Artículu
L'artículu ye un tipu de determinante actualizador, una categoría de la morfoloxía qu'empleguen delles llingües p'actualizar o precisar la referencia d'un sustantivu, tresformándolo de desconocíu y astractu («un llibru») a conocíu y concretu («el llibru»). Dichu d'una forma más clara, ye un implemento o indicador qu'asitia lo que se diz nel campu en que se diz, común al que lo diz y al que lo oi, esto ye, nel mutuu alcuerdu de los interlocutores.
En gramática tradicional, llámase artículu tanto a los determinantes definíos como al determinante indefiníu rellacionáu col significáu de '1'. En gramática xenerativa polo xeneral considérase que l'artículu ye'l nucleu sintácticu del sintagma determinante.
Llingües con artículos
[editar | editar la fonte]- Les llingües indoeuropees antigües escarecíen d'artículos, a esceición del griegu clásicu. Sicasí, en delles cañes de la familia desenvolviéronse a partir d'elementos deícticos, asina toles llingües romániques tienen artículos, tamién les llingües xermániques más importantes, les llingües celtes modernes y delles llingües eslaves.
- Les llingües semítiques polo xeneral escarecen d'artículu anque les dos más bultables, l'hebréu y l'árabe, tienen artículos.
