Karl Geiger
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
24 listopada 2012 w Lillehammer (21. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
24 listopada 2012 w Lillehammer (21. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
21 lutego 2016 w Lahti (2. miejsce) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
15 grudnia 2018 w Engelbergu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekord życiowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karl Geiger (ur. 11 lutego 1993 w Oberstdorfie[1]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC 1906 Oberstdorf. Indywidualny brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 na skoczni dużej, drużynowy srebrny medalista z 2018 i brązowy z 2022. Indywidualny srebrny medalista mistrzostw świata na skoczni dużej z 2019 oraz na normalnej z 2021, brązowy medalista na skoczni dużej z 2021 i normalnej z 2023, dwukrotny złoty medalista w drużynie męskiej z 2019 i 2021 oraz trzykrotny w drużynie mieszanej z 2019, 2021 i 2023. Indywidualny mistrz świata w lotach narciarskich (2020), drużynowy srebrny (2020 i 2022) oraz brązowy (2024) medalista mistrzostw świata w lotach. Brązowy medalista drużynowy Mistrzostw Świata Juniorów 2013. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonach 2019/2020 i 2021/2022, zwycięzca Pucharu Świata w lotach 2020/2021. Drugi zawodnik Letniego Grand Prix 2018, trzeci w Pucharze Kontynentalnym 2015/2016. Medalista mistrzostw kraju.
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]Do 2012
[edytuj | edytuj kod]W 2005 zajął trzecie miejsce w roczniku 1993 na nieoficjalnych mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen. Na podium obok Geigera stanęli Tomasz Byrt i Rok Justin[3].
W zawodach FIS Cup zadebiutował 23 stycznia 2010 w Lauschy, zajmując 33. miejsce. Dzień później zdobył pierwsze punkty po zajęciu 29. pozycji[4]. 10 marca 2012 w Kuopio zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym. Zajął 32. lokatę, a następnego dnia zdobył pierwsze punkty cyklu, zajmując 14. miejsce[5].
Sezon 2012/2013
[edytuj | edytuj kod]W letniej części sezonu osiągnął dobre wyniki w Letnim Pucharze Kontynentalnym, dwukrotnie stając na podium[6]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 5. pozycji[7]. Zdobył również punkty Letniego Grand Prix, zajmując 14. miejsce w Klingenthal[6].
Został powołany przez trenera Wernera Schustera na inaugurujące Puchar Świata zawody w Lillehammer[8]. W pierwszym konkursie sezonu zajął 21. miejsce[9]. 9 grudnia 2012 na próbie przedolimpijskiej w Krasnej Polanie ukończył zawody na 6. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu. Indywidualnie był siódmy[6], a w zawodach drużynowych zdobył brązowy medal[10]. Poza szóstym miejscem z zawodów w Rosji, najwyższym miejscem, jakie zajął Geiger w Pucharze Świata w sezonie 2012/2013 było 20. z lutego 2013 z mamuciej skoczni w Oberstdorfie[6].
Lata 2013–2015
[edytuj | edytuj kod]W sezonie 2013/2014 w zawodach Pucharu Świata Geiger kilkukrotnie zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany został na 12. miejscu, w Sapporo. Pięciokrotnie stawał na podium w Pucharze Kontynentalnym[11]. W sezonie 2014/2015 występował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w zimowej edycji raz stając na podium. Punkty PŚ zdobył tylko raz, w Sapporo[12].
Sezon 2015/2016
[edytuj | edytuj kod]Przez większość sezonu 2015/2016 Geiger startował w Pucharze Kontynentalnym, w grudniu i styczniu pięciokrotnie stając na podium. W lutym 2016 zaczął być regularnie powoływany na zawody Pucharu Świata, początkowo zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. 21 lutego po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów z cyklu Pucharu Świata dzięki zajęciu 2. miejsca w konkursie w Lahti, który rozgrywany był na nietypowej w tym cyklu skoczni normalnej. Po tym występie powrócił do wyników na poziomie drugiej i trzeciej dziesiątki. W dniach 12-13 marca wystąpił w ostatnich zawodach Pucharu Kontynentalnego 2015/2016, dwukrotnie zajmując miejsce na podium[13]. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 sklasyfikowany został na 30. miejscu ze 174 punktami[14], zaś w klasyfikacji PK znalazł się na trzeciej pozycji[15].
Sezon 2016/2017
[edytuj | edytuj kod]Uzyskał dobre rezultaty w Letnim Grand Prix 2016. 10 września w Czajkowskim zajął 3. miejsce, kilka innych konkursów również kończył w pierwszej dziesiątce. Puchar Świata w skokach narciarskich 2016/2017 Geiger rozpoczął od 6. miejsca w Ruce, które okazało się być dla niego najlepszym w sezonie. Wystąpił w nim we wszystkich konkursach Pucharu Świata, regularnie zdobywając punkty. Łącznie pięciokrotnie zajmował pozycje w najlepszej dziesiątce w konkursach indywidualnych[16]. Cały sezon ukończył na 18. miejscu z 369 punktami[14].
Sezon 2017/2018
[edytuj | edytuj kod]Zajął 3. miejsce w otwierającym Letnie Grand Prix 2017 konkursie w Wiśle[17].
W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata sześciokrotnie zajął miejsca w najlepszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 6. miejscu w grudniu 2017 w Niżnym Tagile. W pozostałych występach najczęściej kończył zawody w drugiej dziesiątce[17]. W klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 14. miejscu z 427 punktami[14]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 10. miejsce na skoczni normalnej i 7 na skoczni dużej, zaś w konkursie drużynowym, startując wraz z Stephanem Leyhe, Richardem Freitagiem i Andreasem Wellingerem, zdobył srebrny medal[17].
Sezon 2018/2019
[edytuj | edytuj kod]W ramach Letniego Grand Prix 2018 czterokrotnie stawał na podium: zajął 2. miejsce w konkursie w Hinterzarten, dwukrotnie zwyciężył w Râșnovie, a w Hinzenbach zajął 3. lokatę. Miejsca w pierwszej dziesiątce zajmował również w dwóch pozostałych występach[18]. Cały cykl ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[19].
W otwierających sezon 2018/2019 Pucharu Świata konkursach zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. 15 grudnia 2018 w Engelbergu odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach cyklu[18]. W styczniu 2019 osiągał nieco słabsze wyniki, najwyżej sklasyfikowany został w Bischofshofen, na 10. miejscu. 16 lutego w Willingen po raz drugi zwyciężył w konkursie Pucharu Świata. Dzień później był 6.[18], a całe Willingen Five 2019 ukończył na 3. pozycji[20].
Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 zdobył srebrny medal w zawodach indywidualnych na skoczni dużej, a także dwa złote medale w konkursach drużynowych: w zespole męskim z Richardem Freitagiem, Stephanem Leyhe i Markusem Eisenbichlerem, a także w zespole mieszanym z Kathariną Althaus, Juliane Seyfarth i Eisenbichlerem. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zajął 18. miejsce. W marcowych zawodach Pucharu Świata jeszcze trzykrotnie zajmował lokaty w najlepszej dziesiątce[18]. Cały cykl zakończył na 10. miejscu w klasyfikacji generalnej z 765 punktami[14].
Sezon 2019/2020
[edytuj | edytuj kod]Zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix 2019 rozgrywanym w lipcu w Hinterzarten. Miejsca w pierwszej dziesiątce zajął jeszcze w trzech innych konkursach cyklu[21].
Od początku sezonu 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2019 stawał na podium zawodów indywidualnych w pierwszym konkursie w Niżnym Tagile, gdzie był drugi, a także w pierwszych zawodach w Engelbergu, gdzie zajął 3. miejsce. W ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni zajął 2. pozycję w zawodach w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen i Bischofshofen, a w zawodach w Innsbrucku znalazł się na 8. lokacie[21]. Cały cykl zakończył na 3. miejscu[14]. 11 i 12 stycznia 2020 dwukrotnie zwyciężył w rozgrywanych na skoczni normalnej zawodach w Predazzo[21]. Po pierwszym z tych zwycięstw objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[22].
W kolejnych tygodniach Geiger zajmował w Pucharze Świata głównie miejsca w pierwszej dziesiątce, ale poza najlepszą trójką[21]. Po zajęciu 11. pozycji w Sapporo 1 lutego 2020 stracił pozycję lidera cyklu na rzecz Stefana Krafta[23]. Na przełomie lutego i marca powrócił na podium, zajmując kolejno 1. i 2. miejsce na skoczni normalnej w Râșnovie oraz 2. i 1. miejsce w Lahti. W kończących sezon zawodach w Lillehammer w ramach Raw Air 2020 dwukrotnie zajął najgorszą w sezonie, 19. pozycję[21]. Puchar Świata 2019/2020 zakończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1519 punktami, o 140 punktów za Kraftem[14].
Sezon 2020/2021
[edytuj | edytuj kod]Puchar Świata 2020/2021 rozpoczął od 2. miejsca w Wiśle 22 listopada 2020. W kolejnym tygodniu w Ruce zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Zdobył na nich złoty medal w konkursie indywidualnym, jak również srebro w zawodach drużynowych, w których wystąpił wraz z Constantinem Schmidem, Piusem Paschke i Markusem Eisenbichlerem. 69. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od zwycięstwa w Oberstdorfie. Następnie zajął 5. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, 16. w Innsbrucku oraz 3. w Bischofshofen[24]. W klasyfikacji generalnej turnieju znalazł się na 2. pozycji, przegrywając jedynie z Kamilem Stochem[14].
W dalszej części sezonu, w zawodach Pucharu Świata rozgrywanych w styczniu i lutym najczęściej zajmował lokaty w trzeciej dziesiątce. Dwukrotnie w tym okresie stawał na podium indywidualnie: 24 stycznia 2021 w Lahti i 19 lutego w Râșnovie zajmował 3. pozycję. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 indywidualnie zdobył srebrny medal na skoczni normalnej oraz brązowy na skoczni dużej, zaś w konkursach drużynowych, zarówno w zespole mieszanym (wraz z Kathariną Althaus, Eisenbichlerem i Anną Rupprecht) oraz w męskim (wraz z Paschke, Severinem Freundem i Eisenbichlerem) wywalczył złoty medal. W kończących sezon zawodach Pucharu Świata w Planicy zajął 3. miejsce w pierwszym konkursie indywidualnym, a w drugim i trzecim zwyciężył[24]. Wygrał dzięki temu klasyfikację turnieju Planica 7 oraz Pucharu Świata w lotach narciarskich 2020/2021[25]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata zakończył na 6. miejscu w klasyfikacji generalnej z 826 punktami[14].
Sezon 2021/2022
[edytuj | edytuj kod]W Letnim Grand Prix 2021 wystąpił w czterech konkursach. Najwyżej sklasyfikowany był 25 września w Hinzenbach, na 3. miejscu[26].
Sezon 2021/2022 Pucharu Świata rozpoczął od zwycięstwa w Niżnym Tagile. Dzień później na tej samej skoczni zajął 2. miejsce. W listopadzie 2021 stanął jeszcze na podium w drugim konkursie w Ruce, gdzie był 2., a w grudniu zajął 1. i 2. pozycję w zawodach w Engelbergu. Utrzymywał w tym okresie prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[26]. W trakcie 70. Turnieju Czterech Skoczni, po zawodach w Garmisch-Partenkirchen, stracił je na rzecz Ryōyū Kobayashiego[27]. W zawodach turnieju zajął kolejno 5., 7. 4. i 3. miejsce[26] i ukończył go na 4. pozycji w klasyfikacji generalnej[14].
W kolejnych tygodniach był 2. w zawodach Pucharu Świata w Zakopanem i dwukrotnie zwyciężył w Titisee-Neustadt[26]. Po pierwszym zwycięstwie, 22 stycznia 2022, odzyskał prowadzenie w klasyfikacji generalnej cyklu[28]. Tydzień później, po pierwszym konkursie w Willingen, w którym zajął 19. miejsce, utracił je na rzecz Kobayashiego[29], ale po drugim konkursie, który ukończył na 2. pozycji, ponownie został liderem PŚ[30]. Wystartował następnie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Zdobył na nich dwa brązowe medale: indywidualnie na skoczni dużej oraz w drużynie męskiej, w której wystąpił wraz z Constantinem Schmidem, Stephanem Leyhe i Markusem Eisenbichlerem. Indywidualnie na skoczni normalnej był 15., a w drużynie mieszanej zajął 9. lokatę[26].
W lutowych zawodach Pucharu Świata w Lahti dwukrotnie zajął 5. pozycję[26] i ponownie utracił prowadzenie w klasyfikacji generalnej cyklu na rzecz Kobayashiego[31]. W ramach Raw Air 2022 zajął 3. miejsce w Lillehammer oraz 7. i 5. w Oslo[26]. W klasyfikacji generalnej turniej ukończył na 2. pozycj[14]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie indywidualnie zajął 8. miejsce, a w drużynie, wraz z Severinem Freundem, Andreasem Wellingerem i Eisenbichlerem, zdobył srebrny medal. W kończących sezon Pucharu Świata zawodach na skoczniach mamucich najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji[26]. Ostatecznie ukończył cykl na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1515 punktami, o 106 za Kobayashim[14].
Sezon 2022/2023
[edytuj | edytuj kod]W czterech występach indywidualnych w Letnim Grand Prix 2022 raz stanął na podium, lipcowe zawody w Wiśle kończąc na 3. pozycji[32].
W pierwszej połowie sezonu 2022/2023 Pucharu Świata wyniki Geigera cechowała duża nieregularność. Nie zdobył punktów w dwóch z czterech zawodów cyklu zorganizowanych w listopadzie, a w kolejnych, rozgrywanych 9 grudnia 2022 w Titisee-Neustadt, stanął na podium dzięki zajęciu 3. miejsca. W grudniu najczęściej zajmował lokaty w pierwszej dziesiątce cyklu, ale w styczniu 2023 nie udało mu się to ani razu[32]. Przed zawodami w Bad Mitterndorf został wycofany ze startów w celu treningu[33].
Po powrocie do występów w Pucharze Świata w lutym 2023 ponownie regularnie plasował się w najlepszej dziesiątce. Zawody w Râșnovie 18 lutego ukończył na 3. pozycji. Wystartował następnie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Zdobył na nich brązowy medal indywidualnie na skoczni normalnej, a także złoty w drużynie mieszanej, w której wystąpił wraz z Seliną Freitag, Kathariną Althaus i Andreasem Wellingerem. Indywidualnie na skoczni dużej był 8., a w drużynie męskiej zajął 5. miejsce. W marcowych zawodach Pucharu Świata dwukrotnie stawał na podium, zajmując 3. lokaty w Oslo w konkursie rozgrywanym w ramach Raw Air 2023 oraz w Lahti[32]. Sezon 2022/2023 cyklu ukończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 736 punktami[14].
Sezon 2023/2024
[edytuj | edytuj kod]Na początku sezonu 2023/2024 Pucharu Świata regularnie zajmował pozycje w pierwszej dziesiątce. Dwukrotnie stanął na podium – 9 i 10 grudnia 2023 odniósł zwycięstwo w obu konkursach w Klingenthal. W kolejnych tygodniach osiągał stopniowo coraz gorsze wyniki. W styczniowych zawodach Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 10. miejscu w Wiśle. Wystąpił następnie na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024, na których zajął 19. lokatę indywidualnie, a w drużynie zdobył wraz z Piusem Paschke, Stephanem Leyhe i Andreasem Wellingerem brązowy medal[34].
W lutym 2023 punkty Pucharu Świata zdobył w 4 z 8 występów, a w marcu – w 4 z 9. Najwyżej w tym okresie sklasyfikowany był na 12. pozycji[34]. Sezon Pucharu Świata ukończył ostatecznie na 17. miejscu z 623 punktami[14].
Mistrzostwa Niemiec
[edytuj | edytuj kod]Zajmował miejsca na podium mistrzostw Niemiec. Indywidualnie zdobył złoty medal w 2019[35] i 2021[36], srebrny w 2013[37] i 2017[38] oraz brązowy w 2014[39], 2020[40] i 2022[41]. W zawodach drużynowych, reprezentując Bawarię, zdobywał złoty medal w 2012[42], 2013[43], 2014[44], 2016[45], 2018[46], 2019[47], 2020[40], 2021[48], 2022[49] i 2023[50] oraz srebrny w 2015[51].
Indywidualnie
[edytuj | edytuj kod]2018 Pjongczang | – | 10. miejsce (K-98), 7. miejsce (K-125) |
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 15. miejsce (K-95), brązowy medal (K-125) |
Drużynowo
[edytuj | edytuj kod]2018 Pjongczang | – | srebrny medal[a] |
2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], brązowy medal[c] |
Starty K. Geigera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
10. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 103,5 m | 105,0 m | 236,7 pkt | 22,6 pkt | Andreas Wellinger |
7. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 132,0 m | 137,5 m | 267,6 pkt | 18,1 pkt | Kamil Stoch |
2. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 136,0 m | 134,0 m | 1075,7 pkt (271,1 pkt) | 22,8 pkt | Norwegia |
15. | 6 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 96,0 m | 99,0 m | 252,8 pkt | 22,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
9. | 7 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[b] | 101,5 m | – | 350,9 pkt (127,8 pkt) | 650,6 pkt | Słowenia |
3. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 138,0 m | 138,0 m | 281,3 pkt | 14,8 pkt | Marius Lindvik |
3. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[c] | 121,0 m | 128,0 m | 922,9 pkt (224,7 pkt) | 19,8 pkt | Austria |
Indywidualnie
[edytuj | edytuj kod]2019 Seefeld/Innsbruck | – | srebrny medal (K-120), 18. miejsce (K-99) |
2021 Oberstdorf | – | srebrny medal (K-95), brązowy medal (K-120) |
2023 Planica | – | brązowy medal (K-95), 8. miejsce (K-125) |
Drużynowo
[edytuj | edytuj kod]2019 Seefeld/Innsbruck | – | złoty medal (K-120)[d], złoty medal (drużyna mieszana/K-99)[e] |
2021 Oberstdorf | – | złoty medal (K-120)[f], złoty medal (drużyna mieszana/K-95)[g] |
2023 Planica | – | złoty medal (drużyna mieszana/K-95)[h], 5. miejsce (K-125)[i] |
Starty K. Geigera na mistrzostwach świata – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 131,0 m | 130,5 m | 267,3 pkt | 12,1 pkt | Markus Eisenbichler |
1. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[d] | 129,0 m | 130,0 m | 987,5 pkt (259,8 pkt) | – | |
18. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 100,0 m | 92,5 m | 199,0 pkt | 19,3 pkt | Dawid Kubacki |
1. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. miesz.[e] | 103,5 m | 107,0 m | 1012,2 pkt (264,0 pkt) | – | |
2. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 103,5 m | 102,0 m | 265,2 pkt | 3,6 pkt | Piotr Żyła |
1. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. miesz.[g] | 99,5 m | 99,5 m | 1000,8 pkt (258,5 pkt) | – | |
3. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 132,0 m | 132,0 m | 267,4 pkt | 9,1 pkt | Stefan Kraft |
1. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[f] | 133,5 m | 136,0 m | 1046,6 pkt (277,3 pkt) | – | |
3. | 25 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | indywid. | 100,0 m | 101,5 m | 257,7 pkt | 4,1 pkt | Piotr Żyła |
1. | 26 lutego | 2023 | Planica | Srednja skakalnica | K-95 | HS-102 | druż. miesz.[h] | 92,5 m | 98,0 m | 1017,2 pkt (250,2 pkt) | – | |
8. | 3 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | indywid. | 137,5 m | 133,5 m | 268,9 pkt | 18,6 pkt | Timi Zajc |
5. | 4 marca | 2023 | Planica | Bloudkova velikanka | K-125 | HS-138 | druż.[i] | 136,0 m | 135,5 m | 1127,7 pkt (279,7 pkt) | 301,3 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
[edytuj | edytuj kod]2020 Planica | – | złoty medal |
2022 Vikersund | – | 8. miejsce |
2024 Tauplitz | – | 19. miejsce |
Drużynowo
[edytuj | edytuj kod]2020 Planica | – | srebrny medal[j] |
2022 Vikersund | – | srebrny medal[k] |
2024 Tauplitz | – | brązowy medal[l] |
Starty K. Geigera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 241,0 m | 223,5 m | 240,5 m | 231,5 m | 877,2 pkt | – | |
2. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[j] | 238,0 m | 224,5 m | 1708,5 pkt (456,7 pkt) | 19,2 pkt | Norwegia | ||
8. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 209,0 m | 199,0 m | 234,5 m | 220,5 m | 769,2 pkt | 85,0 pkt | Marius Lindvik |
2. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[k] | 222,0 m | 238,0 m | 1583,5 pkt (433,5 pkt) | 128,0 pkt | Słowenia | ||
19. | 26–27 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | indywid. | 213,0 m | 180,0 m | 211,5 m | –[m] | 555,6 pkt | 91,8 pkt | Stefan Kraft |
3. | 28 stycznia | 2024 | Tauplitz | Kulm | K-200 | HS-235 | druż.[l] | 224,5 m | 207,0 m | 1549,9 pkt (402,6 pkt) | 66,5 pkt | Słowenia |
Indywidualnie
[edytuj | edytuj kod]2013 Liberec | – | 7. miejsce |
Drużynowo
[edytuj | edytuj kod]2013 Liberec | – | brązowy medal[n] |
Starty K. Geigera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 96,5 m | 94,5 m | 246,5 pkt | 37,0 pkt | Jaka Hvala |
3. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż.[n] | 96,5 m | 101,0 m | 1038,5 pkt (262,5 pkt) | 48,0 pkt | Słowenia |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2012/2013 | 41. |
2013/2014 | 42. |
2014/2015 | 75. |
2015/2016 | 30. |
2016/2017 | 18. |
2017/2018 | 14. |
2018/2019 | 10. |
2019/2020 | 2. |
2020/2021 | 6. |
2021/2022 | 2. |
2022/2023 | 11. |
2023/2024 | 17. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 15 grudnia | 2018 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 141,0 m | 302,0 pkt | [53] |
2. | 16 lutego | 2019 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 142,0 m | 150,5 m | 311,1 pkt | * WF 2019 |
3. | 11 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 104,5 m | 103,5 m | 294,6 pkt | – |
4. | 12 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 107,0 m | 103,5 m | 285,2 pkt | – |
5. | 21 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 100,0 m | 100,0 m | 270,3 pkt | – |
6. | 1 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 122,5 m | 130,0 m | 266,4 pkt | – |
7. | 29 grudnia | 2020 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 127,0 m | 136,5 m | 291,1 pkt | * TCS 2020/2021 |
8. | 26 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 232,0 m | – | 237,3 pkt | – |
9. | 28 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 231,0 m | 232,5 m | 459,3 pkt | – |
10. | 20 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 134,5 m | 133,0 m | 252,4 pkt | – |
11. | 18 grudnia | 2021 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 140,0 m | 287,4 pkt | – |
12. | 22 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 132,0 m | 141,0 m | 288,3 pkt | – |
13. | 23 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,0 m | 143,0 m | 282,7 pkt | – |
14. | 9 grudnia | 2023 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 144,0 m | 146,0 m | 274,7 pkt | – |
15. | 10 grudnia | 2023 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 141,0 m | 141,5 m | 297,9 pkt | – |
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
2012/2013 | – | – | – | – |
2013/2014 | – | – | – | – |
2014/2015 | – | – | – | – |
2015/2016 | – | 1 | – | 1 |
2016/2017 | – | – | – | – |
2017/2018 | – | – | – | – |
2018/2019 | 2 | – | – | 2 |
2019/2020 | 4 | 6 | 1 | 11 |
2020/2021 | 3 | 1 | 4 | 8 |
2021/2022 | 4 | 5 | 2 | 11 |
2022/2023 | – | – | 4 | 4 |
2023/2024 | 2 | – | – | 2 |
Suma | 15 | 13 | 11 | 39 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 21 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 99,5 m | 232,2 pkt | 2. | 9,2 pkt | Michael Hayböck |
2. | 15 grudnia | 2018 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 141,0 m | 302,0 pkt | 1. | – | |
3. | 16 lutego | 2019 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 142,0 m | 150,5 m | 311,1 pkt | 1. | – | |
4. | 7 grudnia | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 130,0 m | 250,1 pkt | 2. | 1,5 pkt | Yukiya Satō |
5. | 21 grudnia | 2019 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 135,0 m | 277,6 pkt | 3. | 11,1 pkt | Kamil Stoch |
6. | 29 grudnia | 2019 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 135,0 m | 134,0 m | 295,9 pkt | 2. | 9,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
7. | 1 stycznia | 2020 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-142 | 132,0 m | 141,5 m | 285,0 pkt | 2. | 4,8 pkt | Marius Lindvik |
8. | 6 stycznia | 2020 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 140,0 m | 136,0 m | 291,0 pkt | 2. | 9,9 pkt | Dawid Kubacki |
9. | 11 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 104,5 m | 103,5 m | 294,6 pkt | 1. | – | |
10. | 12 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 107,0 m | 103,5 m | 285,2 pkt | 1. | – | |
11. | 21 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 100,0 m | 100,0 m | 270,3 pkt | 1. | – | |
12. | 22 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 99,5 m | 96,0 m | 266,7 pkt | 2. | 3,6 pkt | Stefan Kraft |
13. | 28 lutego | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 128,5 m | 130,5 m | 279,1 pkt | 2. | 5,0 pkt | Stefan Kraft |
14. | 1 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 122,5 m | 130,0 m | 266,4 pkt | 1. | – | |
15. | 22 listopada | 2020 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 133,5 m | 128,0 m | 258,6 pkt | 2. | 9,0 pkt | Markus Eisenbichler |
16. | 29 grudnia | 2020 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 127,0 m | 136,5 m | 291,1 pkt | 1. | – | |
17. | 6 stycznia | 2021 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 138,0 m | 133,5 m | 277,3 pkt | 3. | 23,4 pkt | Kamil Stoch |
18. | 24 stycznia | 2021 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 130,5 m | 126,0 m | 264,0 pkt | 3. | 1,9 pkt | Robert Johansson |
19. | 19 lutego | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 94,5 m | 96,5 m | 255,7 pkt | 3. | 2,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
20. | 25 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 224,5 m | 238,0 m | 431,3 pkt | 3. | 21,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
21. | 26 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 232,0 m | – | 237,3 pkt | 1. | – | |
22. | 28 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 231,0 m | 232,5 m | 459,3 pkt | 1. | – | |
23. | 20 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 134,5 m | 133,0 m | 252,4 pkt | 1. | – | |
24. | 21 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 126,0 m | 122,5 m | 226,5 pkt | 2. | 8,8 pkt | Halvor Egner Granerud |
25. | 28 listopada | 2021 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 138,0 m | 142,5 m | 310,3 pkt | 2. | 1,6 pkt | Anže Lanišek[54] |
26. | 18 grudnia | 2021 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 140,0 m | 287,4 pkt | 1. | – | |
27. | 19 grudnia | 2021 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 131,5 m | 293,8 pkt | 2. | 12,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
28. | 6 stycznia | 2022 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 140,5 m | 132,0 m | 281,9 pkt | 3. | 4,9 pkt | Daniel Huber |
29. | 16 stycznia | 2022 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 134,5 m | 135,5 m | 284,6 pkt | 2. | 10,0 pkt | Marius Lindvik |
30. | 22 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 132,0 m | 141,0 m | 288,3 pkt | 1. | – | |
31. | 23 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,0 m | 143,0 m | 282,7 pkt | 1. | – | |
32. | 30 stycznia | 2022 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 139,5 m | 140,0 m | 238,7 pkt | 2. | 5,1 pkt | Marius Lindvik |
33. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,0 m | 134,5 m | 286,2 pkt | 3. | 7,9 pkt | Stefan Kraft |
34. | 9 grudnia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 135,0 m | 141,5 m | 269,2 pkt | 3. | 3,6 pkt | Anže Lanišek |
35. | 18 lutego | 2023 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 91,0 m | 99,0 m | 237,9 pkt | 3. | 2,5 pkt | Andreas Wellinger |
36. | 11 marca | 2023 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 119,0 m | 137,5 m | 253,5 pkt | 3. | 6,7 pkt | Anže Lanišek |
37. | 26 marca | 2023 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 133,0 m | – | 137,0 pkt | 3. | 8,9 pkt | Ryōyū Kobayashi |
38. | 9 grudnia | 2023 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 144,0 m | 146,0 m | 274,7 pkt | 1. | – | |
39. | 10 grudnia | 2023 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 141,0 m | 141,5 m | 297,9 pkt | 1. | – |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
[edytuj | edytuj kod]stan na 24 listopada 2024
Źródło[55][52] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2012/2013 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
21 | 30 | 26 | 29 | 6 | 29 | 35 | q | 36 | - | - | 33 | q | - | - | - | - | - | - | 42 | 20 | 40 | 21 | 46 | 26 | 34 | - | 86 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
25 | 14 | 15 | 46 | 29 | 23 | 28 | 32 | q | 47 | 32 | 34 | - | - | - | - | 13 | 12 | - | - | 20 | q | 31 | 36 | - | - | - | - | 106 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | q | q | 45 | 31 | - | - | 38 | q | - | - | - | - | - | 26 | 39 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 5 | |||||||||||||||||||
Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | 26 | 32 | 31 | 40 | 36 | - | - | - | 16 | 40 | 28 | 28 | 18 | 2 | 25 | 17 | 20 | 24 | - | 21 | 33 | 24 | 174 | |||||||||||||||||||||
Sezon 2016/2017 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
6 | 9 | 14 | 12 | 14 | 24 | 47 | 27 | 28 | 15 | 9 | 29 | 10 | 11 | 36 | 32 | 23 | 13 | 16 | 9 | 25 | 25 | 31 | 11 | 16 | 23 | 369 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2017/2018 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
17 | 18 | 6 | 9 | 14 | 11 | 12 | 17 | 7 | 12 | 16 | q | 21 | 14 | 22 | 9 | 14 | 11 | 7 | 34 | q | 7 | 427 | ||||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2018/2019 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
9 | 5 | 8 | 10 | 5 | 1 | 4 | 12 | 19 | 24 | 10 | 19 | 19 | 24 | 42 | 35 | 16 | 18 | 30 | 6 | 1 | 6 | 17 | 20 | 8 | 22 | 9 | 7 | 765 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2019/2020 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
7 | 7 | 2 | 6 | 5 | 3 | 4 | 2 | 2 | 8 | 2 | 1 | 1 | 12 | 5 | 5 | 11 | 5 | 5 | 4 | 6 | 1 | 2 | 2 | 1 | 19 | 19 | 1519 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2020/2021 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2 | 9 | 8 | - | - | - | - | 1 | 5 | 16 | 3 | 25 | 11 | 25 | 3 | 11 | 23 | 32 | 38 | 23 | 22 | 3 | 3 | 1 | 1 | 826 | |||||||||||||||||||||||||
Sezon 2021/2022 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 | 2 | 5 | 2 | 4 | 4 | 22 | 1 | 2 | 5 | 7 | 4 | 3 | 8 | 2 | 1 | 1 | 19 | 2 | 5 | 5 | 3 | 7 | 5 | 9 | 9 | 12 | 16 | 1515 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2022/2023 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
34 | 17 | 6 | 33 | 3 | 5 | 22 | 10 | 4 | 11 | q | 23 | 14 | 20 | 22 | 34 | - | - | 5 | 21 | 8 | 4 | 3 | 3 | 12 | 5 | 37 | 21 | 17 | 3 | 25 | 23 | 736 | ||||||||||||||||||
Sezon 2023/2024 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
11 | 9 | 4 | 4 | 1 | 1 | 20 | 4 | 7 | 16 | 26 | 15 | 10 | 23 | 33 | 31 | 12 | 37 | 22 | 12 | q | 29 | 27 | 39 | 36 | 35 | 36 | 16 | 39 | - | 13 | 22 | 623 | ||||||||||||||||||
Sezon 2024/2025 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
17 | 13 | 34 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
[edytuj | edytuj kod]stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Źródło[55][52] | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2013/2014 |
|||||||||
2 | 4 | - | - | - | |||||
Sezon 2015/2016 |
|||||||||
- | - | - | 4 | - | - | ||||
Sezon 2016/2017 |
|||||||||
- | - | - | - | 5 | 2 | ||||
Sezon 2017/2018 |
|||||||||
- | - | 3 | - | 1 | 4 | 4 | - | ||
Sezon 2018/2019 |
|||||||||
2 | 1 | 2 | 2 | 5 | 2 | 2 | |||
Sezon 2019/2020 |
|||||||||
5 | 6 | 1 | 1 | 2 | |||||
Sezon 2020/2021 |
|||||||||
2 | 6 | 3 | 5 | 1 | |||||
Sezon 2021/2022 |
|||||||||
2 | 6 | 2 | 4 | 3 | 5 | 5 | |||
Sezon 2022/2023 |
|||||||||
3 | 3 | 3 | 4 | 1 | 5 | 5 | |||
Sezon 2023/2024 |
|||||||||
- | 3 | - | - | - | 6 | ||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12) |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2012/2013 | 47. |
2015/2016 | 29. |
2016/2017 | 18. |
2017/2018 | 24. |
2018/2019 | 13. |
2019/2020 | 5. |
2020/2021 | 1. |
2021/2022 | 10. |
2022/2023 | 25. |
2023/2024 | 31. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2012/2013 | 59. |
2013/2014 | 48. |
2014/2015 | 58. |
2015/2016 | 31. |
2016/2017 | 18. |
2017/2018 | 11. |
2018/2019 | 11. |
2019/2020 | 3. |
2020/2021 | 2. |
2021/2022 | 4. |
2022/2023 | 23. |
2023/2024 | 14. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2017 | 23. |
2018 | 20. |
2019 | 11. |
2020 | 12. |
2022 | 2. |
2023 | 14. |
2024 | 36. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2018 | 20. |
2019 | 3. |
2020 | 4. |
2021 | 20. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2018 | 35. |
2019 | 6. |
2021 | 1. |
2022 | 11. |
2023 | 20. |
2024 | 17. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2020 | 5. |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2012 | 58. |
2013 | 42. |
2014 | 41. |
2016 | 9. |
2017 | 20. |
2018 | 2. |
2019 | 5. |
2021 | 14. |
2022 | 8. |
2023 | 58. |
2024 | 26. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 22 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 98,0 m | 99,0 m | 269,9 pkt |
2. | 23 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 99,5 m | 100,5 m | 269,4 pkt |
3. | 27 lipca | 2019 | Hinterzarten | Rothaus-Schanze | K-95 | HS-108 | 106,0 m | 99,0 m | 253,6 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 10 września | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 137,0 m | 259,5 pkt | 3. | 16,0 pkt | Robert Kranjec |
2. | 15 lipca | 2017 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 128,0 m | 251,5 pkt | 3. | 4,1 pkt | Dawid Kubacki |
3. | 28 lipca | 2018 | Hinterzarten | Rothaus-Schanze | K-95 | HS-108 | 104,0 m | 99,0 m | 256,3 pkt | 2. | 14,8 pkt | Kamil Stoch |
4. | 22 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 98,0 m | 99,0 m | 269,9 pkt | 1. | – | |
5. | 23 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 99,5 m | 100,5 m | 269,4 pkt | 1. | – | |
6. | 30 września | 2018 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 87,0 m | 88,0 m | 237,3 pkt | 3. | 8,4 pkt | Daniel Huber |
7. | 27 lipca | 2019 | Hinterzarten | Rothaus-Schanze | K-95 | HS-108 | 106,0 m | 99,0 m | 253,6 pkt | 1. | – | |
8. | 25 września | 2021 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 85,5 m | 88,0 m | 244,2 pkt | 3. | 2,5 pkt | Yukiya Satō |
9. | 23 lipca | 2022 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 123,5 m | 126,0 m | 252,5 pkt | 3. | 8,8 pkt | Dawid Kubacki |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
[edytuj | edytuj kod]stan po zakończeniu LGP 2024
Źródło[55][52] | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2012 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 14 | 18 | |||||||||||||||||
2013 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
14 | 30 | 12 | 16 | - | - | - | - | - | - | 33 | 56 | |||||||||||||||
2014 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
22 | q | 25 | 22 | 16 | - | - | - | 19 | 51 | |||||||||||||||||
2015 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | 49 | - | - | - | - | 40 | 32 | - | - | - | 0 | |||||||||||||||
2016 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | 15 | 6 | 11 | 4 | 8 | 3 | 16 | 18 | 28 | 253 | ||||||||||||||||
2017 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
3 | 12 | 21 | - | - | - | - | 21 | 17 | 116 | |||||||||||||||||
2018 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
7 | 2 | - | 6 | - | - | 1 | 1 | 3 | 416 | |||||||||||||||||
2019 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
6 | 1 | 8 | 13 | - | - | 17 | 10 | 232 | ||||||||||||||||||
2021 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
6 | 23 | - | - | - | - | 3 | 8 | 140 | ||||||||||||||||||
2022 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
3 | 6 | - | - | 7 | 21 | 146 | ||||||||||||||||||||
2023 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 22 | |||||||||||||||||
2024 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
31 | 16 | - | - | - | - | 4 | 9 | 20 | 105 | |||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja |
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
[edytuj | edytuj kod]stan po zakończeniu LGP 2024
Źródło[55][52] | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2016 | |||||||||
3 | |||||||||
2017 | |||||||||
3 | |||||||||
2018 | |||||||||
2 | - | ||||||||
2019 | |||||||||
4 | 1 | 4 | |||||||
2022 | |||||||||
- | - | 2 | |||||||
Legenda | |||||||||
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2011/2012 | 97. |
2012/2013 | 60. |
2013/2014 | 5. |
2014/2015 | 13. |
2015/2016 | 3. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 14 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 116,0 m | 115,5 m | 272,2 pkt |
2. | 16 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 112,5 m | 260,0 pkt |
3. | 19 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 99,5 m | 266,2 pkt |
4. | 30 stycznia | 2016 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 139,0 m | 282,9 pkt |
5. | 13 marca | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 132,5 m | 128,0 m | 262,7 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 12 stycznia | 2014 | Courchevel | Tremplin Le Praz | K-90 | HS-96 | 94,0 m | 96,0 m | 273,0 pkt | 2. | 5,1 pkt | Rok Justin |
2. | 7 lutego | 2014 | Iron Mountain | Pine Mountain | K-120 | HS-133 | 126,0 m | 129,0 m | 247,6 pkt | 2. | 3,9 pkt | Klemens Murańka |
3. | 14 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 116,0 m | 115,5 m | 272,2 pkt | 1. | – | |
4. | 15 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 111,5 m | 108,0 m | 261,8 pkt | 2. | 1,3 pkt | Manuel Fettner |
5. | 16 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 112,5 m | 260,0 pkt | 1. | – | |
6. | 15 lutego | 2015 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 121,0 m | 123,5 m | 271,3 pkt | 3. | 15,9 pkt | Anže Lanišek |
7. | 13 grudnia | 2015 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 134,0 m | 133,0 m | 264,6 pkt | 3. | 9,6 pkt | Tilen Bartol |
8. | 19 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 99,5 m | 266,2 pkt | 1. | – | |
9. | 20 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 94,0 m | 94,5 m | 247,8 pkt | 2. | 0,5 pkt | David Siegel |
10. | 24 stycznia | 2016 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 124,0 m | 255,2 pkt | 2. | 23,5 pkt | Jaka Hvala |
11. | 30 stycznia | 2016 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 139,0 m | 282,9 pkt | 1. | – | |
12. | 12 marca | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 141,0 m | 134,5 m | 272,6 pkt | 2. | 10,2 pkt | Markus Eisenbichler |
13. | 13 marca | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 132,5 m | 128,0 m | 262,7 pkt | 1. | – |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
[edytuj | edytuj kod]stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Źródło[55][52] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2011/2012 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 32 | 14 | 18 | |||||||||||||||||||||||
Sezon 2012/2013 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 42 | 4 | 25 | 6 | - | - | - | - | 96 | ||||||||||||||||||||||
Sezon 2013/2014 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | 6 | 2 | 12 | 5 | 9 | 28 | 2 | 47 | 1 | 2 | 1 | 40 | 39 | - | - | 38 | 12 | - | 601 | ||||||||||||||||||||||||||
Sezon 2014/2015 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | 4 | 10 | 18 | 39 | 14 | - | - | 4 | 26 | 14 | 6 | 3 | 16 | 15 | 23 | 9 | 43 | 39 | 22 | 9 | 17 | 410 | ||||||||||||||||||||||||
Sezon 2015/2016 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
7 | 9 | 3 | 1 | 2 | - | - | - | - | 14 | 15 | 28 | 10 | 2 | 1 | 10 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 2 | 1 | 754 | |||||||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2012 | 5. |
2014 | 14. |
2015 | 27. |
2016 | 55. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 28 września | 2014 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 130,0 m | 132,5 m | 258,2 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 16 września | 2012 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 127,5 m | 133,5 m | 242,8 pkt | 3. | 8,5 pkt | Wolfgang Loitzl |
2. | 23 września | 2012 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 139,0 m | 140,5 m | 282,1 pkt | 2. | 7,3 pkt | Wolfgang Loitzl |
3. | 28 września | 2014 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 130,0 m | 132,5 m | 258,2 pkt | 1. | – | |
4. | 4 lipca | 2015 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | 107,0 m | 104,5 m | 279,1 pkt | 2. | 13,8 pkt | Dawid Kubacki |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
[edytuj | edytuj kod]stan po zakończeniu LPK 2023
Źródło[55][52] | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2012 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
16 | 20 | - | - | - | - | 14 | 13 | 10 | 6 | 6 | 3 | 7 | 2 | 346 | ||||||||||||
2014 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 16 | 10 | 13 | 11 | 1 | 207 | ||||||||||||
2015 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
2 | 6 | - | - | - | - | - | - | 35 | 54 | - | - | 14 | 22 | 147 | ||||||||||||
2016 | ||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||
7 | 13 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 56 | ||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Miejsce[52] |
---|---|
2009/2010 | 245. |
2011/2012 | 76. |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
[edytuj | edytuj kod]stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Źródło[55][52] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sezon 2009/2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 33 | 29 | - | - | - | - | - | - | - | 2 | ||||||||||||||||
Sezon 2010/2011 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 48 | 54 | - | - | 0 | ||||||||||||||||||
Sezon 2011/2012 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
punkty | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 10 | - | - | 23 | 25 | 15 | - | - | - | - | - | - | 78 | |||||||||||||||||||
Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30
dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Stephan Leyhe, Richard Freitag i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Althaus i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Richard Freitag, Stephan Leyhe i Markus Eisenbichler
- ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Juliane Seyfarth i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Pius Paschke, Severin Freund, Markus Eisenbichler i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Anna Rupprecht i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Karl Geiger, Katharina Althaus i Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Markus Eisenbichler, Constantin Schmid, Andreas Wellinger i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Severin Freund, Andreas Wellinger, Markus Eisenbichler i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu:Pius Paschke, Karl Geiger, Stephan Leyhe i Andreas Wellinger
- ↑ Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Michael Dreher, Tobias Löffler i Andreas Wellinger
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Karl GEIGER - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-07-02].
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-07-02].
- ↑ Katarzyna Socha: Murańka, Byrt oraz Słowiok ze złotymi medalami MŚ dzieci w Ga-Pa!. skijumping.pl, 2005-07-30. [dostęp 2013-05-01].
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ a b c d GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-21]. (ang.).
- ↑ Klasyfikacja Letniego Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2012/2013. skijumping.pl. [dostęp 2019-06-29].
- ↑ Tadeusz Mieczyński: Odmłodzony skład Niemców na Lillehammer. skijumping.pl, 2012-11-16. [dostęp 2011-11-24].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Freund wyprzedził Morgensterna i Bardala, słaby występ Polaków. skokinarciaskie.pl, 2012-11-24. [dostęp 2011-11-24].
- ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m GEIGER Karl - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-11]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: PK w Czajkowskim: Geiger wygrywa konkurs, Hilde cały cykl. skijumping.pl, 2016-03-13. [dostęp 2019-06-29].
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c d GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Willingen: R. Kobayashi wygrywa konkurs i Willingen Five, Żyła trzeci!. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-04-06].
- ↑ a b c d e GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-10]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Predazzo: Geiger wygrywa i zostaje liderem cyklu, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-04-21].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Sapporo: Triumf Y. Sato, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-02-01. [dostęp 2020-04-21].
- ↑ a b GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Geiger wygrywa finał sezonu, klasyfikację lotów oraz turniej Planica 7. skijumping.pl, 2021-03-28. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ a b c d e f g h GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-06]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: TCS w Ga-Pa: R. Kobayashi ponownie najlepszy, Żyła jedenasty. skijumping.pl, 2022-01-01. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Titisee-Neustadt: Geiger wygrywa i odzyskuje plastron lidera, Wolny z dwoma punktami. skijumping.pl, 2022-01-22. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Willingen: Kobayashi wygrywa jednoseryjny konkurs i powraca na prowadzenie. Żyła i Hula zdyskwalifikowani, Stoch 21.. skokinarciarskie.pl, 2022-01-29. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Willingen: Lindvik najlepszy, Kubacki czternasty. skijumping.pl, 2022-01-30. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Lahti: Wspólny triumf Graneruda i R. Kobayashiego, Kubacki siódmy. skijumping.pl, 2022-02-27. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ a b c GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-05-05]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Loty na Kulm bez Geigera i Raimunda. skijumping.pl, 2023-01-25. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ a b GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-11]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Geiger i Seyfarth mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-18. [dostęp 2020-04-10].
- ↑ Dominik Formela: Geiger i Althaus mistrzami Niemiec. Padł rekord skoczni w Oberhofie. skijumping.pl, 2021-10-23. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Althaus i Kraus triumfują w Oberstdorfie. skijumping.pl, 2013-10-05. [dostęp 2018-04-15].
- ↑ Dominik Formela: Wellinger mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Aleksandra Kruc: Freitag zwycięża w mistrzostwach Niemiec. skokinarciarskie.pl, 2014-09-06. [dostęp 2018-04-15].
- ↑ a b Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Freitag i Wellinger ze złotymi medalami. skijumping.pl, 2022-10-22. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ Adrian Dworakowski: Ekipa z Bawarii drużynowym Mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2012-10-06. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Bawarczycy obronili tytuł. skijumping.pl, 2013-10-06. [dostęp 2018-04-15].
- ↑ Deutsche Meisterschaften Teamspringen – Adler Skistadion Hinterzarten Rothaus Schanze HS 108 – 07.09.2014 – Teamspringen. sommerskispringen-hinterzarten.de, 2014-09-07. [dostęp 2018-04-15]. (niem.).
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy górą w Niemczech. skijumping.pl, 2016-10-21. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2018-07-24].
- ↑ Adam Bucholz: Bawarczycy nokautują w konkursie drużynowym mistrzostw Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-04-10].
- ↑ Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Adam Bucholz: Mistrzostwa Niemiec w Hinterzarten: Drużynowe zwycięstwo Bawarii. skijumping.pl, 2022-10-23. [dostęp 2023-05-05].
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy i Saksonki drużynowymi mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2023-11-05. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Deutsche Meisterschaft 2015 Skisprung Team – Garmisch-Partenkirchen – 23. Oktober 2015. rennmeldung.de, 2015-10-23. [dostęp 2018-04-15]. (niem.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Adam Kwieciński: GEIGER Karl 1993.02.11 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-07-02].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Engelbergu: Pierwszy w karierze triumf Geigera, Żyła drugi!. skijumping.pl, 15 grudnia 2018. [dostęp 2021-11-29].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Ruka: Pierwsze zwycięstwo Laniska, Polacy bez przełamania. Skokinarciarskie.pl, 28 listopada 2021. [dostęp 2021-11-28].
- ↑ a b c d e f g GEIGER Karl - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- GEIGER Karl - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-07-02]. (ang.).
- Adam Kwieciński: GEIGER Karl 1993.02.11 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-07-02].
- Niemieccy skoczkowie narciarscy
- Niemieccy medaliści olimpijscy
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018
- Medaliści Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022
- Medaliści Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019
- Medaliści Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021
- Mistrzowie świata w lotach narciarskich
- Ludzie urodzeni w Oberstdorfie
- Urodzeni w 1993