Niue

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde agosto de 2019.)

Niue

Niue (en) Niuē-fekai (niu)
Bandeira Brasón
Himno	Ko e Iki he Lagi (pt)
Localización
19°03′00″S 169°55′00″O / -19.05, -169.91666666667
Capital	Alofi
Poboación
Poboación	1.933 (2022) (7,43 hab./km²)
Lingua oficial	Língua niueana (pt) lingua inglesa
Xeografía
Parte de	Polinesia Reino de Nova Zelandia
Superficie	260 km²
Punto máis alto	Niue Highest Point (en) (68 m)
Datos históricos
Precedido por	Colony of Niue (en)
Creación	1974
Organización política
• Monarca	Carlos III do Reino Unido (2022–)
Órgano executivo	Cabinet of Niue (en)
• Primeiro ministro	Dalton Tagelagi (pt) (2020–)
Órgano lexislativo	Niue Assembly (en) , (Escano: 20)
Membro de	Organización Mundial da Saúde Grupo de Estados de África, Caribe e Pacífico Alianza dos Pequenos Estados Insulares UNESCO (1993–) Organización Meteorolóxica Mundial (1996–) Organização para a Proibição de Armas Químicas (pt) (2005–)
Moeda	Dólar neozelandés
Identificador descritivo
Fuso horario	UTC−11 (pt) Pacific/Niue (en)
Dominio de primeiro nivel	.nu
Prefixo telefónico	+683
Teléfono de emerxencia	999
Código de país	NU
Páxina web	niueisland.com

Niue (/ˈnjuːeɪ/,^[1] /niːˈjuːeɪ/) é un país insular no océano Pacífico Sur, 2400 km ao nordés de Nova Zelandia. A superficie terrestre de Niue é duns 261 km²^[2] e a súa poboación, predominantemente polinesios, era duns 1.600 habitantes en 2016 (1.937, poboación estimada en 2021).

Niue está situada nun triángulo entre Tonga, Samoa e as Illas Cook e está composto pola illa homónima e polo Arrecife Antiope. Atópase a 930 km² das Illas Cook meridionais (do sur) e a 604 quilómetros ao nordeste de Tonga, e ten a Samoa Americana ao norte. A súa capital é Alofi.

A illa é comunmente coñecida como "A Rocha", que provén do nome tradicional "Rocha de Polinesia".^[3] Niue é unha das illas de coral máis grandes do mundo. O terreo da illa ten dous niveis marcados. O nivel superior está formado por un cantil de pedra calcaria que percorre a costa, cunha meseta no centro da illa que alcanza aproximadamente 60 metros sobre o nivel do mar. O nivel inferior é unha terraza costeira duns 0,5 km de ancho e uns 25–27 metros de altura, que descende e se atopa co mar en pequenos cantís. Un arrecife de coral rodea a illa, sendo a única ruptura importante do arrecife na costa centro-occidental, preto da capital, Alofi.

Niue é un estado autónomo en libre asociación con Nova Zelandia, e Nova Zelandia leva a maioría das relacións diplomáticas no seu nome. Como parte do Reino de Nova Zelandia, os niueos son cidadáns de Nova Zelandia e o rei Carlos III é o xefe de estado de Niue na súa calidade de Rei de Nova Zelandia. Entre o 90 % e o 95 % da poboación de Niue vive en Nova Zelandia,^[4] xunto con preto do 70% dos falantes da lingua Niueana.^[5] Niue é un país bilingüe, co 30% da poboación. que fala tanto niueano como inglés. A porcentaxe de persoas monolingües de fala inglesa é só do 11%, mentres que o 46% son falantes monolingües de Niueano.

Niue non é membro das Nacións Unidas (ONU), pero as organizacións da ONU aceptaron a súa condición de estado libre asociado como equivalente á independencia para os efectos do dereito internacional.^[6] Como tal, Niue é membro dalgunhas axencias especializadas da ONU (como a UNESCO,^[7] e a OMS),^[8] e está invitado, xunto co outro estado non membro da ONU, as Illas Cook, a asistir ás conferencias das Nacións Unidas abertas a "todos os estados".^[9] Niue é membro da Comunidade do Pacífico desde 1980.

Niue está subdividida en 14 vilas (municipios). Cada aldea ten un concello que elixe o seu presidente. As aldeas son ao mesmo tempo distritos electorais, cada aldea envía un asembleísta ao Parlamento de Niue.^[10] Unha pequena e nación democrática, os Niueanos celebran eleccións cada tres anos.

O Plan Estratéxico Integrado de Niue (NISP), adoptado en 2003, é o plan nacional de desenvolvemento, que establece prioridades nacionais para o desenvolvemento en áreas como a sostibilidade financeira. Desde finais do século XX, Niue converteuse nun líder no crecemento verde; a Unión Europea está axudando á nación a converterse ás enerxías renovables. En xaneiro de 2004, Niue foi golpeada polo ciclón Heta, que causou grandes danos na illa, incluíndo a eliminación da maior parte do sur de Alofi. O desastre fixo que a illa atrasase uns dous anos desde o calendario previsto para implementar o NISP xa que os esforzos nacionais concentráronse na recuperación.

Polinesios de Samoa asentáronse en Niue ao redor do 900 d.C. Outros colonos chegaron de Tonga no século XVI.^[11]

Ata principios do século XVIII, Niue parece non ter un goberno nacional nin un líder nacional, xefes e cabezas de familia exercían a autoridade sobre segmentos da poboación. Unha sucesión de patu-iki (reis) gobernaron, comezando por Puni-mata. Tui-toga, que reinou de 1875 a 1887, foi o primeiro rei cristián.^[12]

Os primeiros europeos que divisaron Niue navegaron ao mando do capitán James Cook en 1774. Cook fixo tres intentos de desembarcar, pero os habitantes negáronse a conceder permiso para facelo. Chamou á illa "Illa Salvaxe" porque, segundo conta a lenda, os indíxenas que o "saúdaron" estaban pintados co que parecía ser sangue. A substancia dos seus dentes era hulahula, un plátano fe'i vermello nativo.^[13] Durante os seguintes dous séculos, Niue foi coñecida como Savage Island (Illa Salvaxe) ata que o seu nome orixinal, "Niue", que se traduce como "velaquí o coco",^[14] recuperouse para o seu uso.

Os barcos baleeiros foron algúns dos visitantes máis habituais da illa no século XIX. O primeiro rexistrado foi o Fanny en febreiro de 1824. O último baleeiro coñecido que visitou foi o Albatros en novembro de 1899.^[15]

Os seguintes visitantes europeos notables representaron a Sociedade Misioneira de Londres; chegaron no Mensaxeiro da Paz. Despois de moitos anos de tentar conseguir un misioneiro europeo, secuestraron a un niueano chamado Nukai Peniamina e adestrarono como pastor no Malua Colexio Teolóxico de Samoa.^[16] Peniamina regresou en 1846 no John Williams como misioneiro coa axuda de Toimata Fakafitifonoua. Finalmente permitíuselle desembarcar en Uluvehi Mutalau despois de que fracasaran varios intentos noutras aldeas. Os xefes da aldea de Mutalau permitíronlle desembarcaar e asignaron a máis de 60 guerreiros para protexelo día e noite no forte de Fupiu.

En xullo de 1849 O capitán John Erskine visitou a illa no HMS Havannah.^[17]

O cristianismo foi ensinado primeiro ao pobo Mutalau antes de estenderse por todas as aldeas. Orixinalmente outras vilas importantes opuxéronse á introdución do cristianismo e intentaran matar a Peniamina. A xente da aldea de Hakupu, aínda que a última aldea en recibir o cristianismo, accedeu e pediron unha "palabra de Deus", polo tanto, a súa aldea pasou a chamarse "Ha Kupu Atua" que significa "calquera palabra de Deus", ou "Hakupu" para abreviar.

En 1889, os xefes e gobernantes de Niue, nunha carta á Raíña Vitoria, pedíronlle que "estende cara a nós a túa poderosa man, para que Niue se esconda nela e estea a salvo".^[18] Despois de expresar a súa preocupación por que algunha outra nación tomase posesión da illa, a carta continuaba: "Deixámosche para que fagas o que che pareza mellor. Se envías a bandeira de Gran Bretaña está ben, ou se mandas un comisario a residir entre nós, iso estará ben".^[18] Os británicos non aceptaron inicialmente a oferta. En 1900, unha petición das illas Cook pedindo a anexión incluía a Niue "se é posible" esta conseguiu que "a raíña Vitoria tomase posesión desta illa". Un despacho do Gobernador de Nova Zelandia ao Secretario de Estado para as Colonias referiu ás opinións expresadas polos Xefes a prol da "anexión" e a este documento como "a escritura de cesión". Declarouse un protectorado británico, pero foi de curta duración. Niue foi introducido dentro dos límites de Nova Zelandia o 11 de xuño de 1901 pola mesma Orde e Proclamación que as Illas Cook. A Orde limitaba as illas coas que se relacionaba por referencia a unha zona do Pacífico descrita por coordenadas, e Niue, a 19.02 S., 169.55 W, atópase dentro desa área.

O Parlamento de Nova Zelandia restableceu o autogoberno en Niue coa constitución, despois do un referendo en 1974 no que os niueanos tiñan tres opcións: independencia, autogoberno ou continuación como territorio neozelandés.

En xaneiro de 2004, Niue foi azoutado pola tormenta tropical Heta que matou dúas persoas e causou un dano total á illa.

Niue divídese administrativamente en 14 vilas (ou municipalidades) agrupadas en dúas rexións tribais históricas:^[19] Motu e Tafiti. A capital, Alofi, divídese en dúas vilas: Alofi Norte e Alofi Sur. Cada vila posúe un consello municipal que escolle o seu presidente. Cada vila está representada por un deputado na Asemblea de Niue.

Niue é unha illa de 262 km² situada no sur do océano Pacífico, ao leste de Tonga. As súas coordenadas son 19° 03' 48" S 169° 52' 11" O. Niue é unha das illas coralinas máis grandes do mundo. O terreo de Niue consiste nuns cantís escarpados de pedra calcaria ao longo da costa cunha meseta central que se eleva a preto de 60 m sobre o nivel do mar. Un arrecife de coral rodea a illa, coa única rotura principal no arrecife da costa occidental, preto da capital, Alofi. O clima é tropical, con moita precipitación entre novembro e abril.

A pesar de ser un piso coralino, existe unha elevación de 223 m ó N da illa. Non hai ríos.

A economía de Niue é pesadamente dependente da axuda de Nova Zelandia. Os gastos do goberno con regularidade exceden aos ingresos, e o déficit é arranxado por subvencións de Nova Zelandia que son usadas para pagar salarios a empregados públicos. Niue cortou gastos do goberno reducindo o servizo público por case a metade.

O sector agrícola consiste principalmente na horticultura de subsistencia, aínda que algúns cultivos vendidos e non utilizados como forraxe sexan cultivados para a exportación. A industria consiste principalmente en pequenas fábricas para tratar a froita de paixón, o petróleo, mel, e crema de coco. A venda de selos a coleccionistas estranxeiros é unha fonte importante de ingresos.

A illa en anos recentes sufriu unha perda seria da poboación debido á emigración de Niuanos a Nova Zelandia. Os esforzos para aumentar o PBI inclúen a promoción do turismo e a creación dunha industria de servizos financeira.

Exportacións: Mel, coco, froitas variadas.

Relixión: protestantes 67,6%, católicos 10%, protestantes marxinais 2%, anglicanos 2%, bahaístas 0,4%, outros 19%.

Referencias

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Niue

Goberno

• Niuean Government páxina oficial

Información xeral

• Niue. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
• Niue from UCB Libraries GovPubs
• Niue en Curlie (en inglés)
• Wikimedia Atlas de Niue.

Travel

• Niue Tourism Office

Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.