| dbo:abstract
|
- In 1257, a catastrophic eruption occurred at the Samalas volcano on the Indonesian island of Lombok. The event had a probable Volcanic Explosivity Index of 7, making it one of the largest volcanic eruptions during the current Holocene epoch. It left behind a large caldera that contains Lake Segara Anak. Later volcanic activity created more volcanic centres in the caldera, including the Barujari cone, which remains active. The event created eruption columns reaching tens of kilometres into the atmosphere and pyroclastic flows that buried much of Lombok and crossed the sea to reach the neighbouring island of Sumbawa. The flows destroyed human habitations, including the city of Pamatan, which was the capital of a kingdom on Lombok. Ash from the eruption fell as far as 340 kilometres (210 mi) away in Java; the volcano deposited more than 10 cubic kilometres (2.4 cu mi) of rocks and ash. The aerosols injected into the atmosphere reduced the solar radiation reaching the Earth's surface, causing a volcanic winter and cooling the atmosphere for several years. This led to famines and crop failures in Europe and elsewhere, although the exact scale of the temperature anomalies and their consequences is still debated. The eruption may have helped trigger the Little Ice Age, a centuries-long cold period during the last thousand years. Before the site of the eruption was known, an examination of ice cores around the world had detected a large spike in sulfate deposition from around 1257 providing strong evidence of a large volcanic eruption occurring at that time. In 2013, scientists linked the historical records about Mount Samalas to these spikes. These records were written by people who witnessed the event and recorded it on the , a document written on palm leaves. (en)
- Der Ausbruch des Samalas 1257 war eine sehr große Vulkaneruption des neben dem Rinjani gelegenen Schichtvulkans Samalas auf der indonesischen Insel Lombok. Der Ausbruch zählt zu den gewaltigsten phreatomagmatischen Explosionen der letzten 7000 Jahre und hatte weitreichende Auswirkungen auf das Weltklima. Durch die Eruption wurde etwa zehnmal mehr Schwefel freigesetzt als beim Ausbruch des indonesischen Vulkans Krakatau 1883. (de)
- Samalasko erupzioa 1257an Lombok uhartean izandako erupzio bolkanikoa izan zen. Bere VEI 7tan estimatzen dute, Holozenoko nagusienetariko bat izanda. Hodei piroklastikoak sortu zituen, atmosferan hamarnaka kilometro eta Lombok zati handi bat lurperatu eta itsasoa zeharkatu zuten fluxu piroklastikoak, ondoko Sumbawa uhartera ere iritsi zirenak. Fluxuek giza kokaleku asko suntsitu zituzten, hiri mitikoa barne, orduko Lombokeko Erresumako hiriburua zena. Errautsa 340 kilometroko distantziara erori zen Javan, non sumendiak 10 kilometro kubiko harkaitz eta errauts baino gehiago utzi zituen. Lekukoek Babad Lombok-en, palmondo-orrietan idatzitako dokumentu batean, erupzioa erregistratu zuten. sortu zuen galdara handi bat utzi zuen. Ondorengo jarduera bolkanikoak zentro bolkaniko gehiago sortu zituen galdaran, oraindik ere aktibo dagoen Barujari izeneko konoa barne. Atmosferan injektatutako aerosolek Lurrera iristen zen eguzki-erradiazioa murriztu zuten, hainbat urtez atmosfera hoztuz eta Europan eta beste leku batzuetan goseteak eta uzta-galerak eraginez (nahiz eta oraindik tenperatura-anomalien eta horien ondorioen magnitude zehatza eztabaidatu). Baliteke erupzioak Izotz Aro Txikia sortzen lagundu izana, azken mila urteetan mendeetan iraun duen aldi hotza. Erupzioaren lekua ezagutu baino lehen, mundu osoko izotz-nukleoen azterketa batek gailur handi bat aurkitu zuen 1257 inguruko sulfato-deposizioan, munduko lekuren batean sumendi-erupzio handi bat gertatu zelako ebidentzia sendoa emanez. 2013an, zientzialariek Samalas mendiaren gaineko erregistro historikoak gailur horiekin lotu zituzten. (eu)
- En 1257 se produjo una erupción catastrófica en el volcán Samalas, en la isla indonesia de Lombok. El evento tuvo un índice de explosividad volcánica probable de 7, convirtiéndola en una de las mayores erupciones volcánicas del Holoceno actual. Creó columnas de erupción que alcanzaron decenas de kilómetros en la atmósfera y flujos piroclásticos que enterraron gran parte de Lombok y cruzaron el mar para llegar a la isla vecina de Sumbawa. Los flujos destruyeron los asentamientos humanos, incluida la ciudad de Pamatan, que era la capital de un reino en Lombok. La ceniza de la erupción cayó hasta 340 kilómetros de distancia en Java; el volcán depositó más de 10 kilómetros cúbicos de rocas y cenizas. La erupción fue presenciada por personas que la registraron en el Babad Lombok, un documento escrito en hojas de palmera. Dejó una gran caldera que contiene el lago Segara Anak. La actividad volcánica posterior creó más centros volcánicos en la caldera, incluido el cono de Barujari, que sigue activo. Los aerosoles inyectados en la atmósfera redujeron la radiación solar que llegaba a la superficie de la Tierra, enfriando la atmósfera durante varios años y provocando hambrunas y pérdidas de cosechas en Europa y otros lugares, aunque todavía se debate la magnitud exacta de las anomalías de temperatura y sus consecuencias. La erupción puede haber contribuido a desencadenar la Pequeña Edad de Hielo, un período frío de siglos de duración durante los últimos mil años. Antes de que se conociera el lugar de la erupción, un examen de los núcleos de hielo de todo el mundo había encontrado un gran pico en la deposición de sulfato alrededor de 1257, proporcionando una fuerte evidencia de que se había producido una gran erupción volcánica en algún lugar del mundo. En 2013, los científicos relacionaron los registros históricos sobre el monte Samalas con estos picos. (es)
- L'éruption du Samalas en 1257 est l'événement volcanique le plus important des temps historiques, et peut-être de l'Holocène. Le Samalas était situé sur l'île de Lombok, en Indonésie. Les sulfates de cette éruption gigantesque occasionnent un hiver volcanique, c'est-à-dire un bref épisode de refroidissement climatique, qui a un lourd impact sur les sociétés humaines. Le volcan s'effondre au terme de l'éruption, formant la caldeira Segara Anak, qui est devenue un lac. L'existence d'une éruption majeure (indice d'explosivité volcanique 7) à cette date est d'abord attestée par des preuves indirectes : les sulfates et cendres décelés dans les carottes de glace et les indicateurs paléoclimatiques, comme les cernes de croissance des arbres montrant la période froide qui en résulte. L'identification du site impliqué est une préoccupation des volcanologues pendant plus de 30 ans. Finalement, au début des années 2010, l'éruption est formellement localisée sur le site indonésien. L'étude sur le terrain peut alors décrire le déroulement détaillé de l'éruption. L'étude des textes apporte aussi des informations, car des témoignages écrits de l'éruption sont découverts dans des manuscrits javanais jusque-là peu étudiés. L'ampleur exacte des conséquences de l'éruption sur les sociétés humaines reste un sujet d'étude actif, où beaucoup d'hypothèses sont avancées. Son lien éventuel avec le basculement de l'optimum climatique médiéval vers le petit âge glaciaire reste à prouver. (fr)
- Gunung Samalas meletus pada tahun 1257 M di Lombok, Indonesia. Letusan ini diperkirakan mencapai skala 7 dalam Volcanic Explosivity Index, menjadikannya salah satu letusan gunung berapi terbesar pada masa Holosen. Letusan ini menghasilkan kolom erupsi setinggi puluhan kilometer ke atmosfer serta aliran piroklastik yang mengubur hampir seluruh Pulau Lombok. Sebagian material piroklastik bahkan mencapai Pulau Sumbawa di seberang. Aliran piroklastik ini menghancurkan pemukiman-pemukiman penduduk, termasuk Pamatan, yang kala itu menjadi ibu kota sebuah kerajaan di Lombok. Jejak abu dari letusan ini terdeteksi hingga sejauh 340 kilometer (210 mi) di Pulau Jawa. Total material abu dan bebatuan yang dimuntahkan dalam letusan ini mencapai lebih dari 10 kilometer kubik (2,4 cu mi). Kejadian ini terekam di dalam naskah lontar . Letusan ini menyisakan sebuah kaldera besar yang kini berisi Danau Segara Anak. Aktivitas kegunungapian pada masa berikutnya menciptakan lebih banyak pusat-pusat vulkanis di dalam kaldera tersebut, termasuk Puncak Barujari, yang masih aktif hingga sekarang. Semburan aerosol yang dihasilkan oleh letusan ini memenuhi udara dan mengurangi radiasi matahari yang menggapai permukaan bumi. Hal ini menyebabkan selama beberapa tahun hingga menyebabkan kegagalan panen dan kelaparan di Eropa serta belahan bumi lainnya, meskipun tingkat keparahan anomali temperatur beserta dampaknya masih diperdebatkan. Ada kemungkinan bahwa letusan ini memicu terjadinya Zaman Es Kecil yang berlangsung selama berabad-abad. Sebelum situs letusan ini diketahui, dalam pengujian terhadap sampel pengeboran es dari berbagai belahan dunia, ditemukan peningkatan besar-besaran deposit sulfat pada sekitar tahun 1257, yang menjadi bukti kuat adanya letusan gunung berapi di suatu tempat. Barulah pada tahun 2013, ilmuwan menghubungkan catatan sejarah mengenai Gunung Samalas dengan temuan ini. (in)
- L'eruzione del vulcano Samalas, facente parte del complesso vulcanico del Monte Rinjani (sull'isola indonesiana di Lombok), del 1257, fu una delle eruzioni più violente avvenute durante l'Olocene, con un indice di esplosività vulcanica stimato essere pari a 7. Si trattò quindi di un evento di tipo ultra-pliniano: generò colonne eruttive alte decine di chilometri e flussi piroclastici che ricoprirono gran parte dell'isola e addirittura attraversarono il tratto di mare che separa Lombok dalla vicina isola di Sumbawa. I flussi distrussero un gran numero di insediamenti umani, inclusa la città di Pamatan, che era la capitale di un regno su Lombok. La cenere dell'eruzione arrivò fino a Giava a 340 km di distanza; il vulcano depositò più di 10 chilometri cubi di rocce e cenere. La testimonianza dell'eruzione fu registrata sul , un documento scritto su foglie di palma. In seguito all'esplosione si formò una grande caldera, che contiene il lago Segara Anak. L'attività vulcanica successiva ha poi creato nuovi centri vulcanici all'interno della caldera, incluso il cono Barujari, che rimane attivo. Gli aerosol iniettati nell'atmosfera ridussero la radiazione solare che raggiungeva la superficie terrestre, raffreddando l'atmosfera per diversi anni e portando a carestie e cattivi raccolti in Europa e altrove, sebbene l'esatta portata delle anomalie di temperatura e delle loro conseguenze sia ancora fonte di dibattito. L'eruzione potrebbe aver contribuito ad innescare la piccola era glaciale, un periodo di temperature più basse della media durato alcuni secoli. Prima che il sito dell'eruzione fosse noto, un esame delle carote di ghiaccio in tutto il mondo aveva trovato un picco nella deposizione di solfati intorno al 1257, fornendo una forte evidenza di una grande eruzione vulcanica avvenuta da qualche parte nel mondo. Nel 2013, gli scienziati trovarono il collegamento tra i documenti storici sul Monte Samalas e questi picchi. (it)
- Самалас — згаслий вулкан на острові Ломбок, що входить в комплекс Ринджані, в індонезійській провінції Західна Південно-Східна Нуса. Останнє виверження було в 1257 році. Це виверження за деякими оцінками серйозно вплинуло (за іншими даними — тільки обтяжило вже існуючу ситуацію) на клімат на всієї Землі в 1257 і 1258 році. Воно вважається одним з найбільших за останні 7000 років. За викидами попелу він у вісім разів перевершив Кракатау (1883 рік) і вдвічі Тамбора (1815 рік). Нині від вулкана залишилося тільки озеро кратера, що становить завширшки 6,5 кілометра, глибиною 800 метрів. (uk)
- Са́малас — вулкан на острове Ломбок, входивший в комплекс Ринджани, в Индонезийской провинции Западные Малые Зондские острова. Последнее извержение 1257 года полностью уничтожило вулканическую постройку вулкана, сформировав современную кальдеру Ринджани. Сегодня от вулкана осталось лишь кратерное озеро, составляющее сейчас в ширину 6,5 километра и глубиной 800 метров. Это извержение серьёзно повлияло на климат на всей Земле в 1257 и 1258 году. Оно считается одним из крупнейших за последние 7000 лет. По выбросам вулканического пепла он в восемь раз превзошёл Кракатау (1883 год) и вдвое Тамбора (1815 год). Результатом также стала повышенная кислотность в слое льда 1259 года Гренландии и Антарктиды. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Der Ausbruch des Samalas 1257 war eine sehr große Vulkaneruption des neben dem Rinjani gelegenen Schichtvulkans Samalas auf der indonesischen Insel Lombok. Der Ausbruch zählt zu den gewaltigsten phreatomagmatischen Explosionen der letzten 7000 Jahre und hatte weitreichende Auswirkungen auf das Weltklima. Durch die Eruption wurde etwa zehnmal mehr Schwefel freigesetzt als beim Ausbruch des indonesischen Vulkans Krakatau 1883. (de)
- Самалас — згаслий вулкан на острові Ломбок, що входить в комплекс Ринджані, в індонезійській провінції Західна Південно-Східна Нуса. Останнє виверження було в 1257 році. Це виверження за деякими оцінками серйозно вплинуло (за іншими даними — тільки обтяжило вже існуючу ситуацію) на клімат на всієї Землі в 1257 і 1258 році. Воно вважається одним з найбільших за останні 7000 років. За викидами попелу він у вісім разів перевершив Кракатау (1883 рік) і вдвічі Тамбора (1815 рік). Нині від вулкана залишилося тільки озеро кратера, що становить завширшки 6,5 кілометра, глибиною 800 метрів. (uk)
- In 1257, a catastrophic eruption occurred at the Samalas volcano on the Indonesian island of Lombok. The event had a probable Volcanic Explosivity Index of 7, making it one of the largest volcanic eruptions during the current Holocene epoch. It left behind a large caldera that contains Lake Segara Anak. Later volcanic activity created more volcanic centres in the caldera, including the Barujari cone, which remains active. (en)
- En 1257 se produjo una erupción catastrófica en el volcán Samalas, en la isla indonesia de Lombok. El evento tuvo un índice de explosividad volcánica probable de 7, convirtiéndola en una de las mayores erupciones volcánicas del Holoceno actual. Creó columnas de erupción que alcanzaron decenas de kilómetros en la atmósfera y flujos piroclásticos que enterraron gran parte de Lombok y cruzaron el mar para llegar a la isla vecina de Sumbawa. Los flujos destruyeron los asentamientos humanos, incluida la ciudad de Pamatan, que era la capital de un reino en Lombok. La ceniza de la erupción cayó hasta 340 kilómetros de distancia en Java; el volcán depositó más de 10 kilómetros cúbicos de rocas y cenizas. (es)
- Samalasko erupzioa 1257an Lombok uhartean izandako erupzio bolkanikoa izan zen. Bere VEI 7tan estimatzen dute, Holozenoko nagusienetariko bat izanda. Hodei piroklastikoak sortu zituen, atmosferan hamarnaka kilometro eta Lombok zati handi bat lurperatu eta itsasoa zeharkatu zuten fluxu piroklastikoak, ondoko Sumbawa uhartera ere iritsi zirenak. Fluxuek giza kokaleku asko suntsitu zituzten, hiri mitikoa barne, orduko Lombokeko Erresumako hiriburua zena. Errautsa 340 kilometroko distantziara erori zen Javan, non sumendiak 10 kilometro kubiko harkaitz eta errauts baino gehiago utzi zituen. (eu)
- L'éruption du Samalas en 1257 est l'événement volcanique le plus important des temps historiques, et peut-être de l'Holocène. Le Samalas était situé sur l'île de Lombok, en Indonésie. Les sulfates de cette éruption gigantesque occasionnent un hiver volcanique, c'est-à-dire un bref épisode de refroidissement climatique, qui a un lourd impact sur les sociétés humaines. Le volcan s'effondre au terme de l'éruption, formant la caldeira Segara Anak, qui est devenue un lac. (fr)
- Gunung Samalas meletus pada tahun 1257 M di Lombok, Indonesia. Letusan ini diperkirakan mencapai skala 7 dalam Volcanic Explosivity Index, menjadikannya salah satu letusan gunung berapi terbesar pada masa Holosen. Letusan ini menghasilkan kolom erupsi setinggi puluhan kilometer ke atmosfer serta aliran piroklastik yang mengubur hampir seluruh Pulau Lombok. Sebagian material piroklastik bahkan mencapai Pulau Sumbawa di seberang. Aliran piroklastik ini menghancurkan pemukiman-pemukiman penduduk, termasuk Pamatan, yang kala itu menjadi ibu kota sebuah kerajaan di Lombok. Jejak abu dari letusan ini terdeteksi hingga sejauh 340 kilometer (210 mi) di Pulau Jawa. Total material abu dan bebatuan yang dimuntahkan dalam letusan ini mencapai lebih dari 10 kilometer kubik (2,4 cu mi). (in)
- L'eruzione del vulcano Samalas, facente parte del complesso vulcanico del Monte Rinjani (sull'isola indonesiana di Lombok), del 1257, fu una delle eruzioni più violente avvenute durante l'Olocene, con un indice di esplosività vulcanica stimato essere pari a 7. Si trattò quindi di un evento di tipo ultra-pliniano: generò colonne eruttive alte decine di chilometri e flussi piroclastici che ricoprirono gran parte dell'isola e addirittura attraversarono il tratto di mare che separa Lombok dalla vicina isola di Sumbawa. I flussi distrussero un gran numero di insediamenti umani, inclusa la città di Pamatan, che era la capitale di un regno su Lombok. La cenere dell'eruzione arrivò fino a Giava a 340 km di distanza; il vulcano depositò più di 10 chilometri cubi di rocce e cenere. (it)
- Са́малас — вулкан на острове Ломбок, входивший в комплекс Ринджани, в Индонезийской провинции Западные Малые Зондские острова. Последнее извержение 1257 года полностью уничтожило вулканическую постройку вулкана, сформировав современную кальдеру Ринджани. Сегодня от вулкана осталось лишь кратерное озеро, составляющее сейчас в ширину 6,5 километра и глубиной 800 метров. (ru)
|
.png?width=300)
.png?width=300){kind=link}
.png){kind=link}