Eclíptica
La eclíptica (del llatín ecliptĭca [llinia], y ésti del griegu ἐκλειπτική, relativu a los eclipses) ye'l planu que caltién la órbita de la Tierra alrodiu del sol, y tamién, la llinia aparente que debuxa'l sol a lo llargo l'añu respeutu del fondu inmóvil de les estrelles. Les órbites de la mayor parte de los planetes del Sistema Solar tán calteníes na eclíptica o metanes xunto, esceuto Plutón. (La so órbita escéntrica ya inclinada enforma con respeutu a la eclíptica, foi una de les sides poles que nun caltuvo la categoría de planeta). La oblicuidad de la eclíptica respeutu del ecuador celeste ye d'unos 23,5º y foi midida por primer vegada pol astrónomu griegu Eratóstenes nel sieglu III enantes de Cristu, que-y dio un valor de 23º 51' 19", magar que dellos historiadores suxeren que'l cálculu de ésti foi de 24º, siendo'l refinamientu posterior de Claudiu Ptolomeo.
| Eclíptica | |
|---|---|
| Gran círculu | |
 | |
 |
Al trescurrir cerque de 365,25 díes al añu y tener 360° una circunferencia, el sol aparenta recorrer aproximadamente un gráu ca día a lo llargo de la eclíptica. Esti movimientu ye d'oeste a este y opuestu al movimientu este-oeste de la esfera celeste.
En cualesquier dómina del añu, amuésensenos metantu la nueche les estrelles allugaes nel llau opuestu al sol, ya que cuando la Tierra xira y faise de día, les estrelles allugaes na mesma direición nun s'adiquen colos güeyos pola mor de la lluz solar. Del mesmu mou que nún parque infantil, montaos nuna plataforma xiratoria adicando al esterior, les constelaciones, a midida que la Tierra orbita alrodiu del sol, desplácense nel cielu la nueche a lo llargo l'añu, desapaeciendo de la nuesa vista y columbrándoles na mesma posición xusto un añu dempués. Esto asocede, nes cerqueníes de la eclíptica, ya que según separtamos la nuesa vista de dichu planu, (al norte o al sur, según l'hemisferiu nel que temos), el movimientu de les estrelles col pasu los díes y meses ye cada vegada menor, llegando a tar virtualmente inmóviles a lo llargo l'añu nes proximidaes de los Polos Celestes como'l Sietestrellu (Osa Mayor) visible nel hemisferiu norte, y referencia pa los navegantes demientres los sieglos, que-yos sirvía pa allonxase de les peligroses costes na nueche, y nun dir al debalu.
La eclíptica tá dixebrada convencionalmente en 12 estayes nes que tan allugaes otres tantes constelaciones que constituín el Zodiacu (anguaño son 13, falta la constelación d'Ophiuchus, pero los Astrólogos y chamanes nun la reconocen. Esti fechu fráña-yos les teoríes de tantos años sobro les aldovinaciones.), de forma que cada mes el sol recorre ún de los signos del Zodiacu, precisamente ési que nun vemos demientres la nueche.
La eclíptica interseuta col ecuador celeste en dos puntos opuestos nomaos equinoccios. Cuando'l sol apaez polos equinoccios, la duración del día y de la nueche ye aproximadamente la mesma en tola Tierra (12 hores). El puntu de la eclíptica más al norte respeutu del ecuador celeste nómase Solsticiu de Branu nel hemisferiu Norte y Solsticiu d'Iviernu nel hemisferiu Sur; y el puntu más al sur recibe los nomes opuestos.
La falta de perpendicularidad ente l'exe de rotación propiu de la Tierra y el planu de la eclíptica ye la responsable de les Estaciones.
La órbita de la Lluna tá inclinada aproximadamente 5º respeutu de la eclíptica. Si metantu durante la Lluna nueva o Lluna enllena, ésta crucia la eclíptica, produzse un eclís de Sol o de Lluna respeutivamente.
- Artículu Orixinal: Enciclopedia Llibre Universal n'Español Archiváu 2003-11-29 en Wayback Machine
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Eclíptica.
