niewymowny

From nie- +‎ wymowny. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɲɛvɨmɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɲɛvɨmɔvnɨ/

niewymowny (derived adverb niewymownie)

1. indescribable

   Synonyms: niewymowiący, niewymówiony

   • 15th century, Spowiedź powszechna - Confessio generalis, number 5:

     Prossza..., aby myą nye raczyl szandzycz vedlug czyanszkosczy grzechow mogych, ale vedlug szwego szwyanthego a nyevymovnego myloszyerdzą

     [Proszę..., aby mię nie raczył sądzić według ciężkości grzechow mojich, ale według swego świętego a niewymownego miłosierdzia]

• Polish: niewymowny

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “niewymowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish niewymowny. By surface analysis, nie- +‎ wymowny.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: nie‧wy‧mow‧ny

niewymowny (not comparable, derived adverb niewymownie)

1. unpronounceable
2. unspeakable

• niewymowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• niewymowny in Polish dictionaries at PWN