Universidá Llibre de Bruxeles
Universidá Llibre de Bruxeles | |
---|---|
Situación | |
Coordenaes | 50°48′48″N 4°22′56″E / 50.813207°N 4.382222°E |
Datos | |
Tipu | universidá |
Fundación | 1r ochobre 1969 |
Alumnos | 31 606 (2020) |
Emplegaos | 5000 |
Miembru de | IMCC (es) , Top Industrial Managers for Europe (es) , Asociación d'Universidaes Europees, Q97293369 , Brussels University Alliance (en) , Brussels Studies Institute (en) , ORCID, Agence universitaire de la Francophonie (en) y International GLAM Labs Community (en) |
Web oficial | |
La Universidá Llibre de Bruxeles (ULB) ye una universidá belga francófona. Esta institución, creada en 1834, cuenta con cinco premios nobel y una medaya fields y ye una de les universidaes belxicanes más reconocíes, amás de ser bastante cosmopolita, con un 29% d'estudiantes estranxeros.
Orixe
[editar | editar la fonte]La ULB fundar en 1834, mientres la dómina que siguió a la independencia de Bélxica y mientres la cual carecióse una gran desorganización educativa.
Los trés universidaes estatales - Gante, Liexa, Lovaina - pierden delles facultaes. Auguste Baron y Adolphe Quetelet imaxinaron dende 1831 la idea d'una universidá «Llibre». La creación, en 1834, de la Universidá Católica de Mechelen, sol impulsu de los obispos de Bélxica foi'l detonante qu'emburrió al mundu lliberal a reaccionar rápido. L'abogáu Pierre-Théodore Verhaegen, llanzó en xunu de 1834 una llamada a la suscripción en medios lliberales con vistes a la creación d'una universidá llibre que combatiría la intolerancia y los prexuicios. Sicasí rápido avisóse a Verhaegen de lo utópico de los sos proyeutos, sobremanera tratándose d'él, que nun disponía nin de profesores, nin locales, nin dineru. Sicasí nun tuvieron en cuenta l'ayuda del alcalde de Bruxeles, Nicolas-Jean Rouppe, qu'atopó locales nel antiguu palaciu de Charles-Alexandre de Lorraine, na plaza del Muséu. Verhaegen añadió al so proyeutu la Escuela de Medicina y atopó profesores ente los homes d'esperiencia del Muséu de les Ciencies y de les Lletres. La facultá de Derechu foi confiada a profesores voluntarios, como Henri de Brouckère. Finalmente, el 20 de payares de 1834, Auguste Baron, dicía, nel so discursu d'inauguración::
Xuramos inspirar a los nuesos alumnos, sía como quier l'oxetu de la nuesa enseñanza, l'amor práctico de los homes hermanos, ensin distinción de casta, opinión o nación; xuramos enseña-yos a consagrar los sos pensamientos, los sos trabayos, los sos talentos de cara a la felicidá y a la meyora de los sos conciudadanos y de la humanidá...
Sieglu XIX
[editar | editar la fonte]El primer añu universitariu empezó con 38 profesores y 96 estudiantes. Orixinalmente, llevaba'l nome de Universidá Llibre de Bélxica y tenía cuatro facultaes: filosofía y lletres, derechu, ciencies y medicina. A partir de 1836 pasó a llamase Universidá Llibre de Bruxeles.
Mientres la primer metá del sieglu la Ilesia y l'Estáu plantegaben amenaces sobre la universidá, amás de les dificultaes financieres. La llei d'enseñanza cimera de 1835 suprimió la universidá estatal de Lovaina, lo que dexó a la Universidá Católica de Mechelen instalase en dicha ciudá, adquiriendo'l nome d'Universidá Católica de Lovaina. Solo quedaben por tanto dos universidaes estatales (Gante y Liexa), que vieron na ULB una rival que podía reivindicar el monopoliu del llibre pensamientu. Tocantes a los obispos, costába-yos almitir la esistencia d'una universidá que se proclamaba autónoma, escapando asina al so control. La prensa católica atacó la enseñanza desenvuelta en Bruxeles. Verhaegen respondió a estos ataques con un discursu académicu onde proclamaba:
Partiendo de la llibertá d'enseñanza, realizamos la llibertá na enseñanza
Sobrollevando estes querelles, la Universidá Llibre convertir nuna institución reconocida. La población estudiantil aumentaba y en 1842 foi camudáu l'edificiu, instalándose nel Palais Granvelle. En 1861 revisáronse los estatutos y l'artículu 1 diz, dende entós:
El llibre exame ye'l principiu fundador sobre'l cual la Universidá basa la so enseñanza y la so busca. Preconiza, en cuestión de saber, una total llibertá de xuiciu y el refugu del argumentu d'autoridá
En 1873, la universidá abre la so escuela politéunica pa ufiertar una enseñanza práctica.
En 1880, foi la primera en Bélxica que dexó a les muyeres aportar a les clases, concretamente nel so Institutu de Farmacia. Antes d'esto, dalgunes fueron a estudiar al estranxeru, principalmente en facultaes de Medicina. Sicasí nun esistía en Bélxica nenguna restricción llegal no que se refier al accesu de les muyeres a estudios cimeros. Pero tradicionalmente, solo entraben los homes, y sobremanera, nenguna escuela secundaria preparaba a les moces a dichos estudios.
El 7 de xunetu de 1886, una quema destruyó l'ala izquierda del edificiu de la Rue des Sols. La sala académica, la biblioteca y una parte de les coleiciones mineralóxiques sumieron ente les llapaes. La reconstrucción duró seis años.
En 1893, la ULB beneficiar de donaciones d'altu valumbu que dexaron el desenvolvimientu de la Facultá de Medicina: Ernest Solvay dotar d'un Institutu de Psicoloxía enllantáu nel Parque Léopold d'Etterbeek; Raoul Warocqué, d'un Institutu d'Anatomía; Alfred Solvay, pela so parte, venció-y un Institutu d'Hixene Bacteriolóxica.
En 1899 foi creada la Escuela de Ciencies Polítiques y Sociales.
Sieglu XX
[editar | editar la fonte]El Insituto de Socioloxía foi fundáu en 1902. 1904 vio la creación de la Escuela de Comerciu Solvay. El día dempués del empiezu de la Primer Guerra Mundial, que traxo la primer interrupción de les clases de la universidá, ente que Jules Bordet, profesor de la ULB, recibe'l Premiu Nobel de medicina (1919), plantégase la mudanza por cuenta de la falta d'espaciu y a la baltadera del Palais Granvelle. El llugar escoyíu ye la comuña d'Ixelles. Les obres empiecen en 1921 pol edificiu O, inauguráu en 1924. La construcción del edificiu A ye financiada pola Educational Foundation de la Commission for Relief in Belgium (CRB), una organización americana destinada a restaurar la enseñanza universitaria en Bélxica estropiada pola guerra.
Situación actual
[editar | editar la fonte]Parada de Delta pa los campus de Solbosch y Ixelles y parada d'Erasme pal campus de Anderlecht.
La universidá ta enllantada en trés campus: el de Solbosch y el de la Plaine en Ixelles y el de Erasme en Anderlecht. El principal ye'l de Solbosch, qu'acueye l'alministración central y la mayor parte de les facultaes. El de la Plaine acueye la Facultá de Ciencies y l'Institutu de Farmacia. La Facultá de Medicina y l'Hospital Universitariu Erasme tán instalaos nel campus d'Anderlecht.
La ULB ye totalmente independiente de la Vrije Universiteit Brussel (VUB), anque los sos nomes sían equivalentes en flamencu y francés.
Alumnos y profesores célebres
[editar | editar la fonte]- Alain Berenboom (1947): abogáu y escritor
- Pedro Sánchez: presidente del Gobiernu d'España *
Jean Cornil, (1958): senador
- Philippe Grollet (1950): antiguu presidente del Centru d'Aición Llaica.
- Amir Abbas Hoveida: primer ministru d'Irán, executáu *
Enrique Olaya Herrera: Presidente de Colombia (1930-1934)
- Paul Heger (1846 - 1925): biólogu *
Fernand Khnopff (1858 - 1921): pintor
- Hervé Hasquin (1942): políticu lliberal
- Philippe Moureaux (1939): políticu socialista *
Amélie Nothomb (1967): escritora * Jorge Matte: Médicu, endocrinólogu
Premios
[editar | editar la fonte]Premios Nobel
[editar | editar la fonte]Hubo cuatro profesor y alumnos gallardoniaos col Premiu Nobel:
- Henri La Fontaine (1854 – 1943): paz, en 1913.
- Jules Bordet (1870 - 1961): medicina, en 1919.
- Albert Claude (1899-1983): medicina, en 1974.
- Ilya Prigogine (1917 - 2003): química, en 1977.
- François Englert (1932-): física, en 2013.
Premios Francqui
[editar | editar la fonte]Daos añalmente, dende 1933, pola Fundación Francqui Stichting a un mozu científicu belga, por contribuyir a aumentar el prestíu de Bélxica. Dellos gallardoniaos son:
- Éric Remacle
- Paul Magnette
- Marc Henneaux
- Marc Parmentier
- Mathias Dewatripont
- Étienne Pays
- Gilbert Vassart
- Jacques Urbain
- Marc Wilmet
- François Englert
- Pierre Gaspard
Medayes Fields
[editar | editar la fonte]La Medaya Fields ye l'equivalente al premiu Nobel de les matemátiques.
- Pierre Deligne, 1978
- Jean Bourgain, 1994