Nico Rosberg

W 1996 roku Rosberg rozpoczął starty w kartingu, a w 2002 roku. przeniósł się do niemieckiej Formuły BMW. Wygrał tytuł w tej serii i przeniósł się do zespołu jego ojca startującego w Formule 3 Euro Series. Startował tam także w 2004 roku.

W 2005 roku wystartował w pierwszym sezonie serii GP2. Broniąc barw zespołu ART Grand Prix wygrał 5 z 23 zorganizowanych rund. Jego najgroźniejszym rywalem był Heikki Kovalainen, ale to Niemiec zdobył tytuł mistrzowski sezonu 2005.

W kwietniu 2005 roku został ogłoszony kierowcą testowym zespołu Williams. W związku z powiązaniami Keke Rosberga z zespołem Franka Williamsa (Keke Rosberg zdobył w tym zespole tytuł mistrzowski), Rosberg był wiązany z posadą w zespole. Plotki zostały potwierdzone w listopadzie przy okazji ogłoszenia trzyletniego kontraktu.

Debiut podczas Grand Prix Bahrajnu był dla niego najlepszym wyścigiem sezonu – zakończył go na siódmym miejscu, zdobywając jednocześnie najszybsze okrążenie. Jednostki napędowe Coswortha, w które wyposażone były bolidy Williams FW28, były bardzo mocne, ale także bardzo zawodne. W wyniku ich awarii Rosberg nie ukończył połowy wyścigów. Poza pierwszą rundą, punktował jedynie w Grand Prix Europy, gdzie ponownie był siódmy. W klasyfikacji generalnej został sklasyfikowany siedemnastej pozycji z czterema punktami. Mark Webber, drugi kierowca zespołu, znalazł się na czternastej pozycji z trzema punktami więcej.

W sezonie 2007 partnerami Rosberga w napędzanych silnikami Toyoty bolidach Williamsa byli Alexander Wurz oraz Kazuki Nakajima. Sezon ten był już wyraźnie lepszy dla młodego Niemca. Pomimo że jego partner z teamu Alexander Wurz zdołał stanąć na podium, był przeważnie od niego lepszy, zarówno w kwalifikacjach, jak i w wyścigach. Punktując aż siedmiokrotnie zdołał uzbierać 20 punktów, co dało mu 9 pozycję w generalce.

W sezonie 2008 jego partnerem na stałe był już Japończyk Nakajima. 16 marca podczas inauguracji sezonu w Grand Prix Australii Rosberg po raz pierwszy w swojej karierze stanął na najniższym stopniu podium. W Grand Prix Malezji młody Niemiec, startując z 16 pola zajął 14. miejsce. Podczas Grand Prix Bahrajnu Rosberg zajął 8. miejsce. Z tej samej pozycji również startował. Rosberg nie ukończył wyścigu o Grand Prix Hiszpanii z powodu awarii silnika.

Podczas Grand Prix Singapuru po raz drugi w karierze zdobył podium. Ostatecznie sezon ukończył na 13 miejscu z dorobkiem 17 punktów.

W sezonie 2009 ponownie startował w zespole Williams. 29 października ogłosił, że po sezonie 2009 zakończy współpracę z zespołem^[1]. 23 listopada ogłoszono, że Rosberg w sezonie 2010 będzie kierowcą zespołu Mercedes GP^[2].

W trzecim wyścigu sezonu 2010 – GP Malezji, Rosberg zdobył swoje pierwsze podium w Mercedesie, trzecie w karierze. W kolejnych wyścigach sezonu stawał jeszcze dwukrotnie na najniższym stopniu podium. Ukończył sezon na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej, czyli dwie pozycje przed swoim partnerem zespołowym Michaelem Schumacherem.

W sezonie 2011 zdobył 89 punktów uplasowało go ostatecznie ponownie na siódmym miejscu.

W sezonie 2012 Rosberg wygrał po raz pierwszy w karierze na torze w Szanghaju, zapewniając tym samym pierwsze od 1955 roku zwycięstwo Mercedesa jako konstruktora. Później stanął jeszcze na podium w swoim „domowym” Grand Prix Monako. Druga część sezonu był jednak dla niego dużo gorsza. Tylko sporadycznie plasował się w punktowanej pierwszej dziesiątce. Uzbierane 93 punkty pozwoliły mu zająć dziewiątą pozycję w końcowej klasyfikacji kierowców.

Przełom nastąpił w 2013 roku, kiedy to tylko dwukrotnie, na początku sezonu, Niemiec nie zdobywał punktów. Rzadko kiedy wypadał również z pierwszej czwórki w kwalifikacjach, zdobywając jednocześnie trzy razy pole position. Odniósł dwa zwycięstwa: w Monako oraz Wielkiej Brytanii oraz dodatkowo dwukrotnie stawał na niższych stopniach podium. Dorobek 171 punktów dał mu szóste miejsce w klasyfikacji generalnej.

Na sezon 2014 Niemiec przedłużył kontrakt z niemiecką ekipą. Zwyciężył łącznie w pięciu wyścigach sezonu. Stawał na najwyższym stopniu podium w Australii, Monako, Austrii, Niemczech i Brazylii. W pozostałych wyścigach (z wyjątkiem czterech) stawał na drugim stopniu podium. Został wicemistrzem, przegrywając tytuł z zespołowym partnerem, Lewisem Hamiltonem. Zdobył natomiast trofeum za największą liczbę zdobytych Pole position w sezonie, których to zdobył 11.

W roku 2016 Rosberg zdobył mistrzostwo świata Formuły 1. 2 grudnia Rosberg ogłosił zakończenie kariery ze skutkiem natychmiastowym.

• Oficjalna strona kierowcy. nicorosberg.com. [dostęp 2014-01-25]. (ang. • niem.).