Aurora

Diwar-benn an doueez roman eo ar pennad-mañ. Ur pennad Aurora (anv-badez)‎ zo ivez. Evit sterioù all ar ger, gwelit Aurora (disheñvelout).

Aurora eo doueez tarzh-an-deiz gant ar Romaned. Klotañ a ra gant Eos mojennoù Hellaz, hag Ushas gant an Hindoued.

Bemdez e tifluk da nijal dre an oabl, da gemenn ar beure nevez. C'hoar eo da Sol, an heol, ha da Luna, al loar. Un toullad mat a briedoù he deus, ha pevar mab, ar Pevar Avel, a zo kar da Anemoi Hellaz, evit pevar c'horn an oabl.

Aquilo, pe Septentrio, avel an hanternoz, a zo Boreas e gregach;
Auster, avel ar c’hreisteiz, a zo Notos e gregach;
Favonius, avel ar c’huzh-heol, a zo Zefiros;
Volturnus, avel ar sav-heol, a zo Euros.

Ur serc'heg dezhi e oa Titonus, ha goulenn a reas Aurora digant Zeus reiñ dezhañ bezañ divarvel, met ankouaat a reas goulenn ar yaouankiz peurbadel war un dro. Hag ar paourkaezh Titonus a zalc'h da goshaat, ha da goshaat.

Lennegezh

Meneget eo an doueez e meur a oberenn:

E galleg

Gant Pierre de Ronsard:
- e-barzh Les Amours de Cassandre (1552)

Et si voudrais que cette nuit encore

Fut éternelle, et que jamais l’Aurore

Pour m’éveiller ne rallumât le jour.

- er sonedenn a grog gant De ses cheveux la roussoyante Aurore...

E saozneg

gant Shakespeare e Romeo and Juliet (i.i), ma lavar Montague eus e vab Romeo :

But all so soon as the all-cheering sun

Should in the furthest east begin to draw

The shady curtains from Aurora's bed,

Away from the light steals home my heavy son...

gant Alfred Tennyson en e varzhoneg "Tithonus".

Liamm diavaez

Aurora en Encyclopædia Mythica