OraengienBen ick vrij onverveert,Den Coninck van HispaengienHeb ick altijt gheeert.In Godes vrees te levenHeb ick altyt betracht,Daerom ben ick verdrevenOm Landt om Luyd ghebracht:Maer God sal mij regerenAls een goet Instrument,Dat ick zal wederkeerenIn mijnen Regiment.Anonim, Het Wilhelmus Akrostych występuje w finałowym utworze Wieńca sonetów France Prešerena W Polsce mistrzem akrostychu był Jan Andrzej Morsztyn, który potrafił przemycić wulgarne w tamtych czasach słowo, obchodząc jak gdyby konwencję przyzwoitości: Kiedy-ć powiedzieć to, na coś zasłużył,Przy ludziach trudno, abym się nie dłużył,Ieśli (twój) dowcip domyślny i żartki,Egzorcyzm czytaj po kraju tej kartki. J.A. Morsztyn, Na jednego Przed nim akrostychy stosowali m.in. Adam Świnka, Władysław z Gielniowa i Jan Kochanowski. Przykładem zastosowania omawianego środka jest też Acrostichis własnego wyobrażenia kniaża wielkiego moskiewskiego . Czeski poeta Richard Weiner zastosował akrostych w tomiku Mezopotamia. MEškám tě Františku čepobití dávno už tě shání Slyšíš JE?ZOstra tedy, honem, polními pěšinaMIPOzor však pozor na tajná andělská tenaTATAkovou potutelnou cestou nejdéle naslePOMIlost totiž nedbá vnadidel ale dělej BrZOJEstli se Františku budeme před slepotou třást pak dojista zbloudíME.Richard Weiner, Mezopotamie Rozbudowany akrostych w komediach Volpone i Alchemik zastosował elżbietański poeta i dramaturg Ben Jonson. T he sickness hot, a master quit, for fear,H is house in town, and left one servant there;E ase him corrupted, and gave means to knowA Cheater, and his punk; who now brought low,L eaving their narrow practice, were becomeC ozeners at large; and only wanting someH ouse to set up, with him they here contract,E ach for a share, and all begin to act.M uch company they draw, and much abuse,I n casting figures, telling fortunes, news,S elling of flies, flat bawdry with the stone,T ill it, and they, and all in fume are gone.Ben Jonson, The Alchemist Akrostych został wykorzystany w serialu Stawka większa niż życie. Pierwsze litery nazwisk czterech niemieckich zbrodniarzy wojennych tworzyły nazwisko ich rzekomego, w rzeczywistości nieistniejącego zwierzchnika, gruppenführera Wolfa. (pl)
- Akrostikon (från grekiska ακρόσςτιχον, akróstichon) eller namndikt är en dikt där begynnelsebokstäverna (mer sällan slutbokstäverna) i varje rad tillsammans bildar ett ord eller en mening. Akrostikon förekom redan i antiken och var på modet i Sverige under 1600-talet. Ett akrostikon är till formen ett enkelt korsord, och benämningen används också för korsord som endast har ett lodrätt lösningsord. (sv)
- Акровірш (грец. ακρος — зовнішній, середній, лат. versus — повтор, поворот) також інколи акростих (грец. ακρος — крайній і грец. ατιχος — віршований рядок) — твір комбінаторної поезії, вірш, в якому перші літери кожного рядка, прочитувані згори вниз, утворюють слово або речення, найчастіше — ім'я того, кому присвячується акровірш. Наприклад: у вірші Володимира Самійленка (1864—1925) «Україна» початкові літери рядків складають слово Украіна (назва Украіна інколи вживалася тоді поряд з назвою Україна). У мене є одно кохання, Котре не зраджу я вовік; Росло воно не день, не рік, А ізо мною виростало І квіткою рясною стало… Не одцвіте моє кохання, А буде в серці до сконання. Іноді в акровірші зашифровується ім'я його автора. Зародився в античну добу, побутував в часи еллінізму, Ренесансу, бароко, в період нової та . В Україні відомий від XVI ст. (присвята-сентенція в латиномовнїй «Еклозі» Г. Чуя). Значна частина акровіршів українських поетів доби бароко, серед яких найпомітнішим є Іван Величковський, опублікована у збірниках «Аполлонова лютня. Київські поети XVII—XVIII ст.» (Київ, 1982), «Українська література XVII ст.» (Київ, 1987) та інші. У XIX ст. чимало оригінальних акровіршів створив Леонід Глібов. Наприклад, його вірш «Буря»: Хуртовина скажена в'ється в полі. Аж свище вітер. Вже нема доріг. Й провідний дзвін ніхто б учуть не зміг, Жадання повний вдома буть, — ніколи! Инакше, як до хаоса сваволі, Вести не може божевільний сніг. Елегій чарівних та знання любих втіх Уже не знати нам у сніговім околі. Кривавий розіп'явсь над світом смог, Розпуста з голодом ведуть танок… А нам?.. Чи жде нас де краси країна? І глас роздавсь, мов великодній дзвін: «'Надії промінь я — не труп, не тінь, А край краси і правди — Україна!» Подеколи аналогічну функцію у вірші, названому Іваном Величковським «пресікаємим», виконують кінцеві літери або внутрішні (мезостих). У поетичному епосі "Діяння небожителів" (2011) Віктор Гребенюк скомпонував Слово 24 ("Хресна дорога єднання") як вінок сонетів, у магістралі якого прочитується акровірш "Щоб усі були одно" - цитата з Ів.17:20. Використовується також у загадках. Також є акровірш, який використовує шифр Цезаря: Шехойка мсєс нзізр, Обдйха мсес нзізр. К жрв пй тусійх Дзі расєс псізм. (uk)
- Акрости́х (др.-греч. ἀκρο-στῐχίς, ἀκρο-στῐχίδος, ἀκρο-στιχίδα от ἄκρος — край + στίχος — ряд, линия, стихотворная строка; славянское: краегране́сіе краестро́чіе):
* 1) осмысленный текст (слово, словосочетание или предложение), сложенный из начальных букв каждой строки стихотворения;
* 2) литературная форма, стихотворение, в котором некоторые (как правило, первые) буквы каждой строки составляют осмысленный текст (слово, словосочетание или предложение). (ru)
- 離合詩為文字型態的一種短詩類型，由單一字或多字或字母，以邏輯的方式來組成詩文的某部分。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- المتوجة أو المُطَرَّزة هي قصيدة ذات ترتيب خاص تشكل فيها الحروف الأولى لأحد المصراعين أو كليهما كلاماً مفهوماً. (ar)
- Ακροστιχίδα ονομάζεται το είδος του ποιήματος, όπου τα αρχικά γράμματα των στίχων ή των στροφών του σχηματίζουν μια ενδεικτική λέξη ή φράση ακόμα και το αλφάβητο. (el)
- Akrostiko estas poemo kies komencaj, mezaj aŭ finaj literoj de ĉiuj versoj, legate vertikale, formas vorton (ĝenerale propran nomon), devizon, moton aŭ ideon. Vidu ekzemplon de Poul Thorsen pri Marĝorie Bulton: Mire mi sentis unua-ekvide:Ambaŭ nin konas tre bone.Rave mi, longe de vi izolite,Ĝuis vin frande -- platone. Ofte vi venis en versoj vizite,Restis por senviakoneInter Teneraj Sonetoj meriteEkstravaganci ĉi-dome. Baŭmas surtable sen ĝen' surogato:Ulo al kiu vi farasLibro-altaron por mis-adorado. Tute trompita mi starasOrfa kun ĉi serenado,Nuda eĉ pli ol la kato! (eo)
- Akrostikoa (grezierazko ἄκρος akros, muturra, eta στίχος stikhos, lerroa edo bertsoa), olerki bat da, non bertso bakoitzeko hasierako, erdiko edo amaierako hizkiek, bertikalean irakurriak, hitz edo esaldi bat eratzen duten. Hedapenez, akrostiko, hizki horiek osaturiko hitzari ere deitzen zaio. Literatura asmakuntza hau, bereziki, forma bihurrienak gehien erabili diren garaietan hedatu da, literatura barrokoan kasu. (eu)
- Un acróstico (del griego ákros: extremo, y stikhos: línea, verso o estructura) es una composición poética o prosaica en la que las letras iniciales, medias o finales de cada verso u oración, son leídas en sentido vertical y forman un vocabulario o una locución. Por extensión se llama también acróstico a la palabra o frase formada con la composición acróstica.Contiene letras (al inicio,en medio o al final de sus versos)con las que se puede formar una palabra o una frase. (es)
- Akrostik adalah sebuah bait (atau bentuk penulisan lain) dimana huruf pertama (atau silabel, atau kata) dari setiap baru (atau paragraf, atau unsur lain dalam teks tersebut) menampilkan sebuah kata, pesan, atau abjad. Kata tersebut berasal dari kata Prancis acrostiche dari kata Latin pasca-klasik acrostichis, dari kata ἀκροστιχίς, dari kata Yunani kuno ἄκρος dan στίχος "verse". (in)
- Un acrostiche, du grec akrostikhos (akros, haut, élevé et stikhos, le vers), est un poème, une strophe ou une série de strophes fondés sur une forme poétique consistant en ce que, lues verticalement de haut en bas, la première lettre ou, parfois, les premiers mots d'une suite de vers composent un mot ou une expression en lien avec le poème. (fr)
- 折句（おりく、 英: acrostic）とは、ある一つの文章や詩の中に、別の意味を持つ言葉を織り込む言葉遊びの一種。句頭を利用したものがほとんどである。 (ja)
- Un acrostico (dal greco tardo ἀκρόστιχον, composto di ἄκρον, «estremo» e στίχος, «verso») è un componimento poetico o un'altra espressione linguistica in cui le lettere o le sillabe o le parole iniziali di ciascun verso formano un nome o una frase. (it)
- 이합체시(離合體詩)는 시의 형식의 한 종류로, 각 구의 첫글자를 조합하면 다른 뜻의 말이 나타나는 것을 말한다. 이명으로는 세로드립이 있으나, 표준어가 아니다. 서양권에서는 Acrostic(어크로스틱)이라 불리며 주로 시를 작성하는데 쓰인다. 강제 글쓰기 법(constrained writing) 중 하나로 기억법 중 하나로 쓰이기도 한다. 서양권 어크로스틱 중 유명한 것으로 그리스의 환호문 "하느님의 아들이자 구세주이신 예수 그리스도"(Ιησούς Χριστός, Θεού Υιός, Σωτήρ 예수스 크리스토스 테우 휘오스 소테르)로 각 단어의 첫 글자를 따 조합하면 익투스(ΙΧΘΥΣ)가 된다. 일본에서도 오리쿠(일본어: 折句)라고 해서 마찬가지로 시의 용법 중 하나로 쓰이고 있다. (ko)
- Na versificação, um acróstico é qualquer composição poética na qual certas letras de cada verso, quando lidas em outra direção e sentido, formam uma palavra ou frase. (pt)
- Akrostikon (från grekiska ακρόσςτιχον, akróstichon) eller namndikt är en dikt där begynnelsebokstäverna (mer sällan slutbokstäverna) i varje rad tillsammans bildar ett ord eller en mening. Akrostikon förekom redan i antiken och var på modet i Sverige under 1600-talet. Ett akrostikon är till formen ett enkelt korsord, och benämningen används också för korsord som endast har ett lodrätt lösningsord. (sv)
- Акрости́х (др.-греч. ἀκρο-στῐχίς, ἀκρο-στῐχίδος, ἀκρο-στιχίδα от ἄκρος — край + στίχος — ряд, линия, стихотворная строка; славянское: краегране́сіе краестро́чіе):
* 1) осмысленный текст (слово, словосочетание или предложение), сложенный из начальных букв каждой строки стихотворения;
* 2) литературная форма, стихотворение, в котором некоторые (как правило, первые) буквы каждой строки составляют осмысленный текст (слово, словосочетание или предложение). (ru)
- 離合詩為文字型態的一種短詩類型，由單一字或多字或字母，以邏輯的方式來組成詩文的某部分。 (zh)
- Un acròstic és una composició poètica en què les lletres que ocupen determinats llocs (per exemple: les lletres inicials de cada vers) formen una paraula o frase. Pot haver-hi dues intencions darrere d'un acròstic: lúdica (fer un joc de paraules) o amagar un missatge secret dins el poema. En aquest sentit trobem acròstics a la poesia amorosa i a la Bíblia. Per exemple, un acròstic per a la paraula "farina" podria ser: (ca)
- Akrostich [akrostych] (dříve také akrostych, z řeckého akrostichon, složeniny z akros, „krajní“ a stichos, „verš“) je báseň, v níž počáteční písmena, slabiky nebo slova každého verše nebo sloky tvoří slovo, jméno nebo větu, které se také mohou nazývat „akrostich“. Častým obsahem akrostichu je jméno adresáta básně nebo básníka samotného, v hebrejsky psané biblické poezii se často vyskytují akrostichy, které nevytvářejí žádnou větu, ale pouze sledují pořadí písmen hebrejské abecedy (viz např. Kniha nářků). (cs)
- An acrostic is a poem or other word composition in which the first letter (or syllable, or word) of each new line (or paragraph, or other recurring feature in the text) spells out a word, message or the alphabet. The term comes from the French acrostiche from post-classical Latin acrostichis, from Koine Greek ἀκροστιχίς, from Ancient Greek ἄκρος "highest, topmost" and στίχος "verse". As a form of constrained writing, an acrostic can be used as a mnemonic device to aid memory retrieval. When the last letter of each new line (or other recurring feature) forms a word it is called a telestich; the combination of an acrostic and a telestich in the same composition is called a double acrostic (e.g. the first-century Latin Sator Square). (en)
- Ein Akrostichon (von altgriechisch ἄκρος ákros, ‚Spitze‘, und στίχος stíchos ‚Vers‘, ‚Zeile‘) ist ein Gedicht (meist in Versform), bei dem die Anfänge von Wort- oder Versfolgen (Buchstaben bei Wortfolgen oder Wörter bei Versfolgen, auch Anfangssilben) hintereinander gelesen einen eigenen Sinn, beispielsweise einen Namen oder einen Satz, ergeben. Die deutsche Bezeichnung für diese literarische Form ist Leistenvers oder Leistengedicht. (de)
- Een acrostichon (ook: naamdicht of lettervers) is een gedicht waarvan bepaalde, meestal de eerste, letters van iedere regel of strofe, achter elkaar gelezen zelf ook een woord of zin vormen. Betreft het niet de eerste, maar de middelste letters, spreekt men ook wel van een mesostichon. Het woord acrostichon is een samenvoeging van de Griekse woorden akros (uítstekend) en stichos (rij, vers). Het boek Klaagliederen in de Bijbel is bijna geheel in de vorm van het acrostichon gebouwd op het 5de hoofdstuk na. (nl)
- Akrostych (gr. akróstichos od ákros – zewnętrzny, szczytowy, końcowy i stíchos – wiersz) – utwór wierszowany, w którym niektóre z kolumn liter, sylab lub wyrazów dają dodatkowo całe wyrazy, frazy lub zdania. Kolumny takie mogą być czytane w dół, w górę, lub naprzemiennie. Najczęściej takie kolumny są tworzone przez pierwsze lub ostatnie litery kolejnych wersów, lub też mogą być określane poprzez tzw. średniówkę, czyli inne elementy podziału wewnątrzwierszowego. Akrostychy można również tworzyć innymi metodami, np. wykorzystując te same elementy kolejnych zwrotek. Odmianą akrostychu jest abecedariusz, w którym kolejne wersy zaczynają się kolejnymi literami alfabetu. (pl)
- Акровірш (грец. ακρος — зовнішній, середній, лат. versus — повтор, поворот) також інколи акростих (грец. ακρος — крайній і грец. ατιχος — віршований рядок) — твір комбінаторної поезії, вірш, в якому перші літери кожного рядка, прочитувані згори вниз, утворюють слово або речення, найчастіше — ім'я того, кому присвячується акровірш. Наприклад: у вірші Володимира Самійленка (1864—1925) «Україна» початкові літери рядків складають слово Украіна (назва Украіна інколи вживалася тоді поряд з назвою Україна). Іноді в акровірші зашифровується ім'я його автора. Використовується також у загадках. (uk)
|
