U-31 (1936)

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-31 z 1936 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

U-31

Historia
Stocznia	Deutsche Schiff- und Maschinenbau-AG, Werk Weser, Brema
Położenie stępki	1 marca 1936
Wodowanie	25 września 1936
Kriegsmarine
Wejście do służby	28 grudnia 1936
Zatopiony	2 listopada 1940
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 626 t w zanurzeniu 745 t
Długość	64,51 m
Szerokość	5,85 m
Zanurzenie	4,37 m
Napęd
na powierzchni 2310 KM w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17 w. w zanurzeniu 8 w.
Zasięg	na powierzchni 9200 Mm (10 w.) w zanurzeniu 90 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 11) lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
Załoga	42-46

U-31 – niemiecki okręt podwodny typu VII A z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1936, 16 września 1939 roku zatopił idący w konwoju frachtowiec SS „Aviemore”, który został pierwszym statkiem w konwoju zatopionym przez niemieckie U-Booty podczas bitwy o Atlantyk.

W czasie hiszpańskiej wojny domowej odbył dwa patrole na wodach terytorialnych Hiszpanii, zaś podczas II wojny światowej – 7 patroli bojowych. Spędził w morzu 124 dni.

Zatopił 11 jednostek o łącznym tonażu 27 751 BRT oraz na postawionych przez niego minach zatonęły 2 pomocnicze trałowce – uzbrojone trawlery HMS „Glen Albyn” i HMS „Promotive”. 4 grudnia 1939 roku na minę postawioną przez U-31 wszedł brytyjski pancernik HMS „Nelson” (33 950 t) i został uszkodzony (remont trwał do sierpnia 1940).

Zatopiony podczas rejsu próbnego 11 marca 1940 roku w zatoce Jade przez brytyjski samolot Bristol Blenheim Mk IV z 82. Dywizjonu RAF^[1]. Zginęła wówczas cała 48-osobowa załoga oraz 10 cywilnych specjalistów. Podniesiony 24 marca 1940 roku, po remoncie wcielony ponownie do służby 30 lipca 1940 roku. Ostatecznie zatopiony 2 listopada na północny zachód od Irlandii przez niszczyciel HMS „Antelope”. Zginęło 2 członków załogi; pozostałych 44 – w tym dowódca, dostało się do niewoli.

• 28.12.1936 – 12.03.1940 – 2. Flotylla U-Bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven (okręt bojowy)
• 11.03.1940 – zatopiony podczas rejsu próbnego przez samolot
• 24.03.1940 – podniesiony z dna
• 30.07.1940 – wcielony ponownie do służby
• 08.07.1940 – 02.11.1940 – 2. Flotylla U-Bootów Saltzwedel w Wilhelmshaven
• 02.11.1940 – zatopiony przez niszczyciel HMS „Antelope”

Dowódcy^[2]

• 28.12.1936 – 08.11.1938 – Kptlt. Rolf Dau
• 08.11.1938 – 11.03.1940† – Kptlt. Johannes Habekost
• 08.07.1940 – 02.11.1940 – Oblt Wilfried Prellberg

Kptlt. – Kapitanleutnant (kapitan marynarki), Oblt – Oberleutnant zur See (porucznik marynarki)

Lista zatopionych i uszkodzonych jednostek^[3]:

	Data	Nazwa	Państwo	Pojemność BRT	Patrol
1.	16.09.1939	Aviemore	Wielka Brytania	4060	II
2.	24.09.1939	Hazelside	Wielka Brytania	4646	II
3.	1.12.1939	Arcturus	Norwegia (neutr.)	1277	IV
4.	3.12.1939	Ove Toft	Dania (neutr.)	2135	IV
5.	4.12.1939	Gimle	Norwegia (neutr.)	1271	IV
-	4.12.1939	HMS Nelson (mina – uszkodzenie)	Royal Navy	33 950 t	IV
6.	4.12.1939	Primula	Norwegia (neutr.)	1024	IV
7.	6.12.1939	Agu	Estonia (neutr.)	1575	IV
8.	6.12.1939	Vinga	Szwecja (neutr.)	1974	IV
9.	23.12.1939	HMS Glen Albyn (mina)	Royal Navy	82	IV
10.	23.12.1939	HMS Promotive (mina)	Royal Navy	78	IV
11.	22.09.1940	Union Jack	Wyspy Owcze	81	VI
12.	27.09.1940	Vestvard	Norwegia	4319	VI
13.	29.10.1940	Matina	Wielka Brytania	5389	VII

• www.uboat.net: U-31. [dostęp 2008-09-16]. (ang.).