Kalejdoskopo

Kalejdoskopo (el la greka kalós , bela, éidos , bildo kaj scopeo , observi) estas optika aparato, kiu helpe de du aŭ tri speguloj, kiuj estas lokitaj interne kaj angule, kaj pluraj diverskoloraj facilmovaj vitropecoj ebligas ricevi belajn simetriajn bildojn, kiuj ŝanĝiĝas ĉe la plej malgranda movo de la kalejdoskopo.

Ĝi konsistas el cilindro kun speguloj interne, kiuj reflektas kolorajn objektojn (kutime pecojn de vitro) interne al la uzanto rigardanta tra truo ĉe la fino de la cilindro, kun lumo brilanta de la alia fino. Ĝi kutime inkludas du rektangulajn spegulojn alkroĉitajn unu la alian per ilia longforma rando. La aranĝo de la speguloj laŭ angulo de 45 gradoj produktos ok duplikatojn de la videblaj objektoj, laŭ angulo de 60 gradoj produktos ses duplikatojn, kaj laŭ angulo de 90 gradoj produktos kvar duplikatojn. Kiam la cilindro estas rotaciita, la observitaj objektoj ŝanĝiĝas, kaj la malsamaj aranĝoj de objektoj kiujn la speguloj reflektas kreas amason da simetriaj kaj buntaj formoj.

Alia speco de kalejdoskopo estas la telejdoskopo. Ĉi tiu havas pligrandigan lenson aŭ diafanan sferon ĉe sia fino (anstataŭ la du folioj), kaj ĝi generas bildojn multobligante objektojn ekster ĝi, viditajn tra koncerna lenso, en siaj speguloj.

Kalejdoskopo estis inventita de skota fizikisto David Brewster en 1816 kaj patentita ĝi estis en 1817 sed neniam estis pagita. La vendokvanto estis enorma, sed la facileco de fabrikado instigis imitaĵojn kaj kopiojn, kaj en mallonga tempo, aliaj komercistoj komencis ricevi profitojn vendante centojn da miloj da kopioj.

La kalejdoskopo estis dekomence uzata kiel instrua aparato, sed ĝi rapide disvastiĝis kiel amuzilo. Ĝi estas unu el la plej konataj ludiloj en la mondo kaj unu el la plej ŝatataj pro sia optika efiko. En la vortoj de Peter Mark Roget, "En la memoro de homo neniu invento kaj neniu laboro, ĉu direktita al la imago aŭ al la kompreno, iam produktos tian efikon."

Tomoskopo: Ĝi estas varianto de la kalejdoskopo kiu konsistas el aplikado de diafana lenso kun granda aperturo ĉe ĝia fino. Ĉi tiu lenso permesas al ni uzi ajnan formon, koloron kaj volumenon; kolektante ĉion ĉirkaŭ ni igante ĝin kalejdoskopaj bildoj. La Tomoskopo havas la avantaĝon, ke specifa lumintenso ne estas bezonata, sed en malalta lumo ĝi jam faras sian laboron. Alia avantaĝo estas, ke ni povas ludi kun maldiafanaj objektoj, io, kion klasika kalejdoskopo ne permesas al ni.

Magiaskopo: Ĝi estas unu el la plej freŝaj kalejdoskopoj kaj ĝia funkciado baziĝas sur tubo el travidebla materialo plenigita per likvaĵo, kun fragmentoj de vitro kaj briletoj, metita en la antaŭan parton de la kalejdoskopo. Kiam pasita en vertikala pozicio kun la enhavo supre, ĝi falas kun sia propra pezo ĉe la fundo kaj kiam pasita antaŭ la prismo ĝi kaŭzas la formadon de kalejdoskopaj bildoj.

Grafiskopo: Ĝi estas tre simila al la klasika kalejdoskopo, sed kun la diferenco ke kie la pecoj de vitro, papero aŭ alia materialo estus metitaj, fendo estas tranĉita kie diafana aŭ travidebla strio estas enigita kiu, kiam farite gliti de unu. loko al alia, kio estas presita, desegnita aŭ algluita; estas igita kalejdoskopa bildo.

Polarigita Kalejdoskopo: Ĝi estas farita surbaze de polarizilo kiu permesas malkonstrui lumon, tiel kreante senfinajn multkolorajn kombinaĵojn. Enfokusigante ĉi tiun kalejdoskopon al iu ajn lumradio, ĝi pasas tra la polarigilo kaj rompiĝas en sia tuta spektro kaj tio, siavice, projekcios la koloron tra la prismo aŭ spegulo, formante la kalejdoskopaj figuroj.