Харальд I Хорфагер

Харальд I Хорфагер
нарв.: Haraldr hárfagri
1-ы манарх Нарвегіі[d] 872 — 1928
Пераемнік	Эйрык Крывавая Сякера
Нараджэнне	850 Вестфал, Эстланд, Нарвегія
Смерць	933 Ругалан, Нарвегія
Род	Род Харальда I Прыгожавалосага[d] і Інглінгі
Бацька	Хальвдан Чорны[d]
Маці	Рагнхільда Сігурдсдацір
Жонка	Гіда Эйрыксдоцір, Åsa Håkonsdatter[d], Сванхільда Эйстэйндотэр[d], Ragnhild Eiriksdatter[d], Åshild Ringsdatter[d] і Snøfrid Svåsesdotter[d]
Дзеці	Эйрык Крывавая Сякера, Хокан I Добры, Halfdan Haraldsson the Black[d], Б’ёрн Мараход[d], Olaf Haraldsson Geirstadalf[d], Halvdan Hålegg[d], Guttorm Haraldsson[d], Halfdan Hvide (?)[d], Sigrød Haraldsson[d], Ålov Haraldsdotter[d], Rørek Haraldsson[d], Sigtrygg Haraldsson[d], Frode Haraldsson[d], Torgils Haraldsson[d], Ragnar Rykkel[d], Sigurd Rise[d], Gudrød Ljome[d], Ragnvald Rettilbein, King of Hadeland[d], Ulfljotr Haraldsson[d], Gudrød Skirja[d], Ring, King in Hedemarken and Gundbransdalen[d], Dag Haraldsson[d], Ingegard (?)[d] і Ingeborg (?)[d]
Веравызнанне	скандынаўскае язычніцтва[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Харальд I Хорфагер (стар.-сканд.: Haraldr hárfagri, нарв.: Harald I Hårfagre; каля 850 — каля 933) — Хальвдана Чорнага, конунг Вестфальда, першы кароль Нарвегіі. Прадстаўнік роду Інглінгаў, родапачынальнік дынастычнай галіны Хорфагераў, якая кіравала Нарвегіяй да XIV стагоддзя. Сын дробнага конунга з роду Інглінгаў. Згодна з сагамі, чарада перамог Харальда над мясцовымі хеўдынгамі ўвянчалася вялікай бітвай пад Хафрсфіёрдам (каля 872 года), пасля якой ён стаў называць сябе «кіраўніком нарвежцаў». Менавіта тады ўвайшоў ва ўжытак тапонім «Нарвегія» (што значыць «паўночны шлях»).

Літаратура

• Gwyn Jones. A History of the Vikings. Oxford University Press, 2001. ISBN 0192801341. Pages 80–95.