Josefa Idem

Josefa Idem

Data i miejsce urodzenia	23 września 1964 Goch
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Igrzyska olimpijskie brąz Los Angeles 1984 kajakarstwo (K-2 500 m) Mistrzostwa świata brąz Płowdiw 1989 K-1 500 m brąz Płowdiw 1989 K-1 5000 m Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 kajakarstwo (K-1 500 m) srebro Ateny 2004 kajakarstwo (K-1 500 m) srebro Pekin 2008 kajakarstwo (K-1 500 m) brąz Atlanta 1996 kajakarstwo (K-1 500 m) Mistrzostwa świata złoto Poznań 1990 K-1 500 m złoto Paryż 1991 K-1 5000 m złoto Segedyn 1998 K-1 1000 m złoto Poznań 2001 K-1 500 m złoto Poznań 2001 K-1 1000 m srebro Poznań 1990 K-1 5000 m srebro Dartmouth 1997 K-1 200 m srebro Dartmouth 1997 K-1 500 m srebro Dartmouth 1997 K-1 1000 m srebro Segedyn 1998 K-1 200 m srebro Mediolan 1999 K-1 200 m srebro Mediolan 1999 K-1 500 m srebro Mediolan 1999 K-1 1000 m srebro Segedyn 2006 K-1 500 m brąz Paryż 1991 K-1 500 m brąz Meksyk 1994 K-1 500 m brąz Segedyn 1998 K-1 500 m brąz Sewilla 2002 K-1 500 m brąz Sewilla 2002 K-1 1000 m brąz Dartmouth 2009 K-1 500 m
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Josefa Idem (ur. 23 września 1964 w Goch^[1]) – włoska kajakarka narodowości niemieckiej. Pięciokrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata. Senator XVII kadencji, w 2013 minister ds. równouprawnienia, sportu i młodzieży w rządzie Enrica Letty.

Do 1989 startowała w barwach RFN. Następnie za namową trenera Guglielma Guerriniego zmieniła obywatelstwo na włoskie^[2]. Startowała łącznie w ośmiu igrzyskach olimpijskich z rzędu, pięciokrotnie zdobywając medale. Największym osiągnięciem był występ w Sydney, gdzie podczas igrzysk olimpijskich w 2000 wywalczyła złoty medal w K-1 na dystansie 500 m. Jest także pięciokrotną mistrzynią świata. Ostatni medal na zawodach tej rangi (brązowy w Dartmouth) zdobyła w wieku 45 lat^[2].

W 2001 zaangażowała się w działalność polityczną w ramach centrolewicowej koalicji Drzewo Oliwne. Uzyskała mandat radnej Rawenny, do 2007 w ramach administracji miejskiej pełniła urząd asesora ds. sportu^[3]. W wyborach parlamentarnych w 2013 z listy Partii Demokratycznej została wybrana do Senatu XVII kadencji^[4].

27 kwietnia 2013 kandydat na premiera Enrico Letta ogłosił jej nominację na urząd ministra ds. równouprawnienia, sportu i młodzieży^[5], który objęła następnego dnia. Odwołana 24 czerwca 2013, złożyła rezygnację w związku z toczonym wobec niej postępowaniem dotyczącym niezapłaconych podatków^[6].

Odznaczona Krzyżem Komandorskim (2000)^[7] oraz Krzyżem Wielkiego Oficera (2008)^[8] Orderu Zasługi Republiki Włoskiej.

• Los Angeles 1984 (RFN)
  • K-2 500 m – 3. miejsce
  • K-4 500 m – 5. miejsce
• Seul 1988 (RFN)
  • K-1 500 m – 9. miejsce
  • K-4 500 m – 5. miejsce
• Barcelona 1992 (Włochy)
  • K-1 500 m – 4. miejsce
• Atlanta 1996 (Włochy)
  • K-1 500 m – 3. miejsce
• Sydney 2000 (Włochy)
  • K-1 500 m – 1. miejsce
• Ateny 2004 (Włochy)
  • K-1 500 m – 2. miejsce
• Pekin 2008 (Włochy)
  • K-1 500 m – 2. miejsce
• Londyn 2012 (Włochy)
  • K-1 500 m – 5. miejsce^[1]